Gedragsstoornissen: oorzaken, symptomen en behandeling

Gedragsstoornissen - ook wel gedragsstoornissen genoemd - in het begin jeugd kan later aangeven geestesziekte Of ze behandelingswaarde hebben, is echter een andere kwestie. De meeste mensen vertonen tijdens hun leven gedragsstoornissen die van voorbijgaande aard zijn.

Wat zijn gedragsstoornissen?

De eenvoudigste definitie van gedragsstoornissen zijn die welke niet kenmerkend zijn voor 'normaal' of ongepast gedrag. Wat in dit opzicht problematisch en etnisch divers is, is wat als 'normaal' wordt beschouwd. In Tibet begroetten mensen elkaar tot 1959 met hun tong uit; hier werd dit als onfatsoenlijk en obsceen beschouwd. Men kan bepaalde gedragsstoornissen interpreteren als waarschuwingssignalen of schreeuw om hulp. Veel gedragsstoornissen zoals agressie, moedwillige vernietiging van objecten, rellen, hyperactief acteren, ontkenning, obsceen gedrag, huilen, overmatige angst of niet-leeftijdsgebonden bevochtiging zonder een dementie ziekte wordt anders beoordeeld. Daarom zijn er tal van min of meer gedetailleerde benaderingen om gedragsstoornissen te definiëren.

Oorzaken

De oorzaken van gedragsstoornissen zijn divers. Ze kunnen familiair van aard zijn en geworteld zijn in die van de moeder geestesziekte of die van de vader alcohol-gerelateerd geweld. Ze kunnen te wijten zijn aan spanning op school, constante mislukkingen, te hoge verwachtingsdruk, gebrek aan erkenning, langdurige ziekte, handicap of Pesten, vertegenwoordigen innerlijke rebellie tegen hiërarchieën of worden simpelweg veroorzaakt door onvriendelijkheid. Echter, hersenen schade, jeugd trauma, onderdrukte angsten, onderdrukkende eenzaamheid, bepaalde lichamelijke of geestelijke ziekten komen ook in het geding. Opleidingsfouten kunnen zich ook manifesteren als gedragsstoornissen. Hieruit volgt dat veel gedragsstoornissen gemakkelijk te behandelen zijn. Vaak zijn ze tijdelijk van aard. Anderen groeien tot een echt probleem dat behandeling vereist. Deze omvatten bijvoorbeeld het in stukken snijden van het eigen lichaam.

Symptomen, klachten en tekenen

Gedragsstoornissen kunnen op elke leeftijd voorkomen. Tekens zijn zeker niet eenduidig en laten verkeerde interpretaties toe. Getroffen individuen richten hun gedrag tegen een gebruikelijke norm in hun omgeving of op zichzelf. Veel symptomen treden slechts tijdelijk op. Een verschil met andere psychische aandoeningen kan niet altijd duidelijk worden vastgesteld. Getroffen personen lijden gewoonlijk aan innerlijke conflicten. Deze komen bijvoorbeeld tot uiting in plotseling en onverwacht stemmingswisselingen naar hun omgeving toe. Een basale agressiviteit is aanwezig. Zelfs kleine ongelukken of alledaagse gebeurtenissen worden in een negatief daglicht gesteld. In bepaalde fasen werken individuen hyperactief en extreem euforisch samen met anderen, terwijl ze anders een teruggetrokken leven leiden. Vrouwen en mannen met een gedragsstoornis wekken de indruk geen vrede met zichzelf te hebben. Ze kunnen hun leven vaak niet begrijpen en voelen zich minderwaardig. Angst voor nieuwe dingen en verandering kenmerkt hun bestaan. Sommige patiënten slapen slecht, wat gezien de voortdurende innerlijke rusteloosheid niet verwonderlijk is. Het abnormale gedrag zorgt ervoor dat algemeen aanvaarde normen niet worden nageleefd. Eetstoornissen of overmatige consumptie van alcohol zijn de uiteindelijke gevolgen. Sommige patiënten kunnen zich slechts onvoldoende concentreren op het bereiken van persoonlijke en professionele doelen.

Diagnose en verloop

Diagnose en gedragsstoornis zijn meestal relatief eenvoudig. De meeste gedragsstoornissen vinden plaats in het openbaar en kunnen door iedereen worden opgemerkt. Anderen worden in het geheim uitgevoerd, maar worden uiteindelijk merkbaar. Aan de hand van de classificaties in ICD-10 kan men zien hoe vloeiend de overgangen naar een psychische stoornis kunnen zijn. Psychische stoornissen en gedragsstoornissen worden geclassificeerd in de diagnosecode in

Organische en symptomatisch-psychologische stoornissen.
Psychische stoornissen of gedragsstoornissen door het gebruik van psychotrope stoffen.
Schizofrenie of waanstoornissen
Affectieve aandoeningen
Neurotische, overbelasting of somatoforme gedragsstoornissen
Gedragsafwijkingen die gepaard gaan met lichamelijke symptomen.
Persoonlijkheids- of gedragsstoornissen
Intelligentiebeperkingen
Ontwikkelingsgedragsstoornissen
Vroege gedrags- en emotionele stoornissen
Andere psychische stoornissen

Waar gedragsstoornissen beginnen en wanneer ze als een psychische stoornis of ziekte worden beschouwd, varieert. Veel gedragsstoornissen worden door de getroffen persoon niet als lijdend ervaren. Tegen zichzelf praten wordt tegenwoordig bijvoorbeeld als normaal beschouwd.

Complicaties

Gedragsstoornissen hebben in de regel altijd een zeer negatief effect op het dagelijks leven van de getroffen persoon en kunnen het aanzienlijk moeilijker maken. Vooral bij kinderen komen deze aandoeningen voor leiden tot significant vertraagde ontwikkeling en naar aanleiding van klachten op volwassen leeftijd. Pesten of plagen kan ook voorkomen en leiden tot psychologische stoornissen of zelfs Depressie Patiënten hebben zelfs vaak last van angstgevoelens ADHD or concentratie aandoeningen. Bovendien treedt vaak innerlijke onrust op, waardoor de getroffen personen erg prikkelbaar zijn en onrustig olieachtig nerveus lijken. Hetzelfde, stemmingswisselingen of persoonlijkheidsstoornissen kunnen optreden als gevolg van de gedragsstoornissen. Ouders hebben ook last van psychische klachten of Depressie in het geval van gedragsstoornissen en vaak ook behandeling nodig hebben. Het verdere verloop hangt echter sterk af van de exacte aandoeningen en hun ernst. In ernstige gevallen wordt de behandeling van gedragsstoornissen echter uitgevoerd in een gesloten kliniek. Tijdens de behandeling zelf treden geen complicaties op. De symptomen kunnen worden verholpen met behulp van verschillende therapieën of zelfs medicatie. Een volledige genezing kan niet worden voorspeld.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Mensen die aanhoudend gedrag vertonen dat afwijkt van de norm, dienen een arts te raadplegen voor observatie en beoordeling van de situatie. Problemen bij een sociale interactie, ongepaste reacties of herkenbare emotionele overbelasting zijn tekenen van a volksgezondheid bijzondere waardevermindering. Als zowel de getroffen persoon als zijn of haar familieleden zich duidelijk overweldigd voelen in hun interacties met elkaar overleggen met een medische professional is aan te raden. In het geval van zelfvernietigende acties, permanente conflictsituaties in het dagelijks leven, beledigingen of verstoringen van concentratie, er is hulp nodig. Als er geen normale dagelijkse routine kan plaatsvinden, niet wordt voldaan aan sociale verplichtingen of de getroffen persoon overdreven roekeloos en gevaarlijk gedrag vertoont, moet een arts worden geraadpleegd. Driftbuien, ernstige huilerigheid, gebrek aan hygiëne en gebrek aan empathie duiden op een stoornis. Verlies van controle, het breken van bestaande regels en afspraken die een betere organisatie in het dagelijks leven dienen en spraakverstaanbaarheid zijn eveneens klachten die onderzocht dienen te worden. Als er stoornissen zijn in de vrijwillige beweging of slaap, moet dit worden opgevat als een alarmsignaal van het organisme. Als de afwijkingen plotseling optreden, zijn er meestal acute verstoringen waarbij zo snel mogelijk actie moet worden ondernomen. Omdat het tot de kenmerken van gedragsstoornissen behoort dat de getroffen persoon zelf geen besef heeft van zijn handelen, hebben familieleden en mensen uit de sociale omgeving vaak de plicht om hulp te zoeken.

Behandeling en therapie

Behandeling van gedragsstoornissen is altijd afhankelijk van de aandoening. Er moet een andere benadering worden gekozen ADHD kinderen dan met een zeer agressieve man die elke behandeling weerstaat of een alcoholische vrouw die dronken ontlasting gebruikt en af en toe waanvoorstellingen ontwikkelt. Talk therapie en gedragstherapie bieden goede benaderingen voor veel gedragsstoornissen. Om de interventie succesvol te laten zijn, moet de onderliggende oorzaak van de gedragsstoornissen worden gevonden. In sommige gevallen moet medicatie worden gebruikt. In anderen, medicijn of alcoholopname in een geschikte klinische faciliteit is de juiste behandelingsaanpak. De gedragsproblemen verdwijnen vaak als de oorzaak wordt behandeld. Agressie van kinderen na de scheiding van hun ouders of vanwege latente psychische stoornissen van de verzorger kan goed onder controle worden gehouden, bijvoorbeeld met familie therapie In de gezinsstructuur mogen veel dingen niet worden uitgedrukt, er zijn taboes en zorgvuldig onderdrukte dingen die gedragsstoornissen kunnen veroorzaken. In de beschermde ruimte van een gezin therapiedergelijke zaken kunnen echter worden aangepakt.

het voorkomen

Preventie van gedragsstoornissen wordt geholpen door een gezond, open klimaat waarin iedereen zich kan uiten. Bij het optreden van gedragsstoornissen is het mogelijk de oorzaken te onderzoeken en samen te proberen de onderliggende conflicten op te lossen. De persoon met gedragsstoornissen kan andere manieren leren om met zijn conflicten en problemen om te gaan. Gedragsgestoorde kinderen worden niet langer moeilijk op te voeden genoemd. De problemen liggen vaak dieper.

Nazorg

Gedragsstoornissen zijn een breed vakgebied en nazorg moet daarom precies op het individu zijn toegesneden. Het is echter in de meeste gevallen erg belangrijk omdat gedragsstoornissen vaak niet volledig kunnen worden geëlimineerd door therapie en wat geleerd is, moet altijd opnieuw worden geïntegreerd in het dagelijkse privé- en professionele leven. Nazorg kan geregeld worden in samenwerking met psychologen of de huisarts en vereist de actieve medewerking van de patiënt. Vaak helpt het ook om een zelfhulpgroep met gelijkgestemden te bezoeken. Het uitwisselen van ervaringen in een beschermde omgeving vermindert angsten en kan de getroffenen waardevolle tips geven om met hun gedragsstoornissen om te gaan. Het is vaak sociaal contact dat helpt bij gedragsstoornissen. Vrienden, collega's en buren kunnen belangrijk zijn in het nazorgproces, dus communicatie en ander contact mag niet worden verwaarloosd. In sportclubs of volwassenenonderwijs ontdekken mensen met gedragsstoornissen mogelijkheden om ongunstig gedrag te negeren en geleidelijk nieuwe gedragspatronen in hun leven te integreren. Wat ze in therapie hebben geleerd, wordt zo consequent in praktijk gebracht. De gedragsstoornissen kunnen verder worden verminderd en nieuw zelfvertrouwen kan worden gewonnen door het gevoel te hebben gepresteerd uit sociale contacten. Als gedragsstoornissen ook verband houden met innerlijke onrust, ontspanning methoden zoals progressieve spierontspanning, autogene training or yoga, die het beste in een cursus worden geleerd, helpen vaak.

Wat u zelf kunt doen

Patiënten met gedragsstoornissen worden in hun dagelijks leven vaak ernstig beperkt door de voorwaarde In sommige gevallen is het voor de getroffenen niet langer mogelijk om hun professionele activiteiten voort te zetten en een normale dagelijkse routine na te streven. Ze zijn vaak afhankelijk van de hulp van familieleden. Bij gedragsstoornissen is het vooral belangrijk voor getroffenen om een regelmatige dagelijkse routine te hebben. Het is bijvoorbeeld raadzaam om zich strikt te houden aan een vast tijdstip voor het opstaan en naar bed gaan, evenals aan regelmatige maaltijden. Patiënten moeten dit vermijden alcohol en dranken met een high cafeïne inhoud. Nicotine het verbruik moet indien nodig worden verminderd. Een gebalanceerd dieet rijk aan vitaminen en laag in suiker is ook belangrijk. Regelmatige lichaamsbeweging kan ook nuttig zijn. Bijvoorbeeld elke ochtend jogging, wandelen of zwemmen worden aanbevolen. Ontspanning technieken zoals yoga kan ook effectief zijn. De getroffenen mogen zich in geen geval terugtrekken in eenzaamheid. Sociale evenementen zoals familiefeesten moeten worden bijgewoond als patiënten daartoe in staat zijn. In sommige gevallen is het echter raadzaam om familieleden en vrienden erbij te betrekken en hen te informeren over de ziekte. Hulp is ook beschikbaar voor getroffen personen en hun familieleden in zelfhulpgroepen of op internetfora voor mensen met geestesziekte.