Indicatie | Echocardiografie

aanwijzing

echocardiografie wordt gebruikt voor de diagnose van talrijke ziekten van de hart-, maar ook gedeeltelijk voor de ondersteunende diagnose van ziekten buiten het hart. Sinds echocardiografie is een zeer zinvolle en goedkope procedure die landelijk beschikbaar is, echocardiografie wordt zeer vaak gebruikt. Bovendien is het een procedure met een laag risico die niet erg belastend is voor de patiënt.

Veel voorkomende indicaties voor de prestaties van een echocardiografie (TTE of TEE) omvatten het optreden van symptomen die erop wijzen hart- ziekte, zoals kortademigheid, pijn of hartkloppingen. Echocardiografie wordt ook uitgevoerd bij een aangeboren aandoening hart- defect wordt vermoed of om een ​​reeds bekende aangeboren te controleren hartafwijking. Bovendien kan echocardiografie worden uitgevoerd om een ​​diagnose te stellen hartaanval of na het optreden van een hartaanval.

Echocardiografie moet ook worden uitgevoerd bij patiënten met een opvallend hartgeruis, bij wie er een vermoeden bestaat van een hartklepaandoening. Patiënten die vanwege een hartklepaandoening een hartklepprothese hebben gekregen, worden ook met echocardiografie onderzocht om de succesvolle vervanging te documenteren. Echocardiografie kan ook indicaties geven van hartritmestoornissen. Een andere indicatie is het vermoeden van een ontstekingsziekte van het hart (bijv endocarditis).

Bovendien kan echocardiografie thrombi (bloed bloedstolsels) en zeer zelden tumoren in het hart. Bovendien ziekten van de hartzakje, die de hartspier omgeeft, zijn belangrijke indicaties. Deze omvatten pericardiale effusie (ophoping van vocht tussen de hartspier en hartzakje) en pericarditis (ontsteking van het hartzakje).

Met name bij transesofageale echocardiografie (TEE) kunnen aanvullende structuren buiten het hart, zoals de aorta, kan worden beoordeeld. Daarom ontstaat hier nog een indicatie, het vermoeden van een pathologisch veranderde aorta. Een andere indicatie voor echocardiografie (TTE of TEE) is bepaalde ziekten van de long, zoals pulmonaal embolie of pulmonale instorting (pneumothorax).

In pulmonale embolie, een bloed stolsel blokkeert de schepen die leidt tot de long, waardoor bloed zich voor het hart opstapelt. Dit is zichtbaar in echocardiografie en kan daarom vroegtijdig worden opgespoord. Vooral bij stressechocardiografie ("stressecho") is een stoornis van de bloedsomloop van de hartspier, dat wil zeggen een verdenking op coronaire hartziekte (CHZ), de meest voorkomende indicatie.

Naast de verschillende vormen van echocardiografie, zoals transthoracale echocardiografie (TTE), transesofageale echocardiografie (TEE) en stressecho, zijn er verschillende andere procedures beschikbaar om het hart te onderzoeken, die allemaal een eerste indicatie van hartaandoeningen kunnen geven. Sommige van deze onderzoeken vinden plaats voordat echocardiografie wordt uitgevoerd. Als een patiënt naar de arts komt met symptomen die duiden op een hartaandoening, wordt meestal eerst een gedetailleerd interview met de patiënt door de arts afgenomen (anamnese).

De arts vraagt ​​onder meer naar de exacte symptomen van de patiënt (bijv. Kortademigheid, pijnhartkloppingen) en of de patiënt of zijn familie al bekend is met hartaandoeningen. In de meeste gevallen is het medische geschiedenis wordt gevolgd door een fysiek onderzoek. Dit omvat een nauwkeurig onderzoek van de ongeklede borst (inspectie), palpatie van de pols (palpatie) en luisteren naar het hart met een stethoscoop (auscultatie).

De auscultatie kan bijvoorbeeld aanwijzingen geven voor een hartklepaandoening (abnormaal hartgeruis) of hartfalen (zacht hart klinkt). Dit wordt meestal gevolgd door een elektrocardiogram (ECG), die kan worden gebruikt om mogelijk verdachte bevindingen van de fysiek onderzoek. Bij elektrocardiografie (ECG) worden zes of twaalf elektroden aan de patiënt bevestigd borst om de elektrische activiteit van het hart vast te leggen.

Net als bij echocardiografie kan de elektrische activiteit van het hart in rust of onder stress worden geregistreerd als onderdeel van een stress-ECG. Daarnaast bestaat de mogelijkheid om, bijvoorbeeld bij verdenking van bepaalde hartritmestoornissen, een langdurige echocardiografie uit te voeren (ECG op lange termijn) gedurende 24 uur. Met behulp van elektrocardiografie, hartslagkan het hartritme of de verspreiding van excitatie door de hartspier worden beoordeeld en zo ook informatie geven over verschillende ziekten.

De volgende stap is beeldvormende diagnostiek, waaronder echocardiografie, een Röntgenstraal, computertomografie (CT) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) van de borst. Deze procedures maken het hart zichtbaar en kunnen informatie geven over de grootte van het hart, de dikte van de hartspier of veranderingen in de hartspier hartkleppen, onder andere. Een andere onderzoeksprocedure, myocardperfusie scintigrafie, kan worden gebruikt om met name de bloed toevoer naar de hartspier.

Bovendien worden invasieve procedures ook gebruikt om het hart te onderzoeken. Een belangrijke procedure is de hartkatheteronderzoek. Bij hartkatheterisatie wordt een speciaal gevormde en flexibele plastic buis onder ingebracht plaatselijke verdoving een ader (een rechterkatheter genoemd) of een slagader (linkerkatheter genoemd) in de lies van de patiënt en voortbewogen door het vat naar het hart.Met behulp van de plastic buis kunnen de drukken in het atrium en in de kamer worden gemeten en de bloedstroom in de kransslagader schepen kan heel goed worden beoordeeld door contrastmiddel via de plastic buis in het vaatstelsel toe te dienen.

Bij vernauwde kransslagader schepen worden gevonden tijdens de hartkatheteronderzoek, kunnen ze in dezelfde sessie worden verbreed om de ontwikkeling van een hartaanval. Eindelijk een hartspier biopsie kan ook worden uitgevoerd als onderdeel van een hartkatheteronderzoek. Dit is het verwijderen van hartspierweefsel uit de binnenste laag van het hart.

Het myocardiale biopsie wordt in het bijzonder uitgevoerd bij verdenking op ontstekingsziekten van het hart of bij vermoeden van aangeboren of verworven hartspieraandoeningen. Bij bijzondere indicaties speelt ook een eenvoudig bloedonderzoek een belangrijke rol. Bijvoorbeeld in het geval van een hartaanval, bepaalde markers voor hartaanvallen zoals troponine or creatinine kinase in het bloed kan verhoogd zijn en dus kan het vermoeden van een hartaanval door deze parameters worden bevestigd.