Limbisch systeem

De term "limbisch systeem" verwijst naar een functionele eenheid gelokaliseerd in de hersenen dat dient voornamelijk om emotionele impulsen te verwerken. Bovendien stuurt het limbisch systeem de ontwikkeling van het rijgedrag aan. De verwerking van essentiële componenten van intellectuele prestaties wordt ook toegeschreven aan het limbisch systeem.

In verband met deze complexe processen kan het limbisch systeem echter niet als een aparte functionele eenheid worden beschouwd. Het limbische systeem werkt eerder in harmonie met een groot aantal zenuwcellen in de hersenschors. De ontwikkeling van emoties en drijfgedrag is dan ook gebaseerd op een levendige uitwisseling van informatie tussen vele onderdelen van de hersenen.

Anatomie van het limbisch systeem

De functionele eenheid van de hersenen bekend als het "limbisch systeem" omvat verschillende anatomische structuren. In de hersenen vormen de afzonderlijke componenten van het limbische systeem een ​​dubbele ring rond de zogenaamde basale ganglia en thalamus. Historisch gezien zijn de individuele structuren van het limbisch systeem geëvolueerd uit oude delen van de hersenschors (paleopallium en archipallium) en cellen direct onder de hersenschors. De anatomische structuur van het limbisch systeem wordt weergegeven in: De afzonderlijke componenten van het limbisch systeem staan ​​in nauw contact met verschillende delen van de gehele hersenen en zijn in staat complexe informatie te verwerken.

  • Hippocampus
  • fornix
  • Corpus mamillare
  • Gyrus cinguli
  • Corpus amygdaloideum (amandelpit)
  • De voorste kernen van de thalamus
  • Gyrus parahippocampalis
  • Tussenschot pallucidum

Hippocampus

De hippocampus is evolutionair een van de oudste structuren van de hersenen. De exacte locatie van het hippocampus bevindt zich in de temporale kwab. Elk van de twee hersenhelften heeft een hippocampus.

Als centraal schakelstation dient het als een belangrijk onderdeel van het functionele complex dat bekend staat als het “limbisch systeem”. De hippocampus zelf bestaat uit prikkelende zenuwcellen die hun informatie voornamelijk ontvangen van de hersenschors. In dit deel van het limbisch systeem komt informatie uit verschillende sensorische hersengebieden samen.

Deze informatie wordt verwerkt in de zenuwcellen van de hippocampus en teruggestuurd naar de hersenschors. Een van de belangrijkste functies van dit deel van het limbisch systeem is geheugen consolidatie. Dit betekent dat de directe overdracht van informatie van korte naar lange termijn geheugen wordt gecontroleerd door de hippocampus (potentiëring op lange termijn).

Omdat de hippocampus impulsen ontvangt uit bijna alle delen van de hersenschors, gaan alle indrukken van bewustzijn er doorheen. Specifieke cellen van dit deel van het limbisch systeem (zogenaamde piramidale cellen) hebben ook een ruimtelijk karakter geheugen. De perceptie van waar een persoon zich precies bevindt, wordt daarom ook bepaald door de hippocampus.

Verder dient de hippocampus als een soort nieuwsdetector. Nieuwe informatie die deze structuur passeert, wordt onmiddellijk voorbereid voor opslag. Bekende informatie kan daarentegen worden opgeroepen en in een netwerk worden opgenomen.