Tendinitis in de arm

Introductie

Ontsteking van de pees van de arm is een inflammatoire en pijnlijke aandoening van de pees van een spier van de arm, meestal veroorzaakt door overbelasting of onjuiste belasting. De arm is uitgerust met een groot aantal spieren, die allemaal met een pees aan het bot zijn bevestigd om de bijbehorende stabiliteit te garanderen. (zie armspieren) Peesontstekingen komen relatief vaak voor en kunnen enerzijds leiden tot langdurige klachten, maar ook tot daaruit voortvloeiende bewegingsbeperkingen anderzijds.

Oorzaken van ontsteking van pezen in de arm

In de meeste gevallen wordt peesontsteking van de arm veroorzaakt door overbelasting of onjuiste belasting. Door de nabijheid van de pees tot het bot, veroorzaakt elke beweging altijd aanzienlijke wrijving en dus mogelijke irritatie van de pees. Normale en gebruikelijke bewegingen kunnen echter meestal zonder ongemak worden uitgevoerd.

Als de arm echter op enigerlei wijze wordt overbelast, door zware lasten op te tillen, of als er zeer ongebruikelijke bewegingen in de arm worden uitgevoerd, kan er meer wrijving optreden. Wrijving op korte termijn leidt ook niet tot ontsteking, maar zeer frequente en vaak uitgevoerde bewegingen leiden tot meer wrijving. Dit kan dan leiden tot een ontsteking van de pezen.

Zelfs lange periodes van onjuiste belasting kunnen leiden tot ontsteking van de pezen. Ontstekingen in het peesgebied, als ze lang aanhouden, leiden tot schade aan de anders zeer stabiele pezen en maak ze poreus. Als de spier niet consequent gespaard blijft en er geen passende behandeling wordt gestart, kan de pees worden gescheurd of gescheurd, wat niet alleen zeer ernstige pijn, maar kan ook leiden tot functieverlies en soms zelfs tot volledige onbruikbaarheid van de spier.

Wat zijn de symptomen van tendinitis in de arm?

De behandeling van tendinitis van de bovenarm wordt meestal conservatief uitgevoerd, dwz chirurgische behandeling is zelden nodig. De belangrijkste maatregel na de diagnose van een ontsteking van de bovenarm pees is om te rusten en te immobiliseren. Zo zijn de bewegingen die hebben geleid tot de ontsteking van de pees van de opperarmbeen mag voorlopig niet worden uitgevoerd.

De arm moet stil worden gehouden, maar niet volledig geïmmobiliseerd. Regelmatige afkoeling, vooral kort nadat de ontsteking is begonnen, kan ervoor zorgen dat de symptomen sneller verdwijnen. Om af te koelen, kunt u een ijspakking gebruiken die in een handdoek is gewikkeld en deze ongeveer 5-10 minuten op de plaats van de pijnlijke pees legt.

Ice packs mogen niet direct op de huid worden geplaatst, omdat de enorme kou de huid en haar kan beschadigen schepen als het in direct contact met hen komt. Het hele ding moet dan 2-3 keer per dag worden gedaan. Koelgels met ontstekingsremmende actieve ingrediënten zoals ibuprofen (Doc®Gel) of diclofenac (Voltaren®) helpen ook om het herstel te bevorderen.

Bij zeer ernstige ontstekingen kan het nodig zijn tabletten te gebruiken met een sterker ontstekingsremmend effect. Ook hier de actieve ingrediënten ibuprofen en / of diclofenac kunnen worden gebruikt. Voor de conservatieve behandeling van peesontsteking van de arm zijn een aantal zalven beschikbaar, waarvan de effecten zeer goed helpen bij matige ontstekingen.

Doc®Gel bevat het actieve ingrediënt ibuprofen en kan 2-3 keer per dag op het pijnlijke deel van de arm worden aangebracht als er geen allergieën zijn. Diclofenac, die ook verkrijgbaar is in de vorm van een pijn gel, heeft vaak een wat sterkere ontstekingsremmende werking. Het is zonder recept verkrijgbaar bij de apotheek onder de handelsnaam Voltaren® en moet ook 2-3 keer per dag op het ontstoken peesgebied worden aangebracht.

Kytta® zalven hebben een verkoelende en ook licht ontstekingsremmende werking en kunnen vooraf worden uitgeprobeerd. Onder de handelsnaam Mobiliteit® een zalf is beschikbaar en kan met succes voor beide worden gebruikt gewrichtspijn en spierpijn. De werkzame stof is flufenaminezuur, waaraan een ontstekingsremmend effect wordt toegeschreven.

ook Mobiliteit® kan 2-3 keer per dag worden aangebracht op de pijnlijke delen van de spier.

• Doc®Gel bevat de werkzame stof ibuprofen en kan 2-3 keer per dag op de pijnlijke plek van de arm worden aangebracht als er geen allergieën zijn.
• Diclofenac, dat ook verkrijgbaar is in de vorm van een pijn gel, heeft vaak een wat sterkere ontstekingsremmende werking. Het is zonder recept verkrijgbaar bij de apotheek onder de handelsnaam Voltaren® en moet ook 2-3 keer per dag op het ontstoken peesgebied worden aangebracht.
• Kytta® zalven hebben een verkoelende en ook licht ontstekingsremmende werking en kunnen vooraf worden uitgeprobeerd.
• Onder de handelsnaam Mobiliteit® een zalf is beschikbaar en kan met succes worden gebruikt gewrichtspijn evenals voor spierpijn.

  De werkzame stof is flufenaminezuur, waaraan een ontstekingsremmend effect wordt toegeschreven. Mobilat® kan ook 2-3 keer per dag worden aangebracht op de pijnlijke delen van de spier.

Bij de zogenaamde taping-procedure wordt een elastische en zelfklevende tape op de aangetaste pijnlijke spier geplakt om deze te verlichten. Het exacte werkingsmechanisme van spiertape is nog niet opgehelderd.

Aangenomen wordt echter dat in het dagelijks leven de krachten die op de spier inwerken, via de aangebrachte tape worden doorgegeven aan aangrenzende gezonde spieren en de huid, waardoor de zieke spier wordt beschermd. De tape, die verkrijgbaar is als kinesiotapemoet bijvoorbeeld worden aangebracht op een droge, niet-vette huid en zonder te trekken. Een tape kan enkele dagen tot weken op dezelfde plaats blijven.

Als de symptomen echter niet verbeteren, moet het behandelconcept kritisch worden herzien. Tegenwoordig is de tapingprocedure een integraal onderdeel van de behandeling van spier- en gewrichtsaandoeningen. Een van de belangrijkste maatregelen bij de conservatieve behandeling van tendinitis van de bovenarm is voldoende immobilisatie.

Omdat de arm echter bij veel bewegingen automatisch en zonder na te denken wordt gebruikt, is soms fixatie met een verband nodig. Voor het verband worden elastische verbanden gebruikt, die dan het aangetaste en pijnlijke deel van de arm moeten bedekken. Het is belangrijk dat het verband niet onder te hoge spanning op de arm wordt aangebracht.

Behalve immobilisatie heeft verband ook een pijnstillende werking door het samendrukkende effect op het weefsel. Een verband kan ook enkele dagen op de arm blijven zitten, maar dient in ieder geval achteraf te worden verwisseld en de arm dient in dit kader opnieuw te worden onderzocht. Naast de conventionele medische behandelmethoden, zijn er enkele huismiddeltjes die al eeuwen worden gebruikt bij de behandeling van inflammatoire spierziekten. Kwarkwraps worden vaak met succes gebruikt.

Hier moet gekoelde kwark op een handdoek worden aangebracht en vervolgens op de aangetaste spier worden geplaatst of eromheen worden gewikkeld. Er wordt gezegd dat de kwark een bestaande ontsteking vermindert door af te koelen, maar ook ontstekingsprocessen door bepaalde ingrediënten stopt. De tweede is wetenschappelijk niet bewezen.

Verder wordt Franzbranntwein gebruikt bij de behandeling van peesontsteking van de arm. Deze oplossing heeft een sterk verkoelend effect en zou daarom enerzijds moeten leiden tot een remming van de ontsteking maar ook tot een vermindering van pijn. Verder zijn er ook kruidentheeën, waarvan ook wordt gezegd dat ze ontstekingsremmend werken in het lichaam.

De ingrediënten moeten worden overgoten met heet water, meestal in gedroogde staat, en de thee moet vervolgens ongeveer 10 minuten worden laten trekken. Een kopje van deze ontstekingsremmende thee moet meerdere keren per dag worden gedronken. Naast het gebruik bij spier- en peesaandoeningen kan deze thee ook gebruikt worden voor andere ontstekingsprocessen in het lichaam.

In de context van een ernstige ontsteking van de spierpezen van de bovenarm mag de thee echter niet als enige behandeling worden ingenomen, maar alleen als begeleidende maatregel.

• gember,
• Kurkuma,
• Honing,
• Kokosolie en
• Kaneel.

Om de juiste homeopathische medicatie te kiezen, moeten enkele dingen worden overwogen die niet nauw verband houden met de pijn, de plaats en de bijbehorende symptomen. Het is bijvoorbeeld waarschijnlijker dat een bepaald homeopathisch medicijn wordt gebruikt als de patiënt naast spierpijn klaagt over nachtelijke rusteloosheid of iets dergelijks.

Om de juiste medicijnkeuze te maken, moet de patiënt met de juiste precisie worden geïnterviewd. In het algemeen kan echter worden gesteld dat de volgende homeopathische preparaten vaak worden gebruikt bij gewrichts- en spierpijn en ook bij tendinitis van de bovenarm: Acidum pricrinicum, Aranin, Bellis perennis, Ferrum-fosforicum en Hamamelis. Het medicijn wordt ingenomen in de vorm van zogenaamde bolletjes.

Dit zijn kleine bolletjes die op bepaalde tijden van de dag moeten worden ingenomen. Het is belangrijk op te merken dat de symptomen na inname van het geneesmiddel aanvankelijk enigszins kunnen verergeren, maar dan snel verbeteren en uiteindelijk genezen. Homeopathische behandelingen kunnen op elk moment worden gebruikt om milde vormen van spierontsteking te begeleiden. In het geval van een zeer ernstige ontsteking van de spieren, moeten in plaats daarvan orthodoxe medische maatregelen worden genomen.