Knievoet is een aangeboren of verworven misvorming van de voet. De aangedane voet zakt bij de mediale binnenrand van de voet en gaat omhoog bij de laterale buitenrand. Voetgymnastiek wordt meestal gebruikt voor correctie.
Wat is een gebogen voet?
Vervormingen van de voet kunnen aangeboren en verworven zijn, zoals platte voet Door deze afwijkingen kunnen in de loop van de tijd weer andere voetafwijkingen ontstaan. Een daarvan is de zogenaamde gebogen voet. Dit is een misvorming waarbij de mediale binnenrand van de voet zakt terwijl de laterale buitenrand omhoog gaat. Bij jonge kinderen wordt dit beschouwd als een fysiologisch ontwikkelingsstadium en wordt daarom niet geassocieerd met enige ziektewaarde. Volwassenen met een gebogen voet kunnen, maar hoeven niet te lijden aan de misvorming. Een gebogen voet kan bijvoorbeeld uitgroeien tot boogpoten of knikkende knieën. Andere secundaire ziekten en pijn zijn ook denkbaar. In principe heeft elk type gebogen voet invloed op de statica van het lichaam. Desalniettemin hoeft de misvorming niet per se behandeld te worden als de patiënt ondanks het besef van de mogelijke consequenties afziet van therapeutische interventie. Niet alleen bij mensen, maar ook in het dierenrijk komt de gebogen voet of pes valgus veel voor. Grote hondenrassen hebben bijvoorbeeld vaak last van het fenomeen. In de meeste gevallen is een groeistoornis van het onderste fibulaire epifysaire gewricht is verantwoordelijk. De gebogen voet kan worden geassocieerd met een platte of platte voet.
Oorzaken
Tussen de acht en tien jaar wordt de voet van een kind zo sterk dat de voet nauwelijks naar binnen buigt. Is dit niet het geval, dan is er sprake van een pathologisch gebogen voet. Buigende voeten kunnen niet alleen in de loop van het leven worden verworven, maar kunnen ook aangeboren zijn. In de meeste gevallen ontwikkelen verworven gebogen voeten zich vanuit een aangeboren of verworven platvoet, na trauma aan de voet botten, spastische parese van de voet, of als gevolg van een infectie. reumatiek, overmatig gebruik van schade met ligamentinstabiliteit of zwaarlijvigheid kan ook bijdragen aan de ontwikkeling van een gebogen voet. In het geval van een gebogen voet is de enkel bot wordt naar beneden gedrukt en verschuift mediaal, zodat de hielbeen in pronatie positie. Het beeld van een dubbelganger enkel ontstaat doordat het enkelbot duidelijk onder de enkel uitsteekt. Vanwege de gewijzigde positie van de enkel been in de enkelvork, positioneert de voet zich schuin tegen het onderbeen been, met de binnenrand van de voet naar beneden. Afgezien van dit ontwikkelingsproces kan de gebogen voet het symptoom zijn van een aangeboren misvorming of zelfs een misvormingssyndroom.
Symptomen, klachten en tekenen
Subjectief gezien hebben patiënten met een gebogen voet vaak geen klachten. Pijn is ongebruikelijk en komt voornamelijk voor, of helemaal niet, in het gebied van de mediale malleolus of mediale longitudinale boog. Dit geldt vooral voor patiënten die tegelijkertijd last hebben van een gebogen voet en een verlaagde voet. De enkelpijn kan zich uitstrekken langs de zijkant van de been in latere stadia uitstralend naar de heup. Omdat de binnenste enkel sterk uitsteekt bij een gebogen voet, de onderste enkelgewricht verschuivingen en de hielbeen wijkt af naar buiten toe. Slechts in uiterst zeldzame gevallen veroorzaken uitgesproken gebogen voeten pijn in de buitenste enkel door een botsing met de calcaneus. De statica van het lichaam wordt altijd beïnvloed door een gebogen voet. In de meeste gevallen zijn vooral patiënten met een aangeboren gebogen voet echter niet eens op de hoogte van deze stoornis. Pas als uit de gebogen voet knieklachten, boogpoten of knikkende knieën ontstaan, zoeken veel getroffen mensen een arts.
Diagnose en verloop van de ziekte
De arts kijkt naar de patiënt die blootsvoets staat om de gebogen voet te diagnosticeren. Van achteren toont de patiënt in deze positie een hoek van ongeveer vijf graden tussen de as van de onderpomp been en de hiel. Bij een gebogen voet wordt deze hoek aanzienlijk vergroot. De varusstand van de hiel wordt vaak verkleind in de teenstandaard. Onder bepaalde omstandigheden kan de voetzool eelt vertonen op de mediale hiel. Bevestiging van de diagnose kan worden geleverd door beeldvormende technieken. Röntgenfoto's tonen een verhoogde eversie in het gebied van het subtalaar gewricht. Maar zelfs zonder de detecteerbaarheid van een dergelijke eversie, kan een gebogen voet aanwezig zijn, zodat radiografie vaak achterwege blijft.
Complicaties
Een gebogen voet hoeft niet in alle gevallen te leiden tot bepaalde klachten, beperkingen of complicaties. leiden een gewoon leven. Er kan echter nog steeds pijn in de enkels ontstaan en zich verspreiden naar andere delen van het been of zelfs naar de heup. Evenzo kan de beweging van de patiënt worden beperkt als gevolg van de gebogen voet. Het gevoel van de patiënt evenwicht en coördinatie worden ook aanzienlijk aangetast door deze ziekte. Als de gebogen voet er al in zit jeugdkunnen gekruiste benen blijven voorkomen op volwassen leeftijd. Tegelijkertijd hebben veel patiënten ook last van esthetische klachten. Vooral bij kinderen kan de gebogen voet leiden tot plagen of pesten. In dit geval is behandeling alleen nodig als de getroffen persoon lijdt aan ongemak. Verschillende therapieën of interventies kunnen de misvorming corrigeren. Bovendien kan psychologische behandeling ook nodig zijn. De levensverwachting wordt meestal niet verminderd door de gebogen voet.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Knikvoet hoeft niet in alle gevallen door een arts te worden behandeld. Patiënten met een gebogen voet kunnen vaak een normaal leven leiden zonder pijn of andere problemen te ervaren. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk als de gebogen voet ongemak veroorzaakt. Pijn, afwijkingen of tekenen van gewrichtsslijtage moeten bijvoorbeeld medisch worden opgehelderd en behandeld. Medisch advies is ook vereist als de gebogen voet de kwaliteit van leven aanzienlijk aantast. Bovendien moet bij een gebogen voet die is gebaseerd op een ernstige ziekte, regelmatig een arts bezoeken. Bijvoorbeeld, reumatiek en zwaarlijvigheid patiënten moeten nauw overleg hebben met de juiste medische professional. Als het enkelpijn intensiveert en straalt langs het been of zelfs naar de heup, medisch advies is noodzakelijk. Kniepijn, buig- of stootknieën en gewrichtsaandoeningen zijn andere redenen om een arts te raadplegen met de gebogen voet. De huisarts kan contact opnemen met een orthopedist of reumatoloog. Als de symptomen ernstig zijn, moet snel contact worden opgenomen met de medische hulpdienst of het dichtstbijzijnde ziekenhuis.
Behandeling en therapie
In de meeste gevallen hebben gebogen voeten niet meer nodig therapie Dit geldt vooral als de patiënt subjectief geen ongemak opmerkt. Als er echter pijn, knieklachten of zelfs buiging of knikkende knieën optreden, kan verdere ontwikkeling met behandeling worden tegengegaan. In de regel zijn inlegzolen voldoende als behandelingsmaatregel. Slechts in uiterst zeldzame gevallen vindt een operatie plaats. Dit geldt bijvoorbeeld als de posterieure tibialis-spier en zijn pees instabiel zijn. In dit geval kan een peesoverdracht worden uitgevoerd in combinatie met een calcaneale osteotomie. Invasieve behandeling moet vooraf zorgvuldig door de arts worden beoordeeld op de voordelen en risico's voor de patiënt. Als de risico's groter zijn dan de voordelen, is de kans groter dat voetgymnastiek wordt voorgeschreven in plaats van een operatie. In de gymnastieksessies kan meestal in ieder geval een verbetering van de symptomen worden bereikt, zoals de spieren en pezen stabieler worden door de beweging. Als er al misvormingen van de knie aanwezig zijn, kan een hoge tibiale osteotomie of supracondylaire femorale osteotomie worden uitgevoerd om deze te corrigeren. Als de misvormingen de wervelkolom hebben beïnvloed, moet u een terug school wordt geadviseerd.
Vooruitzichten en prognose
Bij de meeste patiënten is de prognose gunstig. Vaak zijn er geen andere klachten aanwezig, waardoor de visuele verandering medisch geen waarde heeft. Daarom geen behandeling maatregelen worden in deze gevallen ingenomen. De kwaliteit van leven wordt niet verder aangetast en ook een verkorting van de levensduur wordt niet veroorzaakt door de aandoening. Als er fysieke beperkingen aanwezig zijn, worden individuele behandelingsstappen gestart. Afhankelijk van de omvang van de klachten wordt er een behandelplan opgesteld. Dit kan gebaseerd zijn op conservatieve methoden of chirurgische ingrepen omvatten. Het doel is om het bewegingsbereik te verbeteren. Normaal gesproken worden de gewenste verbeteringen bereikt als de patiënt zich aan de richtlijnen houdt en er geen verdere complicaties optreden. Toch moet er bij het maken van een prognose rekening mee worden gehouden dat elke operatie gepaard gaat met risico's en bijwerkingen. In zeldzame gevallen treedt extra emotioneel en psychisch leed op als gevolg van visuele veranderingen.Hoewel er geen fysieke klachten zijn vanwege de gebogen voet, kunnen de spanningen een negatief effect hebben op het algehele voorwaarde Het risico bestaat dat psychologische gevolgen zich zullen ontwikkelen en manifesteren. Deze leiden tot een verslechtering van de prognose, aangezien ze gewoonlijk langdurig zijn en een sterk negatief effect hebben op het welzijn van de getroffen persoon. Angststoornissen of er kunnen zich hechtingsproblemen voordoen, met als gevolg een verminderde levensstijl.
het voorkomen
Als een jong kind nog steeds een voetafwijking heeft wanneer hij of zij de leeftijd van zeven jaar bereikt, kan een permanent gebogen voet worden voorkomen met maatregelen zoals voetgymnastiek. Bovendien kan blootsvoets lopen op oneffen oppervlakken de onstabiele voet stabiliseren.
Nazorg
Kinderen en adolescenten die last hebben van een voetafwijking - zoals een gebogen voet - moeten permanent worden verzorgd door een specialist. Deze specialist kan het beloop documenteren en een prognose geven voor verdere ontwikkeling. Dit is vooral belangrijk tijdens de groeifase. De specialist, in de meeste gevallen een orthopedist, beslist ook over de noodzaak van chirurgische ingrepen en biedt doorlopende medische zorg aan de getroffenen. Als er een operatie aan de voet is uitgevoerd, is het raadzaam om één keer per jaar voor controle naar de orthopeed te gaan. Bovendien is het dragen van orthopedische schoenen of inlegzolen meestal noodzakelijk. In sommige gevallen is het nodig om een op maat gemaakte schoen te maken. De nauwkeurigheid van de pasvorm kan ook worden bevestigd door een specialist. Hij of zij kan ook advies geven over de keuze van een speciaalzaak. Verder fysiotherapie en de toepassing van zalven kan worden voorgeschreven. In fysiotherapieworden voetoefeningen aangeleerd, die de patiënt ook thuis regelmatig dient te gebruiken. Door verbeterde chirurgische methoden, die nu minimaal invasief zijn, zijn de follow-uptijden aanzienlijk verkort. In de regel is lopen zonder ondersteuning al na acht weken mogelijk. Eventuele tekenen van verlamming of andere sensorische stoornissen die kunnen optreden, variëren van patiënt tot patiënt. Hun intensiteit verlengt of verkort de duur van de nazorg en bepaalt de gekozen ondersteuningsmethoden. Getroffen personen mogen de sport niet hervatten voordat er ten minste vier maanden zijn verstreken.
Hier is wat u zelf kunt doen
In veel gevallen hoeft een gebogen voet niet te worden behandeld. Behandeling is alleen nodig als de patiënt pijn en ander ongemak ervaart. Medisch therapie kan door de patiënt worden ondersteund door het de aangedane voet rustig aan te doen. Daarbij moeten de instructies van de arts worden opgevolgd. In de meeste gevallen is het voldoende om de voorgeschreven inlegzolen te dragen en anders de voet niet verder te belasten. Dit moet gepaard gaan met regelmatige controles door de arts. Dit zorgt ervoor dat de gebogen voet niet erger wordt en dat er geen complicaties optreden. Als een operatie nodig is, verdere zelfhulp maatregelen moet worden vermeden. Het is aangewezen om het advies van de arts op te volgen en niet overbodig te maken spanning op de voet of pezen Na de operatie moet de operatiewond zorgvuldig worden verzorgd om bloeding, infectie en andere postoperatieve complicaties te voorkomen. Als er echter ongemak optreedt, moet een arts worden geraadpleegd. Acute pijnkunnen bewegingsproblemen of tekenen van verlamming het beste onmiddellijk worden aangepakt door met de juiste medische professional te overleggen. Na behandeling licht stretching oefeningen en atletische maatregelen kunnen in overleg met de arts worden gestart om het genezingsproces te ondersteunen.
