SARS is de afkorting voor Severe Acute Respiratory Syndrome en betekent in het Duits ernstig acuut ademhalingsnoodsyndroom. Het is een besmettelijke ziekte dat wordt veroorzaakt door virussen. SARS verscheen voor het eerst in China in 2002.
Wat is SARS?
SARS (ernstig acuut ademhalingsnoodsyndroom) is een besmettelijke ziekte veroorzaakt door een specifieke virusstam, de coronavirussen. De ziekte is meldingsplichtig. De ziekteverwekker werd ontdekt door de arts Dr. Carlo Urbani, die zelf het slachtoffer werd van het virus. De ziekte veroorzaakt ernstige ademhalingsproblemen en oorzaken griep-achtige symptomen met koorts, hoesten, heesheid en zere keel De symptomen treden plotseling op en zijn vanaf het begin zeer ernstig. SARS verscheen voor het eerst in China in 2002, en het eerste geval werd in 2003 in Duitsland gemeld. Destijds meldden bijna 30 landen gevallen van de ziekte; de meest voorkomende gevallen van SARS deden zich echter voor in Thailand, China en Hong Kong. In totaal raakten ongeveer 8000 mensen besmet en werden ziek, en ongeveer 800 van hen stierven. Sinds 2003 is er geen ander geval van SARS geweest.
Oorzaken
De oorzaken van SARS zijn virussen die onbekend waren tot het uitbreken van de ziekte bij mensen. Ze zijn de groep coronavirussen. Tot nu toe was dit virus alleen bekend bij dieren. Er wordt aangenomen dat het voor het eerst op mensen werd overgedragen door een bepaalde soort kat in China, wiens vlees daar als voedsel wordt gebruikt. Maar de ziekte kan ook worden overgedragen door heel dicht bij heimelijk besmette dieren te leven. In eerste instantie werd aangenomen dat infectie bij mensen alleen plaatsvindt via zogenaamde druppel infectie In dit geval wordt het virus getransporteerd via speeksel, nasale afscheidingen of andere lichaamssappen Echter, aangezien mensen die geen direct contact hadden maar alleen in hetzelfde huis woonden ook ziek werden, werd geconcludeerd dat het SARS-virus zich ook via de lucht of water Het verbazingwekkende is dat de ziekteverwekker blijkbaar ook zonder gastheer een periode van 24 uur kan overleven.
Symptomen, klachten en tekenen
SARS is rapporteerbaar volgens de Infection Protection Act (IfSG) §6, paragrafen 5a en 5b als ziekte wordt vermoed, een uitbraak van ziekte plaatsvindt of een overlijden optreedt als gevolg van SARS. Het vermoeden van SARS is volgens World waargemaakt Gezondheid Organisatie (WHO), indien koorts boven 38 ° C is vast te stellen, de ziekte vertoont tekenen van a longontsteking (a long ontsteking), worden de volgende symptomen bedoeld: Hoofdpijn, pijnlijke ledematen, droog hoesten, zelden rillingen) en er treedt ten minste één ademhalingssymptoom op, dus een verstoring van de uitwendige ademhaling. Eerder nauw contact met SARS-geïnfecteerde personen (binnen 10 dagen voorafgaand aan het optreden van symptomen), evenals een verblijf in regio's waar SARS veel voorkomt, is ook een vermoeden van SARS. Als aan deze criteria is voldaan en een röntgenstraal geeft acuut aan longontsteking of acuut ademhalingsnoodsyndroom, of onverklaarbare ademhalingsziekte die de dood tot gevolg heeft, een waarschijnlijk geval van SARS is aanwezig. SARS-symptomen treden op na een incubatietijd van twee tot tien dagen. Fever, rillingen, hoofdpijn, 피로, spier pijn (spierpijn), en diarree dan optreden. Ouderen hebben zwaardere kuren, hoewel ze ook koortsvrij kunnen zijn. Symptomen zijn ook koorts, droge hoesten, heesheid, zere keel, kortademigheid, en laag bloed zuurstof niveaus (hypoxemie). Het klinische beeld verslechtert aanzienlijk (exerzerbation) en kan leiden tot ademhalingsfalen.
Diagnose en verloop
De incubatietijd van SARS is erg kort en duurt slechts twee tot zeven dagen. De incubatietijd is de tijd die verstrijkt tussen het moment van infectie en het optreden van de eerste symptomen. De ziekte begint meestal met plotselinge hoge koorts en een zeer sterk ziektegevoel. Dit wordt gevolgd door griep-achtige symptomen zoals hoofdpijn, pijnlijke ledematen, zere keel, heesheid en hoesten. Er kan ook zijn rillingen, diarree, verlies van eetlust en huiduitslag Sommige patiënten kunnen niet goed bewegen omdat de spieren stijf worden. Er kunnen ook toestanden van verwarring optreden. SARS kan zeer licht of fataal zijn. De diagnose SARS wordt vermoed wanneer de bekende symptomen aanwezig zijn bij mensen die in de specifiek getroffen landen zijn geweest. In het verdere verloop moet de virale infectie echter worden bevestigd door een bloed test. een Röntgenstraal onderzoek en een computertomografie scan draagt ook bij aan het stellen van een betrouwbare diagnose van SARS.
Complicaties
Ernstige complicaties kunnen optreden als gevolg van de symptomen van ernstig acuut respiratoir syndroom. Als de behandeling te laat wordt gegeven of als de zieke persoon al lichamelijk erg zwak is, kan de immuunsysteem kan niet langer effectief vechten tegen de pathogenen zelf. Als gevolg hiervan treden hoge koorts en daaruit voortvloeiende problemen met de bloedsomloop op. Langdurig diarree kan ervoor zorgen dat de getroffen persoon uitgedroogd raakt. Het gebrek aan vocht en voedingsstoffen leidt meestal tot verdere complicaties, zoals een verminderd bewustzijn, uitdroging en uitputting. Kortademigheid en kortademigheid kunnen leiden naar paniekaanvallen en, in interactie met de aanvankelijke symptomen, kan leiden naar hart- mislukking. Vooral kinderen, ouderen en zieken lopen het risico te overlijden door het extreme fysieke spanning Behandeling voor SARS is relatief risicoloos. echter, de drugs toegediend kan bijwerkingen veroorzaken. antibiotica en hepatitis C medicijn ribavirine in het bijzonder herhaaldelijk symptomen veroorzaken zoals huid uitslag, krampen van de ademhalingsspieren en bloedarmoede In combinatie met andere preparaten kunnen verdere complicaties optreden. Als de patiënt intraveneuze vloeistoffen moet krijgen, kan dit in sommige gevallen leiden tot letsel, aspiratie en allergische reacties.
Wanneer moet je naar een dokter?
Iedereen die aan SARS lijdt, moet zo snel mogelijk een arts raadplegen. De ziekte is niet te genezen, maar therapie kan verlichting bieden. Het gevaar bij het ernstig acuut ademhalingssyndroom zit echter vooral in mogelijke gelijktijdige infecties van bacteriële aard. Deze kunnen worden genezen door de administratie van antibiotica. In aanvulling op, antibiotica worden ook gebruikt voor preventie. Een uitgebreide longcontrole door een specialist (of in een gespecialiseerd ziekenhuis) is dringend noodzakelijk. Bovendien brengt SARS altijd een hoog infectierisico met zich mee, dus de nodige medische zorg maatregelen kan quarantaine bevatten. De symptomen van ernstig acuut ademhalingsnoodsyndroom zijn ernstig genoeg om patiënten ertoe aan te zetten toch naar een arts te gaan. Ademhalingsproblemen als gevolg van ernstige keelirritatie betekent echter niet noodzakelijk dat SARS aanwezig is. De ziekte is zeldzaam en er zijn maar een paar bekende uitbraken. Momenteel lopen alleen mensen die in laboratoria met het virus werken een acuut risico. Bovendien, wanneer typische symptomen optreden, a differentiële diagnose is ook handig. Het moet bijvoorbeeld worden uitgesloten dat het de MERS virus, bijvoorbeeld.
Behandeling en therapie
Tot op heden is er dus aanvankelijk geen specifieke behandeling voor SARS bekend therapie is gericht op symptoomverlichting. Succes is behaald met het brede spectrum antibioticum ribavirine, die ook wordt gebruikt om te behandelen hepatitis C. Het is in staat om verschillende soorten te bestrijden pathogenen. cortisone wordt ook toegediend om eventuele bacteriële infecties te behandelen die kunnen optreden als gevolg van de virale infectie. Bovendien een mix van verschillende andere antibiotica wordt ook gegeven. Patiënten die met de SARS-ziekteverwekker zijn geïnfecteerd, moeten vanwege het extreem hoge infectierisico op een isolatieafdeling met een waterslot worden gehouden. Ziekenhuispersoneel is verplicht om beschermende jassen te dragen, ademhaling maskers, veiligheidsbrillen en handschoenen bij het behandelen van patiënten. Er wordt nu onderzoek gedaan om een vaccin tegen SARS te ontwikkelen, maar tot op heden is er nog geen ontwikkeld. SARS vond voor het laatst plaats in 2003. Aangezien er sindsdien geen nieuw geval is gemeld, wordt aangenomen dat het SARS-virus niet meer bestaat.
het voorkomen
Als preventieve maatregel tegen SARS werd aanbevolen om grote bijeenkomsten van mensen te vermijden, vooral in China, Thailand en Hong Kong, die destijds zwaar werden getroffen door de ziekte. Ademhalingstoestellen, zoals die door artsen worden gedragen tijdens operaties, werden ook geadviseerd. Regelmatig handen wassen biedt extra bescherming.
Nazorg
Medische follow-up voor ernstig acuut respiratoir syndroom is moeilijk omdat er niet veel opties voor gerichte behandeling zijn en ook geen uitgebreide kennis over de ziekte. Nazorg bestaat daarom vooral uit het sparen van SARS-overlevenden. De ziekte verzwakt de getroffenen in verschillende mate, dus de behandeling en passende follow-up variëren van geval tot geval. Er waren dus veel gevallen van mensen die leden aan SARS waarbij de symptomen slechts mild waren. Dienovereenkomstig herstelden ze vrij snel en hadden ze geen medische follow-up meer nodig. In sommige gevallen van acuut respiratoir syndroom zijn de symptomen echter zeer ernstig en invaliderend. In ongeveer tien procent van alle gevallen overlijdt ook de besmette persoon. In ernstige gevallen is een herstelperiode vereist na herstel. Long en bronchiaal weefsel dat wordt aangevallen door het virus en door secundaire bacteriële infecties heeft enige tijd nodig om te regenereren. Mensen die SARS hebben gehad, moeten daarom enige tijd overbelasting en vervuilde lucht vermijden. Daarnaast is het mogelijk dat het coronavirus dat SARS veroorzaakt ook het milt, zenuwen, en wervelkolom. Een passende follow-up kan geschikt zijn voor SARS-patiënten die naast andere symptomen ook andere symptomen hebben ademhaling en long problemen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Ernstig acuut ademhalingsnoodsyndroom is een zeer besmettelijke ziekte. Daarom, wanneer infectie bekend is in de sociale omgeving, voldoende bescherming maatregelen moeten worden genomen om mogelijke overdracht te voorkomen. Het syndroom moet worden gemeld als een infectie bekend is. Daarom is samenwerking met een arts enorm belangrijk bij de eerste onregelmatigheden en volksgezondheid bijzondere waardeverminderingen. Aangezien de symptomen een verhoogde lichaamstemperatuur omvatten, moet er voldoende vocht worden ingenomen. Het lichaam loopt gevaar uitdroging als de koorts aanhoudt. Sinds uitdroging kan levensbedreigend worden voorwaarde, enkele liters water moet dagelijks worden geconsumeerd. De ziekte vormt een grote belasting voor de patiënt en de sociale omgeving. Daarom is het vooral belangrijk om kalm te blijven. Paniek moet ten koste van alles worden vermeden. De slaaphygiëne van de getroffen persoon moet worden gecontroleerd en geoptimaliseerd. Spanning en hectische activiteiten moeten uit de buurt van de patiënt worden gehouden. Het organisme heeft alles nodig sterkte en energie voor het genezingsproces. Om deze reden, storende factoren en emotionele situaties spanning moet tot een minimum worden beperkt. De symptomen van de aandoening kunnen gemakkelijk worden aangezien invloed Aangezien er echter een fataal beloop kan optreden, moet zo snel mogelijk een diagnose van een arts worden gesteld. Spontane genezing of herstel op basis van alternatieve geneesmethoden wordt niet verwacht.