Meatusstenose is een vernauwing van de urethrale opening. Het is aangeboren of treedt op als gevolg van letsel of ontsteking.
Wat is meatusstenose?
Meatusstenose is een vernauwing van de opening van de urinebuis Net als de urethrale klep is meatus stenose een infravesicale obstructie. Aangeboren vernauwing van de urethrale opening wordt vaak duidelijk in jeugd Het wordt vaker gezien bij het mannelijke geslacht, wat te wijten is aan hun langere urinebuis De urethrale opening maakt deel uit van de mens urinebuis, waarvan de functie bij zowel mannen als vrouwen is om urine te verdrijven. Urine verzamelt zich in de urinewegen blaas en van daaruit komt het de urethra binnen, waar het uit het lichaam wordt uitgescheiden. Een vernauwing van de urethra of urethrale opening kan deze functie echter verstoren.
Oorzaken
De oorzaken van meatusstenose variëren. De vernauwing van de urethra kan bijvoorbeeld al sinds de geboorte bestaan. Ontstekingen zoals meatitis of balanitis, verwondingen of tumoren van goedaardige of kwaadaardige aard kunnen echter ook als veroorzakers van de stenose worden beschouwd. Bovendien is meatusstenose een complicatie van de voorhuid van de penis besnijdenis De incidentie is dus naar verluidt negen tot elf procent. Omdat de vernauwing van de urethrale opening de kwaliteit van leven van de getroffenen beperkt, wordt snelle medische behandeling geadviseerd. Het is niet altijd mogelijk om een specifieke oorzaak voor de vernauwing van de urethra te vinden, wat vooral geldt voor patiënten jonger dan 45 jaar. Bij oudere patiënten zijn chirurgische ingrepen primair verantwoordelijk voor de daaropvolgende meatusstenose.
Symptomen, klachten en tekenen
Een typisch symptoom van meatusstenose is de verzwakking van de urinestroom. Dit lijkt in sommige gevallen ook gespleten of verwrongen. Bovendien lijden getroffen individuen aan frequent urineren net zoals pijn tijdens het plassen. Als het blaas kan niet regelmatig worden geleegd, er is een risico op verdere gevolgen zoals herhaalde urineweginfecties. Bij mannen gaat vernauwing van de urethrale opening vaak gepaard met hypospadie. In dit geval verschuift de opening van de urethra naar de onderkant van de penis. Als bij het vrouwelijk geslacht meatus stenose optreedt, is dit onder meer merkbaar door herhaalde urineweginfecties. Bovendien is mictie moeilijk. Andere mogelijke klachten zijn enuresis (bevochtiging) en de vorming van urineresidu. Bij sommige mensen urethrale strictuur kan ook resulteren in een volledige urethrale blokkering. In dergelijke gevallen lijden patiënten aanzienlijk pijn Zelfs een opeenhoping van urine tot aan de nieren is denkbaar. Als dit nier congestie wordt niet behandeld, er bestaat een risico op levensbedreigende complicaties. Bij mannen bestaat ook het risico op littekens in het erectiele weefsel. Artsen spreken dan van spongiofibrose, wat op zijn beurt resulteert in erectiele dysfunctie.
Diagnose en verloop van de ziekte
Als een meatusstenose wordt vermoed, wordt aanbevolen om een uroloog te raadplegen die gespecialiseerd is in de behandeling van urinewegaandoeningen. De laatste voert een fysiek onderzoek van de patiënt. Het is niet ongebruikelijk dat de arts de stenose met het blote oog kan identificeren. Een andere onderzoeksmethode is urethrale kalibratie. Bij deze procedure steekt de arts voorzichtig metalen of plastic staafjes met verschillende diameters in de urethra. Op deze manier kan de mate van meatus stenose worden bepaald. Als de opening te klein is, is meestal een kleinere chirurgische ingreep vereist. De urodynamische relevantie kan worden verduidelijkt door de urinestroom te meten. Om tumoren in de urethra uit te sluiten, wordt aanbevolen om een urethroscopie uit te voeren. Als meatusstenose niet wordt behandeld, bestaat er een risico op urineretentie en nierfunctiestoornissen, wat een negatieve invloed heeft op de kwaliteit van leven van de patiënt. Er is echter een risico op herhaling, zelfs als therapie is succesvol.
Complicaties
In de meeste gevallen van meatus stenose lijden getroffen personen aan een ernstig verminderde urinestroom. Dit kan ook leiden tot pijn tijdens het plassen, wat de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk vermindert. Bovendien kan de pijn ook zijn brandend en leidt dus niet zelden tot Depressie of andere psychische klachten. Soms schamen getroffenen zich niet zelden voor de klachten en hebben ze last van minderwaardigheidscomplexen. Bovendien kunnen infecties van de urinewegen optreden, die ook gepaard gaan met hevige pijn. Nier congestie kan ook optreden als gevolg van meatus stenose, wat leidt tot gevaarlijke symptomen. In het ergste geval komt het daarbij tot a nier insufficiëntie, die kan leiden onbehandeld tot de dood.
Erectiestoornissen kan ook optreden als gevolg van meatus stenose en leiden spanning met de partner of evenzo depressief gedrag. De kwaliteit van leven van de patiënt wordt aanzienlijk verminderd en beperkt door deze ziekte. De behandeling van meatusstenose vindt plaats door middel van chirurgische ingrepen. In de regel zijn er geen complicaties. Er kunnen echter verschillende storingen optreden tijdens wond genezen, zodat de getroffen persoon afhankelijk kan zijn van het nemen antibiotica De levensverwachting is meestal niet beperkt bij een succesvolle behandeling.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een permanent verminderde urinestroom is al een teken van een bestaande volksgezondheid wanorde. Het moet door een arts worden onderzocht, zodat een diagnose en een daaropvolgende behandeling zo snel mogelijk kunnen worden gesteld. Als de getroffen persoon lijdt aan een frequent drang om te plassen, wat vaak direct na toiletbezoek optreedt, dient een arts te worden geraadpleegd. Pijn tijdens het plassen en het onvermogen om de blaas volledig moet worden verduidelijkt door een arts. Een achterstand in urine leidt tot complicaties en kan tot verdere ziektes leiden. Als het wordt opgemerkt, is het daarom raadzaam om een arts te raadplegen. Er is een volksgezondheid stoornis die onmiddellijk moet worden behandeld om nierstoornissen te voorkomen. Als de situatie verder verslechtert, bestaat het risico op orgaanschade of falen van nierfunctie Terugkerende infecties van de urinewegen of blaas dienen in overleg met de behandelende arts te worden opgehelderd. Als mannen last hebben van een vernauwing van de urethra, dient dit ook met een arts te worden besproken. In het geval van nachtdieren enuresisslaapstoornissen of een algemeen gevoel van malaise, moet een arts worden bezocht. Als er pijn in de buik optreedt en in intensiteit toeneemt, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk.
Behandeling en therapie
Behandeling van meatusstenose is in feite met een operatie. Dus andere therapeutische maatregelen zijn tot dusver ondoeltreffend gebleken. Meatotomie (urethrale insnijding) wordt beschouwd als de chirurgische methode van eerste keuze. Bij deze procedure, waarbij de patiënt onder algehele narcose wordt gebracht, wordt de urethrale opening verbreed. Tijdens deze procedure steekt de chirurg een speciaal instrument met een klein mes in de opening. Het mes snijdt de vernauwing door zodat er weer een onbelemmerde urinestroom kan plaatsvinden. Het is niet nodig om de kleine wond te hechten, omdat deze vanzelf geneest. Om ervoor te zorgen dat het genezingsproces ongestoord verloopt, krijgt de patiënt tijdelijk een katheter om de urine af te voeren. De meatotomie is niet ingewikkeld. Het duurt slechts een paar minuten en wordt meestal poliklinisch uitgevoerd. Mogelijke chirurgische risico's, zoals wond genezen aandoeningen of verwondingen komen slechts zelden voor. Als de meatusstenose uitgesproken of gecompliceerd is, wordt meestal een meatoplastiek uitgevoerd. Bij deze chirurgische methode wordt de opening van de urethra volledig gereconstrueerd. Chirurgische ingreep wordt uitgevoerd wanneer de patiënt last heeft van ongemak tijdens het urineren. Als dat zo is urineretentiemoet de operatie in ieder geval worden uitgevoerd. Voor de vervolgbehandeling van de meatus stenose zijn nog enkele controle onderzoeken nodig. Een operatie kan niet worden uitgevoerd als narcose vormt een te groot risico voor de patiënt, wat vooral bij kinderen het geval kan zijn.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor meatusstenose is gunstig. Ongeacht of de aandoening aangeboren is of zich tijdens het leven ontwikkelt, er zijn goede behandelingsopties die leiden om de ziekte te genezen. Wat verplicht is, is een chirurgische ingreep. Hoewel dit gepaard gaat met risico's en de mogelijkheid van complicaties, is het een routinematige ingreep die meestal probleemloos verloopt. Onder optimale omstandigheden kan de patiënt binnen korte tijd uit de behandeling worden ontslagen. Een terugkeer van de symptomen treedt normaal gesproken niet op. Een stabiele staat van volksgezondheid van de patiënt en goed wond genezen zijn belangrijk voor een probleemloos verloop van de procedure. Omdat de patiënt onder wordt geplaatst narcose, mogen er geen andere reeds bestaande aandoeningen zijn of een verzwakte immuunsysteem. Als deze risicofactoren kan worden uitgesloten, de prognose is zeer gunstig. Deze vooruitzichten veranderen zodra er verstoringen zijn in de wondgenezing of infecties. Bovendien is de ontwikkeling van meatusstenose in onbehandelde toestand aanzienlijk slechter. Hier wordt de patiënt bedreigd met een ongunstig verloop van de ziekte. Er is een achterstand in urine, wat de functionele activiteit van de nieren aanzienlijk schaadt. Er is een mogelijkheid dat een levensbedreigende voorwaarde zal ontwikkelen. Als zelfs in dit stadium geen actie wordt ondernomen, is de kans groot dat de patiënt voortijdig overlijdt.
het voorkomen
Het voorkomen van meatus stenose is bijna onmogelijk. In sommige gevallen bestaat het bijvoorbeeld sinds de geboorte. Bovendien zijn de specifieke oorzaken van de vernauwing vaak onduidelijk.
Nazorg
De kwaliteit van leven van getroffen personen wordt aanzienlijk verminderd en beperkt door meatusstenose, daarom wordt het in de meeste gevallen met behulp van een operatie behandeld. Normaal treden er geen verdere complicaties op tijdens de behandeling. Er kunnen echter verstoringen in de wondgenezing optreden. In dit geval moeten getroffen personen extra innemen antibiotica De levensverwachting van getroffen personen is meestal niet beperkt of verkort. Een hoge leeftijd kan worden bereikt.
Wat u zelf kunt doen
Meatusstenose moet in ieder geval operatief worden behandeld. Dienovereenkomstig zelfhulp maatregelen focus op het verlichten van ongemak en het bevorderen van herstel na urethrale chirurgie. De eerste dagen na de operatie moet de patiënt het rustig aan doen. Fysiek werk moet worden vermeden, evenals lichaamsbeweging en andere maatregelen dat zou kunnen leiden tot het scheuren van de wond. Na twee tot drie weken moet de wond volledig genezen zijn en kan de patiënt zijn normale lichamelijke activiteit hervatten. Het gebied rond de incisie moet worden verzorgd zoals voorgeschreven door de arts. Met begrip van de medische professional, natuurlijk zalven en lotions kan worden gebruikt om de wond te behandelen. Geschikte preparaten omvatten calendulazalf of zinkzalf Toepassingen met citroenmelisse or kamille kan ook de genezing van de wond bevorderen. Als zich wondgenezingsstoornissen, bloedingen of andere complicaties voordoen, is een bezoek aan de dokter aangewezen. Patiënten moeten na een urinebuisoperatie over het algemeen regelmatig naar hun arts gaan, omdat alleen regelmatige controles ernstige klachten en complicaties betrouwbaar kunnen uitsluiten.
