Het kinabast-experiment | Homeopathie

Het kinabast-experiment

Het werk van een vertaler werd uiteindelijk zijn lot. Toen hij in 1790 de "Verhandeling over de Materia Medica" uit het Engels vertaalde, twijfelde hij aan de juistheid van het effect van de kinabast in zijn toepassing tegen malaria. Hij voerde de eerste drugsproef uit, die de geschiedenis inging als de kinabastproef.

Hahnemann constateerde een pathologische voorwaarde in zichzelf in herhaalde tests die op elkaar leken te lijken koorts (malaria). In de daaropvolgende jaren testte Hahnemann andere medicijnen en kwam tot dezelfde observaties als in het kinabast-experiment. In de loop van de jaren ontwikkelde hij de zogenaamde “gelijkenisregel” als principe voor de juiste keuze van het juiste medicijn.

Voor het eerst gepubliceerd door Hahnemann in het "Hufeland Journal" in 1796, wordt dit jaar daarom beschouwd als het geboortejaar van homeopathie. In de loop van de jaren schreef Hahnemann zijn bevindingen op en in 1810 verscheen de "Organon der rationellen Heilkunde". Het is het hervormingswerk van een ingenieuze eenling met als doel betere manieren te vinden om zieke mensen te behandelen en te genezen.

De Organon is het fundament van homeopathie, waarvan de kernzin hier voor het eerst in zijn geheel verschijnt: Simila similibus curentur = Soortgelijke dingen kunnen door soortgelijke dingen worden genezen. De voorwaarde homeopathie verschijnt hier ook voor het eerst. Hahnemann gaf ook nog steeds geldende instructies over desinfectie bij infectieziekten, huishoudelijke netheid, voeding, kinderopvang en onderwijs.

Hij uitte verrassende meningen over de oorzaak van cholera. Hij schreef het, lang voor het bacteriologische tijdperk, toe aan "de kleinste levende wezens" die van persoon op persoon werden overgedragen. Als apotheker en apotheker schreef hij ook de “Apotheker-Lexikon”.

Decennia lang was het een veel gevraagd en veel gebruikt naslagwerk. Hahnemann stierf in 1843 op 88-jarige leeftijd in Parijs, waar hij tot aan zijn dood als arts werkte.