Vitamine B2 - ook wel riboflavine of lactoflavine - speelt een belangrijke rol in het lichaam bij de omzetting van voedsel in energie. De water-oplosbaar vitamine komt voor in dierlijk voedsel zoals vlees of vis, maar ook in plantaardige producten zoals gele paprika of erwten. Terwijl vitamine B2-deficiëntie komt vaker voor in ontwikkelingslanden, het komt zelden voor in Duitsland. Typische symptomen die op een dergelijk tekort duiden, zijn gescheurde hoeken van de mond, gingivitis, en een algemeen gevoel van vermoeidheid.
Effect van riboflavine in het lichaam
Riboflavine is een geelachtig plantenpigment dat door mens en dier kan worden opgenomen via de dunne darm Daarom wordt vitamine B2 niet alleen in plantaardig voedsel maar ook in dierlijk voedsel aangetroffen. Vitamine B2 kan uit dierlijk voedsel bijzonder goed door mensen worden opgenomen.
In ons lichaam is vitamine B2 vooral belangrijk voor de stofwisseling, omdat het fungeert als een bouwsteen van verschillende co-enzymen. Op deze manier helpt vitamine B2 om te zetten koolhydraten, vetten en eiwitten in energie. Daarnaast ondersteunt het ook de werking van vitamine B3 (niacine) en vitamine B6 (pyridoxine) in het lichaam.
Momenteel wordt onderzocht of het nemen van speciale vitamine B2 supplementen kan mensen helpen die aan migraine lijden. Het innemen van de vitamine zou voorkomen migraine aanvallen. Echter, de exacte dosis van vitamine B2 die voor dit doel nodig is, is nog steeds controversieel. Hoewel in sommige gevallen een dosis van 100 milligram wordt geadviseerd, andere onderzoeken bevelen een dosis van 400 milligram aan.
Vitamine B2: voorkomen in voedsel
Vitamine B2 komt voornamelijk voor in dierlijk voedsel zoals zuivelproducten, eieren, vlees en vis. Het wordt echter ook aangetroffen in plantaardige producten, waaronder gele paprika's, broccoli, erwten en boerenkool en graanproducten.
De dagelijkse behoefte aan vitamine B2 is ongeveer 1.5 milligram. Zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven, rokers, alcoholisten en mensen met suikerziekte of andere stofwisselingsstoornissen hebben een iets hogere behoefte. Hetzelfde geldt zowel bij hoge als bij hoge lichamelijke activiteit spanning De dagelijkse dosis vitamine B2 kan onder meer worden gedekt door de volgende voedingsmiddelen:
- 4 glazen melk
- 4 eieren
- 50 gram varkenslever
- 150 gram roggekiem
- 230 gram camenbert
- 375 gram halfharde kaas
Vitamine B2 is relatief hittestabiel, maar is extreem gevoelig voor licht. De vitamine wordt bijvoorbeeld snel vernietigd in transparant melk flessen. Levensmiddelen met vitamine B2 dienen daarom altijd zo goed mogelijk tegen licht te worden bewaard.
Symptomen van vitamine B2-tekort
Vitamine B2 moet regelmatig aan het lichaam worden geleverd, omdat het lichaam slechts ongeveer twee tot zes weken een voorraad kan opbouwen. Omdat de vitamine echter in veel voedingsmiddelen wordt aangetroffen, is een regelmatige toevoer meestal geen probleem. Hoewel vitamine B2-tekort daarom relatief zeldzaam is in Duitsland, komt het vaker voor in ontwikkelingslanden. In Duitsland worden met name risicogroepen zoals senioren, jonge vrouwen en veganisten getroffen.
Typische symptomen die duiden op een vitamine B2-tekort zijn gescheurde hoeken van de mond, zere keel, kauwgom ontsteking, huid problemen, en een algemeen gevoel van 피로 en vermoeidheid Ernstigere symptomen zijn onder meer problemen met het gezichtsvermogen, groeistoornissen, neurologische aandoeningen en bloedarmoede.
Bij een uitgesproken vitamine B2-tekort kan dit ook leiden tot een tekortkoming in andere vitaminen Dit komt doordat vitamine B2 het metabolisme van vitamine B3 (niacine), vitamine B6 (pyridoxine), foliumzuur en vitamine K Het niveau van riboflavine in de bloed kan worden bepaald met behulp van een EGRAC-test (erytrocyt glutathione reductase activering).
Overdosis vitamine B2
Tot op heden geen nadelige gevolgen volksgezondheid Er zijn effecten waargenomen na een overdosis vitamine B2. Als de vitamine in overmatige hoeveelheden wordt ingenomen, wordt deze meestal eenvoudig via de nieren uitgescheiden. In geïsoleerde gevallen diarree en een oranje verkleuring van de urine trad op bij zeer hoge doses.
