Psychose: oorzaken, symptomen en behandeling

Statistisch gezien lijdt ongeveer een procent van de Duitse burgers eraan psychose minstens één keer in de loop van hun leven. De term zelf is echter erg complex en hoeft niet per se verward te worden schizofrenie, maar dit gebeurt heel vaak. Tegelijkertijd hoeft een psychotische ziekte tegenwoordig geen verwoestende diagnose te zijn. Een psycho is te onderscheiden van een neurose.

Wat is een psychose?

De term psychose is een overkoepelende term, waarbij enerzijds onderscheid wordt gemaakt tussen organische en niet-organische psychosen, maar ook tussen affectieve psychosen en psychosen uit de schizofrene vormengroep. Organische psychosen kunnen bijvoorbeeld worden uitgelokt door een hersenen letsel (zoals craniocerebrale trauma​ Niet-organische psychosen omvatten daarentegen manisch-depressieve episodes, zogenaamde schizoaffectieve stoornissen (stoornissen van emotionele ervaring) en psychosen van het schizofrene type. Het kenmerk van alle psychosen is altijd een aanhoudend of tijdelijk verlies van de werkelijkheid (stemmen horen, zichzelf overschatten of onderschatten, wanen, enz.). De term is daarom zeer veelomvattend en differentiële diagnoses voor een meer gedetailleerde definitie van het klinische beeld zijn onvermijdelijk.

Oorzaken

Momenteel gaat de wetenschap uit van een kwetsbaarheid:spanning model als oorzaakmodel van psychose​ Volgens dit model zijn sommige mensen gevoeliger (kwetsbaar, gekwetst) dan anderen en hebben ze de neiging psychose te ontwikkelen in bepaalde situaties (bijvoorbeeld langdurige spanning​ Dit model omvat correct de genetische aspecten, aangezien het verwijst naar het feit dat niet iedereen onder dezelfde omstandigheden psychose ontwikkelt. Om deze reden is het ook een feit dat drugsgebruik zoals hasj bij sommige mensen tot psychose leidt, maar bij anderen niet. Over het algemeen drugsgebruik, moeilijke sociale omstandigheden, langdurig spanningkunnen traumatische ervaringen en een sterke genetische samenstelling allemaal de oorzaak zijn van psychose. In de meeste gevallen is het echter een combinatie van verschillende factoren. Inmiddels is vastgesteld dat bij het uitbreken van psychose de hersenen metabolisme van de getroffen persoon is niet in evenwicht​ In het bijzonder een buitensporige hoeveelheid van de neurotransmitter dopamine wordt verantwoordelijk gehouden voor een psychose. Uiteraard hebben ook sociale componenten of bijvoorbeeld drugsgebruik een effect op dopamine metabolisme.

Typische psychosen

  • Schizofrenie
  • Affectieve aandoeningen
  • Depressie
  • Medicamenteuze psychose

Symptomen, klachten en tekenen

Psychose omvat een zeer uitgebreid repertoire aan symptomen en is daarom moeilijk te standaardiseren. Desalniettemin zijn er vaak voorkomende kenmerken van de ziekte. In de vroege stadia lijden patiënten aan toenemende nervositeit en gebrek aan concentratie​ Dit omvat ook licht uitgesproken communicatieproblemen bij het communiceren met andere mensen. Bovendien worden intellectuele prestaties aangetast door denkblokkades of een ware stortvloed van onsamenhangende gedachten. In het latere verloop, wanen en hallucinaties manifesteren zich. Personen met een psychose hebben een ongewoon uitgesproken neiging om te wantrouwen, stemmen te horen in hun hoofd, en voel je constant bekeken door echte of denkbeeldige mensen. Bij egostoornissen raken patiënten ervan overtuigd dat andere mensen hun gedachten horen en deze opzettelijk beïnvloeden. Het resultaat is een grote prikkelbaarheid of een opvallend gebrek aan emotie. Dit leidt in ernstige gevallen tot vijandigheid en agressie jegens medemensen of het milieu. Vaak ontwikkelen patiënten een ongebruikelijke interesse in inhoud met een mystieke achtergrond of volgen ze een sterk religieuze levenswijze. De symptomen verergeren niet altijd geleidelijk. Ze kunnen ook volledig onverwacht verschijnen en snel weer verdwijnen. Ook sociale contacten hebben last van de vreemde gedragsveranderingen. Mensen in de directe omgeving ervaren ze vaak als onredelijk of bedreigend en trekken zich daarom steeds meer terug van de getroffen persoon.

Ziekteprogressie

Statistisch gezien ervaart ongeveer een derde van de getroffenen slechts één keer in hun leven psychose, het tweede derde wordt twee of meer keer ziek en in het laatste derde deel wordt het klinische beeld chronisch en manifesteert het zich als permanent schizofrenieNormaal gesproken kondigt een psychose zich aan doordat de getroffen persoon zijn omgeving aanvankelijk als vreemd ervaart, zich vreemd voelt en dit niet goed kan uitleggen. Vervolgens probeert de getroffen persoon een therapie om uit te leggen wat er gebeurt. Dit is meestal het begin van waanideeën en verlies van realiteit. Dit kan op zijn beurt leiden aan de vijandige perceptie van hun omgeving door de getroffen persoon en kunnen daardoor gewelddadig worden - ze zijn tenslotte het slachtoffer van een vermeende "samenzwering".

Complicaties

Vooral psychosen hallucinaties en waanideeën, zijn altijd beangstigend voor de patiënt zelf en zijn sociale omgeving, dus ze moeten in ieder geval worden behandeld. Psychotische stoornissen worden echter meestal pas problematisch wanneer de getroffen persoon door de ziekte niet langer in staat is zijn of haar baan en het dagelijkse leven zelfstandig uit te voeren, of wanneer hij of zij een gevaar vormt voor zichzelf of voor zichzelf. anderen. Complicaties zijn met name het gevolg van handelingen die zichzelf of anderen in gevaar brengen en van onvoldoende zorg voor het eigen lichaam. Psychotische stoornissen maken patiënten ook vatbaarder voor misbruik alcohol en andere drugs, wat de symptomen van psychose kan verergeren. hallucinaties nemen vaak extreme vormen aan onder invloed van drugs​ Hier bestaat het risico dat de patiënt, op de vlucht voor wat hij ziet, zichzelf ernstig verwondt of neemt maatregelen van weerstand die ook anderen in gevaar brengen. In ernstige gevallen kan de patiënt ook proberen zelfmoord te plegen om aan een vermeend groter gevaar te ontsnappen. Wanen, vooral in de aanwezigheid van gelijktijdige alcohol-en drugsmisbruik, kunnen zulke ernstige vormen aannemen dat patiënten proberen te vliegen of te lopen water en levensbedreigend letsel oplopen of verdrinking.

Wanneer moet je naar een dokter?

Mensen die gedragsafwijkingen vertonen, moeten verder worden geobserveerd. Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen persoonlijkheidskenmerken en echte stoornissen. Als algemeen aanvaarde sociale regels permanent worden genegeerd of schijnbaar opzettelijk worden genegeerd, moet een bezoek aan de dokter worden gebracht. Onstiptheid, onnodige beledigingen, perceptuele stoornissen of ongecontroleerde acties zijn alarmerende tekenen van een stoornis. Als interactie met andere mensen regelmatig tot conflicten, ongemak of angst bij de ander leidt, is een controlebezoek bij een arts of therapeut aangewezen. Het horen van stemmen, intuïties van een denkbeeldige kracht of het zien van objecten die er niet zijn, wordt als zorgelijk beschouwd. De indicaties moeten worden onderscheiden van spirituele of gelovige percepties. In het geval van psychose gedraagt ​​de getroffen persoon zich niet in overeenstemming met de sociale norm. Hij reageert overdreven, heeft problemen met impulscontrole, schaadt zichzelf en anderen in zijn gedrag. Als hij een gevaar voor zichzelf of het milieu wordt, moeten de hulpdiensten worden gewaarschuwd. Getroffen personen zijn vanwege hun symptomen niet in staat om alledaagse taken uit te voeren. Als door drugs veroorzaakte gedragsstoornissen worden ontdekt, is medische hulp nodig. Een arts moet worden geraadpleegd als ontwenningsgedrag, apathie, verlies van eetlust, of een depressieve houding worden waargenomen. Problemen van concentratie of aandacht en waanideeën moeten ook worden opgehelderd.

Behandeling en therapie

Psychose wordt meestal behandeld als een patiënt met neuroleptica. In tegenstelling tot drugs gebruikt in eerdere decennia, de zogenaamde atypische neuroleptica van de nieuwere generatie zijn preparaten met minder bijwerkingen, daarom hebben ze de voorkeur therapie​ De afgelopen jaren is er een groot aantal nieuwe neuroleptica op de markt zijn gekomen. In het geval van psychose, psychotherapie is ook nodig naast het medicijn therapie​ De juiste medicatie en een samenhangend psychotherapie zijn vaak de sleutel tot succes, dat wil zeggen tot het afnemen van de psychose. Bovenal is er geen alternatief voor medicamenteuze therapie; psychotherapie is alleen effectief gebleken in combinatie met de juiste medicijnen. Het wordt nu als achterhaald beschouwd om te proberen psychose alleen met psychoanalyse of alleen met psychotherapie te genezen. Om de juiste medicatie of de juiste combinatie van medicijnen te vinden, is in het begin vaak alleen maar vallen en opstaan, aangezien psychosen en stofwisselingsprocessen in de hersenen De medicijnen die op de markt verkrijgbaar zijn, zijn echter meestal erg effectief, wat niet noodzakelijk het geval was bij neuroleptica van de oudere generatie. In de acute fase van psychose is opname in een psychiatrisch ziekenhuis vaak noodzakelijk.

het voorkomen

Om psychose te voorkomen, is het belangrijk om dingen niet te overdrijven, dwz stress onder controle te houden en sociale problemen op te lossen. Preventie omvat ook het niet gebruiken van drugs, want niemand weet immers of ze een genetische aanleg hebben voor psychose die kan worden veroorzaakt door bedwelmende middelen. Vooral mensen die al een of meer psychosen hebben gehad, moeten voorzichtig met hun krachten omgaan en onder geen enkele omstandigheid drugs gebruiken. Het is ook noodzakelijk om regelmatig de voorgeschreven medicatie in te nemen en regelmatig een specialist te raadplegen om terugval te voorkomen.

Nazorg

Een terugval in psychose is niet alleen erg stressvol voor de betrokken persoon, maar ook voor zijn of haar sociale omgeving. Dit kan echter worden voorkomen door passende nazorg. Tijdens de vervolgonderzoeken wordt bepaald of de patiënt nog goed is aangepast aan de medicatie die tijdens de behandeling wordt voorgeschreven. Daarnaast voert de behandelende arts passende gesprekken met de patiënt over de werkingsmechanismen en bijwerkingen van de antipsychotica. Het probleem met het ongeoorloofd staken van de medicatie is dat er verbeteringen zullen optreden in de staat van volksgezondheid tijdens de eerste periode. Daarna komen dezelfde symptomen echter weer terug tijdens een terugval. Dit kan worden voorkomen door consequente nazorg. Tijdens de nazorg is naast algemene medische en neurologische therapie ook psychologische ondersteuning van belang. Op deze manier kunnen sociale contacten die tijdens de ziekte verloren zijn gegaan, worden hersteld. Cognitieve vaardigheden, zoals geheugen en het concentratievermogen worden ook herwonnen en gestabiliseerd. Therapieën op stress te verminderen en het vermijden van buitensporige eisen zijn ook aan te raden. De basis voor succesvolle nazorg is dat de patiënt in gesprek gaat met het team van artsen en therapeuten. Zo is een psychosociale nazorgbehandeling dan succesvol.

Hier is wat u zelf kunt doen

Om de situatie te verbeteren is een gezonde levensstijl belangrijk. Dit omvat een zeer spaarzame inname van genotmiddelen zoals koffie, tabak en suiker, evenals het onthouden van illegale en legale drugs. Gezond eten en drinken en voldoende en regelmatig slapen zijn betere alternatieven. De dagelijkse routine moet duidelijk worden gereguleerd. Ook de sociale factor is cruciaal. Het bespreken van een crisisplan met goede vrienden of familie hoort hier net zo goed bij als regelmatig contact met mentaal stabiele mensen. Deze hoeven niet altijd van het dichtstbijzijnde sociale netwerk te komen. Ze zijn te vinden in tal van activiteiten die ook goed doen. Deze omvatten sport, wandelen en vrijwilligersactiviteiten. Omdat er altijd stressvolle of anderszins stressvolle situaties kunnen ontstaan, ontspanning moet altijd als tegenwicht worden geboden. Dit mag niet tot later worden uitgesteld. Om een ​​situatie die als stressvol wordt ervaren met anderen te bespreken of om nieuwe tips te krijgen voor het omgaan met psychose, kan het raadzaam zijn om je aan te sluiten bij een zelfhulpgroep. Deze en soortgelijke contacten moeten permanent worden onderhouden, aangezien dit de enige manier is om een ​​latere crisissituatie idealiter het hoofd te bieden.