epididymitisof ontsteking van de bijbal, kan erg pijnlijk zijn voorwaarde vanwege de gevoeligheid van het hele gebied. Hoewel het meestal zonder problemen geneest therapiekunnen ernstige complicaties optreden zonder behandeling.
Wat is bijbalontsteking?
epididymitis, ook bekend als epididymitis in medische kringen, is een infectie die meestal wordt veroorzaakt door virussen or bacteriën en beïnvloedt de bijbal Vanwege de anatomische omstandigheden is de bijbal bevindt zich net boven de testikels bijbal kan zich ook gemakkelijk verspreiden naar de zaadbal, zodat deze verder kan leiden naar testiculaire ontsteking De symptomen van epididymitis ontwikkelen zich in het begin nogal verraderlijk, zodat de ontsteking kan zich vrij snel ontwikkelen en zich verspreiden naar nabijgelegen delen van het lichaam.
Oorzaken
Epididymitis wordt meestal veroorzaakt door bacteriën or virussen In de meeste gevallen komen ze het lichaam van buitenaf binnen via de urinebuis en stijg de zaadkanalen op naar de bijbal. Dit wordt ook wel oplopende infectie genoemd. Vaak is de pathogenen komen uit een blaas, prostaat of urethrale infectie die zich verder in het lichaam verspreidt. Bij jongere mannen wordt epididymitis ook af en toe veroorzaakt door chlamydia, die wordt overgedragen via onbeschermde seks. Andere mogelijk oorzaken van epididymitis kan chirurgische ingrepen of een katheter omvatten. Bijbalontsteking kan echter ook worden veroorzaakt door een verwonding van de bijbal. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door een ongeval of schop. Zeer zelden vindt infectie van de bijbal ook plaats via de bloedbaan. Vanuit een focus van ontsteking in een ander deel van het lichaam bereiken de infectieuze agentia de bijbal met de bloed en hier een nieuwe infectie veroorzaken. In reumatiek Bij patiënten kan epididymitis ook gepaard gaan met reuma.
Symptomen, klachten en tekenen
Acute epididymitis vertoont zeer vergelijkbare symptomen als testiculaire ontsteking (orchitis). De eerste symptomen omvatten vaak pijn bij het plassen en een toegenomen drang om te plassen Bovendien zwelt de zaadbal op. De zwelling kan zo ernstig zijn dat de plooien in de huid volledig verdwijnen. Een ander teken is de duidelijke opwarming van de aangetaste zaadbal. Het begint pijn te doen en is bijzonder gevoelig voor druk en aanraking. De pijn kan uitstralen naar de buik en liesstreek. De huid op het scrotum begint roodachtig te worden, wat een andere typische indicatie is van een ontsteking. Een algemeen gevoel van ziekte met 피로 en uitputting ontwikkelt zich. Sommige patiënten ervaren ook koorts van maximaal 40 graden, vergezeld van rillingen, misselijkheid en braken Aan het begin van de ziekte is de ontsteking duidelijk afgebakend en treft deze alleen de bijbal. Als de behandeling niet onmiddellijk wordt gestart, is het heel gebruikelijk dat de ontsteking zich na slechts één dag naar de zaadbal verspreidt, omdat de twee structuren erg dicht bij elkaar liggen. In de regel zijn de symptomen beperkt tot één kant, maar in uitzonderlijke gevallen kunnen ze zich uitbreiden naar de tweede bijbal en de zaadbal. Chronische epididymitis veroorzaakt ook zwelling van de zaadbal, maar die is er bijna niet pijn Over het algemeen vertoont het weinig symptomen.
Diagnose en verloop
De diagnose van epididymitis is vrij onproblematisch na het optreden van de eerste, ernstigere symptomen. Daarom wordt de diagnose gesteld na groen onderzoek en geschiedenis. Er is ernstige pijn in de bijbal. Deze gaan gepaard met zwelling en opwarming. Het is ook mogelijk dat er roodheid van het scrotum is. In ergere gevallen, algemene ontstekingsreacties zoals rillingen, koorts en 피로 kan ook voorkomen. De diagnose kan worden bevestigd door verschillende procedures. Waaronder: Bloed en urinetesten, ultrageluid diagnostiek en palpatie van de testikels. Ultrageluid diagnostiek kan worden gebruikt om te bepalen of de bijbal al vergroot is en of abces vorming heeft al plaatsgevonden. Normaal geneest epididymitis volledig met de juiste behandeling. In zeldzame gevallen kan het zich echter verspreiden naar de tweede epididymis of chronisch worden, wat ertoe kan leiden dat de getroffen man niet zwanger kan worden. Mogelijke complicaties van epididymitis kunnen zijn: abces formatie of zelfs bloed vergiftiging.
Complicaties
Gewoonlijk wordt epididymitis geassocieerd met zeer ongemakkelijke pijn. In dit geval is de pijn van de testikels kan zich verspreiden naar de buik, rug en verder naar de benen, waardoor de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk afneemt. In de meeste gevallen zijn de testikels opgezwollen en aanzienlijk rood gekleurd. De huid kan ook jeuken, en krabben maakt de jeuk meestal alleen maar erger. Zonder behandeling hebben patiënten er last van koorts en pijn in de ledematen. Rillingen of een algemeen gevoel van zwakte kan ook optreden als gevolg van epididymitis, wat het dagelijkse leven van de patiënt in het proces bemoeilijkt. In de meeste gevallen leidt epididymitis ook tot pijn die optreedt tijdens het plassen. Dit zijn voornamelijk brandend en kan leiden tot psychisch ongemak of prikkelbaarheid van de patiënt. Behandeling van epididymitis wordt meestal uitgevoerd met behulp van antibiotica Er zijn geen bijzondere complicaties bij dit proces. De symptomen verdwijnen meestal na korte tijd. De levensverwachting van de patiënt wordt ook niet negatief beïnvloed door epididymitis.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als de man zwelling van de zaadbal ervaart, pijn bij het urineren of een ongewoon gevuld scrotum, is een bezoek aan de dokter aan te raden. Als er algemene rusteloosheid, verhoogde lichaamstemperatuur en visuele genitale veranderingen zijn, moet een arts worden geraadpleegd. Als zich een diffuus pijngevoel ontwikkelt of als bestaande pijn zich blijft verspreiden, moet een arts worden geraadpleegd. Bij een algemeen gevoel van ziekte, misselijkheid net zoals brakenis een medische keuring vereist. Het zelf bepalen van medicatie of het gebruik van zalven mag alleen worden uitgevoerd in overleg met een arts. Er is een mogelijkheid van bijwerkingen en contra-indicaties, die kunnen worden vermeden of verminderd met optimaal therapie Ongemak bij het uitvoeren van seksuele activiteiten, verminderd libido, gevoelens van schaamte of terugtrekking uit het partnerschap kunnen wijzen op een ziekte. Er is een arts nodig zodat de oorzaak kan worden vastgesteld en de behandeling kan worden gestart. Verkleuring van de zaadbal of andere afwijkingen van het uiterlijk van de huid in het genitale gebied moeten aan een arts worden voorgelegd. Problemen met voortbeweging, stoornissen van aanraking en gevoel, en 피로 moet worden beoordeeld door een arts. Als vermoeidheid snel optreedt en emotionele of mentale onregelmatigheden optreden, is een arts nodig.
Behandeling en therapie
De therapie van epididymitis moet zo vroeg mogelijk worden uitgevoerd, dit maakt een volledige genezing mogelijk. Aanvankelijk kan de aangetaste bijbal worden gekoeld en verhoogd. De hele zaadbal moet ook worden geïmmobiliseerd. Geschikte pijnstillende en ontstekingsremmende medicijnen kunnen worden gebruikt om de algemene ontstekingsreacties te bestrijden. De bacteriën die epididymitis veroorzaken worden behandeld antibiotica In de zeldzame gevallen van een virusgerelateerde epididymitis kan de administratie van speciaal drugs tegen de virale ziekte is weggelaten. Alleen de bovengenoemde therapie wordt toegediend om de symptomen te verlichten. Om een chronisch beloop te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan een consistente uitvoering van de therapie. Hierdoor kan de epididymitis binnen ongeveer twee tot drie weken genezen. De zwelling van het aangetaste scrotum kan echter langer duren. Als de epididymitis al heeft geleid tot abces vorming of soortgelijke complicaties, kan een chirurgische ingreep nodig zijn. Lichamelijke inspanning moet worden vermeden om de therapie te ondersteunen.
Vooruitzichten en prognose
Epididymitis vereist vooral veel geduld. Het genezingsproces kan tot zes weken worden vertraagd, zelfs met de juiste behandeling. Pas daarna voelt het scrotum bij veel patiënten weer normaal aan. In de regel geneest epididymitis echter goed. Er zijn echter enkele complicaties mogelijk. Dit kunnen fistels zijn, lokale vernietiging van het weefsel en uitbreiding van de ontsteking naar de zaad- en urinewegen. Af en toe kan zich ook een abces ontwikkelen bij de meer uitgesproken epididymitis. Dit moet operatief worden verwijderd. Frequent voorkomen of overdracht kan leiden tot vernauwing en littekens van de zaadleider of bijbal. Dit belemmert sperma transport, wat kan leiden tot onvruchtbaarheid, vooral in het geval van bilaterale obstructie. Bovendien kan de ontsteking zich verspreiden naar de andere zaadbal. In het geval van terugkerende ontsteking is de enige remedie meestal een chirurgische doorsnijding van de zaadstreng of het verwijderen van de zieke bijbal. In meer gevorderde stadia moet soms ook de zaadbal zelf worden verwijderd. In aanvulling op bloed vergiftiging, Van Fournier gangreen is een zeer gevreesde complicatie die bijzonder ernstig is bij patiënten met een verzwakte immuunsysteem Dit leidt tot weefselsterfte van de bindweefsel strengen in de aangetaste testis. Wat op zijn beurt kan leiden tot een ernstige ontstekingsreactie van het lichaam met een zeer hoog sterftecijfer.
het voorkomen
Het is moeilijk om epididymitis te voorkomen. Mensen met veranderende seksuele partners zouden zeker moeten gebruiken condooms, omdat dit infectie met chlamydia Andere infecties, zoals blaas or prostaat infecties, moeten vroeg worden behandeld om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt.
Nazorg
Behandeling van epididymitis resulteert meestal in een volledige genezing. De patiënt wordt niet verder beïnvloed. Omdat er symptoomvrij is, is er ook geen aanleiding voor vervolgonderzoek. Infectie is echter op elk moment weer mogelijk. Om dit te voorkomen, preventief maatregelen zou genomen moeten worden. De patiënt is hiervoor verantwoordelijk maatregelen tijdens nazorg. Hij zal door zijn arts worden geïnformeerd over gepast gedrag. Geslachtsgemeenschap mag alleen op een beschermde manier plaatsvinden. Klachten over het prostaat en urinewegen moeten onmiddellijk aan een arts worden gemeld. De ervaring heeft geleerd dat het starten van de behandeling in een vroeg stadium leidt tot de beste kansen op herstel. Epididymitis verloopt bij sommige patiënten chronisch. In dergelijke gevallen is langdurige nazorg noodzakelijk. Complicaties zoals een abces of bloed vergiftiging moet worden voorkomen. Onvruchtbaarheid kan zich ook ontwikkelen. De arts en de patiënt komen een individueel afspraakschema overeen. Medicinale behandeling om pijn te verminderen begeleidt de procedure. Tijdens een vervolgafspraak palpeert de arts de zaadbal en het scrotum. Dit wordt gevolgd door een bloed- of urineanalyse. Dit zal de ontstekingsniveaus onthullen. In bepaalde gevallen kan een ultrageluid en Röntgenstraal kan ook worden aangegeven. Een gedetailleerde follow-up wordt meestal gebruikt om de kwestie van chirurgie te bespreken.
Wat u zelf kunt doen
Epididymitis is erg onaangenaam voor de getroffenen, maar geneest relatief snel. Om verlichting te bereiken, moet de gezwollen zaadbal worden verhoogd. Dit wordt bijvoorbeeld bereikt door gebruik te maken van een zogenaamde jockstrap. Deze jockstrap is een speciale draagtas die het aangetaste scrotum “vangt”. Dit voorkomt dat de zieke zaadbal onder zijn eigen gewicht naar beneden trekt en zo pijn veroorzaakt. In plaats daarvan is het opgelucht. Bovendien moet nauwsluitend ondergoed worden gedragen. Dit geeft ook "stabiliteit" aan het gezwollen scrotum en vermindert de pijn. Boxershorts of iets dergelijks moeten worden vermeden tijdens de acute pijn fase. De meeste patiënten zullen het buitengewoon prettig vinden als de gezwollen zaadbal wordt afgekoeld. EEN koud washandje of kompressen kunnen worden gebruikt. Echter, ijs-koud water of zelfs ijs mag nooit worden gebruikt. Dit zou het omliggende weefsel alleen maar meer beschadigen of vernietigen. Rust en een liggende houding met de benen omhoog werken ook pijnverlichtend. Sport of zware inspanning moeten gedurende deze tijd worden vermeden. Als de ontsteking en de bijbehorende pijn zo ernstig zijn dat pijnstillers nodig zijn, kan verlichting worden bereikt door te nemen ibuprofen.
