Ziekten van de bovenarm
A breuk of de bovenarm Wordt ook genoemd opperarmbeen breuk, waarbij het opperarmbeen is gebroken of doorgebroken. Het komt vrij vaak voor breuk, meestal optredend na een val op de schouder of arm of door externe kracht bij een ongeval, bijvoorbeeld. Vaak zijn de opperarmbeen breekt onder het uiteinde bij de schouder, omdat het daar bijzonder smal is en dus gemakkelijker breekt.
Er is echter ook een verhoogd risico op breuk bij bepaalde ziekten. Deze omvatten tumor ziekten or osteoporose. Vanwege osteoporose, vrouwen op oudere leeftijd lijden aan een fractuur van de bovenarm veel vaker dan mannen, als hun risico op osteoporose is veel lager.
Als de arm is gebroken, pijn verspreidt zich naar de bovenarm, het kan opzwellen en een verkeerde positie hebben. De blauwe plek op de arm is meestal opvallend. Het bewegen van de arm is dan vaak pijnlijk en kan ook geluiden maken.
Een open fractuur is van buitenaf goed zichtbaar en moet onmiddellijk aan een arts worden voorgelegd. Om zijn diagnose te kunnen stellen, zal de arts vragen hoe het ongeval precies is gebeurd, de aangedane arm onderzoeken en een fysiek onderzoek. Als beeldondersteuning wordt de gebroken arm geröntgend en mogelijk een computertomografie uitgevoerd.
Op basis van de röntgenfoto's wordt besloten of de arm conservatief moet worden behandeld of dat er een operatie nodig is. Bij armbreuken wordt vaak niet-operatieve therapie gebruikt, waarbij het bot eventueel wordt rechtgetrokken en vervolgens geïmmobiliseerd zodat het kan vanzelf weer aan elkaar groeien. Hiervoor wordt gedurende enkele weken een verband, een spalk of een gipsverband aangebracht. Als het bot wordt gebroken in verschillende fragmenten die zijn verschoven, wordt de arm operatief gestrekt.
De basis van de bovenarm is de opperarmbeen, die is verbonden met de kofferbak door de schoudergewricht en naar de onderarm by het ellebooggewricht. Veel spieren, zenuwen, pezen, fasciae en schepen omringen de humerus en kunnen er dus de oorzaak van zijn pijn. Pijnlijke verwondingen ontstaan vaak van buitenaf, door een ongeval of een val.
Deze omvatten kneuzingen, kneuzingen of breuken. Het is echter ook mogelijk dat overbelasting door intensieve sportactiviteit de spieren en oorzaken heeft overbelast pijn. In het meest ongevaarlijke geval is dit slechts een pijnlijke spier, die vanzelf verdwijnt nadat de arm is ontlast.
Als de spierpijn echter het gevolg is van een blijvende verkeerde belasting, kunnen de spieren van de bovenarm verharden en spannen. De resulterende verhoogde spierspanning drukt op het omliggende weefsel en veroorzaakt pijn. De pijn op de bovenarm kan heel verschillend zijn, het kan trekken, steken, op bepaalde punten bonzen of over een groot gebied verspreid zijn.
If zenuwen de oorzaak zijn van de pijn, wordt meestal een sensorische stoornis als begeleidend symptoom toegevoegd. Dit kan zich uiten als een tintelend of gevoelloosheid in de arm. In zo'n geval is het mogelijk dat een zenuw bekneld raakt.
Een andere mogelijke oorzaak van pijn in de bovenarm kan ook een zijn hart- aanval, dwz een orgel. Andere symptomen zoals hart- pijn, beklemming in de borst etc. komen meestal voor.
A Spierpijn op de bovenarm wordt veroorzaakt door een plotselinge, onnatuurlijke stretching van een spier. Zo'n ongecoördineerde beweging komt vaak voor tijdens het sporten. De spiervezels worden niet beschadigd, ze verharden als ze krampachtig samentrekken.
Deze samentrekking beschermt structuren in de spier die niet goed kunnen strekken door letsel. Dit veroorzaakt krampachtige pijn die geleidelijk toeneemt en de spier verhardt. Als dit tijdens het sporten gebeurt, moet men onmiddellijk een pauze nemen en de arm sparen, afkoelen en de arm omhoog omdat er minder is bloed stroomt erin en gaat zo de pijn tegen.
Na ongeveer een tot twee weken rustig aan te hebben gedaan, is de soort meestal weer genezen. Een enchondroom in het schoudergebied bevindt zich bijna altijd bij de humerus hoofd. Het is een goedaardig kraakbeen tumor, waarvan de exacte oorzaak onbekend is.
Wetenschappers vermoeden dat een erfelijke component een rol zou kunnen spelen. Sinds een enchondroom kan erin groeien jeugd maar veroorzaakt nauwelijks symptomen, het wordt meestal op volwassen leeftijd ontdekt als een toevallige bevinding. Ze zijn te zien op röntgenfoto's of magnetische resonantietomografiebeelden die zijn gemaakt vanwege andere klachten.
Na diagnose worden meestal de enchondromen op de bovenarm behandeld, omdat ze kunnen degenereren tot kwaadaardige tumoren. Tijdens de operatie kan de enchondroom wordt verwijderd en de resulterende vrije ruimte wordt gevuld met een botvulmateriaal (bottransplantaat). Spiertrekkingen kan voorkomen in zeer verschillende spiergroepen van het lichaam, maar komt vooral vaak voor in de extremiteiten, inclusief de bovenarm.
Deze zijn onvrijwillig, dat wil zeggen niet opzettelijk controleerbaar, plotseling contracties van de spieren van de bovenarm. De kracht en duur van de spiertrekkingen kunnen behoorlijk variabel zijn. Het is mogelijk dat dit spiertrekkingen zijn die voor het oog nauwelijks zichtbaar zijn, maar het is ook mogelijk dat de spiertrekkingen zo sterk zijn dat de hele arm beweegt. Zenuwcellen geven de impulsen voor samentrekking door aan de spier, waardoor soms een ziekte van de zenuwstelsel moet worden beschouwd als een trigger. Verder deficiëntieverschijnselen, medicatie of circulatiestoornissen kunnen ook mogelijke oorzaken zijn.
