De ziekte van Köhler I verwijst naar een vrij zeldzame, aseptische necrose van de schippersbotje bot. De ziekte van Köhler I komt vooral voor bij jongens tussen de drie en acht jaar. Veel artsen stellen de diagnose echter pas op latere leeftijd; tegen die tijd, in veel gevallen, osteoartritis heeft zich al ontwikkeld in de tarsus.
Wat is de ziekte van Köhler I?
Allereerst is er de ziekte van Köhler I en de ziekte van Köhler II; terwijl de ziekte van Köhler I een necrose van de schippersbotje bot, een tarsaal bone, de middenvoetsbeentje bot (tweede, derde of zelfs vierde straal) sterft bij de ziekte van Köhler II. Kenmerkend voor de ziekte van Köhler I is spontane dood of spontane vorming van necrose Dit betekent dat noch een infectie noch enige andere externe invloed verantwoordelijk is voor de vorming van de necrose. Tot nu toe is het onduidelijk waardoor de dood wordt veroorzaakt. De ziekte wordt erdoor merkbaar pijn in de voet, zonder dat er iets van buitenaf zichtbaar is. Door middel van röntgenfoto's kan de arts een diagnose stellen.
Oorzaken
De redenen waarom de ziekte van Köhler I ontwikkelt, zijn nog niet opgehelderd. Veel experts discussiëren echter al jaren over mogelijke ontwikkelingsmodellen of zijn van mening dat ze gunstige factoren hebben gevonden die de ziekte van Köhler I kunnen veroorzaken. Opvallend is dat de ziekte van Köhler ik altijd ontwikkelt als de getroffen persoon een zogenaamde groeispurt Om deze reden gaan artsen ervan uit dat de ossificatie van het skelet heeft soms problemen en kan de groei niet bijhouden. Om deze reden ontwikkelt zich botinstabiliteit in het getroffen gebied. Een andere theorie is gebaseerd op vergelijkbare ziekten, die soms worden gekenmerkt door circulatiestoornissen Echter, het feit dat verminderd bloed doorstroming vindt alleen plaats op hoge leeftijd of op volwassen leeftijd spreekt deze veronderstelling tegen, zodat deze factor niet aanwezig is in de context van de ziekte van Köhler I. Bovendien zijn artsen van mening dat een overbelasting van het bot ook de doorslaggevende reden kan zijn voor de ziekte van Köhler. Om welke reden echter uitsluitend kinderen en bij voorkeur jongens ziek worden, kon - in de context van die theorie - niet worden beantwoord.
Symptomen, klachten en tekenen
Een eerste teken is pijn De getroffen persoon klaagt plotseling pijn tijdens inspanning (zoals wandelen of lopend Externe verwondingen of veranderingen in de voet kunnen echter niet worden gedetecteerd. Bovendien klagen patiënten over pijn wanneer er druk wordt uitgeoefend op het hoefbeen. Als de voet niet wordt gespaard, kan zwelling optreden in de regio van de schippersbotje, wat ook suggereert dat het soms de ziekte van Köhler I kan zijn.
Diagnose en verloop van de ziekte
Als er een vermoeden bestaat dat het de ziekte van Köhler I is, moet een diagnose worden bevestigd - naast de zogenaamde voorlopige diagnose. Bevestiging van de diagnose wordt gedaan door middel van radiografie. De aangedane voet wordt van opzij en van bovenaf onderzocht. Als de ziekte van Köhler I inderdaad aanwezig is, kan de arts een vernauwing en tegelijkertijd een compressie van het scafoïd herkennen. Soms is het ook al verplaatst, wat een verdere indicatie geeft dat de ziekte van Köhler I zeer waarschijnlijk aanwezig is. Andere onderzoeken zijn niet nodig. Bij het bevestigen van de diagnose moet de arts er echter voor zorgen dat hij de ziekte van Köhler II definitief kan uitsluiten. De ziekte van Köhler I heeft een relatief goede prognose. Hoewel het genezingsproces lang duurt en meerdere jaren duurt, is het veelbelovend. De arts kiest vooral voor conservatief therapie een operatie is alleen nodig in de zeldzaamste gevallen. Schade die is ontstaan als gevolg van de ziekte van Köhler, geneest ik meestal - zonder late gevolgen.
Complicaties
Door de ziekte van Köhler I ervaart de patiënt voornamelijk zeer hevige pijn. Deze pijn treedt voornamelijk op tijdens inspanning en kan zo het dagelijks leven van de getroffen persoon aanzienlijk beperken. In de regel hebben patiënten vooral pijn tijdens het lopen of lopend, hoewel dit niet zelden voorkomt in de vorm van pijn in rust. In deze context kan pijn in rust 's nachts leiden slaapproblemen en mogelijk Depressie Evenzo kunnen geen uitwendige verwondingen of andere eigenaardigheden worden vastgesteld. leiden tot ernstige zwelling in de getroffen regio's. Deze kunnen optreden als de benen worden belast, zelfs als er pijn is. In de regel wordt de kwaliteit van leven van de getroffen persoon aanzienlijk beperkt door deze ziekte. Ook het dagelijkse leven van de patiënt is beperkt, waardoor lichamelijk inspannende activiteiten of sporten niet meer uitgevoerd kunnen worden. Vooral bij kinderen kan ik de ziekte van Köhler dus wel leiden aan beperkingen in ontwikkeling. Behandeling van de ziekte leidt niet tot verdere complicaties. Bovenal, fysiotherapie maatregelen zijn nodig om de symptomen te verlichten. Een volledig positief verloop van de ziekte kan echter niet in alle gevallen worden gegarandeerd.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
De risicogroep voor de ziekte van Koehler I bestaat uit jongens tussen de drie en acht jaar. Hoewel de juiste diagnose meestal pas enkele jaren na de eerste tekenen van a wordt gesteld volksgezondheid onregelmatigheid, moet een bezoek aan de dokter worden gebracht zodra de eerste symptomen verschijnen. Als kinderen klagen over pijn in de botten of tijdens voortbeweging moet een arts worden geraadpleegd om de symptomen op te helderen. Er bestaat een risico op verwarring met natuurlijk groeipijn Daarom is het bijzonder belangrijk om een zorgvuldig onderzoek te laten starten zodra er een afwijking wordt vermoed in directe vergelijking met kinderen van dezelfde leeftijd. Als het kind bijzonder zeurderig lijkt of zogenaamd snottert, is een controlebezoek aan een arts noodzakelijk. Als er bijzonderheden zijn in bewegingspatronen of algemene motoriek, is een arts nodig. Een verminderd niveau van fysieke prestatie, vroegtijdige uitputting of lage veerkracht bij het kind moet worden onderzocht en opgehelderd. Als instabiliteit van het botten wordt opgemerkt, mank lopen optreedt of tekenen van circulatiestoornissen optreden, is een doktersbezoek vereist. Een bijzonder bleek huid in de getroffen regio of koude voeten kan duiden op een volksgezondheid bijzondere waardevermindering. Als ze langdurig aanhouden, wordt overleg met een arts aanbevolen.
Behandeling en therapie
Als de arts de ziekte van Köhler I vaststelt, beschikt hij of zij over verschillende therapeutische mogelijkheden. De arts kiest overwegend voor conservatieve behandeling. De been moet daarom vaak worden gespaard; orthesen kunnen verlichting bieden. Soms het been kan ook in het gips worden geïmmobiliseerd. Bovenal zijn fysiotherapeutische behandelingen belangrijk. Dit komt omdat elke spanning, spierverharding of andere verstijving kan worden voorkomen. Massages of specifieke therapieën die ermee te maken hebben ontspanning en beweging van de voet helpen ervoor te zorgen dat het ziekteverloop positief is en dat er geen late effecten te verwachten zijn aan het einde van het genezingsproces. Met hyperbare zuurstoftherapiekan de arts de omgevingsdruk voor de patiënt regelen - met behulp van de hyperbare kamer - en 100 procent zuurstof leveren. Uit gegevens is gebleken dat vooral patiënten met de diagnose van de ziekte van Köhler I, terwijl deze zich nog in de beginfase bevond, baat hadden bij de behandeling. Hyperbare zuurstoftherapie wordt ook vaak gebruikt als onderdeel van fysiotherapeutische behandelingen en is een van de conservatieve behandelmethoden. Een operatie is zelden nodig, maar is nodig als conservatieve behandelingen niet het gewenste succes opleveren of als de ziekte van Köhler ik pas in een later stadium kan worden gediagnosticeerd. In dit geval probeert de arts het gewricht te verstijven; deze variant wordt nodig als het gevorderd is artrose heeft zich al ontwikkeld, waardoor de patiënt enorme pijn heeft. Er zijn echter ook chirurgische maatregelen die kan worden ingenomen bij het begin van de ziekte van Koehler I. De arts beslist over de chirurgische ingreep. In dit geval besluit de arts om de zogenaamde Pridie-boor te gebruiken. Dit betekent dat de arts in het aangetaste bot boort en zo revascularisatie initieert. Deze methode wordt zelden uitgevoerd en, zo ja, alleen in de vroege stadia van de ziekte van Koehler I.
Vooruitzichten en prognose
In de meeste gevallen kan de ziekte van Köhler I met veelbelovende resultaten worden behandeld. Er zijn wetenschappelijk onderbouwde behandelingen beschikbaar die een volledige oplossing van de symptomen mogelijk maken. Het genezingsproces kan echter lang duren. Het behandelingsspectrum varieert van maanden tot jaren. Erkend wordt dat een vroege start van de behandeling de beste resultaten oplevert. Aan de andere kant loopt iedereen die afziet van behandeling of geen belang hecht aan typische symptomen, het risico zich te ontwikkelen osteoartritis op volwassen leeftijd. Dit resulteert in instabiliteiten en bewegingsbeperkingen die een zware belasting vormen voor het dagelijks leven. De ziekte wordt meestal gediagnosticeerd bij mannelijke kinderen. Het lichaam groeit nog steeds op deze leeftijd. Opluchting van de middenvoetsbeentje en andere conservatieve procedures zijn meestal al voldoende om volledige genezing te bereiken. Het lichaam heeft op dit moment een enorm zelfgenezend vermogen, waardoor een operatie niet nodig is. Dit leidt tot een gunstige prognose voor de ziekte van Köhler I. Als er in zeldzame gevallen klachten blijven bestaan, kunnen deze door middel van remedies vrijwel worden geëlimineerd. Getroffen personen hoeven geen noemenswaardige beperkingen te ondergaan in hun kwaliteit van leven. Er is geen verkorting van de levensduur als gevolg van de ziekte van Köhler I.
het voorkomen
preventieve maatregelen, aangezien er nog geen oorzaken zijn gevonden waarom de ziekte van Köhler I zich ontwikkelt, zijn niet bekend.
Nazorg
In veel gevallen zijn de maatregelen en mogelijkheden voor directe nazorg voor de ziekte van Köhler I significant beperkt. Soms is het zelfs niet beschikbaar voor getroffen personen vanwege de ernst van de ziekte. Om deze reden moeten patiënten idealiter in een zeer vroeg stadium een arts raadplegen en ook een behandeling starten om verdere symptomen en complicaties te voorkomen. Het is ook niet mogelijk dat de ziekte zichzelf geneest, dus behandeling door een arts is altijd nodig. Vanwege de genetische oorsprong van de ziekte van Koehler I, moeten de getroffenen een genetisch onderzoek en counseling ondergaan als ze kinderen willen krijgen, om herhaling van de ziekte bij hun nakomelingen te voorkomen. In de meeste gevallen vertrouwen patiënten met de ziekte op de maatregelen van fysiotherapie en fysiotherapie om symptomen te verlichten. Veel van de oefeningen van dergelijke therapieën kunnen bij de patiënt thuis worden herhaald, waardoor de behandeling wordt versneld. Evenzo is het niet ongebruikelijk dat de ondersteuning van het eigen gezin erg belangrijk is in het dagelijkse leven van de getroffen persoon. Depressie en andere psychologische stoornissen kunnen ook worden voorkomen. In deze context vermindert de ziekte Köhler I de levensverwachting van de patiënt meestal niet.
Wat u zelf kunt doen
Met de ziekte heeft de getroffen persoon weinig manoeuvreerruimte en handelingsmogelijkheden voor zelfhulp. In het dagelijks leven moeten de fysieke grenzen worden waargenomen en gerespecteerd. Vooral tijdens de periode van de groeispurt, er kan een plotselinge afname van de fysieke prestatie zijn, waarmee rekening moet worden gehouden. Bij pijn en ongemak moet het organisme worden gespaard. Er moeten voldoende rusttijden in acht worden genomen zodat een regeneratie van sterkte kan plaatsvinden. Het schoeisel moet worden aangepast aan de maat van de voet. Ze mogen niet te klein en niet te groot zijn. Hoge hakken mogen niet worden gedragen tijdens de gehele groei- en ontwikkelingsperiode van het kind, omdat ze klachten kunnen verergeren. Stevig schoeisel, waarvan de maat regelmatig wordt gecontroleerd en aangepast, is belangrijk en noodzakelijk. Het lichaamsgewicht van de getroffen persoon moet binnen het normale bereik liggen, het BMI. Te zwaar moet worden vermeden, omdat het een negatieve invloed heeft op de ontwikkeling van de botstructuur en de gewrichten Het kan leiden tot posturale misvormingen of ongemak, waardoor het welzijn wordt aangetast. Als er pijn in rust is of als de pijn aanhoudt, moet een arts worden bezocht, aangezien medische hulp nodig is. Competitieve sporten of het beoefenen van extreme sporten moet worden onthouden. Ze vormen een extra belasting die een negatief effect heeft op het beloop van de ziekte.
