Synoniemen in bredere zin
- Phenprocoumon (naam actief ingrediënt)
- Coumarines
- Vitamine K-antagonisten (remmers)
- anticoagulantia
- antistollingsmiddel
Bijwerkingen van Marcumar
Bijwerkingen (zogenaamde UAW's, bijwerkingen) en interacties met andere geneesmiddelen Een van de meest voorkomende bijwerkingen van coumarinetherapie zijn lichtere bloedingen met hematoom. Deze zijn meestal onschadelijk (2-5% van de patiënten), dus stoppen met het medicijn is voldoende totdat de concentratie van stollingsfactoren in de bloed neemt weer toe in twee tot drie dagen. Bedreigender zijn bloedingen uit de drainerende urinewegen of in de maag, wat vooral kan optreden na een overdosis.
In dergelijke gevallen is er niet genoeg tijd om de stollingsfactoren nieuw te synthetiseren en moet vitamine K worden toegediend zodat er direct nieuwe stollingsfactoren gevormd kunnen worden in de lever De stolling normaliseert dan binnen een paar uur. In (zeldzame) noodsituaties, bijvoorbeeld levensbedreigende bloedingen binnen de hersenen, worden de ontbrekende stollingsfactoren direct toegediend (toegediend via de ader als concentraat).
Een eveneens zeer zeldzame maar ernstige complicatie van coumarinetherapie wordt veroorzaakt door de aanvankelijk verhoogde coagulatie: zeer kleine stolsels (zogenaamde microthrombi) blokkeren kleine aderen en haarvaatjes die de huid en de onderliggende (lat .: subcutaan) voeden. vetweefsel Als gevolg hiervan sterven de aangetaste cellen af (medische term: necrose) en worden blauwachtig zwart.
Deze stoornis in de bloedsomloop treedt drie tot acht dagen na de start van de behandeling met CoumarinenMarcumar® op en is in eerste instantie merkbaar door een pijnlijke roodheid van de huid. De behandeling moet dan worden stopgezet en voortgezet heparine, die echter niet in tabletvorm kunnen worden ingenomen, maar alleen rechtstreeks in de ader door infusie. Een blauwvlekverkleuring op de voetzolen of tenen kan optreden, maar in tegenstelling tot de hierboven beschreven “coumarinenecrose” is het onschadelijk en omkeerbaar: dit “paars-tenensyndroom” kan optreden na een langere behandeling met CoumarinenMarcumar® duurt ongeveer drie tot acht weken, en verbetert door de voeten omhoog te brengen.
Deze bijwerking van de CoumarinMarcumar®-therapie is ook zeldzaam. In een onderzoek uitgevoerd door de volksgezondheid portaal Sanego, meldde 6% van de 354 mensen een gewichtstoename tijdens de behandeling met Marcumar®. De mate waarin er een directe correlatie is tussen gewichtstoename en het medicijn is niet volledig opgehelderd.
Zelden is verlies van eetlust waargenomen als een bijwerking die waarschijnlijk verband houdt met gewichtsverlies. Omdat echter iedereen individueel op medicatie reageert, kan gewichtstoename niet worden uitgesloten. De belangrijkste en meest voorkomende bijwerkingen van de behandeling met Marcumar® zijn bloeding.
Deze worden meestal veroorzaakt door overdosering. Bloeden kan in principe overal in het lichaam voorkomen. Af en toe kan er bloeding optreden in de darmwand.
Rood of zwart verkleurde ontlasting kan duiden op bloeding in het maagdarmkanaal. De arts moet worden geraadpleegd. Lever ontsteking is een veel voorkomende bijwerking van de behandeling met Marcumar®.
Het kan met of zonder voorkomen geelzucht. In sommige gevallen, lever weefselschade en Leverfalen zijn waargenomen als zeer zeldzame bijwerkingen. In deze gevallen is het Leverfalen een levertransplantatie nodig had of tot de dood leidde.
Dit komt echter zeer zelden voor. Regelmatige controles van lever en bloed waarden en overleg met de arts bij klachten of onzekerheden verkleinen het risico. Af en toe treden tijdens de behandeling met Marcumar® huiduitslag, rode bultjes in de vorm van zogenaamde netelroos, jeuk en huidontsteking op.
Naast de bijwerkingen op de huid, tijdelijk diffuus haaruitval kan af en toe voorkomen. Marcumar® remt alle vitamine K-afhankelijke factoren. Het remt dus ook het zogenaamde proteïne C. Dit proteïne heeft een anticoagulerende functie.
Zogenaamde huid necrose kan optreden als gevolg van de kortere halfwaardetijd van proteïne C in vergelijking met de andere vitamine K-afhankelijke factoren. Dit komt omdat wanneer de behandeling met Marcumar ® begint, het proteïne C bloed niveau eerste druppels. Dit kan leiden tot huid of veneus trombose.
Om dit te voorkomen, heparine wordt aan het begin afgenomen. Zeer zelden kan ernstige huidbeschadiging met blijvende invaliditeit of als fataal gevolg worden geregistreerd. Algemene allergische huidreacties zijn ook zelden waargenomen. In een onderzoek uitgevoerd door de volksgezondheid portal Sanego, meldde 6% van de 354 mensen vermoeidheid als bijwerkingen van Marcumar-therapie.
Mogelijk is er een verband met een veranderd bloeddruk sinds de therapie. Maar het is ook mogelijk dat de vermoeidheid wordt beïnvloed en veroorzaakt door andere factoren. Afhankelijk van de mate waarin de vermoeidheid zich manifesteert, kan dit een effect hebben op het concentratievermogen van de getroffen persoon.
Onvoldoende concentratievermogen kan de dagelijkse activiteiten beperken of zelfs schade aan zichzelf of derden toebrengen. In dergelijke gevallen is het essentieel om de arts te raadplegen die de patiënt behandelt. In een onderzoek uitgevoerd door de volksgezondheid portal Sanego, meldde 1% van de 354 mensen impotentie als gevolg van behandeling met Marcumar.
In hoeverre er een directe context is met de drug en impotentie of dat bij combinatie andere factoren een rol spelen, is nog onduidelijk. Niet alle auteurs melden impotentie als bijwerking van de behandeling met Marcumar®. De gele lijst en de technische informatie van de fabrikant worden bijvoorbeeld niet vermeld erectiele dysfunctie als bijwerking van de behandeling met Marcumar®.
In het boek "Manual der Impotenz" schrijft de auteur prof. H. Porst dat erectiele dysfunctie is onder meer mogelijk met Marcumar®, maar het werkingsmechanisme is onduidelijk. Tijdens de behandeling met Marcumar® is bloed in de urine een zeer vaak voorkomende bijwerking. Dit kan mogelijk een teken zijn van een overdosis.
De verkleuring van de urine kan duiden op een bloeding in het urogenitale kanaal. Daarom dienen deze altijd aan de behandelende arts te worden gemeld. Het is raadzaam om de bloedstollingswaarden en eventueel de nier.
Indien nodig moet de dosering worden aangepast. Na maanden gebruik van Marcumar® kan dit af en toe leiden tot een afname van de botmassa of zogenaamd osteoporose De reden hiervoor is dat Marcumar® vitamine K remt. Vitamine K is nodig voor de vorming van de botmatrix.
Bijgevolg kan langdurig gebruik van het medicijn leiden tot een verstoring van het botmetabolisme. Dit verhoogt de kans op fracturen, vooral bij mensen met een overeenkomstige aanleg. De toediening van vitamine K kan echter niet omgekeerd verbeteren botdichtheid.
In een enquête van het gezondheidsportaal Sanego gaf 2% van de 354 mensen aan dat ze (meer) zweten hadden sinds de behandeling met Marcumar. Ze gaven meestal aan dat ze sneller zouden zweten dan vóór de behandeling. De mate waarin er een direct verband bestaat tussen zweten en behandeling met Marcumar® is niet volledig opgehelderd. Het kan echter niet worden uitgesloten dat het medicijn vegetatieve processen in het lichaam kan veranderen. Dit kan dus ook invloed hebben op het zweten.
