De werkzame stof ampicilline is een antibioticum uit de grote groep penicillines Vanwege het brede werkingsspectrum, ampicilline wordt met succes gebruikt tegen een hele reeks infecties veroorzaakt door bacteriën.
Wat is ampicilline?
Het actieve ingrediënt ampicilline is een antibioticum uit de grote groep penicillines Vanwege het brede werkingsspectrum wordt ampicilline met succes gebruikt om een breed scala aan infecties te behandelen die worden veroorzaakt door bacteriën Ampicilline is een bacterieel remmend medicijn en behoort tot het semisynthetische bètalactam antibiotica Het is effectief tegen zowel Gram-positieve als Gram-negatieve bacteriën Talrijke gramnegatieve staaf pathogenen reageren ook goed op het actieve ingrediënt. Omdat ampicilline kan worden gebruikt tegen een breed scala van verschillende pathogenen, het is een van de zogenaamde breedspectrum antibiotica Ampicilline is bijzonder effectief tegen infecties met Gram-negatieve staafvormige pathogenen, omdat deze een natuurlijke weerstand hebben tegen conventioneel penicillines Chemisch gezien behoort het actieve ingrediënt tot de amino-penicillines. Ampicilline is zuurstabiel en gaat onbeschadigd door de maag, zonder te worden aangevallen maagzuur Daarom dit antibioticum wordt meestal in tabletvorm ingenomen.
Farmacologische werking
Bacteriën planten zich als lichaamscellen voort door continue celdeling. Als de cellen zich in de delingsfase bevinden, moeten er constant nieuwe celwanden worden gevormd. Het medicijn ampicilline komt tussen in dit proces. Het actieve ingrediënt heeft structuren in zijn chemische structuur die de celwandvorming van de bacteriën remmen - de zogenaamde bètalactams. Bacteriën bevatten een bepaald enzym dat voor een groot deel betrokken is bij de synthese - de opbouw - van nieuwe celwanden. De bètalactams in het medicijn koppelen zich aan dit enzym en blokkeren zo de receptoren ervan. Het enzym is nu permanent en onomkeerbaar gedeactiveerd. De bacteriën kunnen geen intacte celwanden bouwen en kunnen niet meer delen. De werkzame stof ampicilline doodt dus geen bacteriën, maar voorkomt celdeling en dus hun vermenigvuldiging. De mens immuunsysteem is nu in staat de ziekteverwekker die zich niet meer kan delen te doden en via de stofwisseling te elimineren. In tabletvorm ingenomen, 30-60% van de amino-penicilline wordt opgenomen door de darm slijmvlies en komt in de bloedbaan terecht. Het niet-geabsorbeerde deel van het medicijn wordt binnen korte tijd in de urine uitgescheiden.
Medisch gebruik en toepassing
Ampicilline wordt gebruikt om bacteriële infecties te behandelen die niet op conventionele infecties reageren antibiotica. Therapie met ampicilline is veelbelovend voor een verscheidenheid aan acute en chronische ontstekingsaandoeningen. Deze omvatten infecties van de luchtwegenmaagdarmkanaal, oor, neus- en keel (ENT), nieren, of galwegen en urinewegen. Ontstekingen van de voortplantingsorganen en de huid evenals de ogen behoren ook tot de toepassingsgebieden. Ampicilline wordt ook gebruikt voor profylactische, dwz preventieve behandeling tijdens operaties of tandheelkundige behandelingen om de ontwikkeling van kiemen Alvast. De werkzame stof ampicilline wordt meestal in tabletvorm toegediend. Als de patiënt in het ziekenhuis wordt opgenomen, kan het ook intraveneus of intramusculair worden toegediend injecties en infusies Ampicilline moet meerdere keren per dag worden ingenomen, omdat het medicijn snel door het lichaam wordt uitgescheiden. Dit is de enige manier om een constant niveau van de werkzame stof te garanderen. De gemiddelde behandelingsduur is 10 dagen. In de meeste gevallen een eerste verbetering in het algemeen voorwaarde is al een paar uur na inname van het medicijn merkbaar - en de symptomen van de ziekte nemen ook aanzienlijk af. Maar zelfs nadat de symptomen volledig zijn verdwenen, moet de inname enkele dagen worden voortgezet om herhaling van de ziekte te voorkomen en toekomstige resistentie tegen te gaan.
Risico's en bijwerkingen
Vergeleken met andere breedspectrumantibiotica zoals amoxicillinewordt ampicilline minder goed verdragen als het oraal wordt ingenomen. Dit heeft vooral te maken met het feit dat een groot deel van het medicijn in de darm achterblijft, waar het een negatieve invloed heeft op de natuurlijke darmflora. De darmflora van gezonde mensen bestaat uit nuttige microbacteriële pathogenen die de spijsvertering reguleren en bevorderen. Als het darmflora is beschadigd door blootstelling aan het medicijn, misselijkheid, braken or diarree Zoals bij alle penicillines, is er een mogelijkheid van allergie met ampicilline. Huid reacties zoals jeuk en roodheid zijn er onder. Heel zelden, anafylactische shock kan optreden, wat zich manifesteert in ademhaling problemen en ernstige cardiovasculaire reacties, naast andere symptomen. Heel zelden, huidveranderingen, veranderingen in bloed telt, ontsteking van de nieren en het bloed schepen, of zwelling van de strottehoofd.
