Knokkelkoorts is een virale ziekte die zowel epidemisch als sporadisch kan voorkomen. Vanwege zijn transmissiewijze komt het alleen voor in tropische en subtropische gebieden.
Wat is knokkelkoorts?
Knokkelkoorts wordt ook botverpletterende of dandy-koorts genoemd. Het wordt veroorzaakt door de knokkelkoorts virus. Dit wordt overgedragen door beten van bepaalde soorten muggen wanneer ze zijn geïnfecteerd met het virus. Infectie met knokkelkoorts lijkt op het beloop van een ernstig griep of ziekten met vergelijkbare symptomen, dus de diagnose is niet erg eenvoudig. De belangrijkste onderdelen van distributie of knokkelkoorts koorts zijn Zuid- en Midden-Amerika, sommige delen van Afrika, Zuidoost-Azië en enkele eilanden in de Stille Oceaan. In de VS en Europa, knokkelkoorts koorts is een van de meest geïmporteerde ziekten. Dit komt met name door het toegenomen reizen door Europeanen en Noord-Amerikanen. Dengue koorts heeft vier subtypen, maar deze kunnen tegelijkertijd lokaal voorkomen. Patiënten die een infectie met een van de subtypen hebben doorgemaakt, zijn immuun voor verdere ziekten van dit subtype. Er kan echter nog steeds een infectie met een van de andere drie subtypen optreden. Dit is dan meestal erger dan de eerste ziekte met knokkelkoorts.
Oorzaken
Oorzaken van knokkelkoorts zijn de zogenaamde knokkelkoorts virussen, die worden overgedragen door beten van geïnfecteerde muggen van de soort "Aedes". Het is echter bekend dat alleen primaten en muggen het denguevirus dragen. De vrouwtjesmug neemt het virus op tijdens het zuigen bloed van een besmet slachtoffer. Als het concentratie van het virus in de bloed hoog genoeg is, kan het zich vermenigvuldigen in de muggen maag Het virus komt dan de muggen binnen bloed systeem en speeksel Wanneer opnieuw wordt gebeten, wordt het virus overgedragen met de speeksel in de bloedbaan van de primaat of mens.
Symptomen, klachten en tekenen
De eerste symptomen van knokkelkoorts verschijnen ongeveer 2 tot 14 dagen nadat de getroffen persoon is gebeten door een Aedes-mug. In eerste instantie niet-specifieke tekens die doen denken aan de griep het formulier. Het is typerend voor knokkelkoorts dat de eerste symptomen niet specifiek zijn. De meeste van degenen die de ziekte krijgen, lijden bijvoorbeeld in eerste instantie aan pijn in de hoofd en gewrichten Sommige patiënten ervaren ook uitslag op de huid huid dat lijkt op rodehond Ze ervaren ook jeuk over het hele lichaam. Sommige mensen ervaren echter helemaal geen symptomen, wat vooral geldt voor kinderen. In de meeste gevallen duren de symptomen van knokkelkoorts ongeveer zeven dagen. Als er een is verlies van eetlust en misselijkheid, ze kunnen zelfs enkele weken aanhouden. In de regel verdwijnen de symptomen van de ziekte echter weer zonder ernstige gevolgen. Dengue-koorts kan echter soms veel ernstiger zijn. De symptomen zijn dus veel meer uitgesproken in een volgende episode van de ziekte. Artsen maken onderscheid tussen dengue hemorragische koorts (DHF) en dengue schokken syndroom (DSS). Bij dengue hemorragische koorts bestaat het risico op ernstige bloedingscomplicaties omdat de hoeveelheid bloedplaatjes in het lichaam neemt af. Als gevolg hiervan bestaat het risico op levensbedreigende bloedingen. Als dengue schokken syndroom aanwezig is, is het mogelijk dat bloeddruk ontspoord, wat op zijn beurt zal resulteren in de hart- niet in staat zijn om voor voldoende bloedstroom in het organisme te zorgen. Als gevolg hiervan zijn essentiële organen zoals de nier en hersenen zijn aangetast.
Diagnose en progressie
Infectie met knokkelkoorts leidt aanvankelijk tot hoge koorts, wat ook vaak gepaard gaat met rillingen Verder is er pijn in de ledematen, hoofd, spieren en gewrichten De incubatietijd is ongeveer drie tot veertien dagen. Een rode uitslag in het gezicht of uitslag op de armen en benen is ook mogelijk in de eerste dagen van infectie. Andere griep-achtige symptomen zijn onder meer zere keel, vloeibaar neus-, hoesten, duizeligheid en misselijkheid Na een paar dagen is er aanvankelijk een korte koortsvrije periode, gevolgd door nog een paar dagen met niet zo hoge koorts. Bij een ernstigere vorm van knokkelkoorts is er een verstoring van de bloedstolling. Dit leidt tot inwendige bloedingen, vooral in het maagdarmkanaal, grote vochtverliezen en instorting van de bloedsomloop. Deze vorm van de ziekte wordt knokkelkoorts hemorragische koorts genoemd. De diagnose knokkelkoorts is in eerste instantie mogelijk op basis van de symptomen die optreden en die van de patiënt. medische geschiedenis De diagnose wordt bevestigd door een antigeentest, waarbij bepaalde pathogenen worden gedetecteerd in het bloed. Het is belangrijk bij de diagnose van knokkelkoorts om andere tropische ziekten uit te sluiten, zoals malaria, gele koortsof Lassa-koorts.
Complicaties
Gewoonlijk verloopt dengue-koorts zonder verdere complicaties. Als medische zorg wordt verleend en de patiënt op de juiste manier wordt behandeld, geneest de ziekte zonder verdere schade bij 99 van de 100 getroffen mensen. Het risico op het optreden van complicaties is groter als patiënten niet voldoende worden gehydrateerd. Kinderen onder de twaalf jaar zijn ook vatbaarder voor complicaties dan oudere patiënten. Dengue-koorts kan bijzonder gevaarlijk zijn als de getroffen patiënt al een of meerdere keren aan deze ziekte heeft geleden. Om redenen die nog niet zijn bevestigd, is het beloop van dengue-koorts ernstiger als de patiënt al drager is van het denguevirus. De combinatie van dengue schokken syndroom, of DSS, en dengue hemorragische koorts, of DHF, is bijzonder gevaarlijk. Deze patiënten moeten worden behandeld in de intensive care afdeling Indien onbehandeld, is het sterftecijfer meer dan vijftig procent. Bij hemorragische koorts is het mogelijk dat de patiënt zich ontwikkelt hersenvliesontsteking Deze complicatie is echter zeldzaam. Ongeveer net zo onwaarschijnlijk maar niet onmogelijk is ontsteking Waarbij de hart- en kransslagaders Complicaties die kunnen optreden bij DSS zijn shock-symptomatologie en falen van de bloedsomloop.
Wanneer moet je naar een dokter?
Dengue-koorts is een tropische virale infectie die wordt overgedragen door de Aedes-mug. Degenen die na een muggenbeet besmet en ziek worden, ontwikkelen aanvankelijk symptomen die vergelijkbaar zijn met die van een onschadelijke koud. Hoofdpijn, gewrichtspijn en pijn in de ledematen zijn typisch. Omdat knokkelkoorts echter veel ernstiger complicaties kan veroorzaken dan normaal koudmoeten patiënten onmiddellijk een arts raadplegen als ze griepsymptomen ontwikkelen na terugkeer uit een risicogebied. Dit geldt des te meer als de typische symptomen vergezeld gaan van een huiduitslag en jeuk. Risicogebieden zijn met name Thailand, de Filippijnen, India, Cambodja, Brazilië en Cuba, evenals de Malediven. De Aedes-mug is niet inheems in Europa. De enige bekende uitzondering is het mediterrane eiland Madeira, dat bij Portugal hoort. Als knokkelkoorts is vastgesteld, moeten de getroffenen het verloop van de ziekte volgen en onmiddellijk de behandelende arts of een ziekenhuis raadplegen zodra de eerste tekenen van complicaties optreden, aangezien deze levensbedreigend kunnen worden. De eerste tekenen van een ernstig verloop van de ziekte zijn bijvoorbeeld pijn in de buik en braken evenals een plotselinge daling van de lichaamstemperatuur of bloeddruk Dengue-koorts is niet besmettelijk, dus de getroffenen hoeven niet bang te zijn om hun sociale omgeving te infecteren. De laatste hoeven uit voorzorg ook niet naar een dokter. Desalniettemin is de ziekte meldingsplichtig. Dit wordt verzorgd door de behandelende arts.
Behandeling en therapie
De behandeling van knokkelkoorts wordt aangepast aan de patiënt voorwaarde In dit opzicht is er geen specifiek therapie In plaats daarvan probeert de arts de symptomen te verlichten en daardoor het herstel van de patiënt te vergemakkelijken. Er wordt rekening gehouden met het gebruik van middelen dat verminderen koorts en hebben een analgetisch effect. Echter, pijnstillers gebaseerd op acetylsalicylzuur mag niet worden gebruikt, omdat deze de bloedstolling remmen. Dit kan gevaarlijk zijn wanneer dengue hemorragische koorts optreedt. De patiënt dient tijdens de ziekte strikte bedrust te houden, daarna kan genezing worden verwacht na ongeveer twee weken. In de ernstige vorm van de ziekte en een massale instorting van de bloedsomloop kan opname in het ziekenhuis noodzakelijk zijn. In dit geval wordt een isotone oplossing via een infuus aan de patiënt toegediend om een groot vochttekort te compenseren en verder vochtverlies te voorkomen. Het is ook mogelijk om bloedplasma of bloedeiwit toe te dienen als de knokkelkoorts ernstig is.
Vooruitzichten en prognose
Dengue-koorts is een zeer ernstige ziekte die absoluut door een arts moet worden behandeld. In het ergste geval kan de dood optreden als de knokkelkoorts onbehandeld blijft. De getroffenen lijden voornamelijk aan de symptomen van griep of een koud, met ernstige pijn in de ledematen en ook misselijkheid Bovendien leidt de ziekte tot inwendige bloedingen en dus in het verdere verloop tot instorting van de bloedsomloop. De patiënt kan ook het bewustzijn verliezen en zichzelf verwonden. Vanwege het gestoorde bloedstolling, treedt er ook ernstige bloeding op bij verwondingen. In de meeste gevallen is het beloop van knokkelkoorts positief als de ziekte correct wordt behandeld. In dit geval zijn de getroffenen afhankelijk van behandeling met behulp van medicijnen die het herstel ondersteunen. In de meeste gevallen is een simpele bedrust voldoende om knokkelkoorts te overwinnen. Er treden geen bijzondere complicaties of langdurige schade op, dus de levensverwachting van de patiënt wordt ook niet beïnvloed door deze ziekte. In de regel duurt het herstel ongeveer twee weken.
het voorkomen
Om knokkelkoorts te voorkomen, muggenbeten moet worden voorkomen. Dit kan door lange kleding te dragen of door insecten te gebruiken insectenwerende middelen en klamboes. Hoewel een vaccin tegen knokkelkoorts momenteel in klinische onderzoeken wordt uitgevoerd, is het nog niet beschikbaar.
Follow-up
Na het voltooien van een medische behandeling en regelmatige bloedtesten tijdens knokkelkoorts, moet de patiënt extra voorzichtig zijn om zijn vocht aan te vullen evenwicht voldoende. Dit komt omdat het ernstig is aangetast tijdens de infectie en zal leiden tot minder complicaties en bloedingsneigingen als de patiënt opnieuw wordt geïnfecteerd. Een verdere infectie met knokkelkoorts kan leiden tot een verhoogd risico op complicaties bij de meeste patiënten. Daarom is het uitermate belangrijk om vanaf het begin hiertegen te beschermen. Alvorens naar door het virus bedreigde gebieden te reizen, dient men gedetailleerde informatie in te winnen en, indien nodig, medisch advies in te winnen. Tijdens uw verblijf in deze gebieden en landen moet u dringend alle beschikbare beschermingsmiddelen meenemen maatregelen om te voorkomen dat je wordt gebeten. Deze omvatten insectenwerende spray, lange kleding die de armen en benen bedekt en klamboes om het bed te voorkomen muggenbeten 's nachts. De zendende mug is de klok rond actief, dus je moet jezelf op elk moment van de dag en nacht voldoende beschermen tegen zijn beet. Als iemand al besmet was en tijdens de ziekte dengue hemorragische koorts (DHF) en dengue shock syndroom (DSS) had, die behandeld werden met intensieve medische zorg, is het belangrijk om af te wegen of men zich wil blootstellen aan de hoge risico op een hernieuwde infectie en daarmee het risico op een complicatierijk beloop van de ziekte of om die bedreigde reisbestemmingen in de toekomst volledig te vermijden.
Wat u zelf kunt doen
Dengue-koorts is een zeer ernstige virale infectie, waarvan de symptomen zieke mensen in geen geval zelfstandig mogen Therapieren. Als dengue-koorts wordt vermoed, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Er is geen vaccin beschikbaar tegen knokkelkoorts pathogenen Preventief maatregelen bestaan daarom met name uit het vermijden van de beet van de Egyptische tijgermug (Aedes aegypti), die de ziekteverwekker overbrengt. De voorzorgsmaatregel maatregelen hier zijn dezelfde als voor andere bloedzuigende insecten. Degenen in een gebied met een hoog risico zouden de voorkeur moeten geven aan lichtgekleurde kleding die armen en benen bedekt. Bovendien zeer effectief chemisch insect insectenwerende middelen zou gebruikt moeten worden. Omdat het beschermende effect van dergelijke preparaten meestal maar een paar uur duurt, moeten ze meerdere keren per dag worden aangebracht. Een klamboe kan 's nachts nuttig zijn. Mensen die de ziekte hebben opgelopen, moeten het rustig aan doen, zware lichamelijke activiteit en sport vermijden. Dit geldt zelfs als er slechts milde symptomen optreden. Afleveringen van acute koorts kunnen ook worden behandeld met milde huismiddeltjes naast de door een arts voorgeschreven maatregelen. Koude kuitkompressen zijn bijzonder effectief bij koorts. Onder geen enkele omstandigheid acetylsalicylzuur (ASA), dat in veel vrij verkrijgbare medicijnen zit hoofdpijn en koorts en ook in natuurlijke medicijnen gemaakt van wilg blaffen, worden ingenomen zonder een arts te raadplegen. Betrokken personen mogen alleen gebruiken pijnstillers die zijn voorgeschreven door een arts of bij de apotheek zijn uitgereikt na expliciete verwijzing naar knokkelkoorts.
