Aambeien of stapels zijn niet direct een ziekte, maar de informele term voor hemorrhoidale ziekte. Aambeien zelf zijn natuurlijke zwellichamen in het anale gebied. Als het aambeien overspoeld worden met bloed en de afvoer ervan is verstoord, spreekt men van hemorrhoidale ziekte. Deze knoopachtige uitstulpingen in het slijmvlies gaan gepaard met de typische symptomen, zoals jeuk, brandend pijn, sijpelen en bloeden in de anale ruimte.
Wat zijn aambeien?
Schematische weergave van de verschillende gradaties van ziekte bij aambeien. Klik om te vergroten. Ook al weten de meeste mensen het niet, maar iedereen heeft al aambeien. Het zijn natuurlijke nodulaire zwellichamen op de anus en sluitspier. Aambeien worden geleverd met bloed en zorgen voor een gezonde en natuurlijke afdichting tussen de anus en rectum Aambeien zijn dus geen ziekte. Ze kunnen echter ontstoken raken, wat dan de bekende pijnlijke symptomen oplevert. De bekende klachten waarvan aambeien bekend zijn, zouden eerder medisch moeten worden omschreven als aambeienziekte. In dit geval zijn vooral de knooppunten sterk vergroot en uitpuilend en zorgen dan voor pijnlijke reacties in het anale gebied.
Oorzaken
De oorzaken van hemorrhoidale aandoeningen kunnen zeer uiteenlopend zijn. Vaak constipatie, zwaarlijvigheid en bindweefsel zwakte worden als de belangrijkste oorzaken beschouwd. Vooral als het anale gebied onder hoge druk staat, zoals bij sterk persen tijdens de ontlasting. Aambeien kunnen dus vooral bij chronische aandoeningen voorkomen constipatie Andere oorzaken zijn ook overwegend zittende activiteiten en zwangerschap Aambeien komen ook vaker voor op oudere leeftijd, omdat de sluitspier bij volwassen mensen vaak slapper is dan bij jongere mensen.
Symptomen, klachten en tekenen
Klachten en symptomen zijn onderverdeeld in vier fasen. Niet alle klachten hoeven echter in elke fase bij elke getroffen persoon voor te komen, maar het is evengoed mogelijk dat de symptomen die voor de ene fase relevant zijn, ook in de andere fasen voorkomen. Zelfs klein brandend en jeuk in het anale gebied moet serieus worden genomen, aangezien deze symptomen vaak de eerste tekenen van aambeien zijn. Indien niet opgehelderd en behandeld, pijn zal vervolgens optreden tijdens het zitten en tijdens de ontlasting. In zeldzame gevallen, vooral als de verwijding van de onderste rectale aderen langdurig is, kan er bloedverlies optreden. Terwijl jeuk en brandend worden als onaangenaam beschouwd, bloeden is zeer ernstig. Als bloed verlies is langdurig, de generaal voorwaarde van de getroffen persoon verslechtert. Het komt steeds weer voor dat een aambei knobbeltje geïnfecteerd raakt. Dan ontwikkelt zich een grove, uitpuilende knobbel, die ernstige pijn In de eerste fase weet de getroffen persoon vaak nog niet dat hij aan aambeien lijdt, maar merkt hij soms wat bloed op het toiletpapier. Branderig gevoel, jeuk en sijpelen treden op in fase twee, fase drie wordt gekenmerkt door een gevoel van vreemd lichaam en het gevoel de darm niet volledig te kunnen ledigen. Fase vier wordt gekenmerkt door hevige pijn en grote problemen met de stoelgang.
Ziekteprogressie
Het beloop van vergrote aambeien of aambeienziekte kan variëren. Het hangt ervan af of de getroffen persoon medische behandeling zoekt, zichzelf behandelt of gewoon niets doet en wacht. In dit geval is het meer dan raadzaam om bij aambeien een arts te raadplegen om ongewenste complicaties en hevige pijn op tijd te voorkomen. Bij onbehandelde aambeien ontstaan pijnlijke plekken voornamelijk door de wrijving van toiletpapier. Deze gebieden kunnen sijpelen en vormen eczeem of zweren die bekend staan als anale kloven. Bovendien kunnen wijdverspreide infecties zich verspreiden, zoals er veel zijn bacteriën vooral in de anale regio. Het is niet ongebruikelijk voor pijnlijke brandpunten van pus en abcessen om in deze context te ontwikkelen, die dan alleen operatief kunnen worden verwijderd. Evenzo, wanneer de aambeien openbarsten, kan er een onaangename bloeding optreden, die medische behandeling vereist.
Complicaties
Aambeien veroorzaken een verscheidenheid aan symptomen die het dagelijkse leven van de patiënt ernstig kunnen beperken. In de meeste gevallen treedt hevige en brandende pijn op, die ook gepaard gaat met jeuk huid is rood in de getroffen gebieden en het is niet ongebruikelijk dat de patiënt dit aantreft bloed in de ontlasting De bloederige stoelgang kan ook leiden tot paniekaanvallen Verder zweren en eczeem kunnen vormen, die gepaard gaan met complicaties. Evenzo lijdt de getroffen persoon aan infecties en ontstekingen in de anale regio. Veel mensen schamen zich voor aambeien, dus minderwaardigheidscomplexen en een verminderd zelfrespect kunnen het gevolg zijn. Behandeling van aambeien vindt meestal plaats zonder bijzondere complicaties en leidt snel tot een positief beloop van de ziekte. Hoofdzakelijk zalven en crèmes worden gebruikt. De getroffen persoon moet ook aandacht besteden aan een gezonde levensstijl. In ernstige gevallen moeten chirurgische ingrepen worden uitgevoerd, maar er zijn ook geen speciale complicaties. Na de behandeling verdwijnen de meeste symptomen weer en wordt de levensverwachting van de patiënt niet verminderd door aambeien.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Al bij het vermoeden dat aambeien aanwezig kunnen zijn, dient op korte termijn een arts te worden geraadpleegd. De eerste symptomen zoals verbranding of bloeding tijdens stoelgang zouden de aanleiding moeten zijn voor een bezoek aan de dokter. Veel patiënten aarzelen om naar de dokter te gaan, vooral als de symptomen nog niet bijzonder ernstig zijn. De behandeling is echter bijzonder ongecompliceerd in de vroege stadia van de ziekte. Als de symptomen verder zijn gevorderd, dwz naast bloeding, jeuk en verbranding, steken aambeien al uit de anusmoet onmiddellijk een specialist worden geraadpleegd. Af en toe trekken aambeien vanzelf terug of kunnen ze zonder grote problemen met de hand worden teruggeduwd. echter, de symptomen van aambeien zal snel blijven verslechteren zonder behandeling. Hoewel behandeling later in de loop van de ziekte nog steeds met succes mogelijk is, is het risico van incontinentie neemt ook toe. Bovendien zal de arts andere, veel ernstiger aandoeningen met vergelijkbare symptomen willen uitsluiten - dikke darm kankermoet bijvoorbeeld worden vermeld. Patiënten kunnen contact opnemen met hun huisarts, die een eerste beoordeling kan maken. Het is echter logischer om rechtstreeks naar een specialist te gaan. Dit zijn ofwel proctologen, die gespecialiseerd zijn in ziekten van de rectum, of urologen of dermatologen.
Behandeling en therapie
Behandeling van aambeien hangt af van de intensiteit van de symptomen. Toch moet altijd medische hulp worden gezocht. Voor mildere symptomen, aambei zalven of aambeienzetpillen zijn meestal succesvol. Bij grote of zeer gecompliceerde aambeien kan ook een chirurgische ingreep worden overwogen. Naast medische behandeling door zalven en zetpillen, moeten veranderingen in het dieet worden aangebracht om een zachtere stoelgang te garanderen. Evenzo zijn alle voedingsmiddelen die stimuleren constipatie moet worden vermeden. Waaronder chocolade, rode wijn en witte bloemproducten. In plaats daarvan moet aandacht worden besteed aan een dieet rijk aan vezels. Dit kan worden bereikt met veel rauwe groenten (fruit en groenten). Volkorenproducten zijn ook goed. Bovendien moet men meer bewegen. Sport, wandelen of tuinieren zijn de beste manieren om dit te doen. Je moet ook veel drinken. Indien mogelijk 2 liter per dag. In aanvulling op dieetHygiëne speelt ook een sleutelrol bij de behandeling en het herstel van aambeien. Baden met kamille extracten zijn hiervoor zeer geschikt. Echter, schoonheidsmiddelen en geurstoffen moeten worden vermeden, omdat ze de anale regio alleen onnodig irriteren.
het voorkomen
Aambeien kunnen in de regel goed worden voorkomen door een evenwichtige behandeling dieet rijk aan vezels, evenals door voldoende beweging, aangezien deze maatregelen zelf zorgen voor een gezonde en regelmatige stoelgang. Bovendien kan de arts ook aambei voorschrijven zalven en ontstekingsremmende zetpillen. Bij grote of zeer gecompliceerde aambeien kan ook een chirurgische ingreep worden overwogen.
Nazorg
Er zijn enkele remedies voor aambeien die u kunt gebruiken om uzelf te helpen. Om het ongemak te verlichten, aambeienzalven, crèmeszetpillen, anale tampons of iets anders huismiddeltjes zoals onder andere zitbaden zijn van toepassing. De zelfhulp maatregelen verlicht het ongemak, maar hierdoor verdwijnen de aambeien niet. De oorzaak van het optreden van aambeien moet worden bepaald, zodat ze kunnen worden geëlimineerd.In dit geval moet de getroffen persoon een arts raadplegen. Hij zal de persoon dan gedetailleerd adviseren en manieren en middelen vinden om de aambeien te bestrijden. De huisarts kan alles voorschrijven zalven en crèmes tegen aambeien, maar het wordt aanbevolen om naar een proctoloog te gaan. De proctoloog is gespecialiseerd in de behandeling van ziekten zoals aambeien en kan specifieke hulp bieden. Om verergering van aambeien te voorkomen, moet de getroffen persoon ervoor zorgen dat hij niet verstopt raakt. Om dit te voorkomen, moet er veel beweging in het dagelijkse schema staan. Bijvoorbeeld gaan zwemmen of fietsen is hiervoor geschikt. Een uitgebalanceerd dieet is ook belangrijk. De getroffenen moeten minstens 1.5 tot 2 liter drinken water een dag en eet veel groenten en fruit. Voorzichtigheid is geboden bij het dragen van katoenen ondergoed, aangezien dit beter wordt verdragen door geïrriteerde personen huid.
Dit is wat u zelf kunt doen
In het geval van aambeien kan de getroffen persoon verschillende methoden en technieken gebruiken om het ongemak in het dagelijks leven te verlichten of om de ziekte op tijd te voorkomen. Kortom, zowel in geval van problemen als huidveranderingen bij de anus, het gebruik van laxeermiddelen moet worden vermeden. In het geval van jeuk, mag dit niet onverminderd doorgaan, anders open wonden en een verspreiding van kiemen kan gebeuren. Evenzo moeten anale geslachtsgemeenschap en het gebruik van liefdesspeelgoed voor de anus indien mogelijk worden vermeden, omdat dit ook schade aan de anus kan veroorzaken. huid Voorzichtigheid is geboden bij toiletbezoek. Voldoende rust en een voorafgaande inname van [[vocht evenwicht| vloeistoffen]] zijn nuttig. Drukken en zwaar knijpen tijdens stoelgang moet worden vermeden. Overdag moet voldoende lichaamsbeweging worden genomen. Overbelasting en overmatige inspanning moeten echter worden vermeden. Het geconsumeerde voedsel moet rijk zijn aan vitaminen en hebben een hoog vloeistofgehalte. Alle voedingsmiddelen die constipatie kunnen veroorzaken, moeten worden vermeden. Ze omvatten bananen, wit brood, aardappelen of rijst. In het geval van aambeien, voedingsvezels, zoals granen, volkoren brood, fruit en havermout worden aanbevolen. Het dragen van strakke kleding in het intieme gebied moet worden vermeden. Evenzo moeten kleding met synthetische vezels worden vervangen door katoenen. De buik moet voldoende worden beschermd tegen blootstelling aan koud.
