Diagnose
De radiologisch uitgevoerde röntgenstraal van de buik in een hangende positie toont darmlussen in de meconium ileus, die zich bevindt op de overgang van de dunne naar de dikke darm, in het gebied vóór de darmobstructie. Het belachtige patroon ontstaat door het mengen van lucht met het stroperige meconium en wordt het teken van Neuhauser genoemd. In de meeste gevallen is er geen spiegeling zichtbaar.
De dikke darm lijkt erg smal (zogenaamde microcolon). Als er vloeistofniveaus zichtbaar zijn in het Röntgenstraal afbeelding, dit is een indicatie van atresie of volvulus (rotatie van de darm om zijn eigen as) en geen indicatie van een meconium ileus veroorzaakt door taaislijmziekte. Een buikvliesontsteking die bestond vóór de geboorte is zichtbaar in de Röntgenstraal beeld door kleine verkalkingen.
De meconiumileus kan worden vastgesteld door middel van een röntgenfoto. Hiervoor wordt een afbeelding van de darm gemaakt. Dit toont met vloeistof gevulde darmlussen, die volumineuzer zijn dan bij gezonde pasgeborenen.
Therapie
Als een meconiumileus wordt gedetecteerd bij een pasgeboren baby, wordt een gastrografine-klysma uitgevoerd onder röntgenonderzoek bij patiënten met goed vocht evenwicht. Gastrografin is een contrastmiddel voor beeldvorming van het maagdarmkanaal, dat wordt gebruikt om de procedure beter te volgen. Het klysma zorgt ervoor dat het verstopte deel van de darm enigszins wordt uitgerekt, waardoor het meconium loskomt van de darmwand.
Als meconium via het klysma uit de darm wordt getransporteerd, moet het klysma worden voortgezet om nog meer meconium uit de darm te transporteren. Het kan enkele dagen duren voordat de ileus loskomt en het meconium volledig is verwijderd, maar Gastrografin-klysma's zijn succesvol in ongeveer 50% van de gevallen van ongecompliceerde meconiumileus zonder perforatie of andere complicaties. Mogelijke complicaties van een Gastrografin-klysma zijn perforaties van de darm die een chirurgische behandeling vereisen.
Als het gastrografine-klysma niet voldoende meconium uit de darm kan transporteren, moet het meconium tijdens een chirurgische ingreep worden verwijderd. In het geval van een ongecompliceerde meconium ileus is een kleine incisie in het aangetaste deel van de darm met daaropvolgende verwijdering en spoeling van het stroperige meconium voldoende. In zeldzame gevallen moet tijdelijk een kunstmatige darmuitlaat worden gecreëerd, die na verloop van tijd kan worden verplaatst.
Bij een gecompliceerde meconium ileus is het meestal nodig om delen van de darm te verwijderen en de twee uitlopende uiteinden weer aan elkaar te hechten. Na een dergelijke operatie moeten pasgeborenen enige tijd op de intensive care worden verzorgd en opgevangen parenterale voeding via de ader voor het eerst totdat de darmfunctie genormaliseerd is. Bij een gecompliceerde meconium ileus is het meestal nodig om delen van de darm te verwijderen en de twee uitlopende uiteinden weer aan elkaar te hechten. Na een dergelijke operatie moeten pasgeborenen enige tijd op de intensive care worden verzorgd en opgevangen parenterale voeding via de ader voorlopig totdat de darmfunctie genormaliseerd is.
