Gezwollen milt en lymfeklieren
Zwelling van de milt en weefselvocht knooppunten kunnen worden veroorzaakt door zowel infectie als kanker. Pfeiffer's klier koortsveroorzaakt bijvoorbeeld regelmatig een duidelijke zwelling van verschillende weefselvocht knooppunten, vaak gepaard gaand met koorts, pijnlijke ledematen en vermoeidheid. bloed kanker of lymfomen, dwz kwaadaardige kankers, kunnen ook zwelling van de milt en weefselvocht knooppunten. In het geval van een zwelling van de lymfeklier die na een paar dagen niet verdwijnt, vergroot lymfeklieren die niet pijnlijk zijn onder druk of sterk aan het omringende weefsel vastgekoekt, dienen daarom zo snel mogelijk aan de behandelende arts te worden voorgelegd.
Gezwollen milt en lever
Zwelling van de lever en milt staat in medisch jargon bekend als hepatosplenomegalie. De oorzaken hiervan zijn vaak vergelijkbaar met die van geïsoleerde zwelling van de milt. In leukemiehepatosplenomegalie kan optreden als gevolg van de noodzakelijke bloed formatie buiten de beenmerg.
Virale infecties, zoals glandulaire fluiter koorts, of tropische ziekten, zoals malaria, kan ook zwelling van beide organen veroorzaken. De lever en milt zijn dan voelbaar onder de rechter (lever) of linker (milt) ribbenboog. De vergroting verdwijnt vaak pas volledig na maanden, namelijk als de ziekte is genezen of behandeld. Dit onderwerp kan ook interessant voor u zijn:
- Vergrote lever
- Gezwollen lever
Wat te doen met een gezwollen milt?
Omdat een zwelling van de milt meestal niet wordt opgemerkt, wordt de vraag wat te doen vaak niet eens aan de orde gesteld. Als het bij toeval wordt gepalpeerd, moet de arts die de patiënt behandelt, worden geraadpleegd. De arts kan dan beslissen of verdere diagnostiek nodig is. Door middel van anamnese, fysiek onderzoek en bloed waarden de weg naar een diagnose kan worden geplaveid.
Kan dit een aanwijzing zijn voor kanker?
Een zeldzame oorzaak van zwelling van de milt is kanker. Talrijke kankers van het bloed of het lymfestelsel kunnen leiden tot zwelling van de milt. Deze ziekten verschillen soms sterk in ernst, symptomen, therapie en prognose.
Meestal is het verwijderen van de milt in de loop van de ziekte niet nodig. Veel van deze ziekten kunnen zich aanvankelijk manifesteren als koorts, nachtelijk zweten, vermoeidheid, gewichtsverlies en een verminderd algemeen voorwaarde. Tegenwoordig kunnen de meeste van deze ziekten goed en met succes worden behandeld, zodat de prognose over het algemeen verbetert.
Alle artikelen in deze serie:
