Wat is celkernoverdracht? | De celkern

Wat is celkernoverdracht?

Een celkernoverdracht (synoniem: celkern transplantatie) is het inbrengen van een celkern in een kernloze eicel. Dit is van tevoren kunstmatig geproduceerd, bijvoorbeeld door middel van UV straling​ De eicel, die nu de celkern bevat, kan dan bij een geslachtsrijp individu worden ingebracht en weer worden afgevoerd.

Op deze manier wordt de voorheen kernloze cel voorzien van genetische informatie en veranderingen als gevolg. Deze procedure vertegenwoordigt een soort aseksuele bevruchting en werd voor het eerst gebruikt in 1968. Er zijn therapeutische benaderingen die gericht zijn op het produceren van specifieke weefsels uit stamcellen die kunnen worden gebruikt voor transplantatie.

Bovendien kan somatische celkernoverdracht worden gebruikt voor klonen. Om ethische redenen is dit alleen toegestaan ​​bij dieren, hoewel het hier ook omstreden is, aangezien veel dieren sterven of ziek worden geboren tijdens dit proces. Het bekendste voorbeeld is het gekloonde schaap Dolly. Genetisch gezien was dit gekloonde schaap identiek aan zijn moeder.

De kern van een zenuwcel

Zenuwcellen (neuronen) zijn terminale gedifferentieerde cellen. In tegenstelling tot andere cellen kunnen ze niet meer delen. Neuronen hebben echter het vermogen om te regenereren en taken gericht te herhalen (“hersenen training ”) verhoogt de plasticiteit van de hersenen. De celkern bevindt zich in het cellichaam (soma) van de zenuwcel.

De nucleaire envelop bevat myeline, een stof die specifiek in de zenuwstelsel, en heeft een lager eiwitgehalte in vergelijking met andere dubbele membranen. De opname en overdracht van informatie in de vorm van elektrische impulsen (actiepotentialen) is de belangrijkste taak van neuronen. Neurotransmitters zijn chemische boodschappers waardoor zenuwcellen met elkaar kunnen communiceren.

Als het controlecentrum van het neuron, de celkern reguleert voornamelijk de productie van de verschillende boodschappersubstanties en de expressie van de respectievelijke receptoren. Door een neurotransmitter naar de juiste receptor, wordt het overeenkomstige effect overgedragen naar de zenuwcel​ Het is cruciaal dat er geen transmitterspecifieke effecten zijn, maar alleen receptorspecifieke effecten. Dit betekent dat het effect van de boodschapper afhankelijk is van de receptor.