Amikacine wordt gebruikt als een antibioticum tegen verschillende ziekten van de luchtwegen, tegen klachten in de buik en ook tegen infecties van de nier of in brandwonden wonden en hersenvliesontsteking Het wordt meestal gemakkelijk verdragen antibioticum dat heeft weinig vaak voorkomende bijwerkingen.
Wat is amikacine?
Amikacine wordt gebruikt als een antibioticum, bijvoorbeeld tegen verschillende ziekten van de luchtwegen, tegen klachten in de buik en ook tegen infecties van de nier. Amikacine behoort tot de groep van antibiotica gebaseerd op aminoglycoside en werkt uitsluitend tegen aëroob en gramnegatief bacteriën Het wordt meestal intraveneus of direct intramusculair toegediend, er is slechts één uitzondering in tabletvorm. Het is dus ook het enige aminoglycoside dat überhaupt in een andere vorm wordt toegediend (buiten injecties Amikacin wordt over het algemeen goed verdragen en kan zowel aan mensen van middelbare leeftijd als aan senioren worden gegeven.
Farmacologische werking
Als antibioticum werkt amikacine uitsluitend tegen bepaalde bacteriën en mag geen directe effecten hebben op individuele organen, met uitzondering van bijwerkingen. Eenmaal toegediend, probeert het op aminoglycoside gebaseerde medicijn rechtstreeks te interfereren met de zogenaamde eiwitbiosynthese van de geïnfecteerde bacteriën Deze synthese wordt geremd door amikacine en de vorming van nieuw eiwitten, die nodig zijn voor het metabolisme, wordt volledig voorkomen door de werkzame stof. Geïnfecteerde bacteriën zijn dus niet meer levensvatbaar en kunnen zich ook niet vermenigvuldigen. Dit zou in relatief korte tijd moeten gebeuren leiden tot de dood van alle geïnfecteerde bacteriën. Van het feitelijke actieve ingrediënt in Amikacin komt slechts ongeveer 11% in de [[bloedbaan]], waar het zich direct aan plasma bindt. eiwitten De "levensduur" van dit plasma is drie uur. Gedurende deze tijd oefent amikacine het beschreven effect uit. Daarna wordt het actieve ingrediënt meestal volledig uitgescheiden in de urine, zodat er geen residuen achterblijven in het lichaam van de patiënt. Hoe lang de behandeling met amikacine duurt, hangt af van de ernst van de ziekte en verschilt daarom van patiënt tot patiënt.
Medische toepassing en gebruik
Amikacin wordt bijna altijd intraveneus of intramusculair toegediend. Er zijn maar een paar preparaten die oraal of op een andere manier worden toegediend. Het medicijn zelf wordt gebruikt voor een verscheidenheid aan verschillende ziekten: amikacine dient in de eerste plaats als een behandeling voor luchtweginfecties veroorzaakt door bacteriën, en het kan ook verschillende infecties in de buik bestrijden (zoals buikvliesontsteking in veel voorkomende gevallen). Milde tot matige verbranding wonden behoren ook tot de toepassingen van het antibioticum. In milde tot matige gevallen van hersenvliesontsteking or endocarditiskan amikacine ook een verbetering van de symptomen veroorzaken. Amikacin wordt ook gebruikt voor septische infecties van de nier en het gehele urogenitale systeem als het anders is drugs speciaal ontworpen voor deze orgels bieden geen verlichting. In gevallen van gegeneraliseerde bacteriëmie of bloedvergiftiging, wordt amikacine ook gebruikt. Amikacin heeft naar onze huidige kennis geen off-label toepassingen. Het medicijn mag ook niet worden gebruikt bij pasgeborenen of premature baby's of bij overgevoeligheid voor bepaalde op aminoglycosiden gebaseerde antibiotica komt veel voor. Gedurende zwangerschap en lactatie, de administratie van amikacine wordt ook niet aanbevolen, omdat op deze manier (moedermelk) het kind kan ook in aanraking komen met de werkzame stof.
Risico's en bijwerkingen
Vaak voorkomende bijwerkingen van amikacine zijn verschillende maagdarmkanaalaandoeningen, waaronder met name een aanhoudend gevoel van misselijkheid en als een resultaat, braken. Voorts administratie van het medicijn kan leiden tot matige hoofdpijn en slechthorendheid. Tijdelijke nierbeschadiging is een van de bijwerkingen van amikacine, net als perifere zenuwschade Minder gebruikelijk zijn ook ademhaling problemen en aanhoudende convulsies en spiertrekkingen Bovendien, sommige interacties met andere drugs zijn bekend: De bovengenoemde verslechtering van het gehoor kan worden verergerd als cytostatische geneesmiddelen met platina of lus diuretica worden toegediend naast amikacine spierverslappers klagen ook over een significant verlengde (ongunstige) werkingsduur van het geneesmiddel bij gelijktijdig gebruik van amikacine.
