In verschillende gemoedstoestanden vervallen maakt voor mensen deel uit van het dagelijks leven. Soms voelen ze zich somber en verdrietig, dan weer zijn ze krachtig en vrolijk en voelen ze een grote euforie. Vaak is er geen duidelijke verklaring voor het ene of het andere gevoel. Soms kan het vermogen om euforie te voelen echter worden voorkomen.
Wat is euforie?
Als iemand in een uitbundige gemoedstoestand komt, wordt deze opgetogenheid ook wel euforie genoemd. Het woord "euforie" vindt zijn oorsprong in de Griekse taal en betekent zoveel als "iets licht opvatten of het goed kunnen verdragen". Als iemand in een uitbundige gemoedstoestand komt, wordt deze opgetogenheid ook wel euforie genoemd. Dit is een sterke golf van emoties die meestal maar kort duurt, maar een groot gevoel van welzijn en meer levensvreugde uitstraalt. In de regel treft deze toestand een individu, hoewel er ook een soort "gemeenschappelijke euforie" is, zoals tijdens grote sportevenementen, wanneer een heel land in een goed humeur raakt. In de psychologie wordt deze term ook gebruikt voor een toestand die kan worden veroorzaakt door de consumptie van bedwelmende middelen. In dit geval is de oorzaak het gebruik van soms zeer gevaarlijke stoffen.
Functie en taak
Anders bedwelmend gebruik is een natuurlijke euforische toestand vaak niet te verklaren. Een plotseling onverwacht moment van geluk of overdreven vreugde, de oorzaken kunnen heel verschillend van aard zijn. Maar wat de trigger ook is en, ook al is het vaak van korte duur, deze opgetogenheid maakt je sterk en vermindert remmingen en onzekerheid. Over het algemeen hebben geluksgevoelens een positief effect op ons lichaam. We ontwikkelen vreugde over onze eigen prestaties of ontdekken wat goed voor ons is en wat ons drijft. Een hormoon dat een bijzondere en belangrijke rol speelt bij euforie is dopamine Het maakt ons gelukkig, tevreden en vergroot onze bereidheid om te presteren. Hoe verrassender en onverwachter het gevoel van geluk, hoe groter het effect. Bij professioneel of sportief succes wordt vaak een soort euforie ervaren. Als deze toestand eenmaal is ervaren, streven vooral mensen die bereid zijn te presteren ernaar om dit keer op keer te bereiken. Competitieve atleten doen er bijvoorbeeld alles aan om keer op keer te genieten van de opgetogenheid van een overwinning, en ze raken bijna in een razernij die hen vooruit drijft. Het gelukshormoon dopamine, dat dient als een neurotransmitter hier, verhoogt ook het verlangen naar het eigen functioneren en remt ook het ontstaan 피로 en het gevoel van honger. De meeste euforische toestanden zijn van korte duur en de bijbehorende effecten op ons lichaam zijn tijdelijk. Mensen hebben niet altijd absoluut nodig extase om zich goed te voelen over hun lichaam en omgeving. Alleen al het besef dat ze in staat zijn tot deze sterke gevoelens, drijft hen vooruit. Te vaak in een bepaalde euforie vervallen of deze toestand moedwillig proberen te bewerkstelligen, brengt echter ook een zeker gevaar met zich mee. Deze bedwelming, waarin de persoon daardoor valt, is niet altijd alleen positief en net als bij het genieten van verboden middelen kan het nastreven van bedwelming een probleem worden.
Ziekten en kwalen
Er kan een zekere verslaving ontstaan aan deze korte ‘extatische’ geluksmomenten, die effecten kunnen hebben die vergelijkbaar zijn met die van een ‘echte’ verslaving. In tegenstelling tot het gelukshormoon serotonine dopamine die vrijkomt tijdens euforie brengt bepaalde gevaren met zich mee. Het vergroot de bereidheid om risico's te nemen en vermindert de remmingen en waarschuwingssignalen die van nature komen. Het wekt het verlangen naar meer prestaties en erkenning. Het gelukshormoon serotonineaan de andere kant heeft het effect niet zo intens gedurende een lange tijd, maar het is duurzamer. Het geeft ook een ontspannen gevoel van leven, maar de effecten op het lichaam zijn minder extreem. Af en toe in een euforische toestand komen is volkomen ongevaarlijk en integendeel zelfs gunstig. Als iemand er echter "verslaafd" aan raakt, kan er een ziekte uit ontstaan. Hyperactiviteit en rusteloosheid zijn slechts enkele van de effecten op ons lichaam. Euforie kan ook worden veroorzaakt door misbruik van schadelijke stoffen en drugs, evenals bij mensen die verslaafd zijn aan bepaalde medicijnen. Zelfs met kruidenmiddelen, zoals ginseng, extase kan worden geactiveerd bij een overdosis. Het onderwerp "euforie" speelt ook een belangrijke rol in de geneeskunde voor bepaalde ziekten. Manisch-depressieve mensen fluctueren bijvoorbeeld tussen grote euforie en diep Depressie In hun hoge fasen voelen ze zich sterk en kunnen ze presteren, maar daarna vallen ze in een diep gat. Bij alle bipolaire stoornissen, de mentale en psychologische evenwicht Is verloren. Hoe groter de euforie, hoe erger de crash en de neerslachtigheid erna. Bij verslavende aandoeningen maken deze symptomen ook deel uit van het dagelijkse leven van de patiënt. In de geneeskunde is er de term "onproductieve euforie", die wordt gekenmerkt door een gebrek aan drive en motivatie. Als de overigens gezonde persoon een dopamine-junkie wordt, leeft hij vanaf dit punt behoorlijk gevaarlijk. De kick die nodig is om de euforie op te wekken, wordt steeds roekelozer. Naarmate de remmingsdrempel daalt en gevaren worden onderschat, kunnen verwondingen of overdoseringen gemakkelijker optreden. De verbinding met de werkelijkheid verdwijnt en de drang om te slagen of high te worden kan heel goed uitgroeien tot een ernstige verslaving.
