Osteotomie is een chirurgische ingreep die wordt gebruikt om botafwijkingen te corrigeren. Vaak zijn dit onjuiste uitlijningen van de been, voet of kaak botten.
Wat is osteotomie?
Als patiënten er last van hebben Hallux valgus, of een kromme grote teen, een spil-osteotomie van de middenvoetsbeentje bot wordt meestal uitgevoerd. Idealiter wordt de grote teen na de procedure rechtgetrokken. Het basisprincipe van osteotomie is het gecontroleerd snijden van een of meer botten Dit wordt gevolgd door chirurgisch rechttrekken door middel van osteosynthese. Dit omvat het opnieuw verbinden van de eerder verbroken botten met als doel ze te hebben groeien weer bij elkaar in de gecorrigeerde vorm. Osteotomie wordt vaak uitgevoerd om boegbenen, knikkende knieën en heupmisvormingen te corrigeren. In dit geval wordt het een herschikking of corrigerende osteotomie genoemd. Bij tandheelkundige ingrepen worden osteotomieën meestal gebruikt om de kaakbotten te herschikken. Deze osteotomieën van de kaak worden gebruikt bij ernstige misvormingen van de kaak. Osteotomieën kunnen ook nodig zijn bij het verwijderen van verstandskiezen, aangezien verstandskiezen vaak in het bot vastzitten. In de breedste zin wordt dit ook wel een osteotomie van de kaak genoemd.
Functie, effect en doelen
Een van de meest gebruikte osteotomieën is de derotatievariatie-osteotomie, die voornamelijk wordt gebruikt voor heupmisvormingen. Bij deze procedure wordt het dijbeen op een specifieke locatie doorgesneden, wordt een klein stukje bot verwijderd en worden de twee resulterende botstukken weer aan elkaar geschroefd met een metalen spalk. Als een dergelijke heupafwijking niet wordt gecorrigeerd met een osteotomie, bestaat er een risico op artrose vanwege het onjuist laden van de heup gewricht. Als het lower been wijkt te ver naar binnen toe, dit wordt een varuspositie van de onderbeen Deze verkeerde plaatsing veroorzaakt een misvorming van de kniegewricht, zodat de verkeerde positie ook kan leiden te vroeg artrose. Voorkomen osteoartritis, wordt het scheenbeen net onder de kniegewricht Nogmaals, een stuk van het bot wordt verwijderd om de slechte uitlijning van het onderste te corrigeren been Plaatosteosynthese of nietjes worden gebruikt om de twee stukken bot in het scheenbeen weer samen te voegen. Als de procedure vroeg wordt uitgevoerd, is het gebruik van een kunstmatig middel kniegewricht kan enkele jaren worden vertraagd. Deze procedure wordt ook wel een tibiaplateau-osteotomie genoemd en wordt vaak gebruikt om de boogpoten te corrigeren. Een andere osteotomieprocedure, de Maquet-Bandi-operatie, wordt ook gebruikt voor kniegewrichtsproblemen. Hier wordt het bevestigingspunt van de hamstring naar de zijkant naar voren verplaatst en daar met schroeven vastgezet. Als patiënten er last van hebben Hallux valgus, dwz een kromme grote teen, een scharnierende osteotomie van de middenvoetsbeentje bot wordt meestal uitgevoerd. In deze procedure, de eerste middenvoetsbeentje bot wordt chirurgisch doorgesneden, de verkeerde positie wordt gecorrigeerd en het bot wordt vervolgens weer gefixeerd door middel van een geperforeerde plaat zodat, idealiter, de grote teen na de ingreep weer recht wordt gemaakt. Een variatie op de spilosteotomie is de sjaalosteotomie die ook wordt uitgevoerd Hallux valgus correctie. De gebruikelijke procedure om ongelijke beenlengtes te corrigeren is de verlengende osteotomie. Ongelijke beenlengtes kunnen aangeboren zijn of worden veroorzaakt door ongelukken. Hoewel verschillen tot twee centimeter in beenlengte nog steeds kunnen worden gecompenseerd met geschikt orthopedisch schoeisel, vereist een verschil van vier centimeter of vaker chirurgische verlenging van het kortere been. De meest gebruikelijke procedure hier is een zogenaamde eelt afleiding. Bij deze procedure snijdt de chirurg het te verlengen bot transversaal af en brengt een distractor, dwz een spreider, in de resulterende opening tussen de twee delen van het bot. Hiervoor worden kleine pinnen in het bot gefixeerd en van buitenaf verbonden met een houdsysteem. Met behulp van deze distractor kunnen de botfragmenten langzaam uit elkaar worden getrokken. Als de gewenste verlenging is bereikt, wordt meestal een plaatosteosynthese uitgevoerd, dat wil zeggen dat de botfragmenten worden verbonden met een stalen plaat. Femoraal nek osteotomie maakt deel uit van de chirurgische procedure voor het inbrengen van een heupprothese Hier het hele dijbeen hoofd is verwijderd. Dit kan ook geïndiceerd zijn voor infecties van de heup gewricht In zeldzame gevallen worden osteotomieën op de wervelkolom uitgevoerd. In deze procedure, ook wel laminectomie genoemd, de wervelboog van een of meer wervellichamen wordt verwijderd samen met de processus spinosus Dit maakt ruimte voor operaties op de spinal cord of de tussenwervelschijven. Ook wanneer tumoren in de wervelkanaal veroorzaken veel druk op de spinal cordkan een laminectomie nuttig zijn om de druk op het betreffende gebied te verlichten.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Omdat osteotomie een chirurgische ingreep is, zijn hier natuurlijk algemene chirurgische risico's van toepassing. Deze omvatten bloeden en opnieuw bloeden die moeilijk onder controle te houden zijn, infectie van de operatiewond (mogelijk zelfs met multiresistente kiemen), en schade aan aangrenzende weefselstructuren. Met name osteotomieën in het beengebied leiden tot onbeweeglijkheid voor een bepaalde tijd. Als gevolg hiervan kunnen zich stolsels (trombi) vormen in de diepe aderen van de benen. Dit zogenaamde trombose draagt het risico van pulmonale embolie In dit geval reist het stolsel door de bloed schepen naar de longen, waar het tot vasculair leidt afsluiting In het geval van heel klein schepen, de long embolie kan asymptomatisch zijn; in het geval van de afsluiting van een groot schip is er acuut levensgevaar. Een ander typisch chirurgisch risico is anesthesie Ongeveer een derde van alle patiënten reageert op anesthesie Met misselijkheid or braken Bovendien zijn verstoringen van de cardiovasculair systeem en, in het ergste geval, hartstilstand kan voorkomen. Kunstmatige beademing tijdens de operatie kan ook slikproblemen veroorzaken of heesheid Naast deze algemene risico's brengt de osteotomieprocedure ook andere specifieke risico's en complicaties met zich mee. Osteotomieën in het heupgebied kunnen bijvoorbeeld resulteren in verschillende beenlengtes. Deze kunnen echter meestal worden gecompenseerd met orthopedische inserts. In zeldzame gevallen kunnen de fixaties die worden gebruikt om de botten te stabiliseren nadat ze zijn gesneden, breken. Bovendien zijn de materialen die bij de fixatie worden gebruikt, niet beschermd tegen slijtage en moeten ze mogelijk worden vervangen tijdens vervolgoperaties. In zeldzame gevallen kunnen de gebruikte fixaties ook druk veroorzaken pijn.
