Prognose
De prognose van het cervicale wervelkolomsyndroom en de hoofdpijn die ermee gepaard gaat, hangt af van de oorzakelijke onderliggende ziekte. Een exacte prognose kan daarom niet worden gegeven.
Symptomen
Typisch, hoofdpijn bij patiënten die lijden aan cervicale wervelkolom syndroom beginnen in de nek Gebied (nek pijn). tevens de rug hoofdpijn gevoeld door de patiënt kan uitstralen in de armen en handen. Veel mensen die er last van hebben chronisch cervicaal wervelsyndroom rapport van regelmatig voorkomende hoofdpijn, waarvan de sterke intensiteit zelfs leidt tot misselijkheid en braken.
Andere symptomen van het cervicale wervelkolomsyndroom zijn verminderd gezichtsvermogen, duizeligheid en tinnitus. In aanvulling op de nek en hoofdpijnkunnen neurologische gebreken optreden. Niet zelden melden de getroffenen gevoelloosheid en tintelingen in de armen en handen.
In de loop van de ziekte kan ook verlamming van de armspieren optreden. Bovendien kan het cervicale wervelkolomsyndroom verder worden onderverdeeld volgens de exacte lokalisatie en pijn straling. In de dagelijkse praktijk wordt onderscheid gemaakt tussen het bovenste, middelste en onderste cervicale wervelkolomsyndroom.
In het geval van het bovenste cervicale syndroom is er typisch een straling van de nek en hoofdpijn aan de achterkant van de hoofd In sommige gevallen voelen de getroffen patiënten ook een sterk prikkelend gevoel dat zich uitstrekt over de oren en het voorhoofd. Het middelste cervicale syndroom veroorzaakt daarentegen slechts in zeer zeldzame gevallen hoofdpijn.
Patiënten die lijden aan dit type cervicaal wervelkolomsyndroom melden eerder klachten in de schouderblad en arm gebied. Ook gevoelloosheid, tintelingen en motorische stoornissen zijn typerend voor dit type cervicaal syndroom. Het syndroom van de onderste cervicale wervelkolom manifesteert zich meestal door symptomen die uitstralen naar de onderarmen en handen.
Vooral de exacte lokalisatie van de klachten in het gebied van de handen maakt conclusies over de getroffene mogelijk zenuwwortel Een veel voorkomend symptoom bij het cervicale wervelkolomsyndroom is hoofdpijn, waarbij de achterkant van de hoofd wordt het vaakst getroffen. Het onderste deel van de achterkant van de hoofd is de bron van de grote spier met een kap (Muscuslus trapezius), die zich uitstrekt tot in beide schouders en de thoracale wervelkolom, en van kleine spieren in de diepte, die belangrijk zijn voor de beweeglijkheid van het hoofd.
In alle delen van deze spieren kan spanning optreden, wat kan leiden tot hoofdpijn aan de achterkant van het hoofd en andere symptomen van het cervicale wervelkolomsyndroom. Bovendien geïrriteerd zenuwen kan ook verantwoordelijk zijn voor pijn straalt naar de achterkant van het hoofd. Als het pijn zit uitsluitend achter op het hoofd, maar de oorzaak van de klachten kan ook spanningshoofdpijn zijn.
Het is echter vaak niet mogelijk om met zekerheid een onderscheid tussen beide te maken. Anders dan bij het cervicale wervelkolomsyndroom, moeten er ook alarmsignalen zijn voor een gevaarlijke ziekte. Enerzijds zijn deze plotseling, extreem sterk pijn in de achterkant van het hoofd, ook bekend als vernietigende hoofdpijn, en aan de andere kant hoofdpijn die gepaard gaat met toenemende nekstijfheid en mogelijk koorts.
In dergelijke gevallen moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Met de vele mogelijke manifestaties van een cervicaal syndroom kan ook hoofdpijn van het voorhoofd optreden. Deze lokalisatie komt minder vaak voor in vergelijking met de achterkant van het hoofd, maar treft niettemin sommige mensen die aan het syndroom lijden.
Vooral wanneer het bovenste deel van de cervicale wervelkolom wordt aangetast, kan de pijn uitstralen van de oren naar het voorhoofd. Het pijnkarakter wordt vaak omschreven als stekend. Beide kanten of slechts één kant kunnen worden aangetast.
Strikt eenzijdige hoofdpijn in het voorhoofd is meer typerend voor migraine of clusterhoofdpijn. Een dof of beklemmend pijnkarakter kan ook worden veroorzaakt door spanningshoofdpijn. Ongeacht de oorzaak kan vaak verlichting worden bereikt door een pijnstiller gedurende een korte periode te gebruiken en regelmatig te bewegen, zowel bij cervicaal ruggenmergsyndroom als bij de andere mogelijke oorzaken. Bij frequente of zeer ernstige hoofdpijn in het voorhoofd dient de huisarts te worden geraadpleegd en om hulp gevraagd.
Veel mensen met een cervicaal wervelkolomsyndroom hebben last van hoofdpijn en duizeligheid. Dit gaat meestal gepaard met duizeligheid of duizeligheid. Bovendien kan er looponzekerheid ontstaan.
De oorzaken liggen enerzijds in zenuwirritatie en anderzijds in de vaak beperkte mobiliteit van de cervicale wervelkolom. De gespannen houding kan hoofdpijn en duizeligheid veroorzaken. Bovendien kan het positiegevoel worden verminderd, wat de symptomen verder verergert.
Het cervicale wervelkolomsyndroom is echter slechts een van de vele mogelijke oorzaken van duizeligheid. Er zijn veel andere ziekten die ook verantwoordelijk kunnen zijn duizeligheid en hoofdpijn tegelijkertijd. Tijdens de diagnostische verduidelijking, soms een ziekte van de zenuwen of het gevoel van evenwichtkan bijvoorbeeld worden geïdentificeerd als de oorzaak.
De diagnose cervicale wervelkolomsyndroom kan dan uiteindelijk pas na elkaar worden gesteld oorzaken van hoofdpijn en duizeligheid zijn uitgesloten. Een cervicaal wervelsyndroom kan een verscheidenheid aan niet-specifieke symptomen veroorzaken. Naast hoofdpijn hebben veel patiënten ook af en toe last van misselijkheid.
Dit kan worden veroorzaakt door irritatie van de zogenaamde nervus vagus, die loopt van de hersenen aan beide zijden van de nek naar de interne organen De spier- of benige oorzaken van het cervicale syndroom kunnen worden geactiveerd misselijkheid door de zenuw te beïnvloeden. Misselijkheid kan ook het gevolg zijn van duizeligheid, wat ook voorkomt bij sommige mensen met het cervicale wervelkolomsyndroom.
Bovendien reageren sommige mensen met misselijkheid op pijn in de nek of schouder. Vaak blijft de oorzaak van het symptoom echter onzeker. Mensen die vaak last hebben van hoofdpijn en misselijkheid, moeten zich laten nakijken bij hun huisarts.
Indien nodig kunnen de symptomen ook verschillende oorzaken hebben. Misselijkheid kan ook optreden als gevolg van maag problemen, bijvoorbeeld. In sommige gevallen is het raadzaam om het symptoom te bestrijden door middel van medicatie.
Duizeligheid is een zeer niet-specifiek en vaag gedefinieerd gevoel dat te wijten kan zijn aan verschillende mogelijke oorzaken. Naast hoofdpijn en vele andere klachten kan een cervicaal wervelsyndroom ook een gevoel van duizeligheid veroorzaken. Dit kan onder meer worden veroorzaakt door beperkte mobiliteit van de cervicale wervelkolom met als gevolg onzekerheid in het lopen en pijn.
Het symptoom kan meestal niet specifiek worden behandeld, maar verbetert door maatregelen die leiden tot de verlichting van de symptomen van een cervicaal wervelsyndroom in het algemeen. In sommige gevallen veroorzaakt een cervicaal wervelkolomsyndroom irritatie van zenuwcellen, wat leidt tot een terugval bloed druk en dus tot duizeligheid. In zo'n geval, bloed de druk moet worden gemeten wanneer de symptomen optreden.
Slikproblemen kan verschillende oorzaken hebben, waarbij men zich grofweg kan verdelen in mechanische storingen, bijvoorbeeld door een uitstulping of compressie van buitenaf, en functiestoringen, door een storing van de zenuwen Een zeldzame maar mogelijke oorzaak kan een cervicaal wervelsyndroom zijn, waarbij slikproblemen worden veroorzaakt door zenuwirritatie. Een andere oorzaak van hoofdpijn en slikproblemen bij een cervicale wervelkolomsyndroom is ook een verkramping van een spier die diep voor de cervicale wervelkolom loopt.
Over het algemeen komen echter andere oorzaken van slikproblemen vaker voor, zodat een arts moet worden geraadpleegd als de symptomen regelmatig of gedurende langere tijd aanhouden. Visuele stoornissen kunnen bijvoorbeeld optreden in de vorm van knipperende ogen, dubbel zien, gezichtsveldbeperkingen of een vermindering van de gezichtsscherpte. Een cervicaal wervelkolomsyndroom kan ook gepaard gaan met lichte visuele stoornissen, bijvoorbeeld wanneer de bloed levering aan het leverende bloed schepen in de nek is aangetast.
Dit is dan echter een diagnose van uitsluiting. Nieuw voorkomend visuele stoornissen moet altijd worden verduidelijkt door een medisch onderzoek, omdat het in zeldzame gevallen ook een ziekte van de ogen kan zijn of hersenen behandeling vereist. Dit geldt bijvoorbeeld ook als er slechts een tijdelijk verlies van het gezichtsvermogen in één oog is. Als hoofdpijn en gezichtsstoornissen plotseling optreden, kan een van de symptomen een acute verhoging van de intraoculaire druk zijn (glaucoma), die moet worden behandeld.
