Bijbehorende symptomen
Bij hechtingsstoornis treden verschillende begeleidende symptomen op, afhankelijk van het type hechtingsstoornis. Wat ze allemaal gemeen hebben zijn de verstoorde relaties en contacten met mensen uit de omgeving en nauwe contactpersonen. Dit gaat vaak gepaard met vaak tegenstrijdig of ambivalent gedrag.
Dit betekent dat enerzijds een ongepast buitensporig vertrouwensgedrag kan worden waargenomen en anderzijds een afwijzend gedrag. Dit laatste wordt ook vaak geassocieerd met agressieve en boze bedoelingen. Bij een reactieve hechtingsstoornis is er ook grote angst en vaak een ongelukkige stemming.
Dit maakt het moeilijker om toegang te vinden tot de getroffen personen en om openlijk met hen over hun emoties te kunnen praten. Bovendien komt er vaak een zogenaamde apathie, ofwel onverschilligheid, voor. Bij een hechtingsstoornis met ontremming daarentegen is er vaak sprake van een verstoring van het persoonsgebonden hechtingsgedrag. Dit betekent dat er ook bij vreemden een verhoogd geneigd gedrag kan optreden zonder een bepaalde afstand te bewaren.
Wat kunnen tekenen zijn bij kinderen?
Kinderen met gehechtheidsstoornissen tonen overmatige voorzichtigheid en een uitgesproken angst. Daarnaast zijn duidelijke verstoringen in het samenzijn met personen te herkennen, ook met andere kinderen. Af en toe kunnen agressie en uitbarstingen van woede ook voorkomen.
De kinderen tonen zich meestal emotioneel onstabiele persoonlijkheden, wat te zien is in afwisselende of tegenstrijdige acties met sterke genegenheid en afkeer. Dit kan worden verklaard door het ontbreken van een constante referentiepersoon. Deze signalen zijn niet situatie-specifiek bij kinderen. Dit onderwerp is wellicht ook interessant voor u: Persoonlijkheidsstoornissen Persönlichkeitssto
Bindingsstoornissen met ontremming
Een dissociatiestoornis met ontremming is een verstoorde verandering in sociale interacties zonder inachtneming van bepaalde eigen barrières. Een belangrijk symptoom is het niet-specifieke hechtingsgedrag met buitensporige vriendelijkheid. Dit verwijst vaak naar personen uit de omgeving die anders onbelangrijk zijn voor de getroffen persoon.
In dit geval is aandacht erg gewild. Bij wie dit wordt gezocht en eventueel gevonden speelt een ondergeschikte rol. Als de getroffen persoon verdrietig is, zoeken ze vaak troost bij mensen met wie ze niet vertrouwd zijn.
Dit wordt geïllustreerd door de term "ontremming". Anders worden de meeste bestaande innerlijke barrières, die iemand verhinderen om zonder onderscheid vreemden te benaderen, verminderd en is de persoon als het ware ongeremd. Soms wordt echter helemaal geen troost gezocht.
Bij een dergelijke gehechtheidsstoornis liggen de oorzaken vaak in ernstige mate jeugd verwaarlozing. Hierdoor ontbreekt het vermogen om een constante sociale band met een referentiepersoon aan te leren, wat de kans op het accepteren van de gewenste aandacht aanzienlijk verkleint. Dit onderwerp is wellicht ook interessant voor u: Hospitalism
Alle artikelen in deze serie:
