Pneumatosis Intestinalis: oorzaken, symptomen en behandeling

Pneumatosis intestinalis is zeer zeldzaam voorwaarde waarbij gas wordt vastgehouden in de spijsverteringsorganen. Er worden verschillende oorzaken besproken. Vaak is dit voorwaarde wordt gediagnosticeerd als een incidentele bevinding.

Wat is pneumatosis intestinalis?

Pneumatosis intestinalis wordt gekenmerkt door gasophoping in de wanden van de spijsverteringskanaal​ In dit geval kan de gasophoping zowel onder de serosa als onder de slijmvlies​ De serosa vertegenwoordigt een vlotte uitstroom van verschillende organen zoals hartzakje, borstholte of buikvlies​ Bij pneumatosis intestinalis kan gasophoping optreden in de serosa van de buikvlies. De slijmvlies verwijst naar de slijmvliezen. In de loop van de ziekte vormen zich soms gasophopingen onder de slijmvlies​ Pneumatosis intestinalis is zeer zeldzaam en meestal het gevolg van andere onderliggende ziekten. Bovendien is de ziekte onderverdeeld in verschillende subcategorieën, afhankelijk van de betrokkenheid van een bepaald spijsverteringsorgaan. Wanneer de gasophoping zich in de dikke darmwordt het klinische beeld ook wel pneumatosis coli genoemd. Bovendien vertegenwoordigt de zogenaamde pneumatosis cystoides intestinalis een bijzondere vorm van de ziekte. De term pneumatosis intestinalis werd voor het eerst gebruikt door de artsen Lerner en Gazin in 1946. De prognose van de ziekte hangt altijd af van de onderliggende ziekte. De cursus kan onschadelijk en bijna asymptomatisch of levensbedreigend zijn.

Oorzaken

Er zijn veel oorzaken van de ziekte. De meest voorkomende trigger is besmettelijk colitis, die nog wordt verergerd door de administratie of drugs giftig. Necrotiserende enterocolitis kan ook een trigger zijn. Verder een onderaanbod van bloed in de context van een darmobstructie kan ook oorzakelijk zijn. Het is soms bekend dat zelfs eerdere endoscopische onderzoeken de ziekte veroorzaken. Pneumatosis intestinalis zelf is daarom vaak een symptoom van zowel ernstige als onschadelijke ziekten. Naast bacteriële of medicamenteuze triggers spelen ook mechanische oorzaken een rol. Dus een maag zweereen vernauwing van de maaguitlaat (pylorusstenose) of duodenumstenose veroorzaken vaak ook gasophoping in de wanden van de spijsverteringsorganen. Een ander complex van oorzaken is de verzwakking van de immuunsysteem​ Dit leidt tot atrofie van de plaques van Peyer, wat resulteert in verlies van integriteit van de darmwand. Er kan zich dus secundaire gasophoping in de darmwand ontwikkelen. Biochemische, mechanische of bacteriële processen worden besproken voor pathogenese. Welke van de theorieën nu correct is, kan nog niet eenduidig ​​worden beantwoord.

Symptomen, klachten en tekenen

Het verloop van de ziekte is zeer variabel en kan bij veel patiënten zelfs asymptomatisch zijn. De ziekte wordt echter vaak geïnitieerd door acuut diarree, vooral als er een voorgeschiedenis is van bacteriële infectie. In sommige gevallen hemorragisch diarree komt ook voor, meestal veroorzaakt door shigatoxine-producerende Escherichia coli. De ziekte van Krohn of colitis ulcerosa kan ook leiden tot pneumatosis intestinalis. Bij pneumatosis cyctoides intestinalis, een speciale vorm van pneumatosis intestinalis, wordt alleen de darm aangetast door deze gasophoping. Dit voorwaarde treedt meestal secundair op na een ernstige ziekte. In 15 procent van de gevallen komt de ziekte echter ook voornamelijk voor zonder een aanwijsbare oorzaak. Veel ziekten van het spijsverteringsstelsel of zelfs die buiten het spijsverteringsstelsel kunnen dat wel leiden op deze gasophoping. Therapeutische procedures zoals endoscopie, chemotherapie, of immunosuppressieve behandelingen kunnen ook pneumatosis cyctoides intestinalis veroorzaken. Welke symptomen kunnen worden toegewezen aan pneumatosis intestinalis zelf of aan een specifieke onderliggende ziekte, is vaak ook niet duidelijk herkenbaar.

Diagnose en verloop van de ziekte

Pneumatosis intestinalis wordt gediagnosticeerd met behulp van beeldvormende technieken. De uitgesproken gasophopingen kunnen dus al worden gedetecteerd door röntgenfoto's van de buik. Echter, als winderigheid aanwezig is die niets te maken heeft met de gasophoping in de darmwand, kan een positief valse diagnose gesteld worden. Met computertomografiekan duidelijk worden onderscheiden of de gasophoping extramuraal (buiten de muren) of intramuraal (binnen de muren) is.

Complicaties

In de meeste gevallen treden complicaties op bij deze ziekte, omdat deze alleen bij toeval kan worden vastgesteld en niet in een vroeg stadium. In dit geval hebben de getroffen personen verschillende klachten op het gebied van de maag en darmen, die de kwaliteit van leven van de getroffen personen aanzienlijk verminderen en beperken. De meeste patiënten klagen over constant diarree, wat ook kan leiden tot psychisch ongemak en zelfs Depressie​ De ziekte van Chron kan zich ook ontwikkelen en het dagelijkse leven van de getroffen persoon bemoeilijken. De gasophoping leidt tot ernstig winderigheid en een opgeblazen buik. In veel gevallen voelen de getroffenen zich ongemakkelijk bij de symptomen en hebben ze ook last van minderwaardigheidscomplexen of een verminderd zelfrespect. Het verdere verloop van de ziekte is echter sterk afhankelijk van de oorzaak, zodat een algemene voorspelling meestal niet mogelijk is. De behandeling zelf wordt uitgevoerd met behulp van een chirurgische ingreep of de inname van medicatie. Dit lukt echter niet altijd. Tijdens de behandeling zelf treden geen bijzondere complicaties op. In sommige gevallen zijn de getroffenen echter afhankelijk van een special dieet om deze klachten te vermijden.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Pneumatosis intestinalis moet altijd worden onderzocht en behandeld door een medische professional. Er is geen zelfgenezing bij deze aandoening. In de meeste gevallen verergeren de symptomen en treden er verdere complicaties op als pneumatosis intestinalis niet op tijd wordt behandeld. In de regel moet een arts worden geraadpleegd als de getroffen persoon gedurende lange tijd en zonder specifieke reden aan diarree lijdt. Evenzo kan er een ernstige gasophoping in de darm optreden, wat een zeer negatieve invloed kan hebben op de kwaliteit van leven van de patiënt. Als deze symptomen langer aanhouden en geen verband houden met voedsel-allergiemoet een arts worden geraadpleegd. In de regel kan pneumatosis intestinalis worden vastgesteld door een internist of door een huisarts. De verdere behandelmethode hangt echter altijd af van de exacte oorzaken van pneumatosis intestinalis, zodat ook chirurgische ingreep nodig kan zijn. Het is niet algemeen te voorspellen of de ziekte zal leiden tot een verminderde levensverwachting. Vroegtijdige diagnose en behandeling hebben altijd een positief effect op het verdere verloop van de ziekte.

Behandeling en therapie

De therapie van pneumatosis intestinalis is afhankelijk van de onderliggende ziekte die in elk geval aanwezig is. Vaak hoeft een primaire gasophoping zonder aanwijsbare oorzaak helemaal niet te worden behandeld. In dit geval verloopt de ziekte vaak zonder symptomen. Als er symptomen aanwezig zijn, worden deze meestal veroorzaakt door de onderliggende ziekte. Als echter diagnostisch wordt vastgesteld dat er intramurale gasophoping aanwezig is, moet worden bepaald of een andere ziekte de oorzaak is en wat de ziekte is. Zo kan pneumatosis intestinalis zich soms zelfs voordoen als het eerste symptoom van een geheel andere ziekte. Naast de toxische infectieuze, de mechanische of andere ontstekingsoorzaken, kan een maligniteit ook de oorzaak zijn van pneumatosis intestinalis. Het is ook belangrijk om precies te weten welke bacteriën aanwezig zijn in geval van infectie. Bijvoorbeeld, in besmettelijke toxische kuren, standaard [[antibiotica] 9 kunnen niet worden gebruikt omdat ze de afgifte van gifstoffen echt bevorderen. Ontstekingsprocessen door auto-immuunreacties tegen de darm vragen uiteraard weer een andere behandelstrategie. Over het algemeen is de behandeling van pneumatosis intestinalis echter zelden de primaire focus, maar eerder de onderliggende ziekte.

het voorkomen

Het is niet mogelijk om een ​​specifieke aanbeveling te doen ter preventie van pneumatosis intestinalis. Intramurale gasophoping vertegenwoordigt gewoonlijk een gevolg van een bestaande onderliggende ziekte, waarvan de etiologie in elk afzonderlijk geval verschilt. Om het risico op het ontwikkelen van een ernstige volksgezondheid stoornis, een gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet, veel beweging, en laag spanning worden over het algemeen aanbevolen.

Follow-up

Omdat pneumatosis intestinalis in de meeste gevallen slechts incidenteel wordt gedetecteerd, maatregelen van de follow-up is in de meeste gevallen ernstig beperkt. Ten eerste moeten de getroffenen in een zeer vroeg stadium een ​​arts raadplegen, vooral bij de eerste tekenen en symptomen van de ziekte, zodat andere complicaties of een verdere verergering van de symptomen kunnen optreden. niet voorkomen. Een vroege diagnose van pneumatosis intestinalis heeft meestal altijd een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte. In de meeste gevallen heeft de ziekte zelf geen behandeling nodig, dus geen speciale behandeling maatregelen van nazorg nodig zijn. Als een andere ziekte verantwoordelijk is voor de symptomen van pneumatosis intestinalis, wordt deze meestal met behulp van medicatie behandeld. Getroffen personen moeten letten op een regelmatige inname en op de juiste dosering van de medicatie om de symptomen permanent te verlichten. Bij het nemen van antibiotica, moet worden opgemerkt dat ze niet samen mogen worden ingenomen alcohol​ In dit opzicht zijn regelmatige controles en onderzoeken door een arts nog steeds nodig om de huidige toestand van de ziekte goed te kunnen volgen.

Wat u zelf kunt doen

Omdat deze ziekte uiterst zeldzaam is, moeten getroffen personen worden gescreend op andere aandoeningen, omdat deze de oorzaak kunnen zijn van pneumatosis intestinalis. Pas als de onderliggende ziekte bekend is, kan pneumatosis intestinalis worden behandeld en een prognose worden gemaakt. Heel vaak is de immuunafweer van de getroffen patiënten verzwakt. Hier kan de patiënt veel doen met een gezonde levensstijl om zijn herstel te ondersteunen. Ze zouden minder moeten eten Fast food en eet in plaats daarvan meer groenten en fruit. Een frisse dieet rijk aan mineralen en vitaminen moet worden aangevuld met veel vocht. Water, kruidenthee en dunsap-spritzers zijn hiervoor geschikt. Anderhalf tot drie liter per dag wordt aanbevolen. Naast een gezond dieet, voldoende slaap krijgen en zich onthouden van nicotine en alcohol maken ook deel uit van het effectief ondersteunen van het lichaam immuunsysteem​ In sommige gevallen moet ook een specifiek dieet worden gevolgd om de symptomen van pneumatosis intestinalis, zoals winderigheid of een opgeblazen buik. Patiënten kunnen in dit verband advies inwinnen bij hun arts, vooral als de gegeven medicijnen niet werken zoals gewenst. Ook uitscheidend en ontgiftend maatregelen evenals de verzorging van de darmkweek kan het herstel ondersteunen. Natuurgeneeskundigen of alternatieve geneesheren kunnen in dit verband aanbevelingen doen.