De platvoet (lat. Pes planus) is aangeboren of verworven verkeerde voetpositie, wat zeer vaak voorkomt. In dit geval is de longitudinale boog van de voet (van de hiel tot de bal van de voorvoet) zinkt als gevolg van een zwakte van het voetondersteuningssysteem.
Hierdoor kan de hiel of voorvoet kantelen naar de buitenrand. In extreme gevallen kan de voet helemaal plat op de grond liggen. Een bijzondere vorm van platte voet is de platte voet.
Hier zakt de longitudinale boog van de voet alleen onder belasting. In tegenstelling tot een geknikte platte voet, die wordt gekenmerkt door een vergelijkbaar voetpatroon, wordt de platte voet permanent van vorm veranderd. Het komt niet meer recht, zelfs niet in rust.
De oorzaak van het ontstaan van een platvoet is een abnormale ontwikkeling van het voetskelet. De gezonde voet is aan de binnenrand in de lengte gewelfd. Dit betekent dat de voet normaal gesproken ongeveer a vinger's breedte.
Het defecte skelet van de platte voet zorgt ervoor dat deze longitudinale boog wordt verlaagd en de hiel omhoog gaat. Afhankelijk van de vorm van de platvoet, verworven of aangeboren, kunnen de oorzaken van de verkeerde voetpositie verschillen. De aangeboren platvoet (aangeboren platvoet) is vrij zeldzaam en komt meestal voor in combinatie met andere aangeboren afwijkingen.
Deze vorm van platvoeten is vaak een familiegeschiedenis. Dit suggereert dat de platvoet van generatie op generatie wordt doorgegeven. Verworven platvoeten worden daarentegen voornamelijk veroorzaakt door een onvoldoende functioneren van spieren en ligamenten.
Redenen voor de onvoldoende functie kunnen permanente overbelasting, constant staan, te zwaar, zwak bindweefsel of een eerdere hiel breuk. Maar ook andere ziekten zoals polio, rachitiskunnen neurologische of reumatische aandoeningen leiden tot voetafwijkingen. Deze hebben invloed op de pezen en spieren van de voetboog, waardoor deze inefficiënt worden ondersteund en zinken.
Zelfs het constant dragen van schoenen kan een platvoet veroorzaken. Omdat schoenen de bewegingsvrijheid van voeten en tenen beperken en de voeten ook beschermen tegen kleine prikkels, is de voetspieren zijn niet voldoende getraind en zijn niet sterk genoeg. Vooral veelvoorkomend zijn klachten aan de binnenrand van de voet, rondom het scafoïd en in het gebied van de voetzool.
Soms is er ook pijn in de kuiten, knieën, dijen en rug. De reden hiervoor is de veranderde belasting van de hele voet en de daaruit voortvloeiende ongelijke krachtverdeling. Als de platte voet erg geprononceerd is, is er meestal niet meer pijn.
