Kostmann-syndroom is een cogenitale en ernstige neutropenie die wordt gekenmerkt door de afwezigheid van neutrofielen granulocyten Zonder deze componenten van de immuunsysteemzijn patiënten met het syndroom veel vatbaarder voor infectie dan gemiddeld. Langetermijn administratie van G-CSF kan worden beschouwd als een therapeutische maatregel.
Wat is het Kostmann-syndroom?
Een subset van wit bloed cellen staat bekend als neutrofielen granulocyten. Deze leukocyten maken deel uit van het niet-specifieke en aangeboren immuunsysteem en zijn betrokken bij zowel fagocytose als exocytose van korrels. Overeenkomstig, neutrofielen granulocyten inslikken en verwijderen van grotere extracellulaire deeltjes. Ze scheiden ook vreemde stoffen en verontreinigende stoffen uit en vervullen zo belangrijke taken bij de immunologische verdediging tegen pathogenen Kostmann-syndroom is een symptoomcomplex dat wordt veroorzaakt door afwezige neutrofiele granulocyten. De ziekte bestaat vanaf de geboorte en heeft een genetische oorzaak. Het syndroom werd voor het eerst beschreven in de 20e eeuw door de Zweedse arts Kostmann. Het geval van de eerste beschrijving kwam overeen met een gezin waarin zes kinderen door de ziekte waren getroffen. Kostmann noemde het syndroom infantiel genetisch agranulocytose in die tijd. De naam Kostmann-syndroom werd later aangenomen ter ere van de eerste beschrijver. Kostmann-syndroom behoort tot de groep van neutropenieën. Als zodanig worden reducties van neutrofiele granulocyten samengevat. Binnen de neutropenieën wordt het Kostmann-syndroom beschouwd als een ernstige en aangeboren vorm die gepaard gaat met verminderde weerstand tegen infectie.
Oorzaken
Als cogenitale neutropenie heeft het Kostmann-syndroom een genetisch erfelijke basis. Er is minder dan één geval op elke 300,000 pasgeborenen. Het symptoomcomplex wordt daarom beschreven als uiterst zeldzaam. Kostmann kon echter zelf factoren samenvatten in de onderzochte gevallen die spreken voor een erfelijke basis. Doorslaggevend hierbij is het feit dat het door Kostmann bestudeerde gezin maar liefst zes kinderen met het symptoomcomplex had. Latere gevallen van het syndroom hebben ook aangetoond dat erfelijkheid van de ziekte vaak resulteert in meerdere gevallen in dezelfde familie. Slechts een paar gevallen waren geïsoleerde sporadische gevallen. De Duitse kinderarts Klein identificeerde de oorzaak gen voor het Kostmann-syndroom ruim na de eerste beschrijving van Kostmann. Dit gen is HAX 1, dat wordt beïnvloed door een mutatie bij patiënten met het syndroom, waardoor het gevestigde proces in cellen wordt verstoord. De geïdentificeerde gen reguleert apoptose en dus geprogrammeerde celdood. Om deze reden resulteert mutatie van het gen in een ernstige beperking gerelateerd aan myelopoëse en dus de rijping van wit bloed cellen.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met het Kostmann-syndroom lijden veel vaker dan gemiddeld aan infecties vanwege het ontbreken van neutrofiele granulocyten. Vanwege deze immuundeficiëntie wordt het Kostmann-syndroom in de meeste gevallen kort na de geboorte duidelijk. Een paar dagen na de geboorte, snel verspreidende en bijzonder ernstige infecties met bacteriële pathogenen komen vaak voor. In de meeste gevallen vormen zich ook abcessen. Na het tweede levensjaar, begeleidende symptomen zoals erosief gingivitis or agressieve parodontitis ontwikkelen zich vaak in de mondholte van de patiënt. Fever is een veel voorkomend begeleidend symptoom van deze processen. Sommige van de getroffenen hebben er ook last van osteoporose In hoeverre er een verband is tussen de twee ziekten is nog niet definitief opgehelderd. De zwakke afweer van de patiënt kan zich ook uiten in algemene zwakte en vermoeidheid, die alleen nog maar wordt aangevuld door de eerder genoemde gevoeligheid voor infecties.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose van het Kostmann-syndroom wordt gesteld door laboratoriumtests. Bij laboratoriumdiagnose manifesteert het Kostmann-syndroom zich als ernstige neutropenie. Om het vermoeden van het syndroom te bevestigen, kan een moleculair genetisch onderzoek plaatsvinden, dat de mutatie van gen HAX 1 aantoont en daarmee de vermoedelijke diagnose bevestigt. Patiënten met het Kostmann-syndroom worden nu geacht een gunstige diagnose te hebben. Deze correlatie is echter pas waar sinds de ontdekking van antibioticum therapie Vóór deze doorbraak ging het syndroom gepaard met een ongunstige prognose en meestal een dodelijk verloop.
Complicaties
Door het Kostmann-syndroom lijden getroffen personen meestal aan een ernstig verzwakte immuunsysteem Infecties en ontstekingen komen vaker voor, waardoor de kwaliteit van leven van getroffenen hierdoor aanzienlijk wordt verminderd. De genezing van wonden wordt ook beperkt en vertraagd door het Kostmann-syndroom. Het is niet ongebruikelijk dat het syndroom leiden tot de vorming van abcessen. De getroffenen hebben er heel vaak last van koorts en zijn dus ook beperkt in hun dagelijks leven. Vooral bij kinderen kan het Kostmann-syndroom dat wel leiden aan beperkingen in de ontwikkeling en vertragen het aanzienlijk. In de meeste gevallen is er ook een algemene zwakte en een aanzienlijk verminderd vermogen om ermee om te gaan spanning De getroffenen zien er vaak moe en vermoeid uit en nemen niet langer actief deel aan het dagelijks leven. Behandeling van het Kostmann-syndroom vindt plaats met behulp van antibiotica en andere medicijnen. Er treden geen bijzondere complicaties of klachten op. De getroffen personen vertrouwen echter ook op beenmerg transplantatie om de behandeling te voltooien. De levensverwachting van de patiënt blijft ongewijzigd als de behandeling succesvol is. Het is echter niet ongebruikelijk dat de ouders van de getroffenen last hebben van psychische symptomen of Depressie en hebben ook psychologische ondersteuning nodig.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Het Kostmann-syndroom kan nog niet causaal worden behandeld. Niettemin is de voorwaarde moet in een vroeg stadium worden opgehelderd en behandeld om late complicaties te voorkomen. Ouders die abcessen opmerken, recidiverend koorts, en andere tekenen van het Kostmann-syndroom bij hun kind, kunnen het beste onmiddellijk hun kinderarts raadplegen. Als er andere symptomen optreden, zoals gingivitis or parodontitis, medisch advies is ook nodig. Als er tekenen zijn van osteoporosemoet een specialist worden geraadpleegd. Omdat de ziekte een enorme belasting voor de kinderen is, is ook fysiotherapeutische behandeling altijd nodig. De huisarts kan de ouders doorverwijzen naar een specialist en indien nodig ook een psycholoog inschakelen. Dit is vooral nodig bij ernstige ziekten, omdat deze ook veel vragen sterkte van de familieleden. Als het kind het bewustzijn verliest of aan een ernstige infectie lijdt, moet de spoedarts worden geroepen. Hetzelfde geldt bij vallen als gevolg van een zwakke aanval. In ieder geval vereist het Kostmann-syndroom onmiddellijke opheldering en behandeling door de arts. Ieder Depressie en persoonlijkheidsveranderingen moeten door een therapeut worden behandeld.
Behandeling en therapie
Causale behandeling is nog niet beschikbaar voor het Kostmann-syndroom. Echter, causale therapeutische routes voor genetische mutaties zijn nu onderwerp van medisch onderzoek. Dus gen therapie behandelingsroutes kunnen in de toekomst bestaan. Tot nu toe werd het syndroom voornamelijk symptomatisch behandeld. In het geval van acute infecties, antibioticum behandeling wordt gegeven om de pathogenen buiten werking. Op lange termijn therapiekunnen patiënten met het Kostmann-syndroom worden behandeld met G-CSF. Dit is een granulocytkoloniestimulerende factor. Dit peptidehormoon is een cytokine en wordt geproduceerd door verschillende weefsels van het menselijk lichaam. G-CSF vertoont voornamelijk een stimulerend effect op de vorming van granulocyten, die plaatsvindt in de beenmerg. Op de lange termijn, beenmerg transplantatie kan worden beschouwd als een therapeutische optie voor mensen met het Kostmann-syndroom. Dit transplantatie vindt plaats via stamcelverzameling van beenmergdonatie, perifeer bloed stamceldonatie, of navelstreng bloed donatie Beenmergtransplantatie bij immuungecompromitteerde patiënten brengt echter een hoog risico op infectie met zich mee, zoals infectie met cytomegalovirus, pneumokokken of gastro-intestinale infecties. Bovendien kunnen afstotingsreacties optreden. Om deze redenen moet de arts de risico's en voordelen van transplantatie in elk individueel geval zorgvuldig afwegen. Als de situatie van de patiënt bijvoorbeeld stabiel is vanwege langdurige therapie met G-CSF, overtreffen de risico's van transplantatie de voordelen die het individu zou hebben.
Vooruitzichten en prognose
Kostmann-syndroom is een genetische aandoening, aangezien artsen en artsen de genetica van mensen als gevolg van wettelijke vereisten, worden ze geconfronteerd met een beperkte reikwijdte bij het verstrekken van volksgezondheid zorg voor de getroffen persoon. Patiënten moeten hun hele leven medische hulp zoeken als ze een verandering in hun leven willen bewerkstelligen volksgezondheid voorwaarde Als bepaalde geneesmiddelen worden stopgezet of hun dosering wordt gewijzigd in de loop van het leven en zonder overleg met de arts, treedt een onmiddellijke verslechtering van de algemene voorwaarde en een toename van de klachten is te verwachten. In samenwerking met de behandelende arts kan het verzwakte immuunsysteem worden gestabiliseerd. Hoewel genezing niet plaatsvindt, kunnen diverse klachten worden geminimaliseerd. Gevolgsymptomen worden gedurende een leven bovendien symptomatisch behandeld. Deze kunnen leiden tot complicaties. tevens de administratie van medicatie gaat gepaard met bijwerkingen en risico's. Als de arts en de patiënt besluiten het beenmerg te transplanteren op basis van de algemene situatie, de vooruitzichten voor later volksgezondheid ontwikkeling verbeteren. Desalniettemin is de procedure moeilijk en gaat deze gepaard met tal van complicaties. Naast afstotingsreacties van het organisme en een langere wachttijd voor een geschikte donor, kunnen er nog meer significante aantasting van de kwaliteit van leven en het welzijn optreden.
het voorkomen
Omdat het Kostmann-syndroom een cogenitale aandoening is en de feitelijke oorzaak van de oorzakelijke mutatie van HAX 1 nog niet is vastgesteld, kan het symptoomcomplex niet worden voorkomen.
Follow-up
In de regel blijken de opties voor nazorg bij het Kostmann-syndroom relatief moeilijk te zijn, omdat het een genetische ziekte is die tijdens het proces niet volledig kan worden genezen. Er dient echter in een zeer vroeg stadium een arts te worden geraadpleegd, zodat er geen verdere complicaties of klachten kunnen optreden, aangezien deze ziekte meestal niet op zichzelf kan worden genezen. In het geval van een kinderwens, moet de getroffen persoon een genetisch onderzoek en counseling laten uitvoeren, zodat het syndroom zelf niet opnieuw kan optreden bij de nakomelingen. In veel gevallen zijn degenen met het Kostmann-syndroom afhankelijk van inname antibiotica De instructies van de arts moeten altijd worden opgevolgd en er moet aandacht worden besteed aan de juiste dosering en regelmatig gebruik. Verder zijn regelmatige controles en onderzoeken door een arts belangrijk om verdere schade aan de interne organen in een vroeg stadium. Degenen die lijden aan het Kostmann-syndroom moeten extra voorzichtig zijn om zichzelf te beschermen tegen infecties en andere aandoeningen. In sommige gevallen is, ondanks behandeling, de levensverwachting van de getroffen persoon met deze ziekte verminderd.
Wat u zelf kunt doen
In de meeste gevallen zijn patiënten met het Kostmann-syndroom afhankelijk van levenslange therapie, dus zelfhulp is meestal geen optie. De klachten van het verzwakte immuunsysteem kunnen relatief goed worden beperkt door de drugs in dit geval, zodat ziekten en infecties minder vaak voorkomen. Deze klachten zijn echter ook goed te voorkomen door eenvoudige hygiëne maatregelen Het dragen van warme kleding in de winter kan ook frequente ziektes voorkomen. Omdat de getroffenen er vaak last van hebben 피로 of algemene zwakte, kinderen in het bijzonder hebben veel bedrust nodig en moeten voor hun lichaam zorgen. Dit kan ziekte en complicaties voorkomen, vooral in jeugd Verder kan praten met andere mensen met het syndroom ook helpen bij psychische klachten of Depressie Bij adolescenten of kinderen kan de ziekte leiden tot pesten of plagen, zodat ook in dit geval therapie kan worden gegeven. In de regel kunnen de symptomen echter zeer goed worden beperkt met behulp van medicatie, zodat er ook geen verminderde levensverwachting is bij de patiënt. Helaas kan het Kostmann-syndroom niet worden voorkomen.
