Actinische keratose: oorzaken, symptomen en behandeling

Actinische keratose of zonne-keratose is een langzaam progressief huid schade door jarenlange blootstelling aan licht (vooral UV-licht). De definitie, oorzaken, diagnose, progressie, behandeling en preventie van actinische keratose worden hieronder uitgelegd.

Wat is actinische keratose?

Actinische keratose of zonne-keratose is een langzaam progressief huid schade door jarenlange blootstelling aan licht (vooral UV-licht). In dit proces treedt schade op aan de verhoornde opperhuid. De vorming van een actinische keratose na beschadiging duurt vaak meerdere jaren. Actinische keratose wordt als een voorstadium beschouwd voorwaarde, wat betekent dat de ontwikkeling van huid kanker is mogelijk na jaren. Actinische keratose is een van de precancereuze laesies met een neiging tot kwaadaardige degeneratie in 5-10% van de gevallen. Daarom wordt actinische keratose ook beschouwd als carcinoom in situ, dat wil zeggen een vroeg stadium van een tumor zonder invasieve groei en vorming van een of meer kwaadaardige dochtertumoren in andere organen.

Oorzaken

Actinische keratose komt voornamelijk voor bij mensen met huidtype I en II. Mannen worden echter vaker getroffen dan vrouwen. De reden is vaak langdurige beroepsmatige blootstelling aan zonlicht bij weg- en bouwvakkers of landarbeiders of zeilers. De incidentie van actinische keratose (aantal nieuwe gevallen) neemt toe in Duitsland vanwege hobby's zoals water sport, tennis, wandelen of skiën, maar ook reizen naar landen met hogere niveaus van UV straling​ De latentietijd van actinische keratose tot het begin van zichtbaar beschadiging van de huid kan tot 20 jaar meegaan. Ondertussen is het DNA van de huidcellen beschadigd (mutatie). Geleidelijk aan vermenigvuldigt en verplaatst de gemuteerde huid zich nu de normale huid.

Symptomen, klachten en tekenen

Actinische keratose manifesteert zich door oppervlakkig huidveranderingen in delen van het lichaam die vaak worden blootgesteld aan zonlicht - dat wil zeggen voornamelijk het gezicht, voorhoofd, hoofden onderarmen. Op deze delen van het lichaam ontstaan ​​kleine roodachtige vlekken, die zich in de loop van de ziekte ontwikkelen tot scherp gedefinieerde roodachtige knobbeltjes die ongeveer zo groot zijn als een linze en grijsbruine verhoorning vertonen. In het getroffen gebied voelt de huid ruw aan. Als de keratinisatie wordt uitgesproken, kunnen zich kleine huidhoorntjes vormen die druk veroorzaken pijn. In de meeste gevallen is het huidveranderingen komen voor over een groot gebied op het hele lichaam of in kleine groepen op bepaalde delen van het lichaam. In de latere stadia kan actinische keratose zich ook manifesteren door verharding, bloeding en roodheid van de aangetaste huid. tevens de huidletsels groter worden en zich soms ontwikkelen tot zweren. Pijn of overmatige keratinisatie van de huid en jeuk kunnen ook voorkomen, vooral als de actinische keratose zich ontwikkelt tot huid kanker​ Als er al een spinalium is gevormd, kunnen er andere symptomen optreden, zoals sensorische stoornissen en tekenen van verlamming in het getroffen gebied. Uiteindelijk uitgebreid huidletsels optreden, waarbij de huidschubben en blijft uitharden.

Diagnose en verloop

Actinische keratose vormt zich bij voorkeur op de hoofd en armen, delen van het lichaam die in toenemende mate worden blootgesteld aan UV-licht. De zogenaamde "zonneterrassen van het gezicht" zijn het voorhoofd, neus-, oor, mond en, bij mannen, de kale hoofd​ Onderarmen en handruggen ontwikkelen echter ook vaak actinische keratose. Voordat zich een actinische keratose ontwikkelt, verschijnen scherp gedefinieerde roodachtige verkleuringen van de huid (rond, ovaal) afzonderlijk of op verschillende plaatsen. Meestal hebben deze verkleuringen een ruw oppervlak. Zoals hierboven beschreven, verdringt het gemuteerde de normale huid en ontwikkelt zich een bruine verdikte keratose, die in dikte kan variëren. Een vorm van actinische keratose is cornu cutaneum. In dit geval vormt zich een zeer ernstig veranderde huid die eruitziet als een hoorn. XNUMX tot XNUMX procent van de patiënten met actinische keratose ontwikkelt een kwaadaardige tumor wanneer het basale membraan van de huid wordt doorbroken. Dit is vaak een invasieve plaveiselcelcarcinoom​ Als patiënten ook immuungecompromitteerd zijn, neemt het aandeel van kwaadaardige degeneratie van actinische keratose toe tot 30% van de gevallen. De ontwikkeling van kwaadaardige degeneratie duurt vaak jaren. Actinische keratose wordt meestal vermoed op basis van het klinische uiterlijk en de kenmerken, evenals de professionele of privésituatie. De definitieve diagnose van actinische keratose kan echter pas daarna worden gesteld door histologisch onderzoek biopsie.

Complicaties

Actinische keratose kan in de vroege stadia zeer effectief worden behandeld. Behandelingsopties, zoals cryotherapie, laser of excisie van de focus - verloopt meestal zonder complicaties. Tijdens de behandeling kunnen lichte verwondingen optreden, die een beetje bloeden en in de loop van een paar dagen genezen. Als actinische keratose niet wordt behandeld, kan het zich ontwikkelen tot spinalioom​ Dit subtype van witte huid kanker is veel moeilijker en gecompliceerder te behandelen dan actinische keratose. De ontwikkeling van witte huidkanker komt voor bij ongeveer tien procent van alle gevallen van onbehandelde actinische keratose. Het uitbreken van spinalioom treedt op ongeveer tien jaar na het verschijnen van de eerste vlek op de huid, wat terug te voeren is op een actinische keratose. Spinaliomen hebben de neiging groeien diep in het weefsel en vermenigvuldigen zich daar. Spinaliomen komen niet zelden voor metastasen, aanvankelijk in de omgeving weefselvocht knooppunten, en later voornamelijk in de longen. Actinische keratose verschijnt in de vroege stadia in de vorm van witte vlekken, voornamelijk op het gezicht en de handen. Indien onbehandeld, blijven de vlekken bestaan, wat een negatief effect kan hebben op de psyche van bijzonder gevoelige mensen. Terugtrekking en sociaal isolement zijn dan niet zelden het gevolg.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

In veel gevallen wordt deze ziekte relatief laat gediagnosticeerd en kan er onomkeerbare gevolgschade optreden. Om deze reden dient een arts te worden geraadpleegd wanneer huidklachten optreden die ongebruikelijk zijn en ook niet vanzelf verdwijnen. Er is geen spontane genezing bij deze ziekte. In de regel is een bezoek aan de dokter noodzakelijk als er uitgebreide veranderingen op de huid zijn. Deze veranderingen kunnen verschillende delen van het lichaam beïnvloeden. Het is niet ongebruikelijk dat ook het gezicht wordt aangetast door de huidklachten. Bovendien kunnen deze klachten leiden bij minderwaardigheidscomplexen of depressieve stemmingen, in welk geval een psycholoog kan worden geraadpleegd. Medische behandeling is ook nodig in het geval van papels of verhoorning van de huid. Hoe eerder deze behandeling wordt gestart, hoe kleiner de kans op ernstige gevolgen. In de regel kan rechtstreeks contact worden opgenomen met een dermatoloog, die de symptomen goed kan behandelen. In acute noodsituaties moet de patiënt het ziekenhuis bezoeken.

Behandeling en therapie

De therapie van actinische keratose wordt enerzijds uitgevoerd door de haarden te verwijderen door curettage (schrapen of schrapen), excisie (uitsnijden) of cryotherapie (koud therapie​ Ook elektrochirurgische of laserbehandeling is mogelijk. Aan de andere kant kunnen actuele medicatie ook worden gebruikt om actinische keratose te behandelen. Voor grotere areale vormen van actinische keratose, fotodynamische therapie kan ook worden gebruikt. Hierbij wordt licht gebruikt in combinatie met een fotosensibilisator (lichtactieve stof) en zuurstof aanwezig in het weefsel. In de eerste plaats is de toe te passen substantie niet giftig voor het lichaam, maar excitatie met licht in een bepaalde golflengte en zuurstof produceert reactieve giftige stoffen die de gebieden van actinische keratose beschadigen. Meestal fotodynamische therapie is zonder littekens.

Vooruitzichten en prognose

Bij deze ziekte treedt ernstige schade aan de huid op. In dit geval treedt de schade meestal continu op door verschillende blootstellingen, zodat de symptomen in de meeste gevallen pas op latere leeftijd verschijnen en duidelijk worden. Er zijn op verschillende plaatsen veranderingen in het uiterlijk van de huid. Met name veranderingen in het gebied van het gezicht zijn erg onaangenaam voor patiënten. Gedeeltelijk lijden de getroffen personen dan aan een verminderd gevoel van eigenwaarde. Verder pijn kan voorkomen in de getroffen regio's, wat het dagelijks leven kan bemoeilijken. De huid is rood gekleurd en kan bedekt zijn met papels. Door deze ziekte wordt in de regel de kwaliteit van leven verminderd en wordt de huid relatief ruw. Bovendien kunnen er verschillende soorten kanker optreden als de huid ernstig is beschadigd. De ziekte kan worden behandeld door de aangetaste delen van de huid te verwijderen. Dit leidt meestal niet tot littekens, maar de getroffen persoon moet zijn huid daarna beschermen tegen direct zonlicht.

het voorkomen

De profylaxe of preventie van actinische keratose bestaat uit consistente lichtbescherming. Daarbij moet hetzelfde worden gedaan, vooral in jeugd, aangezien een latentieperiode van 10 tot 20 jaar bekend is. Dit geldt vooral voor mensen met huidtype I en II, aangezien zij een bijzonder risico lopen.

Follow-up

Lokale behandeling van actinische keratose met zalven or gels gaat meestal gepaard met ernstige ontstekingsveranderingen in het behandelde huidgebied. Afhankelijk van het type en het werkingsmechanisme van het gebruikte medicijn, duren deze enige tijd na voltooiing van de behandeling: Als onderdeel van de nazorg is het belangrijk om de aangetaste huidgebieden schoon te houden en om huidirritatie door kleding of overmatig aanraken te voorkomen, indien mogelijk . Over het algemeen kan na overleg met de arts een genezende zalf met de werkzame stof panthenol worden aangebracht om de reconstructie van de huid te versnellen. Producten met cortisone mag niet worden gebruikt, omdat ze het gewenste ontstekingsproces zouden annuleren dat nodig is voor de behandeling van actinische keratose. Als het huidletsels worden verwijderd met behulp van cryotherapie of operatief klein wonden worden ook achtergelaten, die moeten worden beschermd tegen besmetting en droog moeten worden gehouden totdat ze genezen. De belangrijkste nazorgmaatregel is levenslange bescherming tegen de zon van alle huidzones die risico lopen met behulp van geschikte kleding en zonnebrandmiddelen met een hoge zonbeschermingsfactor​ Om de bijzonder gevoelige huid van het hoofd en gezicht te beschermen, moeten getroffen personen altijd een zonnehoed of pet wanneer in de zon. Regelmatige zelfonderzoeken van de huid en halfjaarlijkse tot jaarlijkse controles bij een dermatoloog zorgen ervoor dat nieuw verschenen actinische keratosen in een vroeg stadium kunnen worden behandeld

Wat u zelf kunt doen

Hoewel actinische keratose gewoonlijk geen ernstig ongemak veroorzaakt en niet acuut gevaarlijk is, is het niettemin een vroege vorm van huidkankerDaarom moeten de getroffenen zeker een specialist raadplegen. Omdat de ziekte wordt veroorzaakt door UV straling tegen de zon of in zonnebanken, kan het worden voorkomen door preventief te nemen maatregelen​ Een hele reeks beschermende maatregelen zijn eenvoudig te implementeren. Vooral mensen met een lichte huid type I, die een bijzonder risico lopen, mogen zichzelf nooit langdurig blootstellen aan de zomerzon zonder zonnebrandcrème​ Zonnebrandmiddelen zouden er tenminste moeten zijn zonbeschermingsfactor 30 en een UVA / UVB-breedbandfilter. Maar uitgebreid zonnen verhoogt het risico ondanks beschermende producten. Omdat de zonnestralen bijzonder intens zijn op de water en in het hooggebergte moeten mensen die al de eerste tekenen van actinische keratose hebben ontwikkeld, dergelijke situaties vermijden of aanvullende voorzorgsmaatregelen nemen. Aangetaste delen van het lichaam moeten in deze gevallen niet alleen worden afgedekt zonnebrandcrème, maar ook met kleding. Als de behandelende arts het aanbeveelt therapie met een immunomodulator is het essentieel dat de patiënt de werkzame stof op de huid aanbrengt voordat hij gaat slapen gedurende enkele weken, zoals voorgeschreven door de arts. Inconsistentie bij de toepassing van een immunomodulator kan het succes van de therapie in gevaar brengen.