Malesthesieën (paresthesieën) zijn gevoelloosheid, tintelingen en andere sensaties die fysieke of psychologische oorzaken hebben. Ze worden meestal veroorzaakt door zenuwaandoeningen en zijn gemakkelijk te behandelen, afhankelijk van de ernst ervan.
Wat zijn gevoelens van ongemak?
Malesthesieën of paresthesieën zijn ongebruikelijke zintuiglijke waarnemingen zoals tintelingen, brandendof stekend. Ze voelen aan als speldenprikken en worden meestal veroorzaakt door bekneld raken zenuwen, schade aan zenuwbanen of druk. Paresthesieën kunnen in alle delen van het lichaam voorkomen. De symptomen zijn echter voornamelijk beperkt tot de handen en voeten. Een bekende vorm van paresthesie is het 'in slaap vallen' been“, Die de meeste mensen minstens één keer hebben meegemaakt. Het wordt veroorzaakt door een onderbreking van de bloed aanbod en het daaruit voortvloeiende gebrek aan zuurstof en glucose Andere vormen hebben vergelijkbare oorzaken.
Oorzaken
Abnormale gewaarwordingen kunnen vele oorzaken hebben. Gewoonlijk treden ze op als gevolg van druk op een zenuwbaan, hyperventilatie, migraineof myofasciaal pijn Permanente aandoeningen van de zenuwcellen, zoals neuropathieën, ook leiden tot zintuiglijke ontbering. Deze zijn ook chronisch en worden veroorzaakt door stofwisselingsziekten zoals zogenaamde hypothyreoïdie, suikerziekte mellitus of diabetische neuropathie Neurologische systemische ziekten zoals multiple sclerose evenals vergiftiging door bepaalde drugs, alcohol or zware metalen veroorzaken ook permanente paresthesieën. Dat geldt ook voor de overdosis anti-epileptica Als slechts bepaalde delen van het huid worden aangetast, de oorzaken liggen bij bepaalde ziekten of verwondingen zenuwen.
Symptomen, klachten en tekenen
Paresthesieën zijn sensorische stoornissen die zich voornamelijk manifesteren door tintelingen en gevoelloosheid. Alle delen van het lichaam kunnen worden beïnvloed door deze zogenaamde sensorische stoornissen. Ze komen echter het meest voor in de voeten, vingers en handen. Pijn wordt zelden waargenomen bij paresthesieën. Naast tintelingen en vorming kunnen sommige patiënten dit echter ervaren brandend of stekende sensaties. Het prikken voelt dan aan als speldenprikken. Warmte en koud waarnemingsstoornissen kunnen ook voorkomen. Over het algemeen worden paresthesieën gekenmerkt door buitengewoon onaangename gewaarwordingen, maar deze hoeven niet altijd beperkt te blijven tot specifieke delen van het lichaam. In ernstige gevallen kunnen ze het hele lichaam aantasten. Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee vormen van paresthesie. Dit zijn een zogenaamde voorbijgaande (tijdelijke) vorm en een chronische vorm. Een typisch voorbeeld van een voorbijgaande paresthesie is een been of arm die in slaap is gevallen, waarmee iedereen al bekend is. Hier de zuurstof levering aan de zenuwen wordt meestal tijdelijk verminderd vanwege circulatiestoornissen Bij de chronische vormen van paresthesie kunnen echter ook ernstige ziekten de oorzaak zijn. Omdat de zenuwuiteinden hier permanent beschadigd zijn, houden de symptomen chronisch aan of kunnen ze zelfs verergeren. Een typisch voorbeeld is diabetische neuropathie van de voet, die zich vaak ontwikkelt tot een zogenaamde diabetische voet.
Diagnose en progressie
De exacte diagnose kan alleen met enige inspanning worden gesteld in het geval van paresthesie. Zo moet vooraf bepaald worden op welk lichaamsdeel de verstoringen optreden, in welke vorm ze optreden en of ze permanent of in episodes optreden. In de regel wordt de diagnose gevolgd door een anamnese door de arts en een Röntgenstraal of CT-scan. Indien chronisch zenuwschade vermoed wordt, controleert de arts de reflexen, voert verschillende vibratietests uit en maatregelen de zenuwgeleidingssnelheid. Als tijdens een persoonlijk gesprek met de patiënt wordt vastgesteld dat een blessure de oorzaak is, kan de zenuwschade wordt vermoed permanent te zijn. Om het vermoeden te bevestigen, wordt de impulsoverdracht van de zenuw gemeten. Bovendien worden de gevoeligheidsfuncties getest. Als huid gevoel is volledig verdwenen, er wordt een tumor of groei vermoed. In dit geval wordt de diagnose gesteld door ultrageluid examens. Evenzo worden weefselmonsters genomen en geëvalueerd in het laboratorium. Als de symptomen alleen in de ledematen voorkomen, kan er sprake zijn van een stoornis in de bloedsomloop. De arts stelt de diagnose na een ultrageluid onderzoek en een uitvoerige bespreking met de patiënt. Het verloop van de paresthesieën hangt sterk af van de respectievelijke oorzaak. Als de paresthesieën worden veroorzaakt door een tumor, kan de ziekte dodelijk zijn, terwijl paresthesieën als gevolg van circulatiestoornissen verdwijnen vaak vanzelf. Als er permanent is zenuwschade als gevolg van een blessure blijven de symptomen bestaan, maar niet noodzakelijkerwijs erger.
Complicaties
In de regel paresthesieën altijd leiden tot een ernstige vermindering van de kwaliteit van leven van de patiënt. De getroffenen worden door hen aanzienlijk beperkt in hun dagelijks leven en er treden verlamming of gevoeligheidsstoornissen op. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten last hebben van een typisch tintelend gevoel wanneer ze het getroffen gebied uitoefenen of gebruiken. Door de verstoringen van de gevoeligheid is het wellicht niet meer mogelijk om bepaalde werkzaamheden of alledaagse bezigheden uit te voeren. Het is mogelijk dat gevaren niet meer correct worden ingeschat, waardoor er gevaarlijke situaties kunnen ontstaan in het dagelijks leven van de getroffen persoon. Complicaties treden meestal op als de ongevoeligheid wordt veroorzaakt door beschadiging van de zenuwen en daarom onomkeerbaar is. Deze zijn meestal niet meer te behandelen en er is geen positieve progressie van de ziekte. Niet zelden zijn patiënten dan in hun dagelijks leven afhankelijk van de hulp van andere mensen en kunnen ze veel dagelijkse activiteiten niet meer zelfstandig uitvoeren. In het geval van een tumor kan de ziekte mogelijk positief evolueren als deze niet op tijd kan worden verwijderd. Het verdere verloop van de ziekte hangt echter sterk af van de trigger en de ernst van de insensaties, zodat een algemene voorspelling meestal niet mogelijk is.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Perceptuele stoornissen op de huid moet worden geïnterpreteerd als een waarschuwingsteken van het organisme. Als ze aanhouden, zich over het lichaam verspreiden of in intensiteit toenemen, moet een arts de klachten onderzoeken en verhelderen. In veel gevallen zijn er psychische problemen die behandeld moeten worden. Tegelijkertijd moet het mogelijk zijn om een lichamelijke of organische aandoening uit te sluiten. Als er sprake is van overgevoeligheid voor aanraking of contact met warmte of koud, is het raadzaam om een arts te raadplegen. Als er circulatiestoornissen zijn, kunnen onregelmatigheden van de hart- ritme of koud ledematen is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Bij slaapstoornissen, een algemeen gevoel van malaise of uitputting is een arts nodig. Als de persoon lijdt aan een tintelend gevoel op de huid, gevoelloosheid of in slaap gevallen benen, moet een arts worden geraadpleegd. Als de huid blauw is, is er een gebrek aan zuurstof in het organisme. Dit moet zo snel mogelijk worden behandeld om levensbedreigend te voorkomen voorwaarde Als de getroffen persoon een druk voelt pijn in het gebied van het ongemak kan een beknelde zenuw de oorzaak zijn. Een arts moet worden geraadpleegd voordat de zenuw sterft of er een andere blijvende beschadiging optreedt. Als de insensations leiden bij een slechte lichaamshouding is correctie noodzakelijk. Indien onbehandeld, riskeert de patiënt permanente schade aan het skelet en een toename van ongemak.
Behandeling en therapie
Zodra de oorzaak van het ongemak is vastgesteld, passend therapie kan worden gestart. Nogmaals, het is cruciaal om te bepalen welke aandoening of ziekte het effect veroorzaakt. Als er zenuwbeschadiging aanwezig is, worden eerst en vooral de oorzaken aangepakt. Het onderliggende medicijn of alcohol misbruik moet daarom worden gestopt zodat de zenuwen weer kunnen genezen. Als een blessure de oorzaak is, wordt een fysiotherapeutische behandeling gestart. Als onderdeel hiervan therapieer wordt getracht de beperking te verminderen door middel van gymnastiekoefeningen, massage en andere maatregelen Het succes hangt af van de ernst van de blessure. In het geval van een tumor is de behandeling hetzelfde als kanker therapie De insensaties hebben bij deze diagnose een lage prioriteit en worden zelden apart behandeld. De voorgeschreven medicatie en succesvolle therapie kunnen de paresthesieën echter elimineren. Als circulatiestoornissen aanwezig zijn, is de behandeling relatief ongecompliceerd. Vaak is het voldoende om bepaalde medicijnen voor te schrijven evenwicht de vitamine balans. In sommige gevallen is het echter ook nodig om een bypass te plaatsen of de bloed lipidenvernauwingen operatief. De zogenaamde ballondilatatie is ook een beproefd middel tegen ongevoeligheid.
Vooruitzichten en prognose
De prognose hangt af van de oorzaak van de sensorische stoornissen (paresthesieën). Last but not least bepaalt de individuele emotionele toestand hoe met een ziekte wordt omgegaan. Milde vormen ontwikkelen zich meestal zonder problemen en verdwijnen na enige tijd. Behandeling is daarom niet altijd aangewezen. In andere gevallen helpen therapieën. Zenuwbeknellingen kunnen meestal met succes worden behandeld fysiotherapie Voor hernia, chirurgie en fysiotherapie zijn beschikbaar. In principe is zo'n voorwaarde vermindert de levensverwachting niet. In andere gevallen is paresthesie permanent aanwezig. Dit is regelmatig het geval na een beroerte en met blijvende schade aan de zenuwen. De getroffenen hebben dan geen andere keuze dan te leven met het ongemak. De kwaliteit van leven lijdt. Medicijnen kunnen, althans tijdelijk, verlichting bieden. Een ziekte is niet zelden het gevolg van andere aandoeningen. Het ongemak van de patiënt wordt verergerd door de paresthesie. Een exacte diagnose is soms moeilijk. Dit is vooral het geval als een verbinding niet duidelijk tot stand kan worden gebracht. Sommige patiënten moeten zelfs meerdere artsen raadplegen totdat er een verbetering optreedt. Dit feit zorgt deels voor ongunstige vooruitzichten.
het voorkomen
Abnormale gewaarwordingen hebben ontelbare oorzaken, daarom is er geen specifieke profylaxe. Het is echter mogelijk om de bepalende factoren te identificeren en er effectief tegen op te treden. Een gezond dieet is net zo verstandig als regelmatige lichaamsbeweging, zuinig alcohol consumptie en onthouding van nicotine Over het algemeen is het zinvol om op uw lichaam te letten en waarschuwingssignalen vroegtijdig te herkennen. Mensen die een verwonding aan de ledematen hebben opgelopen, kunnen paresthesie voorkomen door vroegtijdig een arts te raadplegen. Hij of zij kan de aangetaste zenuwbanen onderzoeken en de juiste initiëren fysiotherapie als er schade is opgetreden. Ten slotte kan paresthesie worden voorkomen door ontspanning oefeningen, regelmatig massage en voldoende hydratatie.
Nazorg
Allereerst is het zinvol om aandacht te besteden aan causale nazorg. Dit betekent het elimineren van de oorzaken die paresthesie bevorderen. Dus in het geval van alcohol misbruik, is het raadzaam om met de opname te beginnen. Voor diabetici moet de focus liggen op bloed suiker controle en medicatiebeheer. Voor mensen met vitaminegebrek, is het raadzaam om over te schakelen naar een gebalanceerd dieet of vervang de tekortkoming met behulp van vitamine supplementen Als medicijnen de oorzaak zijn van paresthesieën, moeten ze indien mogelijk worden vervangen of vermeden. Symptomatische follow-up kan in elk geval de causale follow-up ondersteunen en aanvullen. Veel mensen die pijn definiëren als het belangrijkste symptoom van paresthesie, worden bijvoorbeeld geholpen door gecombineerde follow-up in de vorm van pijnstillers, ontspanning, en stimulatie huidige therapie. Fysiek maatregelen zoals fysiotherapie, massages of wisselbaden ondersteunen enerzijds ook een positieve lichaamsperceptie en welzijn en verhogen ze het bloed circulatie aan de andere kant, wat een positief effect heeft op de zenuwcellen. Symptomatische nazorg kan ook worden ingezet om ongevallen en verwondingen tegen te gaan. De getroffenen moeten bijvoorbeeld hete baden zonder temperatuurregeling en warm vermijden water flessen om te voorkomen brandwonden Het is ook aan te raden om van voetinspectie een dagelijks avondritueel te maken, omdat blaren of wrijvingszweren vaak niet opgemerkt worden bij paresthesie. Als er loopinstabiliteit is als gevolg van de voorwaardekan de leefomgeving worden heringericht zodat er minder valkansen zijn.
Hier is wat u zelf kunt doen
De opties voor zelfhulp bij ongemak zijn afhankelijk van de aanwezige oorzaak. Genezing van zenuwbeschadiging veroorzaakt door een beknelde zenuw op het lichaam kan worden geholpen door massage of balancerende bewegingen. De bindweefsel of gespannen spiergebieden kunnen onafhankelijk worden gemasseerd door middel van cirkelvormige bewegingen. Daarnaast is een rustgevende warmtetoevoer belangrijk voor ondersteuning. Houding beheersen en posities vermijden waarin bloed circulatie kan niet voldoende worden gegarandeerd, zijn nuttig. Sportieve activiteiten bevorderen bloed circulatie en stimuleren de bloedsomloop. Ook een gecontroleerde vloeistofopname en het gebruik van wisselbaden ondersteunen volksgezondheidAls de gewaarwordingen in de vingers en tenen optreden, moeten deze vooral bij temperatuurdalingen worden beschermd. Verwarmende kleding en gerichte bewegingen van handen en voeten kunnen het ongemak voorkomen of elimineren. Het beheersen en optimaliseren van alledaagse gewoonten verhelpt in veel gevallen problemen met gewaarwordingen. Gerichte trainingssessies voor lichaamsbewustzijn helpen om ongezonde gewichtdragende gewoonten te identificeren en te veranderen. Ze zijn bijzonder geschikt als preventieve maatregelen. Bij gevoelloosheid of gevoeligheidsstoornissen op de huid dienen deze gebieden speciaal tegen invloeden van buitenaf te worden beschermd. Er is een verhoogd risico op blessures, wat ook vaak laat wordt opgemerkt.
