Pneumonitis is een long ziekte die vaak pas laat wordt ontdekt. De triggers van deze ziekte worden niet veroorzaakt door infectie. Verschillende oorzaken van pneumonitis kunnen op elkaar inwerken en kunnen ook het gevolg zijn van andere ziekten.
Wat is pneumonitis?
pneumonitis is ontsteking in de long zakdoek. Pneumonitis wordt vaak verward met longontsteking, de klassieke long infectie. Bij pneumonitis zijn de triggers dat niet bacteriën of schimmels, maar pneumotoxische invloeden. Dit zijn giftige effecten op de longen. Chronisch ontsteking van het longweefsel en littekens van de longblaasjes komen voor. Normaal zuurstof transport via de bloed is niet meer mogelijk.
Oorzaken
Oorzaken die pneumonitis veroorzaken, zijn onder meer medicijnen. Noxene is een stof die een schadelijk en pathogeen effect heeft op het menselijk organisme. Met name, drugs die worden genomen tijdens chemotherapie en moet worden toegediend aan het lichaam vallen in deze categorie. Pneumonitis kan ook worden veroorzaakt als bijwerking tijdens bestraling therapie in de bestraalde gebieden. Inademing van chemische stoffen, gassen en giftige rook kan ook longontsteking veroorzaken. Pneumonitis wordt ook veroorzaakt door exogene allergische alveolitis. Het is een allergiegeĂ¯nduceerd ontsteking van de longblaasjes (structurele elementen in de longen waar gasuitwisseling plaatsvindt). Stoffen zoals fijnstof worden door geabsorbeerd inademing​ Pneumonitis kan ook in zeldzame gevallen optreden als gevolg van de ziekte toxoplasmose.
Symptomen, klachten en tekenen
De eerste symptomen die optreden bij pneumonitis zijn een droge, irriterende hoesten en kortademigheid. In sommige gevallen stijgt ook de lichaamstemperatuur sterk en heeft de getroffen persoon daar last van koorts​ Een verslechtering van de generaal voorwaarde en een typisch gevoel van ziekte wordt waargenomen bij patiënten. Na bestralingsbehandeling kunnen deze symptomen vier tot twaalf weken optreden, zelfs enkele maanden na de therapie​ Met de moderne technieken die worden gebruikt, is de incidentie van pneumonitis aanzienlijk afgenomen. De ernst van de symptomen die optreden, hangt af van het compenserend vermogen van de long volume bestraald met een laag dosis​ De symptomen worden verergerd door zogenaamde superinfecties. In bijzonder ernstige gevallen kan ARDS, een acuut ademhalingsnoodsyndroom, optreden. Dit is een enorme ontstekingsreactie van de menselijke long op verschillende factoren die schade aan het weefsel veroorzaken. Als gevolg van de toename van de druk in de pulmonale circulatie, longhart kan ook voorkomen, wat betekent dat de hart- wordt zwaar belast door druk. Ademhalingsnoodsyndroom en longhart wel leiden tot de dood. Pneumonitis verdwijnt meestal na enkele weken vanzelf. Het resultaat van pneumonitis kan onomkeerbare longfibrose zijn volume blootgesteld aan straling. Er kan een permanente longstoornis optreden.
Diagnose en verloop van de ziekte
Om pneumonitis te diagnosticeren, a borst onderzoek wordt uitgevoerd. Melkachtige troebelingen in het longweefsel zijn pas na vier tot acht weken zichtbaar op röntgenfoto's therapie​ Om een ​​beter beeld van de longen te krijgen, heeft een Röntgenstraal wordt gevolgd door een computertomografie scan, die afbeeldingen met een hoge resolutie van de longen laat zien. Longfunctietesten tonen ook de eerste tekenen van een mogelijke ziekte. De patiënt ademt lucht in en moet deze binnen een bepaalde tijd uitademen. Hierdoor kan de arts meten hoe efficiënt de longen werken. Een oximeter, die kan evalueren hoeveel zuurstof zit in de bloedbaan, wordt vaak gebruikt om te helpen. Hier wordt een clip aan de vinger​ Deze methode is volledig pijnloos voor de patiënt. Als een bronchoscopie wordt uitgevoerd, is het een long endoscopie​ Een endoscoop wordt via de luchtpijp in de hoofdbronchiën ingebracht. Hierdoor kan ook een weefselmonster uit de longen worden genomen.
Complicaties
Door pneumonitis lijdt de getroffen persoon aan verschillende luchtwegklachten. Dit gaat meestal gepaard met kortademigheid en een ernstige hoesten​ Als gevolg hiervan een onderaanbod van zuurstof is ook mogelijk, zodat de getroffen persoon vermoeid en moe lijkt interne organen kan ook onherstelbaar worden beschadigd door dit onderaanbod. Fever en een algemeen gevoel van ziekte kan optreden als gevolg van de ziekte en een zeer negatief effect hebben op het dagelijks leven van de patiënt. Verder zware bezigheden of lichamelijk spanning en sporten is meestal niet meer mogelijk voor de getroffen persoon. In de regel kan pneumonitis worden behandeld met behulp van medicijnen. Behandeling met antibiotica is ook nodig voor pneumonitis. Als de getroffen persoon lijdt aan ernstig ademhaling problemen, therapie met zuurstof is noodzakelijk. In sommige gevallen kan pneumonitis ook leiden tot psychisch ongemak of ernstig Depressie​ Het is niet universeel te voorspellen of er een volledige genezing zal zijn wanneer pneumonitis wordt behandeld. Het is ook mogelijk dat de levensverwachting van de patiënt afneemt.
Wanneer moet je naar een dokter?
Pneumonitis moet altijd door een arts worden behandeld. Als de ziekte niet wordt behandeld, kan dat in het ergste geval ook leiden tot de dood van de getroffen persoon of andere complicaties. De arts moet worden geraadpleegd voor pneumonitis als de getroffen persoon gedurende langere tijd aan ademhalingsproblemen lijdt. In dit geval manifesteert de ziekte zich voornamelijk door kortademigheid en irritatie hoesten, zelfs als de getroffen persoon zich niet inspant. Vaak, koorts kan ook wijzen op de ziekte. Als deze symptomen over een langere periode optreden en niet vanzelf verdwijnen, moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd. Evenzo verminderde prestaties of aanhoudend 피로 kan wijzen op pneumonitis en moet worden onderzocht. De eerste diagnose en het onderzoek van pneumonitis kan worden uitgevoerd door een huisarts of door een KNO-arts. Omdat verdere behandeling echter afhangt van de exacte oorzaken van pneumonitis, is meestal een andere specialist nodig. Vroegtijdige diagnose en behandeling hebben een positief effect op het beloop van de ziekte.
Behandeling en therapie
Bij chemisch geĂ¯nduceerde pneumonitis wordt geadviseerd de behandeling met bestralingstherapie op te schorten om het lichaam grotendeels van chemische componenten te ontdoen. Aangenomen wordt dat dit de symptomen verlicht en de voorwaarde​ In sommige gevallen van pneumonitis worden andere methoden gebruikt om de ontsteking te genezen. De administratie van corticosteroĂ¯den veroorzaakt onderdrukking van de immuunsysteem​ Dit zorgt voor een vermindering van ontstekingen in de longen. CorticosteroĂ¯den worden ingenomen in de vorm van tablets​ Als u ze gedurende een lange periode gebruikt, kan het risico op het oplopen van een infectie toenemen door de prestaties van de immuunsysteem​ De inname wordt ook in verband gebracht met het ontstaan ​​van de botziekte osteoporose​ Zuurstoftherapie is bovendien noodzakelijk als de patiĂ«nt ernstig lijdt ademhaling problemen. Als water verzamelt zich in de longen, ademhaling is ernstig beperkt. Zuurstof moet via een zuurstofmasker of als gevolg van zuurstof in het organisme worden opgenomen intubatie​ Veel patiĂ«nten hebben permanente zuurstoftherapie nodig. Om de luchtwegen open te houden, worden extra stents gebruikt om de wanden tussen de luchtpijp en de bronchiĂ«n uit elkaar te houden, vooral in het geval van vernauwing door tumoren.
het voorkomen
Regelmatige controles zijn nodig om tijdens bestralingstherapie snel een verandering in longweefsel te detecteren. In individuele gevallen wordt geavanceerde diagnostiek geregeld om de ernst te beoordelen. Dus een vroege dosis vermindering of verandering van therapie kan het risico op pneumonitis beperken en late schade verminderen. Als de behandeling echter wordt voortgezet, bestaat er altijd een risico op het ontwikkelen van pneumonitis.
Follow-up
Omdat pneumonitis in de meeste gevallen relatief laat wordt ontdekt, zijn er meestal weinig en ook beperkt maatregelen van nazorg die beschikbaar is voor degenen die door deze ziekte zijn getroffen. Getroffen individuen zijn daarom in ieder geval afhankelijk van een zo vroeg mogelijke diagnose om de symptomen van de ziekte te verlichten en ook om andere complicaties te vermijden. Er is geen onafhankelijke remedie, dus een bezoek aan een arts is altijd noodzakelijk voor deze ziekte. Hoe eerder de arts wordt gecontacteerd, hoe beter het verloop van de ziekte vaak is. De behandeling zelf wordt meestal uitgevoerd met behulp van verschillende medicijnen. De getroffenen moeten de medicatie altijd regelmatig innemen en de voorgeschreven dosering volgen. Evenzo mogen degenen die getroffen zijn door pneumonitis geen onnodige inspanning of stressvolle activiteiten ondernemen. Daarom zijn veel patiënten in hun dagelijks leven afhankelijk van de hulp van andere mensen. Liefdevolle gesprekken hebben een positief effect op het verdere beloop van de ziekte en kunnen met name psychische klachten beperken of voorkomen. In het algemeen vermindert pneumonitis echter in veel gevallen de levensverwachting van de getroffen persoon.
Wat u zelf kunt doen
Mensen die aan pneumonitis lijden, moeten hun consumptie van luchtverontreinigende stoffen tot een minimum beperken. In het bijzonder omgevingen waar er is inademing of nicotine, kleurstoffen, of andere gifstoffen moeten worden vermeden. Roken moet in de context van zelfhulp principieel worden onthouden. Ruimtes moeten regelmatig worden geventileerd en verblijven in de natuur versterken het organisme. Omdat in het verdere proces een chronisch beloop van de ziekte mogelijk is, heeft het eigen afweersysteem van het lichaam in een vroeg stadium voldoende ondersteuning nodig. Een gebalanceerd dieet en een gezonde levensstijl is daarbij essentieel. Overgewicht moet worden vermeden en mogelijke stressfactoren moeten worden verminderd. Slaapritmes moeten in acht worden genomen en de slaaphygiëne moet worden geoptimaliseerd. Innerlijk sterkte kan worden opgebouwd door middel van verschillende ontspanning technieken. Speciale ademhalingstechnieken helpen ook om de bestaande klachten te verlichten. Vaak is er bij pneumonitis sprake van kortademigheid. De getroffen persoon moet leren niet in paniek te raken. Ernstige angst- of paniekfasen vergroten het ongemak en verergeren dus de algehele situatie. Voor het omgaan met de ziekte is het belangrijk om te allen tijde kalm te blijven en in een vroeg stadium verschillende strategieën te ontwikkelen die een uitweg bieden in kritieke situaties. Fysiek spanning moet worden vermeden. Zodra het gaat om het uitvoeren van een inspannende activiteit, moeten regelmatige pauzes en tijdige rusttijden in acht worden genomen.
