Frequenties | Huiduitslag door allergie

Frequenties

Het risico van het ontwikkelen van een huiduitslag als gevolg van allergie once in a lifetime wordt geschat op ongeveer 15% in Centraal-Europa. De meest aangetaste lichaamsdelen zijn de handen, het genitale en anale gebied en het gezicht.

Symptomen

De huiduitslag veroorzaakt door een allergie verloopt meestal in verschillende fasen. In het begin is er alleen een lichtrode verkleuring van het aangetaste gebied. Naarmate de uitslag vordert, wordt het weefsel opgezwollen door waterretentie (oedeem).

Dit gebeurt meestal binnen de eerste 6 uur. Jeuk, brandend en pijn kan gedurende deze tijd voorkomen. Binnen de eerste 12-24 uur zorgt het opgehoopte water in de huidlagen ervoor dat de huidcelstructuur scheurt, wat resulteert in huilende blaren.

Na ongeveer 3 dagen begint de reactie af te nemen. De eerste korsten en schilfers worden gevormd uit de gebarsten blaren, totdat genezing optreedt. Als de reactie geen eenmalige reactie blijft, maar eerder resulteert in herhaald contact met de stof die de allergie veroorzaakt, chronisch allergisch contact eczeem ontwikkelt.

Dit gebeurt vaak tijdens beroepsstress, waarbij het moeilijk is om de triggerende stof te vermijden. Bij langdurige blootstelling is de zwelling en blaarvorming veel minder uitgesproken. In dit geval ligt de focus op het vergroten van de keratinisatie en het verruwen van de huid, wat vervolgens leidt tot een zeer gebarsten huid verschijning.

cortisone is de belangrijkste werkzame stof die wordt gebruikt om de huidreactie tegen te gaan. Dit wordt toegepast op de getroffen gebieden en remt de overmatige immuunreactie van het lichaam. Hierbij is het belangrijk ervoor te zorgen dat de dragerstof geschikt is voor de respectievelijke symptomen.

Een waterig preparaat moet bijvoorbeeld gewoonlijk worden aangebracht op een huilende uitslag en een vettig preparaat op een droge uitslag. antihistaminica kan worden gebruikt om de allergische triggermechanismen te elimineren en vooral om jeuk te verlichten. Deze kunnen plaatselijk als zalf of systemisch als tabletten worden gebruikt.

UV-lichttherapie, die ook de immuunreactie remt, kan ook helpen. Bij een ontsteking van de huid bestaat altijd het risico dat bacteriën zal de huidbarrière binnendringen en tot een bijkomende bacteriële infectie leiden. Om dit te voorkomen, ontsmettingsmiddelen kunnen worden gebruikt. In het geval van zeldzame ernstige kuren is er nog steeds de mogelijkheid om toevlucht te nemen tot calcineurineremmers (bijv tacrolimus).