Urine-incontinentie: onderzoeksmethoden

Bij toenemende lijdensdruk helpt het bezoek aan de bevoegde arts. Dit voert een uitgebreid onderzoek uit om de oorzaken van op te helderen urine-incontinentie​ Indien nodig wordt dan verwezen naar een specialist.

Welke arts is verantwoordelijk voor urine-incontinentie?

Voor een eerste onderzoek is een bezoek aan de huisarts of, in het geval van vrouwelijke patiënten, aan de gynaecoloog aan te raden. Wanneer urine-incontinentie patiënten gaan naar een arts, hij of zij zal eerst een anamnese (anamnese) van de blaas zwakte in overleg. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek om de oorzaken te achterhalen. Indien nodig voert de arts dan verdere diagnostiek uit of zorgt voor verdere diagnostiek maatregelen​ Indien nodig verwijzen naar een continentie en bekkenbodem centrum volgt een gespecialiseerde uroloog of een urogynaecoloog.

Detectie en onderzoek van urine-incontinentie.

Tijdens het doktersgesprek zal de arts waarschijnlijk deze vragen stellen:

  • Hoe lang heeft u last van blaaszwakte?
  • Hoe vaak verliest u urine zonder dat u dat wilt? Hoeveel urine verlies je?
  • Komt urineverlies voor in bepaalde situaties, zoals bij lichamelijke inspanning?
  • Heeft u vaak een sterke drang om te plassen?
  • Hoe vaak moet u overdag en 's nachts naar het toilet?
  • Heeft u het gevoel dat u uw blaas niet helemaal kunt ledigen?
  • Heeft u pijn bij het plassen?
  • Is de urine bloederig?
  • Heeft u een operatie ondergaan in de tijd vóór de blaaszwakte?
  • Lijdt u momenteel aan andere medische aandoeningen?
  • Gebruikt u regelmatig medicijnen? Zo ja, welke?

Het lichamelijk onderzoek

Na de anamnese maakt de arts een oriënterende foto via een generaal fysiek onderzoek​ Dit omvat voornamelijk palpatie en afbakening van de blaas en omliggende orgels. Bij vrouwen is een beoordeling van de bekkenbodem spieren is noodzakelijk, en bij mannen, van de prostaat​ In het laboratorium wordt een urinemonster onderzocht bacteriën, proteïne, rood of wit bloed cellen. Als andere voorwaarden, zoals cystitis, aanwezig zijn, moeten ze eerst worden behandeld. Blaaskanker mag niet over het hoofd worden gezien.

Echografisch onderzoek voor urine-incontinentie

Ultrageluid onderzoek (echografie) is een pijnloze en bijwerkingenvrije onderzoekstechniek die routine is geworden en wordt gebruikt om te visualiseren interne organen op een monitor. Hier is de locatie van de nier en de afvoerende urinewegen, bevindingen zoals nier of blaas stenen, tumoren of aangeboren afwijkingen kunnen worden vastgesteld. De ledigingsfunctie van de blaas kan ook eenvoudig worden gecontroleerd met behulp van ultrageluid​ De afbeelding van de gevulde en vervolgens de geleegde blaas geeft informatie over de vulling volume en over eventueel achtergebleven urine; maar ook over de blaascontour, inclusief eventuele onregelmatigheden (blaaskanker​ Een onderzoek van de prostaat is ook direct verkrijgbaar met een ultrageluid onderzoek via de rectum.

Urinestroommeting

Tijdens het meten van de urinestroom leegt de patiënt zijn of haar blaas in een meettrechter of op een speciale toiletbril. Aangesloten meetinstrumenten registreren de hoeveelheid urine die per seconde wordt uitgescheiden en bepalen een urinestroomcurve. Door de vorm van deze curve herkent de arts stoornissen bij het ledigen van de blaas of obstructies van de uitstroom veroorzaakt door urethrale stricturen of prostaat vergrotingen.

Diagnostiek van blaas- en sluitspierfunctie (urodynamica).

Door gelijktijdig de druk in de blaas te meten via een blaaskatheter en de urinestroom als functie van blaasvulling, blaasactiviteit en sluitspierfunctie kan worden gemeten en gedocumenteerd. Dit onderzoek is essentieel wanneer er een duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen spanning en urge-incontinentie is niet mogelijk met eenvoudige klinische onderzoeken of wanneer een operatie gepland is.

Röntgenonderzoek

Een contrastmiddel is nodig om de nieren, blaas en urinewegen te visualiseren röntgenstraal​ Afhankelijk van de vraag kan dit via de aderen in de bloedbaan worden geleid, via een katheter in de blaas worden gevuld of in de nierbekken via de urineleiders. Een röntgenstraal onderzoek is zelden nodig.

Cystoscopie voor urine-incontinentie.

Met een cystoscopie kunnen de blaas en prostaat van binnenuit worden bekeken via een endoscoop die door de urinebuisOp deze manier beoordeelt de arts de voorwaarde van de blaas slijmvlies (ontsteking) en bepaalt of er stenen, tumoren of afwijkingen zijn. De beslissing over de noodzaak van een dergelijk onderzoek moet worden genomen door een specialist (uroloog); als blaaskanker wordt vermoed, het is onvermijdelijk.