Bijwerkingen en geneesmiddelinteracties
De bijwerkingen van kalmerende middelen zijn talrijk en elke groep medicijnen heeft zijn eigen bijwerkingen. Daarom moet de bijsluiter van het medicijn zorgvuldig worden bestudeerd en moet de arts of apotheker worden geraadpleegd. Over het algemeen zijn de bijwerkingen afhankelijk van de dosis van het ingenomen kalmeringsmiddel en de duur van de behandeling.
Andere factoren zoals de leeftijd van de patiënt en geneesmiddelinteracties spelen ook een rol. Vooral het laatste speelt een belangrijke rol en mogelijke geneesmiddelinteracties moeten vóór inname met de arts worden besproken sedativa en dus vermeden. sedativa trigger fysieke en mentale bijwerkingen.
Vaak voorkomende bijwerkingen op psychologisch niveau zijn slaperigheid, lusteloosheid en vermoeidheid. Tegelijkertijd wordt de slaapstructuur verstoord, vooral de diepe slaapfasen worden verkort. Bovendien zijn de aandacht en het concentratievermogen beperkt.
Geheugen stoornissen komen voor. Het vertragen verlengt ook het reactievermogen, wat dramatische gevolgen kan hebben in het wegverkeer. Om deze reden nemen patiënten sterk sedativa mag niet alleen deelnemen aan het wegverkeer.
De lichamelijke bijwerkingen zijn net zo divers: eetluststoornissen en gewichtstoename, seksuele stoornissen, hoofdpijnhartkloppingen en sensorische stoornissen. Tegelijkertijd een ontspanning van het spierstelsel, wat, samen met mentale verwarring, gepaard gaat met onzekerheid bij het lopen en een verhoogd risico op vallen, wat gevaarlijk kan eindigen, vooral voor oude patiënten. Een belangrijke en gevaarlijke bijwerking van kalmerende middelen is de mogelijke luchtwegen en bloedsomloop Depressie, wat vooral kan voorkomen in het geval van een overdosis. Vooral bij oude patiënten of kinderen bestaat het risico dat het effect van de medicijnen wordt teruggedraaid (paradoxale reactie) en dat angst- en angstreacties vaker voorkomen.
Meer gedetailleerde informatie over verschillende kalmerende middelen
Benzodiazepines vormen de grootste en belangrijkste groep kalmerende middelen. Benzodiazepines zijn onderverdeeld in drie groepen op basis van hun werkingsduur. Groep 1 omvat de kortwerkende benzodiazepines (2-8 uur), zoals midazolam (handelsnaam Dormicum®), die een bijzonder hoog risico op verslaving en verwarring of agressie hebben.
De medicijnen in deze groep worden voornamelijk gebruikt bij slaapstoornissen en om op te wekken anesthesie In groep 2 zijn er werkzame stoffen met middellange werking (5 - 20 uur), die voornamelijk worden gebruikt bij slaapstoornissen. Lorazepam (Tavor®) of Oxazepam (Adumbran®) behoren tot deze groep.
De benzodiazepinen in groep 3 hebben een werkingsduur van 20-100 uur en naarmate deze geneesmiddelen worden afgebroken, worden metabolieten geproduceerd die actief blijven. Clonazepam (Rivotril®), diazepam (Valium®) of flurazepam (Dalmadorm®) zijn actieve ingrediënten in deze groep en hun bijwerkingen zijn voornamelijk vermoeidheid overdag. Bovendien wordt het reactievermogen sterk verminderd en worden de stoffen (vooral Rohypnol®) vaak misbruikt in de drugsscène of is er sprake van een afhankelijkheid.
Om afhankelijkheid te voorkomen, moeten de tabletten zo kort mogelijk worden ingenomen en onderbroken door pauzes. Bovendien moet het medicijn langzaam worden stopgezet na een langere gebruiksperiode. Barbituraten (methohexitaal, fenobarbital, thiopental) zijn krachtiger dan benzodiazepinen en hebben daarom vaak nog dodelijkere gevolgen dan benzodiazepinen bij overdosering.
Omdat hun effecten niet direct kunnen worden teruggedraaid, veroorzaken ze fatale respiratoire en hartstilstand Bovendien ontwikkelen patiënten snel tolerantie. Vanwege de talrijke nadelen van barbituraten worden ze nu alleen gebruikt voor inductie van anesthesie en epilepsie.
De medicijnopties voor antidepressivum therapie zijn enorm divers en gebruiken een breed scala aan verschillende werkingsmechanismen. Veel antidepressiva hebben een kalmerend en psychomotorisch dempend effect op de patiënt. In het bijzonder de tricyclische antidepressivum antidepressiva (vooral TCA amitriptyline, clomipramine, doxepine, trimipramine en Opipramol®) en selectief serotonine heropnameremmers (SSRI, bijv citalopram, sertraline) worden ook gebruikt bij de behandeling van obsessief-compulsieve stoornissen of Angst stoornissen in aanvulling op Depressie.
In het laatste geval worden ze echter in hogere doses gegeven dan in Depressie. neuroleptica worden voornamelijk gebruikt bij de therapie van schizofrenie en psychotische stoornissen, maar worden ook gebruikt bij persoonlijkheidsstoornissen of psychosen met rusteloosheid, manische stoornissen of agressie. neuroleptica worden ook gebruikt bij anesthetische premedicatie.
Door te remmen histamine receptoren, ze hebben ook een kalmerend effect. Opioïden zijn de krachtigste pijnstillers beschikbaar met ernstige bijwerkingen. De therapeutische effecten van opioïden zijn analgesie (pijnstillers) en onderdrukking van de hoestprikkel (hoestwerende middelen).
Bijwerkingen zijn onder meer afhankelijkheid en verslaving, ademhalingsdepressie, misselijkheid en braken, constipatie en lage bloed druk. Het kalmerende effect is echter ook een van de bijwerkingen: Opioïden kalmeren en slaap opwekken. Patiënten kunnen echter worden gewekt uit opioïde-geïnduceerde slaap, wat niet mogelijk is met barbituraten of benzodiazepines.
Het kalmerende effect van opioïden wordt benut door zeer effectieve opioïden te gebruiken, zoals fentanyl, sufentanil of remifentanil als verdovende middelen Deze medicijnen worden gebruikt om allergische reacties zoals hooi te behandelen koorts Hun werkingsmechanisme remt histamine receptoren, die een reactie veroorzaken die alertheid opwekt.
Bijgevolg de remming hiervan histamine receptoren resulteren daarom in significant verdoving Deze originele bijwerking van antihistaminica, is gebruikt als een wenselijk effect en er zijn verschillende slaappillen (doxylamine, difenhydramine) of anxiolytica (hydroxyzine) op basis van een antihistaminicum. Deze medicijnen zijn zonder recept verkrijgbaar in apotheken, omdat ze over het algemeen alleen als 'licht' worden ervaren slaappillen.
Er zijn een aantal kruidenpreparaten waarvan in sommige onderzoeken is aangetoond dat ze een vergelijkbaar effect hebben als histamine-receptorblokkers wanneer ze in voldoende doses worden ingenomen. Een bekend kalmerend middel op basis van kruiden is valeriaan, of beter gezegd de essentiële oliën die uit de valeriaanwortel worden gewonnen. Valeriaan heeft een kalmerend effect en bevordert het in slaap vallen en doorslapen.
Het effect treedt niet direct na de eerste inname op, maar het is nodig om het minimaal twee weken in te nemen totdat de effecten merkbaar worden. Valeriaan kan vooral helpen bij milde slaapstoornissen of angsttoestanden. Het wordt vaak gebruikt in combinatie met andere geneeskrachtige kruiden.
melisse bladeren en hun etherische olie hebben ook een kalmerende en angstverlichtende werking. Lavendel en passiebloem hebben een soortgelijk effect. De geneeskrachtige kruiden valeriaan, citroenmelisse, lavendel en passiebloem worden vaak samen gebruikt om angst te verlichten.
Pepermunt, dwz thee of etherische olie, heeft ook een ontspannend en rustgevend effect. Een biertje (geen overmatige consumptie) kan ook als kalmerend middel werken. Hop zijn een belangrijk ingrediënt van bier en hebben een slaapverwekkende werking. Het Californische maanzaad wordt ook gebruikt. Het wordt gebruikt in kruidengeneeskunde voornamelijk als slaapmiddel en kalmerend middel bij milde mentale stress.
Alle artikelen in deze serie:
