Als levensreddende maatregel, amputatie is vaak het laatste redmiddel. Daarna, amputatie pijn komt relatief vaak voor. Er zijn twee soorten: fantoom pijn in de ledematen en stomp pijn.
Wat is amputatiepijn?
Na de chirurgische verwijdering van een lichaamsdeel, wordt het genoemd amputatie Het resultaat van deze levensreddende chirurgische ingreep is vaak een amputatie pijn Na de operatieve verwijdering van een lichaamsdeel wordt dit een amputatie genoemd. Het gevolg van deze levensreddende chirurgische ingreep is vaak een amputatie pijn. Er wordt onderscheid gemaakt tussen fantoompijn en stomp pijn. Medische experts zijn nog steeds aan het twijfelen over de oorzaak van fantoompijn Het lichaamsdeel, dat effectief niet meer aanwezig is, doet pijn ook al behoort het niet meer tot het lichaam. Phantom pijn in de ledematen is het resultaat van meer dan 50 procent van alle amputaties. Zelfs als bij een ongeval een ledemaat wordt geamputeerd, kan deze amputatiepijn optreden. Sommige getroffen personen hebben ook nog symptomen van aanraking, temperatuur en beweging in het geamputeerde ledemaat. Dit worden fantoomsensaties genoemd. Een ander type amputatiepijn is stomppijn. Hier treedt de pijn direct op bij de amputatiestomp. Er is chronisch en acuut residu pijn in de ledematen.
Oorzaken
De oorzaken van amputatiepijn variëren. Afhankelijk van hoe de pijn optreedt, wordt dit fantoompijn en stomppijn genoemd. Amputatiepijn in de ledemaat die niet aanwezig is, wordt fantoompijn genoemd. De oorzaken hiervan zijn nog niet onderzocht. Er zijn verschillende theorieën over hoe deze pijn optreedt. De ernst van de amputatiepijn hangt voornamelijk af van hoe lang de pijn duurde vóór de amputatie en hoe intens deze was. De geïrriteerde zenuwcellen hebben de pijn opgeslagen en blijven later reageren, ook als er geen prikkel meer is. Verminderd bloed doorstroming in de resterende stronk of verhoogde spierspanning zijn ook mogelijk. Ook psychologische factoren zijn denkbaar. Afhankelijk van de patiënt voorwaardekan amputatiepijn variëren in intensiteit. Stomppijn treedt vaak direct na amputatie op. Deze acute amputatiepijn is een gevolg van wondpijn, infectie en blauwe plekken. Als de stomppijn chronisch is, kan deze worden veroorzaakt door problemen met de bloedsomloop, zenuwschadebotsporen, littekenpijn, De ziekte van Sudeck, Slechte prothetische montage, en chronische infecties, bijvoorbeeld.
Symptomen, klachten en tekenen
In de eerste plaats wordt amputatiepijn geassocieerd met zeer ernstige pijn. Deze komen vooral voor in het getroffen gebied waar een ledemaat wordt geamputeerd. In de meeste gevallen is het ook niet mogelijk om direct een voorspelling te doen over het beloop van amputatiepijn. In het ergste geval kan de pijn enkele maanden aanhouden en niet vanzelf verdwijnen. De pijn zelf verspreidt zich vaak naar aangrenzende delen van het lichaam, zodat er ook in deze gebieden hevige pijn is. Vooral 's nachts kan de amputatiepijn optreden leiden naar slapeloosheid en dus tot prikkelbaarheid of Depressie Over het algemeen kan permanente pijn ook leiden tot psychologische stoornissen en het dagelijkse leven van de getroffen persoon veel moeilijker maken. Vaak kan deze pijn maar tot op zekere hoogte worden beperkt en verlicht door pijnstillers te slikken. Naast amputatie pijn, infectie of ontsteking van de wond kan ook voorkomen. Dit gaat vaak gepaard met een lozing van pus of roodheid. De pijn wordt meestal ook intenser wanneer het getroffen gebied wordt gespannen of gestrest. Over het algemeen neemt het vermogen van de patiënt om gewicht te dragen aanzienlijk af.
Diagnose en verloop
Allereerst probeert de arts vast te stellen of de amputatiepijn optreedt op het niet-bestaande lichaamsdeel of op de stomp. De getroffen persoon moet de pijn gedetailleerd beschrijven. Het is belangrijk om de duur, intensiteit, karakter en triggerende factoren te noemen en of er al tegenmaatregelen zijn genomen. Een pijndagboek kan erg handig zijn voor documentatie. Zelfs als fantoompijn wordt vermoed, moeten alle oorzaken van pijn in de ledematen worden uitgesloten. Tijdens een fysiek onderzoek, onderzoekt de arts het chirurgische restledemaat en probeert vast te stellen of ontsteking, verharding, pijnpunten of stoornissen in de bloedsomloop zijn aanwezig.Magnetische resonantie imaging, Röntgenfoto's en angiografieën kunnen worden uitgevoerd voor verdere diagnose. Het beloop van amputatiepijn is afhankelijk van de oorzaak en het soort pijn. Stomppijn kan acuut of chronisch zijn. Het ontstaat vaak direct na de amputatie. Fantoompijn aan de ledematen daarentegen is meer langdurig, kan vanzelf verbeteren en kan na enige tijd plotseling weer verschijnen. Voor alle soorten amputatiepijn, vroegtijdig therapie is belangrijk voor langdurig succes.
Complicaties
Amputatiepijn treedt altijd op na een amputatie en is tot op zekere hoogte volkomen normaal. De getroffen persoon moet pijnstillers nemen voor de pijn, maar deze moet na enkele weken na de amputatie zelf verdwijnen. Het is echter ook mogelijk dat de amputatiepijn nog maanden na de amputatie aanwezig is. Als deze pijn nog steeds erg ernstig is, moet u een arts raadplegen. Amputatiepijn ontstaat vaak door een infectie of ontsteking heeft zich ontwikkeld bij de wond. Dergelijke infecties of ontstekingen moeten met spoed door een arts worden behandeld. Echt volksgezondheid hier kunnen problemen optreden als deze infecties niet op tijd worden verwijderd. Een pijndagboek helpt de arts enorm om de oorzaak van de pijn vast te stellen. Amputatiepijn treedt ook op wanneer de geamputeerde ledemaat relatief zwaar wordt belast. Vooral in de eerste maanden na de amputatie moet de aangedane ledemaat worden gespaard en niet fysiek worden belast. Bij stress treedt amputatiepijn op en deze is volkomen normaal. Ze verdwijnen echter weer als de wond volledig genezen is.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Amputatiepijn is een van de meest ernstige en complexe pijnen in het menselijk lichaam. Het treedt onmiddellijk op na de amputatie van een lichaamsdeel of inwendig orgaan en is dan normaal en te verwachten. Terwijl de patiënt nog in het ziekenhuis ligt, moet hij of zij dat doen praten aan de behandelend arts over de pijn als deze niet op zijn minst te verdragen is met de pijnstillers die tot nu toe zijn gegeven. Chirurgische pijn verbetert gewoonlijk binnen een paar dagen of weken, wordt zwakker en gemakkelijker te verdragen. Als dit niet het geval is, moet de arts de operatie opnieuw onderzoeken wonden en ontdek waarom de pijn nog steeds zo hevig is. Bij amputatiepijn is er echter een psychologische component, zelfs maanden en jaren na de aanvankelijke chirurgische pijn. De getroffen persoon kan pijn voelen alsof het verwijderde lichaamsdeel er nog was. Het stompbeen kan ook ernstige pijn veroorzaken tijdens het verwijderen van een ledemaat. Slecht passende prothesen zorgen voor drukpunten en worden afgeschraapt huid, die ook als amputatiepijn worden gerekend. In al deze gevallen moet de patiënt onmiddellijk naar de arts gaan, omdat uiterlijk bij het optreden van amputatiepijn vanwege psychologische redenen kan worden aangenomen dat deze niet meer kan worden behandeld zonder medische hulp. Het risico bestaat dat de patiënt ongecontroleerd sterk zal worden pijnstillers en raak er dus al na een korte gebruiksperiode aan verslaafd.
Behandeling en therapie
Therapie hangt ervan af of de amputatiepijn is fantoompijn of stomp pijn. Bij fantoompijn is de primaire behandeling het aanpakken van de pijn, omdat de oorzaak van de pijn niet meer aanwezig is. De behandeling van deze amputatiepijn moet snel en consistent zijn. Als de pijn langer dan zes maanden aanhoudt, is deze moeilijk te behandelen. Medicijnen zoals opiaten, analgetica, psychotrope geneesmiddelen, calcitonine en capsaicin zijn geschikt. Evenzo wordt fantoompijn in de ledematen neuraal behandeld therapie, spiegeltherapie, of psychotherapie Stomppijn wordt behandeld door de oorzaak weg te nemen. Zo moeten infecties worden genezen en moeten slecht passende prothesen beter worden aangepast. Ondertussen worden goedaardige forfaitaire formaties en ongerichte zenuwneoplasma's niet verwijderd.
Vooruitzichten en prognose
In de meeste gevallen is amputatiepijn een veel voorkomend symptoom dat meestal niet kan worden vermeden. Deze pijn neemt daardoor af met de tijd, hoewel er geen algemeen verloop kan worden voorspeld. In sommige gevallen kunnen mensen nog maanden na de amputatie pijn blijven lijden. Daarnaast kan de amputatiepijn ook veroorzaakt worden door een infectie of ontsteking, zodat deze in ieder geval behandeld moet worden. De behandeling wordt vervolgens uitgevoerd met behulp van antibiotica, waarbij er meestal een positief verloop van de ziekte is. Hetzelfde, pijnstillers worden ook gebruikt om de amputatiepijn te beperken en om het dagelijks leven van de getroffen persoon te vergemakkelijken. De kwaliteit van leven wordt significant verminderd door de pijn en het is niet ongebruikelijk voor psychische klachten of Depressie gebeuren. In dat geval kan psychologische behandeling van de patiënt nodig zijn om verdere gevolgschade te voorkomen. De meeste amputatiepijn kan ook worden beperkt door prothesen aan te brengen. Deze pijn kan niet in alle gevallen worden beperkt. De levensverwachting van de patiënt kan ook worden verminderd door amputatie.
het voorkomen
Amputatiepijn kan slechts in geringe mate worden voorkomen. De beste preventie is het toedienen van pijnstillers vóór de amputatie. Dit voorkomt het zenuwen van het "herinneren" van de pijn vóór de chirurgische ingreep. Elektrische stimulatieprocedures helpen bij het voorkomen van amputatiepijn onmiddellijk na de amputatie als ze rechtstreeks op het restledemaat worden aangebracht. Ook is het erg belangrijk dat de prothese zeer goed past en dat deze regelmatig wordt gecontroleerd en eventueel wordt bijgesteld.
Nazorg
Na amputatie van een ledemaat zijn er twee verschillende soorten pijn bekend. Beide moeten zo snel mogelijk worden behandeld. Amputatiepijn kan een zeer reële pijn zijn aan de overgebleven arm of been stomp. Deze pijn kan te wijten zijn aan drukpunten op de stronk of. Het kan ook pijn zijn door wondontsteking. De nazorg mag niet worden beëindigd totdat het stompbeen is genezen. Het omvat het plaatsen van een prothese en het oefenen ermee. Problemen met amputatiepijn kunnen echter altijd later optreden. In sommige gevallen is follow-up opnieuw nodig omdat een ernstige ontsteking of decubitus bij een diabetespatiënt moet worden behandeld. Soms vereist de follow-up een verdere inkorting van de amputatiestomp met enkele centimeters. Tijdens de nazorg moet dan ook de prothese worden aangepast. Typische amputatiepijn omvat ook zogenaamde fantoompijn. Het gaat om pijn die optreedt in aanvallen en begint in de ledemaat die niet meer aanwezig is. Omdat deze amputatiepijn niet altijd direct na de amputatie optreedt en geen echte locatie heeft, is deze moeilijker te behandelen. Nazorg kan in dit geval alleen gaan over pijnbestrijding en voorlichting over de aard van dit pijnfenomeen. De vervolgzorg moet zo snel mogelijk na de amputatie beginnen, omdat amputatiepijn dan gemakkelijker op te lossen is.
Hier is wat u zelf kunt doen
In het geval van amputatiepijn moet een onderscheid worden gemaakt tussen stomppijn en fantoompijn in de ledematen als het gaat om acties die de getroffen persoon kan ondernemen om deze zelf te verlichten. Aangezien fantoompijn in de ledematen strikt genomen geen fysieke oorzaak heeft, is de hersenen moet ook worden opgevolgd in gevallen van niet-medicamenteuze therapie. Het is aangetoond dat de zogenaamde spiegeltherapie, waarbij de aanwezigheid van twee gezonde ledematen wordt nagebootst door een geschikt en handig apparaat, verlichting brengt. De hersenen wordt misleid door het gezonde deel van het lichaam zo te bewegen en te ontspannen dat de spiegel - de weergave van het geamputeerde deel van het lichaam - in dezelfde positie moet komen. De hersenen interpreteert dit als werkelijk ontspanning Fantoompijn, zoals pijn in de restledemaat, kan ook worden verlicht met elektrische stimulatie. Massages van de ledematen en bepaalde gymnastiekoefeningen kunnen ook helpen. In het geval van restledemaatpijn, de effectiviteit van zichzelf opgelegd maatregelen hangt sterk af van de oorzaak van de pijn. Onjuist passende prothesen en infecties kunnen niet alleen worden behandeld. Plotselinge pijnaanvallen zonder een aanwijsbare oorzaak kunnen meestal worden verlicht met medicatie in plaats van massage of warme baden. In het geval van pijnaandoeningen, maatregelen For ontspanning zijn over het algemeen positief. Dit kan bestaan uit het uitoefenen van een hobby, het nemen van een sauna of een korte tijd in bed uitrusten. Het consumeren van kruidensubstanties die een pijnstillende werking hebben, kan daar ook deel van uitmaken pijntherapie.
