Introductie
A hernia is een ziekte die wordt gekenmerkt door het uitsteken van delen van de schijf in de wervelkanaal. Een echte hernia moet worden onderscheiden van een zogenaamde uitsteeksel van de schijf (uitsteeksel van de schijf). In de meeste gevallen kan de ontwikkeling van een hernia worden geassocieerd met jarenlange overmatige of onjuiste belasting. Hoewel de ontwikkeling van een hernia zelden wordt waargenomen in jongere levensjaren, komt deze ziekte vaker voor naarmate de leeftijd toeneemt. De reden hiervoor is het feit dat de elasticiteit van de tussenwervelschijf neemt sterk af naarmate we ouder worden.
Dat is hoe ik weet of ik een hernia heb
Mensen met een hernia krijgen meestal een ernstige rug pijn, die kan uitstralen van het aangetaste ruggenmergsegment naar de armen, billen of benen. In dit verband moet echter worden opgemerkt dat de hernia een relatief zeldzame oorzaak van rug is pijn. In de meeste gevallen aanhoudende rug pijn kan worden teruggevoerd op spierstressomstandigheden.
MRI van een hernia
De voorbereiding van een magnetische resonantietomografie (MRT) dient om de diagnose te bevestigen bij patiënten waarvan wordt vermoed dat ze een hernia. Voordat de voorbereiding van een MRI kan worden gestart, moet de vermoedelijke diagnose echter worden bevestigd door andere diagnostische maatregelen. Bovenal moet er dringend een gedetailleerd arts-patiënt-consult (anamnese) worden uitgevoerd voordat een MRI wordt uitgevoerd.
De symptomen die aanwezig zijn bij de getroffen patiënt kunnen wijzen op een hernia. Daarnaast een oriëntatie fysiek onderzoek moet worden uitgevoerd voordat de MRI wordt gestart. Als een hernia wordt vermoed, moet worden opgemerkt dat beeldvormingsprocedures zoals computer- (CT) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) alleen verplicht zijn voor personen met uitgesproken symptomen.
Vooral voor alle patiënten die last hebben van sensorische stoornissen (bijvoorbeeld gevoelloosheid en / of tintelingen), moet een MRI worden uitgevoerd. Dit geldt ook voor patiënten met een uitgesproken beperking van de spierkracht in een of meer extremiteiten. Onder de beeldvormingsprocedures die mogelijk zijn bij de diagnose van een hernia, wordt de MRI nog steeds beschouwd als de methode van eerste keuze.
Vergeleken met conventioneel röntgenstraal beeldvorming, maakt MRI niet alleen een betrouwbare beoordeling van botstructuren mogelijk, maar ook van weefsel, zenuwwortels en tussenwervelschijven. Bovendien heeft magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) het voordeel ten opzichte van computertomografie dat de te onderzoeken patiënt niet wordt blootgesteld aan straling. Beide beeldvormingstechnieken worden gebruikt bij de diagnose van een hernia om gedetailleerde doorsnedebeelden van de individuele wervelkolomsegmenten te produceren.
MRI is voornamelijk gebaseerd op het fysische principe van nucleaire magnetische resonantie. Eenvoudig gezegd betekent dit dat de individuele doorsnedebeelden worden gegenereerd door elektromagnetische golven toe te passen binnen een sterk magnetisch veld. Het nadeel van MRI is voornamelijk te wijten aan het feit dat veelvoorkomende alternatieve procedures (zoals computertomografie) slechts een fractie van de tijd vereisen die nodig is voor een MRI.
In termen van de kwaliteit van de individuele doorsnedebeelden, is er meestal geen duidelijk verschil tussen computertomografie en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI). De keuze van de meest geschikte beeldvormende techniek is afhankelijk van andere factoren, zoals blootstelling aan straling en de duur van het onderzoek. Hoewel bij het uitvoeren van een MRI-scan geen enkele blootstelling aan straling de te onderzoeken patiënt beïnvloedt, zijn er bij deze onderzoeksmethode enkele beperkingen.
Een MRI voor de diagnose van een hernia kan niet worden uitgevoerd bij patiënten die een gangmaker. Verder is een MRI niet geschikt voor dragers van elektromechanische implantaten, bijvoorbeeld cochleaire implantaten of geïmplanteerde pijnpompen. Bij deze patiëntengroepen moet de diagnose "hernia" worden bevestigd door andere beeldvormende technieken.
Aangezien conventionele röntgenstralen niet geschikt zijn voor het afbeelden van de tussenwervelschijven, moet computertomografie worden gebruikt. MRI-onderzoeken zijn echter onschadelijk bij personen met kunstmatige heupprothesen hart- kleppen en tandprothesen. Een hernia in de cervicale wervelkolom kan aanzienlijke gevolgen hebben voor de betreffende patiënt.
In de meeste gevallen is de hernia van de cervicale wervelkolom manifesteert zich voornamelijk door het optreden van sensorische stoornissen in de vorm van gevoelloosheid en / of tintelingen in de armen. Bovendien kan aanhoudende druk op de zenuwwortels van de cervicale wervelkolom leiden tot toenemende spierzwakte in het gebied van de armen. Deze klachten nemen vaak af over een bepaalde periode.
Om deze reden dienen getroffen personen dringend tijdig een specialist te raadplegen en de aanwezigheid van een hernia in de cervicale wervelkolom te laten controleren. Beeldvormingstechnieken spelen een doorslaggevende rol bij de diagnose van een hernia in de cervicale wervelkolom bij personen met bijzonder uitgesproken klachten. Tot dusverre heeft de voorbereiding van een magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) bij de diagnose van a hernia van de cervicale wervelkolom wordt beschouwd als de methode van eerste keuze.
Tijdens het eigenlijke onderzoek ligt de patiënt op zijn rug. Omdat de MRI van de cervicale wervelkolom ook in een bijna volledig gesloten buis wordt uitgevoerd, kan het onderzoek erg belastend zijn voor mensen met claustrofobie (claustrofobie). Om optimale doorsnedebeelden te verkrijgen, is het echter bijzonder belangrijk dat de te onderzoeken patiënt niet beweegt tijdens het onderzoek, dat ongeveer 20 minuten duurt.
Anders worden de doorsnedebeelden wazig en kunnen ze niet worden gebruikt om de hernia te diagnosticeren. De hernia van de lumbale wervelkolom (lumbale wervelkolom) is een van de meest voorkomende vormen van dit klinische beeld, samen met de hernia van de cervicale wervelkolom (cervicale wervelkolom). In veel gevallen kan een vermoedelijke diagnose worden gesteld op basis van de bestaande symptomen, zelfs zonder beeldvormende procedures (zoals MRI).
Mensen met een hernia in de lumbale wervelkolom hebben vaak last van aanhoudende, ernstige pijn in de rug dat straalt uit in de billen en benen. Bovendien gaat een hernia van de lumbale wervelkolom vaak gepaard met sensorische stoornissen zoals gevoelloosheid en / of tintelingen en uitgesproken beperkingen in spierkracht. Ook bij een hernia in de lumbale wervelkolom is het niet altijd absoluut noodzakelijk om de diagnose middels MRI te bevestigen.
Bij minder uitgesproken klachten is het maken van een MRI meestal niet nodig. Alleen bij patiënten met uitgesproken symptomen mag een MRI worden uitgevoerd. Op basis van de doorsnedebeelden van de individuele wervelkolomsegmenten die met MRI zijn verkregen, kan de omvang van de ziekte betrouwbaar worden bepaald en kan een passende behandeling worden gestart.
MRI wordt ook beschouwd als de beeldvormingsmethode bij uitstek voor een hernia in de lumbale wervelkolom. In tegenstelling tot conventionele röntgenfoto's kan MRI zowel de tussenwervelschijven als de zenuwwortels betrouwbaar weergeven. Alleen de botstructuren van de wervelkolom kunnen echter adequaat worden beoordeeld als we naar een conventionele wervelkolom kijken Röntgenstraal afbeelding.
Naast MRI is computertomografie ook geschikt voor het diagnosticeren van een hernia in de lumbale wervelkolom. Aangezien deze onderzoeksmethode echter een aanzienlijke blootstelling aan straling voor de te onderzoeken patiënt met zich meebrengt, verdient MRI in het algemeen de voorkeur. Alleen bij patiënten bij wie de huidige symptomatologie mogelijk verband houdt met een recente traumatische gebeurtenis, dient bij voorkeur een CT te worden uitgevoerd. De reden hiervoor is dat een onderzoek van de wervelkolom met MRI ongeveer 20 tot 30 minuten duurt. Geschikte CT-doorsnedebeelden van de afzonderlijke secties van de wervelkolom kunnen daarentegen binnen enkele seconden worden geproduceerd.
Alle artikelen in deze serie:
