Oncologie verwijst naar de wetenschappelijke en medische discipline die zich bezighoudt met tumor ziekten, Dwz kanker Het omvat zowel fundamenteel onderzoek als de klinische deelgebieden van preventie, vroege opsporing, diagnose, behandeling en opvolging van kanker.
Wat is oncologie?
Oncologie verwijst naar het wetenschappelijke en medische specialisme dat zich bezighoudt met tumor ziektenof kanker Oncologie is het specialisme waar patiënten instinctief het minst mee te maken willen hebben: de oncoloog houdt zich namelijk bezig met allerlei soorten kanker en hun verschillende therapieën. Onder artsen is het specialisme van oncologie echter helemaal niet onpopulair: kanker is tegenwoordig in veel gevallen goed te bestrijden en vaak ook permanent te genezen. Tegelijkertijd maakt onderzoek nog steeds grote vorderingen en biedt het veel potentieel voor de toekomst. Oncologie is dus een vrij interessant specialisme. Hieronder volgt een klein inzicht in hoe medicijnen zo werken.
Behandelingen en therapieën
Klinisch gezien is oncologie een tak van interne geneeskunde; oncologen zijn dus altijd internisten. De behoefte aan coördinatie met andere specialiteiten zit in de aard van de dingen: evenveel opties als kanker therapie aanbiedingen, aangezien veel medische specialismen eraan samenwerken. Dit betreft enerzijds de chirurg als het gaat om opereren aan een tumor, en anderzijds de bestralingstherapeut en de fysicus als er bestraling gepland is. In het geval van speciaal tumor ziekten zoals borstkankerAnderzijds is het de gynaecoloog van wie alle behandelingstakken afkomstig zijn, en in het geval van prostaat carcinoom, mogelijk de uroloog. De therapie van een kankerziekte is daarom sterk genetwerkt - in het geval van de meeste “interne” kankers heeft de oncoloog “de touwtjes in handen”, zo u wilt. In grotere ziekenhuizen die kankerziekten in hun geheel behandelen, werken al deze specialismen nauw samen en bespreken ze individuele patiëntcasussen op zogenaamde 'tumor boards', dat wil zeggen, wekelijkse conferenties waar een arts van elke specialiteit de nieuwe en huidige patiënten in zijn of haar afdeling voor alle collega's. Daarna kan elke specialist een therapie suggestie vanuit zijn of haar perspectief: dan zegt de chirurg bijvoorbeeld: "Zoals het CT-beeld eruitziet, kunnen we de tumor niet goed bereiken", en de radiotherapeut zegt: "We kunnen proberen de tumor te verkleinen. met bestraling eerst, dat heeft best goede vooruitzichten met deze tumoren. " - uiteindelijk komt er een concept tot stand dat de individuele specialiteiten vervolgens implementeren. De afdeling oncologie kan de patiënt vervolgens doorverwijzen voor bestralingstherapie en hem of haar dan terug laten brengen voor een succescheck, uitvoert chemotherapie zelf, en tenslotte ook begeleidt de patiënt tijdens de nazorg om hergroeiende kankercellen tijdig te kunnen detecteren. Met uitzondering van de eerder genoemde borst- en prostaat tumoren, die worden behandeld door andere specialismen, vallen onder de verantwoordelijkheid van de oncologie alle kwaadaardige kankers zoals colorectale kanker, maag kanker, lever tumoren, long kanker, nier carcinomen, weke delen tumoren en nog veel meer.
Diagnose- en onderzoeksmethoden
Omwille van de duidelijkheid kunnen de middelen van oncologie goed worden onderverdeeld in verschillende niveaus. Het preventieniveau houdt zich primair bezig met onderzoek en identificatie van risicofactoren, dat wil zeggen factoren die het voorkomen van kanker waarschijnlijker maken - het bekendste voorbeeld hiervan is roken en bronchiaal carcinoom. Met de hulp van roken stopprogramma's en gezondheidsvoorlichting, "medische interventie" vindt dan plaats op dit niveau. Vroege opsporing, bijvoorbeeld met behulp van baarmoederhalsuitstrijkjes (baarmoederhalscarcinoom), mammografie (borstkanker) Of colonoscopie (dikke darm carcinoom), behoort ook tot het gebied van preventie. Op het niveau van diagnostiek beschikt de oncoloog dan over het hele scala aan moderne apparatuurgeneeskunde bij een concreet vermoeden van kanker: afhankelijk van de vermoedelijke tumor is het meestal een opvallende bevinding in de beeldvormende (Röntgenstraal, ultrageluid, CT, MRI), naast het externe onderzoek, dat het vermoeden onderbouwt. Met behulp van colonoscopie, gastroscopie, longoscopie of CT-geleide biopsieën, wordt dan altijd geprobeerd een weefselmonster te verkrijgen om meer gedetailleerde uitspraken te kunnen doen over het biologische uiterlijk en het gedrag van de tumor (goedaardig / kwaadaardig, etc.) en dus 'veilig ”De diagnose. In het geval van kwaadaardige tumoren volgt dan verdere beeldvorming om naar te zoeken metastasen (Röntgenstraal, CT, MRI, skelet scintigrafie, enz.). Op het niveau van therapie is er dan een samenspel van de disciplines; eigenlijk, chirurgie, bestraling en chemotherapie zijn beschikbaar. Vooral de administratie of cytostatica, Dwz chemotherapie, is het territorium van de oncologie. Naast de gevestigde “vergiften”, die zich blindelings op alle delende cellen richten en zo bijwerkingen veroorzaken zoals intestinale bloeding, bloedarmoede en haaruitval, er zijn er nu ook enkele heel bijzonder drugs die specifiek ingrijpen in het celmetabolisme van bepaalde (minder) kankercellen en zo op een vrij elegante manier zeer goede resultaten behalen. Dit is een van de meest populaire onderzoeksgebieden in de geneeskunde, waar in de nabije toekomst zeker veel successen kunnen worden verwacht. Ten slotte is er het niveau van de nazorg: na het overleven van kanker moeten alle patiënten regelmatig hun oncoloog bezoeken om eventuele terugkerende kankers in een vroeg stadium te kunnen opsporen en behandelen met behulp van extern onderzoek. bloed testen op zogenaamde "tumormarkers" en in sommige gevallen instrumentele diagnostiek.
