De ziekte van Köhler II wordt beschreven als aseptisch necrose van het bot (voornamelijk de middenvoetsbeentje bot of segmenten II tot IV). Met name, in tegenstelling tot de ziekte van Köhler I, komt de ziekte van Köhler II voornamelijk voor bij jonge vrouwelijke meisjes.
Wat is de ziekte van Köhler II?
De ziekte van Köhler II vertegenwoordigt aseptische botnecrose van de 2e middenvoetsbeentje hoofd Het treft vooral meisjes tussen de 12 en 18 jaar oud. De oorzaken van de ziekte zijn nog niet voldoende opgehelderd. De ziekte is ook bekend onder de synoniemen ziekte van Köhler-Freiberg, ziekte van Freiberg Köhler, juveniele osteochondrose van de metatarsus, of osteochondrose van de middenvoetsbeentje hoofden.
Oorzaken
De redenen voor de ontwikkeling van de ziekte van Köhler II zijn nog niet opgehelderd. Artsen gaan er echter van uit dat soms te strakke schoenen of schoenen met hoge hakken de ziekte heel goed kunnen bevorderen. Deze theorie is echter nog niet duidelijk bewezen. Soms wordt ook de theorie van de overbelasting weergegeven. Als het bot permanent overbelast is, is dit een gunstige factor voor de ziekte van Köhler II. Trauma, dat vervolgens een verkeerde positie van de voet veroorzaakt, kan soms ook de ziekte van Köhler II veroorzaken. Dit zijn echter slechts theorieën; de oorzaak van het optreden van de ziekte van Köhler I is ook nog niet 100 procent opgehelderd.
Symptomen, klachten en tekenen
De getroffen persoon klaagt in eerste instantie over pijn in de voet. De pijn komt voornamelijk voor wanneer er gewicht op de voet wordt geplaatst. Het is echter mogelijk dat ouders en medische professionals geen externe verwondingen of veranderingen opmerken; soms is de enige indicatie zwelling in het getroffen gebied. Het is mogelijk dat de zwelling ook in het voorste gebied optreedt; de zwelling wordt erger als er nog steeds gewicht op de voet wordt geplaatst, ook al wordt dit veroorzaakt pijn Getroffen personen stellen dat rollende bewegingen pijn veroorzaken; in het gevorderde stadium van de ziekte van Köhler II treedt het klassieke pijnlijke mank lopen op, wat vervolgens leidt tot een beschermende houding of een looppas.
Diagnose en verloop van de ziekte
Als de ziekte van Köhler II wordt vermoed, moet de arts verschillende onderzoeken uitvoeren om de vermoedelijke diagnose te bevestigen. Om dit te doen, een röntgenstraal van de voet wordt genomen. De voet wordt eenmaal van de zijkant en daarna van bovenaf geröntgend. Terwijl bij de ziekte van Köhler I een vernauwing en compressie van het hoefkatrolbeen zichtbaar is, herkent de arts bij de ziekte van Köhler II een afvlakking en ook een verkorting van het middenvoetsbeentje. Als de ziekte van Köhler II zich al in een vergevorderd stadium bevindt, kan de arts eventuele veranderingen in de zogenaamde metatarsofalangeale gewricht Deze verandering is ook verantwoordelijk voor de hevige pijn tijdens het lopen of rollen. Het is belangrijk dat - als de eerste wijzigingen in het metatarsofalangeale gewricht zijn al herkenbaar - hier worden therapieën uitgevoerd zodat verdere schade kan worden voorkomen. Alleen zo kan de patiënt blijvende schade worden bespaard. Het verloop van de ziekte hangt vooral af van of en hoe snel een zogenaamde revascularisatie van het bot plaatsvindt. Om deze reden is het voordelig als de diagnose in een eerder stadium wordt gesteld. Een operatie is meestal nodig; dit komt ook doordat de ziekte van Köhler II meestal relatief laat wordt gediagnosticeerd. In veel gevallen is de schade niet zo te herstellen dat het origineel voorwaarde wordt bereikt, zodat de patiënt de rest van zijn leven een licht ongemak ervaart. In uitzonderlijke gevallen moet de voetzool worden verstevigd, wat soms een beperking van de mobiliteit met zich meebrengt.
Complicaties
In de meeste gevallen veroorzaakt de ziekte van Koehler II voornamelijk hevige pijn en ander onaangenaam ongemak in de voeten. De pijn kan zijn brandend of steken en mogen leiden slaapstoornissen, vooral 's nachts. Het komt niet zelden voor dat slaapklachten optreden leiden tot prikkelbaarheid bij de patiënt en kan het vermogen om ermee om te gaan aanzienlijk verminderen spanning De getroffenen voelen zich moe en vermoeid als gevolg van de ziekte en nemen gewoonlijk niet actief deel aan het leven. De pijn treedt vooral op als er gewicht op de voeten wordt geplaatst, wat resulteert in aanzienlijke beperkingen en ongemak tijdens het bewegen. Kinderen kunnen niet meer sporten en er is een ontwikkelingsstoornis door de ziekte van Köhler II. Niet zelden is er ook sprake van ernstige zwelling van de voet, wat het dagelijks leven van de patiënt veel moeilijker maakt. Er zijn geen bijzondere complicaties bij de behandeling van de ziekte van Köhler II. De symptomen kunnen relatief goed worden beperkt en verminderd door chirurgische ingrepen of door verschillende therapieën. In de regel mag de getroffen persoon echter niet meer veel gewicht op zijn of haar voet leggen. De levensverwachting wordt echter niet verminderd door deze ziekte.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Meisjes tussen de twaalf en achttien jaar zijn de belangrijkste patiënten met de ziekte van Köhler II. Als volksgezondheid veranderingen of onregelmatigheden optreden bij de getroffenen in deze risicogroep, moet een bezoek aan de arts worden gebracht. Pijn in de voet, visuele afwijkingen van de voet of tenen, en een verandering in voortbeweging moeten door een arts worden onderzocht. Het gebruik van pijnstillers dient volledig te worden vermeden tot overleg met de behandelende arts. Kenmerkend voor de ziekte is dat vaak geen uitwendige verwondingen kunnen worden opgespoord. Desalniettemin zijn zwellingen of lichte verdikkingen tekenen van een volksgezondheid bijzondere waardevermindering. Een bezoek aan de dokter is aan te raden zodra de fysieke prestaties afnemen of sportactiviteiten niet meer normaal kunnen worden uitgevoerd. Als de getroffen persoon door de klachten een verlichtende houding aanneemt, als het lichaam in het algemeen krom gaat staan of als het gaat mank lopen, is een arts nodig. Als er naast de lichamelijke klachten ook emotionele of mentale afwijkingen optreden, is een bezoek aan de huisarts aan te raden. Hoewel de getroffen persoon door de puberteit gaat, zich terugtrekt uit het sociale leven, gedragsveranderingen of stemmingswisselingen kunnen ook indicaties zijn van een extra volksgezondheid aandoening die moet worden onderzocht en opgehelderd.
Behandeling en therapie
Voor de ziekte van Koehler II heeft de medische professional twee behandelingsopties: conservatief en chirurgisch. Als de arts besluit conservatief te zijn therapiewordt vooral aandacht besteed aan promotie bloed circulatie en ook het verlichten van de druk op de voet. Als de ziekte van Koehler II in een vroeg stadium wordt ontdekt of als er slechts geringe symptomen zijn en de klachten zo gering zijn dat er geen daadwerkelijke beperkingen zijn, kan een sportverbod en immobilisatie van de voet (bijv. Door middel van ontlastingsverbanden) positief zijn . Soms kan de arts ook een onderpomp aanbrengen been cast, die na zes weken wordt verwijderd. Andere opties beschikbaar als onderdeel van conservatief therapie omvatten binnenzoolfittingen of fysiotherapeutisch maatregelen Methoden die bevorderen bloed circulatie, zoals de toepassing van bepaalde zalven, kan ook verlichting bieden van de symptomen en ook directe behandeling van de ziekte van Köhler II. Echter, als de conservatieve therapie lukt niet of als de ziekte van Köhler II pas in een vergevorderd stadium werd gediagnosticeerd, moet de arts een chirurgische behandeling overwegen. Nog maar een paar jaar geleden werd er geboord; tegenwoordig weet de geneeskunde dat die chirurgische techniek geen overtuigende resultaten heeft opgeleverd. Als er een kleine slijtage van het gewricht is, wordt voornamelijk een gewrichtstoilet gebruikt. Als er een degeneratieve verandering is in de bovenste helft van het middenvoetsbeentje hoofdwordt een dorsale wigosteotomie met fixatie uitgevoerd. Die methode heeft zijn mannetje gestaan en wordt bij voorkeur toegepast als de arts van mening is dat alleen chirurgie de kwaliteit van leven van de patiënt daadwerkelijk kan verbeteren.
Vooruitzichten en prognose
De ziekte van Köhler II wordt meestal in een laat stadium gediagnosticeerd, waardoor de kans op genezing gering is. Getroffen individuen hebben daarom te maken met beperkingen. Meestal vindt er een operatie plaats, maar hierdoor kunnen artsen het origineel niet herstellen voorwaarde De prognose is dus gemengd. Bepaalde soorten sporten en permanent spanning moeten achteraf worden vermeden. Anderzijds leidt de ziekte van Köhler II niet tot een verkorte levensduur. De ziekte komt vooral voor bij meisjes. Volgens statistische enquêtes zijn er vier vrouwelijke patiënten voor elke mannelijke patiënt. Het grootste risico op symptomen is tussen de 12 en 18 jaar. Als de behandeling wordt geweigerd, osteoartritis ontwikkelt zich regelmatig op volwassen leeftijd. Pijn bij inspanning, maar ook in rust, komt dagelijks voor, waar veel patiënten gebruik van moeten maken AIDS zoals inlegzolen om een pijnvrij bewegingsverloop te realiseren. De beste vooruitzichten ontstaan voor zover de ziekte van Köhler II wordt gediagnosticeerd vóór de ontwikkeling van artrose Verstevigingen zijn niet in alle gevallen te repareren. Conservatieve procedures hebben in het algemeen de voorkeur. Ze zorgen voor het beste behandelingssucces in de vroege stadia zonder chirurgische tussenkomst.
het voorkomen
Vanwege het feit dat er tot nu toe geen oorzaken bekend zijn, is er geen preventief middel maatregelen kan worden ingenomen, zodat de ziekte van Köhler II kan worden voorkomen. Het is raadzaam om onmiddellijk contact op te nemen met een arts als de eerste tekenen al suggereren dat er sprake kan zijn van de ziekte van Köhler II. Hoe eerder de diagnose wordt gesteld, hoe groter de kans op een positief beloop van de ziekte en een goede prognose.
Follow-up
Na voltooiing van de therapie wordt erop vertrouwd dat patiënten hun voeten regelmatig laten onderzoeken. Een orthopedisch chirurg controleert op verlichting van de metatarsale koppen door de middenvoetsbeentje te palperen (palpatie) en gebruik te maken van beeldvormende technieken zoals een röntgenstraal Als de ziekte de botten om te verzachten, controleert de arts ook of er na de behandeling sprake is van consolidatie in de botstructuur. De dokter kan ook een bloed tellen om eventuele tekenen van te detecteren bacteriën In de meeste gevallen wordt deze stap echter weggelaten. Het is veel belangrijker om regelmatig te controleren of een voorgeschreven zachte padding insert of een schoenpassing in de vorm van een vlinder rol geeft nog voldoende verlichting. Omdat de zachte vulling in de loop van de tijd onder permanent comprimeert spanninghebben patiënten met de ziekte van Köhler II regelmatig nieuwe inlegzolen of een nieuwe zachte vulling voor hun schoenen nodig. Als de vulling te versleten is, bestaat het risico dat de middenvoetsbeentjes opnieuw worden blootgesteld aan overmatige belasting. Dit kan leiden tot herhaling van de ziekte ondanks voltooide therapie. Om permanent te verbeteren circulatie aan de voeten krijgen patiënten ook vaak een reeks kleine huisoefeningen om hen te helpen hun voeten te bewegen en stress te verlichten. Dit is een extra manier om de gezondheid van de voeten te verbeteren.
Hier is wat u zelf kunt doen
In het geval van de ziekte van Köhler II is de belangrijkste focus voor de getroffenen het bieden van verlichting voor de voet. Dit kan worden verholpen door een schoenaanpassing genaamd een "vlinder roll, ”waarin het gebied onder het pijnlijke middenvoetsbeentje botten is zeer zacht onderlegd. Hierdoor is er geen drukpijn bij het lopen en kunnen de voeten gemakkelijker rollen. Zachte inlegzolen voor schoenen kunnen ook helpen de druk te verlichten. Om de bloedcirculatie naar de voet te bevorderen botten, voetoefeningen zijn erg belangrijk. Massage apparaten zoals de egelbal zijn populair voor het stimuleren van de bloedsomloop door kleine drukpunten tijdens het trainen van de spieren onder de botten. Patiënten kunnen kleine oefeningen doen in het comfort van hun eigen huis, aangezien ze weinig tijd of moeite vergen. Voetbaden en wrongelkompressen kunnen ook helpen. Het belangrijkste is echter dat patiënten hun voeten niet onnodig belasten. Sporten of permanente activiteiten moeten worden vermeden totdat de bloedcirculatie naar de botten is verbeterd. Voor vrouwen is het ook belangrijk om geen schoenen met hoge hakken te dragen, maar schoenen met platte hakken. Bovendien moeten de voeten vaker worden verhoogd of ontlast door korte tijd te gaan zitten om verergering van de ziekte van Koehler II te voorkomen.
