Introductie
Het klinische beeld van hallux rigidus wordt gekenmerkt door een progressieve gewrichtsverstijving in het gebied van de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen door langdurige overbelasting of artrose van het gewricht. Een van de therapeutische opties voor hallux rigidus is een niet-invasieve behandeling met behulp van de hallux rigidus-veer. Het wordt meestal voorafgegaan door een chirurgische behandeling van het gewricht.
Veroorzaken
Een zogenaamde hallux rigidus wordt veroorzaakt door langdurige gewrichtsslijtage, dwz artrose in de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen. Dit leidt tot een toenemende pijnlijke verstijving van het gewricht. Vooral langeafstandslopers of zeer ambitieuze recreatieve atleten worden vaak getroffen, omdat ze hun enkels blootstellen aan bijzondere stress als gevolg van veelvuldig rollen. Bovendien is bekend dat zowel genetische factoren als bepaalde gedragspatronen de ontwikkeling van een hallux rigidus bevorderen. (zie ook Hallux rigidus, cheilectomie)
Symptomen
De toenemende stijfheid van de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen belemmert de normale afrolbeweging van de voet, wat essentieel is bij het lopen. Dit veroorzaakt ernstige pijn. Aangezien de rolbeweging maar onvoldoende kan worden gecompenseerd, loopt het straks niet meer lopend zal mogelijk zijn zonder pijn.
Een hallux rigidus is ook te herkennen aan een verminderde dorsale extensie (naar boven trekken van de tenen), een ontsteking van het gewricht met mogelijke zwelling en benige aanhechtingen aan de bestaande voet botten (osteofyten). Osteofyten op de hoofden van de middenvoetsbeentje botten komen bijzonder vaak voor. Patiënten kunnen niet meer op hun tenen staan, trappen op of bergop lopen zonder symptomen. Een röntgenstraal bevestigt over het algemeen de diagnose.
Diagnose
Zoals eerder vermeld, een Röntgenstraal van de voet wordt gebruikt om de diagnose hallux rigidus te bevestigen. Op dit Röntgenstraalzal de ervaren arts een vernauwde gewrichtsruimte en kleine aanhechtingen (osteofyten) zien. In de meeste gevallen zijn de typische symptomen van een hallux rigidus echter al indicatief: een verdikking van het gewricht met roodheid en een lichte tot matige oververhitting. Last but not least moet de bewegingsbeperking die de patiënt ondervindt, worden genoemd. Dit is vaak de reden voor het bezoek aan de dokter.
