Antiparasitaire middelen worden gebruikt bij de bestrijding van verschillende parasieten. Ze werken zowel tegen parasieten die op de gastheer leven (ectoparasieten) als tegen parasieten die de binnenkant van de gastheer besmetten (endoparasieten). Er zijn ook preparaten die tegelijkertijd tegen beide vormen van parasieten werken.
Wat zijn antiparasitaire geneesmiddelen?
Antiparasitaire middelen bestrijd de vele verschillende soorten parasieten. Externe parasieten zijn bijvoorbeeld luizen, teken en mijten. Antiparasitaire middelen vecht tegen de vele verschillende soorten parasieten. Parasieten zijn verschillende levensvormen die mensen zowel extern als intern kunnen besmetten. Externe parasieten zijn onder meer luizen, teken en mijten. Interne parasieten zouden de lintworm en andere wormsoorten die de darmen koloniseren en er zijn ook verschillende protozoa die hun gastheer intern kunnen besmetten. Parasitaire infecties kunnen vervelende bijwerkingen veroorzaken en in sommige gevallen ernstige problemen of secundaire ziekten veroorzaken. Daarom moet een parasitaire besmetting altijd worden behandeld met een geschikt antiparasitair middel. Hoe sneller de behandeling wordt uitgevoerd, hoe sneller alle parasieten worden geëlimineerd. Hoe meer deze zich op of in het lichaam verspreiden, des te complexer is meestal ook de succesvolle strijd.
Medische toepassing, werking en gebruik
Er zijn verschillende soorten antiparasitaire middelen drugs Ze bepalen zowel hun actieve ingrediënt als hun werkingsmechanisme. Sommige antiparasitaire middelen bevatten bepaalde gifstoffen die specifiek de parasieten doden. Dit doodt ook op betrouwbare wijze de larven en eieren van de parasieten. Andere preparaten hebben niet zo'n ingrijpende werking en zorgen bijvoorbeeld alleen maar voor onvruchtbaarheid bij de vrouwelijke dieren. Dit betekent dat de parasietstam zich niet meer kan voortplanten. Echter, eieren die al gelegd zijn, zijn vaak nog helemaal intact. Om deze reden moet na een bepaald tijdsinterval een nieuwe behandeling worden uitgevoerd. Daarnaast is er nog een ander werkingsmechanisme dat vaak wordt gebruikt, bijvoorbeeld voor luizen. Een shampoo bevat een speciaal actief ingrediënt dat het verstopt ademhaling gaatjes van de luizen en verstikt ze zo. Of dit ook de eieren die al gelegd zijn, kan van product tot product verschillen. Het is daarom altijd aan te raden om de bijsluiter zorgvuldig en volg de instructies daarin zonder compromissen. Hoe een antiparasitair middel wordt toegepast, hangt natuurlijk absoluut af van het type parasieten. Bij inwendige parasieten kan alleen effect worden bereikt als het antiparasitaire middel oraal wordt toegediend. Als het gaat om uitwendige parasieten, zoals mijten of luizen, dan moet de toepassing natuurlijk ook uitwendig plaatsvinden om een effect te bereiken.
Kruiden, natuurlijke, homeopathische en farmaceutische antiparasitaire middelen.
Onder de antiparasitaire middelen zijn er veel verschillende vormen. Ten eerste zijn er chemische en farmaceutische preparaten die een gerichte samenstelling bevatten tegen de betreffende parasiet. Vaak, insecticiden worden hier gebruikt, die niet altijd als volledig onschadelijk voor mensen worden beschouwd. Ze zijn echter meestal zeer effectief en garanderen zo een snelle en soepele dood van de parasieten. Het risico op secundaire ziekten wordt hierdoor enorm geminimaliseerd. Naast chemische middelen is er een aantal andere antiparasitaire middelen beschikbaar. Van verschillende kruidengeneesmiddelen wordt gezegd dat ze op natuurlijke wijze helpen tegen bepaalde soorten parasieten als antiparasitaire middelen. Bijvoorbeeld, kokosolie zou helpen tegen luizen, maar kan ook helpen bij worminfecties. Ook diverse kruiden en mengsels zouden een parasitaire besmetting kunnen tegengaan. En uiteraard, homeopathie heeft ook enkele antiparasitaire middelen klaar. Welk antiparasitair middel wordt toegepast, is voornamelijk een kwestie van geloof. Terwijl sommige mensen alleen farmaceutische antiparasitaire middelen gebruiken omdat ze niet geloven in het effect van kruiden of homeopathische middelen, anderen zouden nooit chemicaliën gebruiken om parasieten te bestrijden. Deze mensen vinden het risico van schade aan het menselijk lichaam door de chemische agentia te groot.
Risico's en bijwerkingen
antiparasitaire drugs hebben meestal altijd mogelijke bijwerkingen. Vooral bij chemische en farmaceutische preparaten bestaat het risico op intolerantiereacties. Deze kunnen zich bijvoorbeeld manifesteren in de vorm van huid huiduitslag. wanneer antiparasitaire middelen uitwendig worden toegepast, kan overgevoeligheid voor het betrokken actieve ingrediënt ook jeuk van de huid, en in ernstige gevallen kan de huid rood en ontstoken worden. Kruiden-antiparasitaire middelen uit de natuur en homeopathische antiparasitaire middelen hebben daarentegen geen ernstige bijwerkingen. Hun effect is echter behoorlijk controversieel. Welke vorm van behandeling ook wordt gekozen, deze moet nauwgezet en precies volgens de instructies worden uitgevoerd. Bovendien moet het succes van de behandeling in elk geval worden gecontroleerd, zodat verder maatregelen kan onder bepaalde omstandigheden worden gestart om de parasieten uiteindelijk met antiparasitaire middelen te bestrijden. Sommige parasieten kunnen, indien onbehandeld, ernstige secundaire ziekten en klachten veroorzaken. Daarom mag bij parasitaire besmetting nooit lichtvaardig worden opgevat en gewetensvol worden behandeld.