Mycofenolzuur is een geneesmiddel dat tot de klasse van immunosuppressiva behoort drugs Het was het eerste kenmerk antibioticum worden onderzocht in zijn werkingsmechanisme op celgroei en -deling. Het wordt al ongeveer 85 jaar als een betrouwbaar medicijn beschouwd en wordt nu veelvuldig voorgeschreven op het gebied van orgaan transplantatie.
Wat is mycofenolzuur?
Mycofenolzuur is een van de immunosuppressiva en wordt algemeen voorgeschreven op het gebied van orgaan transplantatie Mycofenolzuur, ook bekend onder de Latijnse naam Acidum mycophenolicum, werd voor het eerst geïsoleerd in 1893 door de Italiaanse arts en microbioloog Bartolomeo Gosio. Tijdens zijn wetenschappelijk onderzoek merkte Gosio op dat mycofenolzuur de groei van miltvuur pathogenen Het was pas nadat Alexander Flemming het antibioticum effect van penicilline in 1928 en presenteerde en vrijgegeven voor medisch gebruik in 1929 dat het spectrum van medische zorg met antibiotica werd uitgebreid. Een mede-ontdekker dus van penicilline kwam de onderzoeksresultaten van Bertolomeo Gosio tegen. Hij voltooide de observaties en het werkingsmechanisme van selectieve, niet-competitieve en reversibele remming van mycofenolzuur. Het medicijn is een witte kristallijne poeder, die ook bekend is onder de molecuulformule C17H20O6. Het is bijna onoplosbaar in koud water, matig oplosbaar in tolueen en matig oplosbaar diethyl ether en chloroform Alleen met de toevoeging van ethanol is het wit poeder enigszins oplosbaar.
Farmacologische werking
Tegenwoordig wordt mycofenolzuur gebruikt als een immunosuppressivum voor profylactische behandeling en agressieve ziekten. Het farmacologische doelwit is gebaseerd op selectieve, niet-competitieve en reversibele remming van een enzym dat belangrijk is voor de biosynthese van guanosine. Het enzym staat bekend als inosinemonofosfaatdehydrogenase. Door het enzym te remmen, kan de proliferatie van B en T-lymfocyten en de DNA-synthese wordt geblokkeerd. Terwijl deze cellen worden geblokkeerd, kunnen de andere cellen een andere biosynthetische route zoeken. Het verschil tussen mycofenolzuur en andere immunosuppressiva is dat deze niet direct aan DNA hecht.
Medische toepassing en gebruik
De medische behandeling met mycofenolzuur is in de vorm van tablets Ter indicatie ligt de focus op profylactische behandeling in orgaan transplantatie, in combinatie met een ander immunosuppressivum om afstotingsverschijnselen te voorkomen. Bovendien kan het medicijn worden voorgeschreven als er een ernstige reumatische aandoening is die de interne organen Als de organen nog niet zijn aangetast, kan het medicijn profylactisch worden ingenomen om dit te voorkomen. Als dat mogelijk is, therapie met dit immunosuppressivum mag alleen worden toegediend door artsen met ervaring op het gebied van orgel transplantatie De dosering wordt individueel aangepast aan elke patiënt, meestal georiënteerd rond 720 mg, tweemaal daags bij volwassenen. Het kruipen van mycofenolzuur moet volledig worden gedocumenteerd door regelmatige laboratoriumtests van de bloed om overdosering te voorkomen. Het medicijn mag niet worden ingenomen tijdens zwangerschap en borstvoeding. Als allergieën voor de afzonderlijke componenten van mycofenolzuur bekend zijn, moet dit ook worden vermeden en, indien nodig, moet een alternatief voor dit medicijn worden voorgeschreven. Of de behandeling met mycofenolzuur succesvol is, wordt meestal pas drie maanden na aanvang van de inname duidelijk. Patiënten merken vaak verlichting van de symptomen na een behandelingsperiode van 3-4 weken. Het effect wordt weergegeven door een afname in pijn en minder water retentie in de weefsels. De ontsteking waarden in de bloed tellen verbeteren, ochtend stijfheid en 피로 afnemen, en het vermogen om onder druk te werken neemt toe. Om een continue verbetering te bewerkstelligen, is het noodzakelijk om de medicatie langdurig in te nemen. Het moet regelmatig worden ingenomen, ook als de patiënt algemeen is voorwaarde is verbeterd.
Risico's en bijwerkingen
Zoals bij elke farmaceutische behandeling, kunnen nadelige bijwerkingen optreden. In principe moet daar altijd rekening mee worden gehouden immunosuppressiva verzwakken de immuunsysteem Het lichaam kan geen sterke verdediging bieden, waardoor het algemene risico op infectie toeneemt. De infecties kunnen optreden in de vorm van bacteriën, virussen of schimmels Andere bijwerkingen van mycofenolzuur zijn vaak gastro-intestinale klachten (misselijkheid, braken, maag pijn), griep-achtige infecties, bloed tel veranderingen, luchtwegen infectie (bronchitis), En nier en lever disfunctie. Aan de andere kant, zelden tachycardie (verhoogde pols snelheid), trillingen, haaruitval, of de vorming van kwaadaardige of goedaardige tumoren treedt op. Er mogen geen vaccinaties worden gegeven tijdens het gebruik van het immunosuppressivum. UV straling moet ook worden vermeden, omdat dit kan leiden tot huid irritatie. De arts dient regelmatig controles uit te voeren laboratoriumwaarden en de huid en slijmvliezen terwijl de patiënt mycofenolzuur gebruikt.
