Nierpijn bij verkoudheid | Nier pijn

Nierpijn bij verkoudheid

Nier pijn, die optreedt in de context van verkoudheid, is vaak niet echt nier pijn. Het is eerder terug pijn of spierpijn in de zin van lichte spierpijn, bijvoorbeeld na een lange tijd hoesten. Als het echt zo is nier pijn, het heeft waarschijnlijk een andere oorzaak dan de kou, bijvoorbeeld een blaas infectie.

Nierpijn 's nachts

nacht nier pijn is geen specifiek symptoom. Vaak, pijn in de wervelkolom gebied kan verkeerd worden geïnterpreteerd als nier pijn. Indien ernstig nachtelijk pijn in de nierstreek herhaaldelijk voorkomt, moet een arts worden geraadpleegd voor verdere diagnose.

Nierpijn in de ochtend

Nier pijn 's morgens is niet meer dan nachtelijke nierpijn, een symptoom dat wijst op een bepaalde ziekte. Vaak is het eigenlijk geen nierpijn, maar pijn in de rug veroorzaakt door 's nachts liggen.

Nierpijn door pijnstillers

Sommige vrouwen beschrijven nierpijn waarin ze zich zouden hebben gevoeld vroege zwangerschap. Het is niet duidelijk waarom dit symptoom optreedt.

Oorzaken van nierpijn

Ongeacht of de pijn in de linker of rechter nier zit, het kan een aanwijzing zijn voor verschillende ziekten. Nierpijn is een relatief specifiek symptoom; Dit betekent dat pijn in de nierstreek kan vaak ook wijzen op een proces in de nieren of in de efferente urinewegen. Rugpijn kan ook veroorzaken pijn in de nierstreek, die dan verkeerd geïnterpreteerd zou kunnen worden als "echte" nierpijn.

Dit kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door lichte botafwijkingen van de wervelkolom, degeneratieve veranderingen of spierspanning. Het is daarom belangrijk om te overwegen pijn in de rug bij het zoeken naar een oorzaak van bestaande nierpijn. Er zijn een paar aanwijzingen die bij deze vraag kunnen helpen: Als het vermoeden van een nieraandoening niet kan worden uitgesloten, moeten niergerelateerde oorzaken worden overwogen.

  • Rugpijn wordt bijvoorbeeld aangegeven wanneer de pijn toeneemt met beweging,
  • Nierpijn daarentegen wordt aangegeven door een zogenaamde 'nierbed kloppende pijn': dit betekent dat het tikken op het nierbed (links en rechts van de wervelkolom ongeveer twee tot drie vingers breed boven het palpabele iliacale top) verhoogt of triggert de pijn.

De meest voorkomende oorzaak van pijn op het gebied van een nier is nierstenen. Deze komen voor bij ongeveer 4% van de bevolking in Duitsland, voornamelijk tussen de 35 en 65 jaar. Ze komen vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

Nierstenen zijn kleine opeenhopingen van stoffen in de urine, die ofwel in het gebied van de nier of alleen in het gebied van de urineleiders worden opgemerkt, omdat ze te groot zijn om ongehinderd met de urine te worden uitgescheiden. Het meest voorkomende type nierstenen zijn calcium oxalaatstenen. Nierstenen of ureterstenen veroorzaken meestal zogenaamde koliekpijn.

De pijn stroomt over in golven, wordt sterker en sterker en stroomt dan weer weg, meestal gevolgd door een pauze van pijn. Afhankelijk van de locatie van de steen heeft de pijn de neiging om uit te stralen naar het niergebied of naar de flanken, naar de lies of, in het geval van zeer diepgewortelde stenen, naar het genitale gebied. Pijn in het kruis kan ook gepaard gaan met pijn bij het urineren.

Misselijkheid en braken zijn ook veel voorkomende symptomen van ureterstenen. Tijdens koliek, pijnstillers worden toegediend die, indien mogelijk, ook de wandspanning van de urineleider en dus ook pijn verminderen. Novalgin® is hiervoor bij uitstek geschikt.

Afhankelijk van de grootte en locatie kunnen nierstenen conservatief worden behandeld, dwz we wachten tot de steen vanzelf loskomt, dwz wordt uitgescheiden. Dit kan met stenen met een afmeting tot ongeveer 5 mm.

De patiënt moet veel bewegen en drinken om de uitscheiding te stimuleren. Als dit niet lukt of als de steen groter is, kunnen verschillende procedures worden gevolgd, die erop gericht zijn de steen te breken en vervolgens te verwijderen. Een andere belangrijke oorzaak van (eenzijdige of bilaterale) nierpijn is de ontsteking van de nierbekken (pyelonefritis), die meestal ontstaat uit cystitis.

Blaas en nierbekkenontsteking komt vooral bij vrouwen voor, net als bij vrouwen urinebuis is veel korter dan het mannetje. De oorzaak van de ontsteking is meestal een kolonisatie van de urinewegen met bacteriën. De pijn is hier niet koliekachtig zoals bij nierstenen, maar eerder permanent en toenemend.

Veel voorkomende begeleidende symptomen zijn: Als in het recente verleden ook een cystitis met typische symptomen zoals: het is zeer waarschijnlijk dat een ontsteking van de nierbekken is de oorzaak van de nierpijn.

  • Hoge koorts,
  • Rillingen
  • En ernstige ziekte.
  • Pijn bij het plassen,
  • Frequente aandrang om te plassen
  • En mogelijk bestond er donker gekleurde, sterk ruikende urine,

Nier kanker kan ook pijn veroorzaken, maar is waarschijnlijk in een vergevorderd stadium. In de vroege stadia, bloed in de urine en lichamelijke uitputting komen vaker voor als tekenen.

Bovendien komt gewichtsverlies vaker voor. Dus als er alleen nierpijn is zonder de andere beschreven symptomen, nier kanker is nogal onwaarschijnlijk. Samenvattend kan pijn in het niergebied een aanwijzing zijn voor verschillende ziektebeelden; daarom is het belangrijk om naar andere symptomen te kijken, zoals koorts or bloed in de urine en het diagnostisch onderzoek.

Als de nierpijn samen met andere symptomen optreedt of meerdere dagen aanhoudt, wordt een bezoek aan een arts aanbevolen. De huisarts kan het ziektebeeld beoordelen en de therapie starten of u eventueel direct doorverwijzen naar een uroloog. Zoals bij alle diagnoses, is de geschiedenis van nierpijn de eerste stap: het belangrijkste is om erachter te komen of de nier pijnlijk is.

Dit wordt aangevuld met een bloed en urineonderzoek en beeldvormingsprocedures. Bij nierpijn kunnen de ontstekingsparameters (witte bloedcellen, CRP) worden in het bloed bepaald om te zien of er een ontsteking in het lichaam is. Bovendien zijn de nierspecifieke waarden (ureum, urinezuur en creatinine) zijn ook belangrijk, omdat de arts hierdoor kan zien of er sprake is van een verminderde nierfunctie.

De urine wordt op bloed onderzocht, bacteriën, witte bloedcellen (leukocyten) en de pH-waarde (zuurgraad van de urine). Daarnaast kan een urinecultuur worden gemaakt (indien a Urineweginfectie wordt vermoed). Zou moeten bacteriën de oorzaak van de symptomen zijn, zouden ze hierdoor kunnen worden opgespoord.

De belangrijkste beeldvormingsprocedure die wordt uitgevoerd voor nierpijn is de ultrageluid van de nieren inclusief de urinewegen. Een ervaren examinator kan zo de belangrijkste ziektebeelden al volledig stralingsvrij herkennen. Als het ultrageluid onderzoek geeft geen exacte diagnose, röntgenfoto's van de buik, computertomografie (CT) of magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kunnen worden gebruikt.

In geval van speciale problemen, een excretie-urografie (om het resterende urinevolume te bepalen en de urinewegen te visualiseren) of een ureterorenoscopie (ureterorenoscopie) en een cystoscopie van de blaas kan uitgevoerd worden.

  • Hoe lang zijn de symptomen aanwezig,
  • Met welke andere symptomen ze verband houden
  • En welk karakter de pijn heeft.

Hieronder volgen enkele voorbeelden van de meest voorkomende ziekten die nierpijn kunnen veroorzaken en de respectievelijke diagnostische methode:

  • Ontsteking van de nierbekken wordt gediagnosticeerd op basis van de ontstekingswaarden in het bloed, het urineonderzoek (detectie van bacteriën en leukocyten) en de ultrageluid, soms in combinatie met computertomografie.
  • Stenen kunnen worden gevonden door middel van echografie, Röntgenstraal van de buik of excretie-urografie.
  • Niertrauma kan het beste worden vastgesteld met echografie, röntgenstraal, CT en excretie-urografie.
  • Nier kanker wordt voornamelijk gediagnosticeerd door middel van echografie, röntgenstraal CT en door laboratoriumtests.
  • Stenose kan in echografie worden gedetecteerd door dilatatie van de urinewegen als gevolg van urinaire stasis. Bovendien een scintigrafie van de nieren wordt uitgevoerd bij nierpijn, waarbij de uitscheidingscapaciteit van de nieren in een zij-aan-zij vergelijking wordt gemeten. Bij zijverschillen kan in combinatie met andere diagnostische procedures een vernauwing worden geconcludeerd.
  • Diagnose van urine reflux is voornamelijk gebaseerd op echografie, cystoscopie en mictie-cystourethrografie, waarbij contrastmedium wordt geïnjecteerd in de blaas en de opening van de urineleider en mictie worden beoordeeld.
  • Computertomografie en angiografie (vasculaire beeldvorming) zijn de belangrijkste methoden die worden gebruikt om een ​​nierinfarct te detecteren.