Schurft (schurft)

Schurft is een huid ziekte veroorzaakt door parasieten, meer bepaald schurftmijten. In de volksmond wordt de infectie niet 'schurft”Voor niets - het typische symptoom is ondragelijk jeuk, die - vooral in de warmte van het bed - bij de getroffen persoon de behoefte wekt om onophoudelijk te krabben. Lees hier alles over de symptomen, het beloop en de behandeling van schurft.

Schurft - een bekende ziekte

Schurft, in de volksmond bekend als schurft, schurft of grind, was al in de oudheid bekend. Reeds 1,000 jaar geleden beschreef de Arabier At-Tabari nauwkeurig de dierlijke ziekteverwekker en hoe deze te vinden in de huid, evenals manieren om de ziekte te beheersen. Helaas werd deze kennis door de eeuwen heen door de meeste artsen genegeerd, hoewel de mensen vaak wisten hoe ze zichzelf moesten helpen: de mijten werden met een naaldpunt uit de blaren geplukt en verpletterd met de vingernagels. zalven bevattende zwavel en kwik waren ook in circulatie om schurft te behandelen.

Hoe wordt schurft overgedragen?

Tegenwoordig zijn artsen slimmer en zijn behandelingsopties effectiever. De schurftmijt (Sarcoptes scabiei) komt echter nog steeds wereldwijd voor. Deze parasiet is zeer besmettelijk en wordt overgedragen door nauw lichaamscontact. Dit hoeft niet per se geslachtsgemeenschap te zijn - zelfs ongunstige leefomstandigheden met veel mensen in een kleine ruimte zijn voldoende. Dit is de reden waarom gedeelde voorzieningen vaak worden getroffen. Tekorten aan hygiëne, gedeelde slaapplaatsen en wisselende seksuele contacten bevorderen de infectie.

Over de schurftmijt

De jeuk mijten zijn ongeveer 0.2 tot 0.5 millimeter groot en voelen zich graag op kamertemperatuur, zelfs in kleding, beddengoed, op gestoffeerde meubels of tapijten. Op deze manier kunnen ze tot drie dagen overleven (tot twee weken in koud weer) zonder een menselijke gastheer. Als een geschikt slachtoffer binnen handbereik is, boren de bevruchte vrouwtjes eronder huid binnen enkele minuten en graaf hoekig gebogen tunnels van 1 cm lang en 0.5 tot 2 mm breed. Ze blijven aan het einde hiervan voor de rest van hun leven, of ongeveer een maand, en leggen uitwerpselen en een tot twee eieren dagelijks. De uitgekomen larven boren naar buiten en na ongeveer twee weken begint een nieuwe cyclus. Gewoonlijk worden bij een besmette persoon ongeveer tien tot vijftig levende vrouwelijke mijten aangetroffen. Er is echter ook een bijzonder besmettelijke vorm (scabies norvegica), waarbij op een vierkante centimeter huid tot wel 50 mijten voorkomen.

Symptomen en beloop van schurft

Bij een eerste infectie met schurftmijten worden de symptomen na drie tot zes weken gevoeld; bij een nieuwe infectie worden de symptomen al na 24 uur gevoeld (als gevolg van de reeds geactiveerde immuunsysteem​ De volgende symptomen zijn typerend voor schurft:

  • Huidirritatie in de vorm van blaasjes en puisten en roodheid treden op als gevolg van boren.
  • Mijt, fecale kussentjes en eieren ernstige jeuk veroorzaken.
  • Kommavormige, meestal roodachtige kanalen kunnen aanwezig zijn op alle delen van het lichaam behalve het gezicht en behaard hoofd.

De kleine dieren verblijven vooral graag in de volgende lichaamsdelen:

  • Tussen de vingers
  • In de okselplooien
  • Bij de ellebogen
  • Op de tepels
  • Op de navel
  • Op de penis
  • Aan de binnenkant van de voet en enkel

Door het uitgesproken krabben kan er bovendien een bacteriële infectie ontstaan ​​in de overeenkomstige huidgebieden. Zonder behandeling kan het na ongeveer een kwart jaar tot zelfherstel komen.

Diagnose van schurft

De diagnose wordt vaak gesteld aan de hand van de typische symptomen. Microscopische detectie van de mijten op een huidafkrabsel of na vrije dissectie met een naald is niet altijd succesvol. Niettemin, therapie wordt aanbevolen bij voldoende verdenking.

Wat helpt tegen schurft?

Gewoonlijk zalven aangebracht op de huid zijn voldoende om schurft te behandelen, maar als de besmetting wordt uitgesproken, moet een speciaal middel worden ingeslikt. Alle personen die in nauw contact staan ​​met de besmette persoon, moeten ook worden behandeld. De therapie wordt na een week herhaald. Algemeen maatregelen zijn ook belangrijk om veilig een einde te maken aan de mijten. Waaronder:

  • Het veelvuldig verschonen en koken van handdoeken, beddengoed en ondergoed.
  • Het grondig stofzuigen van gestoffeerde meubelen, tapijten en kussens.
  • Het zevendaags luchten van textiel dat niet gewassen kan worden.

Nog beter is het chemisch reinigen van bovenkleding en dekens.

Is schurft meldbaar?

Volgens de Wet Infectiebescherming is er alleen een meldingsplicht voor schurft als de ziekte uitbreekt in gemeenschappelijke voorzieningen, omdat de oorzaak van de aantasting door de schurftmijten tot op de bodem moet worden onderzocht. Een vermoedelijke besmetting moet ook onmiddellijk aan de betrokkene worden gemeld volksgezondheid Gezag. Dus faciliteiten zoals:

  • kleuterscholen
  • scholen
  • Huizen voor ouderen
  • Kindertehuizen
  • Andere gemeenschappelijke voorzieningen

Besmette personen mogen tijdens de ziektefase niet in dergelijke gemeenschappelijke voorzieningen verblijven of werken.

Harde feiten en donkere cijfers

Volgens de wereld Gezondheid Organisatie, zijn ongeveer 300 miljoen mensen wereldwijd besmet met schurft. Alle klimaten en sociaaleconomische klassen worden beïnvloed, maar de kans op epidemieën is groter in sociaal achtergestelde, dichtbevolkte gebieden met slechte sanitaire voorzieningen en water benodigdheden. Mijten lijken bijzonder comfortabel te zijn in stedelijke gebieden van de tropen. Op het noordelijk halfrond neemt de frequentie van hun voorkomen toe tijdens de wintermaanden.

7 belangrijke feiten over schurft

De belangrijkste info over schurft vind je hier in één oogopslag:

  1. Schurft is zeer besmettelijk en komt wereldwijd voor.
  2. Schurft wordt veroorzaakt door de zogenaamde schurftmijt.
  3. De overdracht van schurft vindt voornamelijk plaats door direct fysiek contact, maar kan ook indirect plaatsvinden via wasgoed of stoffering.
  4. Typisch symptoom is een sterke jeuk, vooral 's nachts.
  5. Familieleden en seksuele partners moeten ook worden behandeld.
  6. Naast specifiek therapie met een antimycoticum, algemeen hygiënisch maatregelen moet ook worden genomen.
  7. Schurft is alleen te melden in het geval van een uitbraak en verdenking in gemeenschappelijke voorzieningen.