Auscultatie van de longen wordt gebruikt om een diagnose te stellen long ziekte en controleer de longfunctie. Dit wordt gedaan door met een stethoscoop naar de longen te luisteren.
Wat is auscultatie van de longen?
Auscultatie van de longen wordt gebruikt om een diagnose te stellen long ziekte en controleer de longfunctie. Dit wordt gedaan door met een stethoscoop naar de longen te luisteren. Auscultatie van de longen is een integraal onderdeel van de fysiek onderzoek De stethoscoop kan worden gebruikt om fysiologische (normale) ademgeluiden te onderscheiden van abnormale, dwz pathologische ademgeluiden. De stethoscoop hoofd bevat ofwel een diafragma of een trechter. Hierdoor worden de akoestische golven van de luchtstromen in de longen opgevangen. De trillingen worden via de luchtkolom in de stethoscoopslang overgebracht naar de oorolijven en dus naar het oor van de onderzoeker.
Functie, effect en doelen
Auscultatie van de longen vindt voornamelijk plaats als de patiënt staat. Bij zwakke patiënten kan het onderzoek ook worden uitgevoerd terwijl de patiënt zit met het bovenlichaam rechtop. Het bovenlichaam van de patiënt dient volledig kledingvrij te zijn. Vóór het onderzoek moet de patiënt hoesten kort. Dit zal alle stroperige afscheidingen die in de longen aanwezig kunnen zijn, losmaken. Tijdens auscultatie moet de patiënt gelijkmatig en diep ademen. De stethoscoop wordt op minimaal acht punten in het gebied van de longen geplaatst. Er wordt een zij-aan-zij vergelijking gemaakt. Als op een van de punten een opvallend geluid te horen is, wordt naar andere punten in de directe omgeving geluisterd. Auscultatie wordt uitgevoerd op de borst en terug. Vanwege de anatomische positie moet de stethoscoop ook aan de zijkant van de borst Auscultatiefenomenen zijn in principe onderverdeeld in fysiologische en pathologische geluiden. Fysiologische geluiden zijn de normale stromingsgeluiden die worden veroorzaakt door lucht in de luchtwegen en longen. Deze omvatten tracheale ademhaling, die te horen is boven de luchtpijp. In het bronchiale gebied, bronchiaal ademhaling is fysiologisch. In de perifere gebieden van de gezonde longen, vesiculair ademhaling is hoorbaar, wat optreedt tijdens het ademhalingsproces in de longblaasjes. Het is meestal alleen te horen tijdens inspiratie. Bij gezonde, slanke mensen en bij kinderen is het echter ook te horen tijdens het uitademen. Anders kan het horen van vesiculaire ademhaling tijdens het uitademen ook een teken zijn van infiltratie van de longen. Een zeker teken van infiltratie en / of verdichting van de long weefsel is het optreden van bronchiale ademhaling in de perifere delen van de long. In feite zou hier alleen vesiculaire ademhaling moeten worden gehoord. Verdichting in het longweefsel leidt trillingen van de bronchiën naar de periferie van de long. Verdichting en infiltratie treden bijvoorbeeld op in longontsteking Een longtumor kan ook leiden op deze geluidsoverdrachten. Als infiltratie wordt vermoed, kan dit worden getest met de bronchophony-procedure. Bij bronchofonie plaatst de onderzoeker de stethoscoop over het vermoedelijke geïnfiltreerde longgebied en laat de patiënt het woord '66' fluisteren. Bij infiltratie is dit woord dan door geleiding zeer scherp en sissend in het oor te horen. Een ander pathologisch fenomeen tijdens auscultatie van de longen is rales. Droge korrels zijn te onderscheiden van vochtige korrels en fijne korrels van grove bellen. Vochtige regenbuien treden op wanneer dunne vloeistofafscheidingen in beweging worden gebracht door de inkomende en uitgaande lucht. Er wordt gezegd dat rales met kleine bellen optreden wanneer de secretie zich in de kleine terminale takken van de bronchiën bevindt. In de grote bronchiën ontstaan grove luchtbellen. Oorzaken van vochtige aanvallen zijn onder meer longoedeem, bronchiëctasieën, bronchitis en longontsteking Droge ademhaling, ook wel droge ademgeluiden genoemd, wordt veroorzaakt door stroperige afscheidingen in de longblaasjes of bronchiën. Ze zijn vaak hoorbaar als een fluitend, piepend of zoemend geluid en worden af en toe een titel gegeven stridor Droge rales zijn kenmerkend voor chronische obstructieve longziekte en bronchiale astma. In een astma aanval, deze geluiden zijn goed hoorbaar; dit wordt ook wel een astma-concert genoemd. Wanneer de longblaasjes met weinig afscheiding aan elkaar vastzitten, treden er knetterende uitbarstingen op over de aangetaste delen van de longen. Kraken is hoorbaar in de begin- en eindfase van longontstekingIn de beginfase wordt dit crepitatio indux genoemd en aan het einde van de longontsteking crepitatio redux. Amfore ademhaling, ook bekend als holle ademhaling, vindt plaats over grote holtes. Het klinkt alsof je over de nek van een fles. Deze cavernes ontwikkelen zich voornamelijk in de long tuberculose.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Auscultatie van de longen is een onderzoeksprocedure die geen bijwerkingen heeft en niet duur is. Goed uitgevoerde auscultatie zorgt voor een snel en nauwkeurig onderzoeksresultaat, dat vervolgens kan worden geverifieerd door verdere beeldvormingsprocedures. Om valse resultaten te voorkomen, moet tijdens de procedure aandacht worden besteed aan mogelijke bronnen van fouten. Het bovenlichaam van de patiënt moet volledig worden uitgekleed. Kledingstukken kunnen krassen veroorzaken huid en zo zogenaamd pathologische geluiden overbrengen via de stethoscoop. De armen van de patiënt moeten zo los mogelijk naar beneden hangen en niet gekruist voor de borst Nogmaals, de armen en handen tegen de huid kan geluiden produceren. Haar moeten indien mogelijk in een vlecht worden gebonden. Als haar in contact komt met de stethoscoop, veroorzaakt dit een hard en vervelend gekraak. De onderzoeksruimte dient op een aangename temperatuur te zijn. Als de ongeklede patiënt dat wel is koudkunnen rillingen verwarrende achtergrondgeluiden veroorzaken. Voorzichtigheid is ook geboden bij de ademhaling van de patiënt. Veel patiënten denken dat ze bijzonder krachtig moeten in- en uitademen. In extreme gevallen kan dit leiden naar hyperventilatie en zelfs flauwvallen.
