Parakeratosis is een keratinisatiestoornis van de huid dat meestal wordt geassocieerd met huidziekten zoals psoriasis, eczeemof De ziekte van Bowen De primaire oorzaak van parakeratose kan een versnelling van verhoorningsprocessen zijn of een stoornis in de rijping van keratinocyten. De behandeling hangt af van de primaire oorzaak en aanvullende huid aandoeningen aanwezig.
Wat is parakeratose?
Tijdens keratinisatie of keratinisatie veranderen epitheelcellen in hoornvormende keratinocyten en worden hoorncellen die corneocyten worden genoemd. Keratinocyten of hoornvormende cellen zijn cellen van de epidermis of epidermis die make-up 90 procent hiervan huid laag. Het celtype is in staat keratine te produceren en differentieert dus tijdens verhoorning. Keratinisatieprocessen vinden fysiologisch plaats in de epidermis en kunnen ook voorkomen in verschillende slijmvliezen. Cornificatie verhoogt de mechanische stabiliteit van huidoppervlakken. Het verhoorningsproces kan door verschillende ziekten worden verstoord. Een daarvan is parakeratosis. Deze vorm van dyskeratose kenmerkt zich door celkernen of celkernresten die in de hoornlaag achterblijven. In veel gevallen wordt de hoornlaag tegelijkertijd dikker. Dit fenomeen wordt ook wel parakeratotisch genoemd hyperkeratose Als parakeratose en verhoogde keratinisatie in de zin van hyperkeratose samen voorkomen, wordt het hyperparakeratose genoemd.
Oorzaken
Parakeratose kan verschillende oorzaken hebben. Naast een versneld verloop van keratinisatieprocessen, kan een rijpingsstoornis van keratinocyten verantwoordelijk zijn voor het fenomeen. Beide verschijnselen kunnen te wijten zijn aan hormonale correlaties. Typisch wordt parakeratose bij mensen geassocieerd met ziekten zoals psoriasis, eczeem or De ziekte van Bowen. De huidveranderingen of De ziekte van Bowen zijn vaak gerelateerd aan blootstelling aan zonlicht, chemicaliën zoals arsenicumof zeker virussen zoals HPV. Mannen worden vaker door het fenomeen getroffen dan vrouwen. Aangenomen wordt dat er een multifactoriële genese is psoriasis Naast genetische disposities worden in deze context immunologische disfuncties besproken. In deze context komt immunologische disfunctie overeen met een auto-immunologische reactie waarbij de immuunsysteem is gericht tegen het eigen weefsel van het lichaam. De oorzaak van immunologische disfunctie is nog niet definitief opgehelderd voor een auto-immuunziekte. Onderwerpen zijn bijvoorbeeld voorafgaande besmettingen.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met parakeratose lijden aan een verhoorningsstoornis waarbij celkernresten in het hoornvlies achterblijven. Extra verdikking van de aangetaste huidlagen wordt vaak waargenomen. Ziekten zoals psoriasis gaan vaak gepaard met parakeratose. Typisch manifesteert psoriasis zich in de vorm van monomorfe, roodachtige, meestal ronde en eilandvormige haarden met scherpe randen en een lichte verhoging. In plaats van psoriasis kan parakeratose ook worden geassocieerd met de huidletsels van de ziekte van Bowen. Op de huid verschijnt de ziekte van Bowen in de vorm van verspreid en onregelmatig gevormd huidletsels met scherpe randen. De laesies zien er breed uit en hebben een rood schilferig uiterlijk. De grootte van de laesies varieert van enkele millimeters tot decimeters. In tegenstelling tot psoriasis presenteert de ziekte van Bowen zich meestal met een enkele focale laesie. Bovendien is de combinatie van parakeratose en eczeem komt veel voor. Eczeem is een inflammatoire laesie van niet-infectieuze oorsprong die optreedt samen met roodheid van de huid, blaarvorming en huilen en korstvorming of schilfering. Bij parakeratose kunnen naast psoriasis, eczeem en de ziekte van Bowen ook pijnlijke gebieden en een droge huid optreden.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose parakeratose wordt gesteld door de dermatoloog. In de meeste gevallen is de visuele diagnostische indruk na het afnemen van de anamnese voldoende om de diagnose te stellen. Instrumenten voor vergroting kunnen worden geraadpleegd om de behouden celkernen beter te identificeren. De detectie van de typisch voorkomende celkernen in het hoornvlies is voldoende om de diagnose te bevestigen. De prognose voor patiënten met parakeratose hangt af van de primaire oorzaak. Ook de aard van de bijbehorende symptomen kan een doorslaggevende rol spelen bij de prognose. Psoriasis wordt bijvoorbeeld beschouwd als een ongeneeslijke aandoening van de huid.
Complicaties
Door parakeratose ontwikkelt de patiënt verschillende ziekten en klachten van de huid. Deze hebben meestal een zeer negatief effect op de esthetiek en dus ook op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon en beperken deze. In de meeste gevallen gaat het om psoriasis en dus om een verhoorningsstoornis. Veel getroffenen voelen zich ongemakkelijk bij de klachten of schamen zich ervoor, waardoor een significant verminderd zelfbeeld of minderwaardigheidscomplexen kunnen ontstaan. Psychisch ongemak en Depressie kunnen ook voorkomen, en worden in het bijzonder verergerd door pesten of plagen. Bovendien wordt de huid rood en kan ook jeuk Constant krabben kan ook leiden naar littekens of bloeding op de huid. De huid zelf is droog en schilferig bij parakeratose. Behandeling van parakeratose gaat meestal niet gepaard met complicaties. Met behulp van verschillende medicijnen en therapieën kunnen de symptomen relatief goed worden beperkt. De levensverwachting van de patiënt wordt ook niet verminderd door de ziekte. Soms moeten patiënten erop kunnen vertrouwen lichttherapie om de ziekte volledig te beperken.
Wanneer moet je naar een dokter?
Eigenaardigheden en afwijkingen van het uiterlijk van de huid moeten door een arts worden onderzocht en opgehelderd. Als de getroffen persoon lijdt aan verdikking van de huid of de vorming van een eeltis een bezoek aan de dokter aan te raden. Als de huidafwijkingen niet kunnen worden verbeterd door voorzichtig te zijn maatregelen op eigen kracht medische hulp zoeken is aan te raden. Diverse huidverzorgingspreparaten zijn verkrijgbaar in drogisterijen en apotheken en kunnen worden uitgeprobeerd. Als de symptomen langdurig aanhouden of zich continu over het lichaam verspreiden, is een intensief onderzoek van de huid aan te bevelen. Als er veranderingen zijn in het gebruikelijke uiterlijk van de huid, moet u een arts raadplegen. Ontsteking op het lichaam of de vorming van pus worden als zorgelijk beschouwd. Als de getroffen persoon niet steriel kan garanderen wondverzorgingmoet een arts worden geraadpleegd. Er is een risico van bloed vergiftiging in ernstige gevallen en dus een mogelijke levensbedreiging. Verkleuring van de huid, roodheid en de vorming van eczeem moeten door een specialist worden onderzocht. Als er blaren ontstaan of een schilferende huid ontstaat, moet medisch advies worden ingewonnen. Pijn, algemene malaise of emotionele problemen moeten met een arts worden besproken. Als er zich terugtrekt uit het sociale leven, stemmingswisselingen of depressief gedrag is hulp nodig.
Behandeling en therapie
oorzakelijk therapie is alleen onder bepaalde omstandigheden denkbaar voor parakeratosis. Een vertraging van de keratinisatieprocessen kan meestal niet voldoende plaatsvinden. Rijpingsstoornissen van de keratinocyten kunnen daarentegen tot op zekere hoogte worden beïnvloed. Voor symptomatisch therapieEr zijn voornamelijk conservatieve medicamenteuze therapieën beschikbaar tegen een droge huid. In de meeste gevallen zijn dit zalfbehandelingen die de nodige actieve ingrediënten bevatten. Als parakeratose optreedt in de context van een andere huidziekte, verder therapie Is benodigd. Eczeem wordt uitwendig behandeld met zalven, waarvan de consistentie wordt gekozen afhankelijk van de huid voorwaarde Acuut huilend eczeem vereist behandeling met relatief waterig zalven Als er korsten of schilfers aanwezig zijn, een vettig zalf basis moet worden gekozen. Onder bepaalde omstandigheden kan het zalven worden ook aangebracht in de vorm van een kompres. Alle ontstekingsreacties van de huid worden onderdrukt met glucocorticoïde kompressen. Patiënten met parakeratose moeten irriterende stoffen voorlopig vermijden. Als psoriasis ook aanwezig is, variëren de behandelingsbenaderingen van dieetveranderingen tot elektrische behandeling en bad en lichttherapie voor medicamenteuze benaderingen zoals corticosteroïden. Als de ziekte van Bowen ook aanwezig is, excisie van de aangetaste huidgebieden of fotodynamische therapie is uitgevoerd. In het geval van excisie moet een volgende analyse van de snijrand worden uitgevoerd, die de aanzet kan geven tot een nieuwe excisie.
Vooruitzichten en prognose
Parakeratosis biedt een relatief goede prognose. De keratinisatie van de huid kan worden behandeld met verschillende medicijnen en therapieën. Vaak is het behandelen van de oorzaken voldoende om parakeratose te beheersen. Tijdens de ziektefase beperkt parakeratose de kwaliteit van leven en welzijn. Typische klachten zoals jeuk, schilfering of het mentale spanning moet verdwijnen nadat de behandeling is voltooid. De levensverwachting wordt over het algemeen niet beperkt door parakeratose, aangezien het geen dodelijke ziekte is. Echter, ontsteking of andere medische complicaties kunnen optreden als de getroffen gebieden worden opengekrast of onjuist worden behandeld. Over het algemeen hebben patiënten met parakeratose echter uitzicht op herstel. De prognose is slechter wanneer parakeratose optreedt in combinatie met hyperkeratose Dergelijke hyperparakeratose kan nagelveranderingen, zweren en andere medische gevolgen veroorzaken die gepaard gaan met ernstig ongemak. Het gebruik van agressieve medicijnen zoals zalven met een hoog gehalte aan ureum nodig is, wat kan resulteren in verdere volksgezondheid beperkingen. De prognose wordt gemaakt door de verantwoordelijke dermatoloog met betrekking tot onder meer de ernst van de ziekte en de algemene voorwaarde van de patiënt. Bij ernstige bijkomende ziekten moeten de andere artsen bij de prognose worden betrokken.
het voorkomen
Tot op heden kan parakeratose niet met succes worden voorkomen.
Nazorg
In de meeste gevallen is de maatregelen van directe nazorg voor parakeratose zijn ernstig beperkt. Het verdere verloop van deze ziekte is sterk afhankelijk van het tijdstip van diagnose en ook van de ernst van de symptomen, zodat een algemene voorspelling meestal niet mogelijk is. Om deze reden moet de getroffen persoon bij de eerste symptomen en tekenen van de ziekte een arts raadplegen om het optreden van verdere complicaties en klachten te voorkomen. Zelfgenezing kan meestal niet optreden bij parakeratose. De meeste patiënten zijn afhankelijk van het gebruik van verschillende crèmes of zalven. Het is altijd nodig om bij een regelmatige toepassing op een juiste dosering te letten. Evenzo zijn regelmatige controles door een arts erg belangrijk, en de steun van vrienden en familie is ook erg belangrijk. Dit kan voorkomen of verlichten Depressie of andere psychologische stoornissen. Een volledige genezing kan niet altijd worden bereikt, dus contact met andere mensen met parakeratose kan ook erg nuttig zijn. Dit leidt tot een uitwisseling van informatie, wat het dagelijks leven van de getroffen persoon kan vergemakkelijken.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van parakeratose is behandeling niet noodzakelijkerwijs nodig. Als de symptomen erg uitgesproken zijn, voedsel met zink en ijzer worden aanbevolen. De mineralen het uiterlijk van de huid verbeteren en de keratinisatiestoornis helpen verminderen. De aangetaste gebieden moeten zorgvuldig worden verzorgd en, indien nodig, worden behandeld met een reinigende zalf. De gebruikte verzorgingsproducten bevatten mineralen en ontstekingsremmende stoffen die de acute symptomen verlichten en leiden tot een vermindering van verhoorning op de lange termijn. De huisarts kan de juiste preparaten voorschrijven en verdere tips geven voor de behandeling van parakeratose. In de meeste gevallen is het voldoende om het op de aangetaste plekken rustig aan te doen. Om verdere keratinisatie van de voeten te voorkomen, mag u geen te strak schoeisel dragen. Als parakeratose optreedt in een ander deel van het lichaam, kunnen eventuele triggers of versterkers van de voorwaarde moet worden geïdentificeerd. Vaak draagt te strakke kleding bij aan keratinisatie. Als de parakeratose snel ernstiger wordt, moet de arts worden ingeschakeld. Het is mogelijk dat de verstoorde keratinisatie het gevolg is van een ernstige ziekte, die moet worden onderzocht en behandeld. Verwijdering van keratinisatie door middel van een hoornvliesvlak mag alleen worden uitgevoerd in overleg met de dermatoloog.
