Korte-termijngeheugenverlies
Een verlies op korte termijn geheugen is vergelijkbaar met een plotseling geheugenverlies, waardoor de opslag van nieuwe geheugeninhoud wordt beperkt. De getroffen persoon kan zich dus dingen niet langer dan ongeveer 3 minuten herinneren. Daarom worden steeds weer dezelfde vragen over situatie, plaats en ruimte gesteld, zoals "Waarom ben ik hier nu gekomen?".
"Waar heb ik het object neergezet?". Zelfs als deze vragen worden beantwoord, worden de antwoorden na korte tijd vergeten en worden dezelfde vragen herhaald. Deze tijd kan voor de betrokken persoon erg pijnlijk zijn, maar de symptomen verdwijnen meestal binnen 24 uur en een volledig herstel wordt bereikt.
Daarom is deze vorm van geheugenverlies wordt vaak genoemd voorbijgaand wereldwijd geheugenverlies, omdat de symptomen niet eeuwig duren, maar tijdelijk zijn. Herinneringen aan handelingen zoals autorijden of lopen zijn niet beperkt. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van geheugen Dit resulteert meestal in een of andere vorm van schade aan de hersenen, die er ook voor zorgt dat zenuwcellen afsterven of hersengebieden aantasten die verantwoordelijk zijn voor leren en denkprocessen.
Zo kan een ongeval of een val leiden tot verlies van geheugen, aangezien dit ernstige verwondingen aan de hoofd or schedel en dus ook naar de hersenen. Dit gaat vaak gepaard met bewustzijnsverlies of een comateuze toestand. Over het algemeen een gebrek aan zuurstof en voedingsstoffen in de hersenen leidt tot een gedeeltelijk onherstelbaar verlies van zenuwcellen.
Hoe langer dit onderaanbod duurt, des te ernstiger zijn de latere gevolgen. In aanvulling op craniocerebrale trauma, dementie, hersenvliesontsteking, encefalitis (een ontsteking van de hersenen) of een epileptische aanval kan ook geheugenverlies veroorzaken. Dit komt omdat al deze ziekten een verlies van de hersenstructuur veroorzaken, wat snel of langzaam kan zijn, afhankelijk van de oorzaak.
Hoewel de exacte relatie tussen schade in de hersenen en het exacte effect op leren of denkprocessen onduidelijk blijven, kan vaak een verstoring van de aandacht en concentratieprestaties worden waargenomen. Andere mogelijke triggers zijn vergiftiging met verschillende stoffen die vanuit de bloed, zoals drugs, medicijnen of alcohol. Daarnaast kan ernstige psychologische stress ook een mogelijke oorzaak zijn, waarbij, ter bescherming van de betrokkene, de herinneringen aan deze bijzonder stressvolle momenten verloren kunnen gaan.
Een ernstig ongeval kan ernstige verwondingen veroorzaken aan verschillende organen en de hersenen. Een algehele ernstige bloed verlies kan leiden tot falen van de bloedsomloop en schokken. Dit leidt tot een onderaanbod van hersenweefsel met als gevolg verlies van zenuwcellen.
Het trauma zelf kan echter ook direct leiden tot schade aan de hoofd, bijv. als een hersenschudding of zelfs bloedingen in de hersenen als gevolg van sterke versnellings- en vertragingsprocessen of een impact op de hoofd. Het verband tussen hersenletsel en de omvang van geheugenverlies is onduidelijk. Er is echter een verstoring van die hersenfuncties die verantwoordelijk zijn voor het overbrengen van informatie naar het langetermijngeheugen, of het niet ophalen van opgeslagen informatie.
De getroffen persoon vergeet bijvoorbeeld de omstandigheden van het ongeval en vergeet het vaak korte tijd daarna. Pas in de loop van de jaren ontwikkelen sommigen van hen individuele herinneringen. Bovendien kan een val ernstige gevolgen hebben, zeker voor ouderen.
Door de impact kunnen de hersenen de schedel bot schokkerig, wat kan leiden tot een hersenschudding met kortstondig bewustzijnsverlies. De bewusteloosheid duurt vaak maar een paar seconden en gaat gepaard met misselijkheid, braken en een geheugenkloof. Psychische aandoeningen zoals Depressie kan leiden tot geheugenstoornissen.
Naast een depressieve stemming, een gebrek aan drive, desinteresse en een onvermogen om vreugde te voelen, Depressie leidt ook tot concentratie- en slaapstoornissen. Dit kan ook verklaren waarom bijvoorbeeld denkprocessen geblokkeerd of bemoeilijkt kunnen worden door vermoeidheid of verminderde aandacht. Vooral bij oudere mensen, waar een afname van de geheugenprestaties onmiddellijk aan het denken zet dementie als oorzaak kan het net zo goed de leeftijd zijn Depressie.
Snelle consumptie van grote hoeveelheden alcohol brengt het risico met zich mee van een zogenaamde filmscheur, zodat de getroffen persoon zich details van de vorige avond niet kan herinneren, bijvoorbeeld na het wakker worden de volgende ochtend. Dit komt doordat alcohol de aandacht en leren processen via zogenaamde GABA-receptoren. Deze receptoren zijn samen verantwoordelijk voor het reguleren van de geheugenprocessen.
Dit effect van alcohol verschilt van persoon tot persoon, zodat geheugenlacunes eerder bij de ene persoon optreden en later bij een andere na grote hoeveelheden alcohol. In het algemeen leidt vooral het snel en veelvuldig drinken van grote hoeveelheden alcohol in korte tijd tot een black-out, zelfs eerder later. Bovendien is chronisch alcoholgebruik schadelijk voor geheugenprocessen.
In het geval van alcoholisten, ondervoeding komt vaak voor omdat de energiebehoefte voornamelijk wordt gedekt door de consumptie van alcohol. Dit leidt tot een zogenaamd Korsakow-syndroom, een vitamine B1-tekort. Vitamine B1, bekend als thiamine, regelt verschillende processen in het menselijk lichaam, waaronder die in zenuwcellen. Daarom leidt een onvoldoende toevoer tot de vernietiging van belangrijke hersenstructuren, zoals het zogenaamde borstlichaam.
Deze maken deel uit van de limbisch systeem, dat een belangrijke rol speelt bij leer- en denkprocessen, vooral voor het opslaan van nieuwe geheugeninhoud. Hoge bloeddruk is bekend dat het veel secundaire schade heeft. Omdat het ook vaak voorkomt bij suikerziekte of een stoornis van het vetmetabolisme, het risico van pathologische veranderingen in kleine en grote bloed schepen is verhoogd.
Na verloop van tijd leidt dit tot arteriosclerose, dwz verkalking van de slagaders. In de hersenen is het gebrek aan zuurstof en voedingsstoffen als gevolg van vernauwing klein schepen kan nu leiden tot geheugenstoornissen. Bijvoorbeeld zogenaamde vasculaire (= vasculaire) dementie optreedt.
Typische symptomen zijn persoonlijkheidsveranderingen, desoriëntatie en spraakstoornissen evenals geheugenstoornissen, vooral moeilijkheden bij het onthouden van nieuwe dingen, afnemend beoordelingsvermogen en problemen met alledaagse activiteiten, omdat bepaalde apparaten niet langer kunnen worden bediend. Emotionele of fysieke stress heeft veel effecten. Ernstige mentale stress kan bijvoorbeeld de kans op plotselinge problemen vergroten geheugenverlies of psychologisch getriggerd geheugenverlies, nu dissociatieve amnesie genoemd.
Dit is het vergeten van ernstige traumatische ervaringen. De hersenen blokkeren als het ware deze inhoud of het oproepen van deze herinneringen om de patiënt te beschermen tegen de enorme psychologische last van het verwerken ervan. Bovendien kan chronische stress met permanent verhoogde stresshormoonspiegels, zoals cortisone, kan leiden tot hersenschade.
A beroerte leidt tot verschillende symptomen en gevolgschade, afhankelijk van welk hersengebied wordt aangetast. Zo kunnen verschillende geheugenfuncties worden beperkt. Bijvoorbeeld een beroerte in de linker temporale kwab leidt tot een verminderd geheugen van feitelijke kennis.
Hier bevindt zich het zogenaamde semantische geheugen, en als het verloren gaat, worden alledaagse woorden bijvoorbeeld niet meer begrepen. Als de rechterhersenhelft wordt aangetast, verliest de getroffen persoon zijn zogenaamde episodische geheugen, dat wil zeggen dat men zich geen persoonlijke gebeurtenissen meer herinnert, zoals de laatste verjaardag. De gevolgen zijn vaak tijdelijk en kunnen na verloop van tijd verbeteren.
Daarom is het cruciaal om een afkickkliniek te hebben waar ook de andere symptomen worden behandeld. De anesthesie nodig tijdens een operatie kan leiden tot geheugenverlies. In het geval van een operatie is dit zelfs een gewenst effect van de anesthetica, zodat de patiënt zich de operatie en dus de pijn die tijdens de operatie is opgetreden.
Aan de ene kant, de anesthetica blokkeer de verzending van pijnaan de andere kant elimineren ze het bewustzijn. De toegepaste medicijnen leiden ertoe dat bepaalde receptoren, de zogenaamde GABA-receptoren, worden beïnvloed. Als gevolg hiervan wordt de opslag van nieuwe informatie in het langetermijngeheugen belemmerd en wordt een tijdelijk bewustzijnsverlies veroorzaakt.
Deze invloed is meestal alleen aanwezig tijdens de werkingsperiode van het medicijn en verdwijnt nadat het medicijn is afgebroken en uitgescheiden, zodat er meestal geen reden is om te vrezen voor latere effecten op de geheugenfunctie. Naast de anestheticakan de operatie zelf ook een trigger zijn voor geheugenverlies, vooral als een hersenoperatie nodig is. Als een stamcel of beenmerg transplantatie wordt uitgevoerd als therapie voor leukemiekan dit leiden tot beperkingen in mentale prestaties.
De exacte effecten op de geheugenprestaties zijn niet bekend, maar in sommige onderzoeken zijn bijvoorbeeld veranderingen in concentratie, geheugen en aandacht waargenomen. Deze kwamen vaker voor als er complicaties optraden tijdens de therapie. Daarnaast, radiotherapie van het hoofd of lokaal chemotherapie van de spinal cord vertegenwoordigde risicofactoren.
Niet elke Parkinson-patiënt lijdt aan geheugenstoornissen, maar sommigen hebben er last van. Hoe geavanceerder de ziekte is, hoe groter de kans op geheugenverlies of andere tekenen van dementie zullen plaatsvinden. Het treft ongeveer een kwart van de Parkinson-patiënten. Typische symptomen van Parkinson-dementie zijn aandachtstekortstoornissen, vertraagd denken, persoonlijkheidsveranderingen, depressie en geheugenstoornissen.
Bovenal is het opvragen van nieuwe informatie moeilijker, maar het leerproces zelf is meestal niet beperkt. Bovendien kunnen de medicijnen die voor de ziekte van Parkinson worden gebruikt, dementie verergeren, waardoor de behandeling van de ziekte van Parkinson moeilijk wordt. Een epileptische aanval leidt ertoe dat de getroffen persoon na de gebeurtenis de tijd tijdens de aanval en kort ervoor niet meer weet.
Er is daarom geheugenverlies voor deze afgelopen periode, dus het is retrograde geheugenverlies. Bij oudere mensen moeten geheugenstoornissen ook worden overwogen epilepsie. In dit geval kunnen atypische symptomen zoals kortdurende vertroebeling van het bewustzijn, spraakstoornissen, verwarring of een tijdelijk geheugenverlies kunnen dit ook aangeven epilepsie, zodat een typische aanval niet noodzakelijkerwijs voorkomt.
A hart- aanval kan leiden tot cardiovasculaire stilstand. Dit leidt tot zuurstofgebrek in alle organen en in de hersenen. Als de hersenen gedurende lange tijd onvoldoende worden geleverd, is de kans op hersenbeschadiging groter omdat zenuwcellen afsterven. Als gevolg hiervan kunnen ook de geheugenprestaties worden verminderd. Ongeveer de helft van alle patiënten lijdt aan vormen van geheugenverlies na een hart- aanval.
