Huid verdikking kan verschillende oorzaken hebben, de meest voorkomende zijn aandoeningen van de talgklippen en het beschermende hoornvlies. Bijgevolg niet alle huid verdikking moet worden behandeld.
Wat is huidverdikking?
Lichenificatie is de verdikking van de huid dat is typerend voor atopische dermatitis De huid is het belangrijkste functionele orgaan van de mens, het dient als bescherming tegen invloeden van buitenaf, als bedekking van het interne lichaam en vervult belangrijke taken in het menselijk metabolisme. Hoewel de huid zelf wordt beschermd door zijn verschillende lagen, haar, hoornlaagjes en andere componenten, huidziekten kunnen voorkomen. Een zelden voorkomende huidziekte is een verdikking van de epidermis of cuticula. Dit komt meestal voor als een symptoom en complicatie van een andere ziekte, aangezien lichenificatie, tyloma en sebostase medisch significant zijn in het optreden ervan. In sebostasis, de talgklippen scheiden te weinig talg af, waardoor de huid verliest water en lijken verdikt. Lichenificatie is de verdikking van de huid die optreedt bij chronische huidziekten, het is vooral typerend voor neurodermitis Tyloma is de medische term die wordt gebruikt om de verdikking van de huid te beschrijven die in de volksmond bekend staat als eelt.
Oorzaken
De oorzaken van huidverdikking moeten worden gedifferentieerd naar de onderliggende ziekte. Bij huidverdikking wordt bijvoorbeeld de ontwikkeling van huidcellen verstoord door mechanische invloeden spanning en ontsteking De huidcellen ondergaan een verkorte levenscyclus of onvoldoende verwijdering van dode huidcellen, er is een verdikking van de celwanden of een overmatige proliferatie daarvan. Een dikke hoornvlieslaag, medisch verhoorningsstoornis genoemd, is het resultaat. Dit valt visueel op, maar dient ter bescherming van de onderliggende huidlagen en dient daarom in eerste instantie positief te worden bekeken. Verdikking van het hoornvlies treedt meestal op op de voetzolen en handpalmen, waaraan vooral wordt blootgesteld spanning in het dagelijks leven, maar is mogelijk op alle delen van de huid. Korstmossen worden veroorzaakt door langdurige mechanische, inflammatoire of chemische overstimulatie van de huid, bijvoorbeeld in neurodermitis of allergieën. Sebostasis wordt toegeschreven aan een gebrekkige talgproductie, die meestal optreedt als een symptoom van veroudering.
Ziekten met dit symptoom
- Neurodermitis
- Eczeem
- psoriasis
- Allergie
- Muckle-Wells-syndroom
- Seborrheic keratose
- Basaalcelcarcinoom
- lipoom
- Nodal stond op
- Pityriasis rubra pilaris
- Omgeschreven sclerodermie
- seborrhea
- Ontsteking van haarzakjes
- Tumor
- myxedema
Diagnose en verloop
Schematisch diagram met de anatomie en structuur van de huid. De huid is een gevoelig orgaan. Dagelijkse zorg en medische voorzorgsmaatregelen helpen hiertegen huidveroudering en huidziekten. Klik om te vergroten. Als de getroffen persoon een verdikking van de huid opmerkt die niet kan worden verklaard door mechanische overstimulatie en het hoornvlies dat hierdoor kan worden verklaard, of als de verdikking erg ernstig lijkt, moet hij of zij zich melden bij een dermatoloog. De dermatoloog zal eerst een gedetailleerd overzicht maken medische geschiedenis om meer te weten te komen over gelijktijdige behandeling symptomen van de huid verdikking, mogelijke onderliggende ziekten, mogelijke oorzaken en het tijdstip van de eerste verschijning van het symptoom. Dit wordt gevolgd door visueel onderzoek van de aangetaste delen van de huid en, indien nodig, meting van de huid dichtheid Dit wordt gedaan als een schatting met het blote oog of met AIDS zoals een liniaal. In de meeste gevallen worden concrete diagnoses al duidelijk tijdens het onderzoek, omdat de vormen van huidverdikking verschillen en een typisch uiterlijk hebben. Lichenificaties gaan bijvoorbeeld gepaard met een vergrote veldtekening en lokale huidverdikking is opvallend in hoornvliezen.
Complicaties
Indien onbehandeld, wordt huidverdikking vaak als een cosmetische onzuiverheid beschouwd. Ongemak en een verminderd gevoel van welzijn treden op. De aangetaste delen van het lichaam zijn verborgen, wat kan leiden tot een gevoel van beperking in het dagelijks leven. Als het niet mogelijk is om de verdikking van de huid met kleding te bedekken, is er meestal uit schaamte een verandering in de lichaamstaal. Zo wordt een handdruk vermeden of wordt er een grotere afstand tot een andere persoon gelegd. Dit kan onbegrip veroorzaken en als afwijzing worden opgevat. Op de aangetaste delen van het lichaam is er meestal een verminderde waarneming van geabsorbeerde prikkels. Dit kan als prettig en beide als onaangenaam worden ervaren. Als de verdikking van de huid wordt veroorzaakt door een huidziekte zoals atopische dermatitis, langetermijn administratie van medicatie is meestal vereist. Deze hebben bijwerkingen en kunnen dus nieuwe complicaties veroorzaken. Verdikking van de huid kan in verband worden gebracht met de vorming van eelt. Deze worden meestal veroorzaakt door overmatig gebruik van de overeenkomstige regio. Verwijdering van het hoornvlies leidt daarom meestal tot nieuwe vorming. Het is raadzaam om te controleren op bestaande spanningen of om te controleren op een slechte houding. Als ontsteking aanwezig is, wordt er meestal mee behandeld tablets Ook hier kunnen bijwerkingen optreden. Organen kunnen worden aangetast of een intolerantie kan overeenkomstige effecten hebben.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Er kunnen verschillende redenen zijn voor een verdikking van de huid. Waar hangt het van af of medische behandeling nodig is? Wanneer is huidverdikking een symptoom en wanneer vertegenwoordigt het een onafhankelijke ziekte? De huid als omhulsel van het lichaam fungeert als afbakening van de buitenwereld. Het bestaat uit meerdere lagen. Huidziekten kunnen hier al voorkomen, zoals een verdikking van de opperhuid, de zogenaamde opperhuid. Deze verdikking van de huid is bijvoorbeeld een symptoom van talg voorwaarde waarin de talgklippen laat te weinig talg af, waarna de huid vocht verliest en verdikt lijkt. Huidverdikking is bekend in neurodermitis evenals verschillende huidirritaties en huidallergieën. Al deze huidaandoeningen moeten worden voorgelegd aan een dermatoloog. Ook onder de huidverdikkingen is de eelt Hier kan eerst met eigen worden geprobeerd maatregelen zoals Abfeilen of het hoornvlies losmaken middel van de apotheek om iets van de verdikking van het hoornvlies te verwijderen. Als dit moeilijk blijkt of als de huid daarbij beschadigd raakt, is het tijd om een arts te raadplegen. Af en toe kan een verdikking van de huid ook als een knobbel verschijnen. Dan is een bezoek aan de dokter zeker aan te raden, want naast goedaardige verdikkingen zijn er nog kwaadaardige gezwellen die zo snel mogelijk behandeld moeten worden.
Behandeling en therapie
Als de dermatoloog een duidelijke diagnose heeft kunnen stellen, zal hij beginnen met wat hij als adequaat beschouwt therapie in overleg met de patiënt. Ook dit is grotendeels gebaseerd op de oorzaak van de huidverdikking; bijvoorbeeld, atopische dermatitis vereist rehydratie van de huid en sympomatisch-systematische behandeling. De behandeling van het hoornvlies kan meestal door de patiënt zelf worden gedaan door de prikkel te stoppen en het hoornvlies te verwijderen door middel van puimsteen, hoornvliesvlakken of hoornvliesraspen. Daarnaast zijn er hoornvliesoplossende stoffen die kunnen worden aangebracht, salicylzuur en ureum zijn de agenten bij uitstek. Ze lossen de verbindingen van de hoornvliescellen op, waardoor de afbraak wordt versneld. Tegelijkertijd wordt de huid dunner en wordt deze doorlatend voor anderen drugs weer. Ureum veroorzaakt bovendien de vermindering van de huidgroei en bindt water in de hoornlaag, die zo gladder en zachter wordt. Salicylzuur heeft antibacteriële en ontstekingsremmende effecten, huidirritaties kunnen sneller genezen. In zeldzame gevallen is de verdikking van de huid zo ernstig en visueel storend dat chirurgische verwijdering noodzakelijk is. Sommige beroepen waarderen eelt echter ook als bescherming bij het uitvoeren van hun werk, zoals tuinmannen en gitaristen.
Vooruitzichten en prognose
Huidverdikking veroorzaakt niet in alle gevallen ongemak, dus het hoeft niet per se door een arts te worden behandeld. Door de verdikking van de huid ervaren sommige patiënten een verminderd zelfrespect. Vaak vertegenwoordigt de verdikking van de huid een cosmetisch defect en voelt de getroffen persoon zich ongemakkelijk en onaantrekkelijk met het symptoom. Dit leidt tot beperkingen in het dagelijks leven en soms tot het verbreken van sociale contacten. Psychische problemen komen zelden voor, maar zijn net zo goed mogelijk. Door de verdikking van de huid kunnen prikkels van buitenaf niet meer correct worden waargenomen. Dit kan leiden aan gevaarlijke beperkingen, zoals koud en warmte worden niet goed waargenomen. Als de huidverdikking te wijten is aan een allergie of een intolerantie, het verdwijnt meestal wanneer het betreffende ingrediënt volledig door het lichaam is afgebroken. In dit geval is de medische behandeling erop gericht deze ingrediënten te vermijden of bepaalde medicijnen te nemen die het symptoom kunnen voorkomen. In veel gevallen is behandeling van huidverdikking thuis mogelijk met snel succes. Als de huidverdikking langer aanhoudt en niet door middel van zelfhulp verdwijnt, is medisch advies noodzakelijk. In dit geval kan het een andere ziekte zijn.
het voorkomen
De regeneratie van de huid kan worden ondersteund ongeacht de aanwezige onderliggende ziekte. crèmes, zalven en water-olie emulsies worden hier als basis gebruikt therapie en tegelijkertijd het voorkomen van huidziekten.
Wat u zelf kunt doen
Omdat huidverdikking een groot aantal verschillende oorzaken kan hebben, hoeft deze niet in alle gevallen te worden behandeld. Een klassieke oorzaak is bijvoorbeeld de verdikking van de hoornvlieslaag, ook wel verhoorningsstoornis genoemd, maar dient alleen ter bescherming van de huid. Deze oorzaak van huidverdikking vereist geen medische behandeling, hier moet alleen de dode hoornvlieslaag worden verwijderd met puimsteen, hoornvliesvlakken of hoornvlieskrullen. Stoffen zoals salicylzuur or ureum kunnen ook nuttig zijn, omdat ze verbindingen tussen de hoornvliescellen oplossen en zo de afbraak versnellen. Zodra deze laag is verwijderd, begint de huid weer te verdunnen en is deze weer toegestaan voor andere medicijnen. Ureum is vooral nuttig bij een verhoogde vorm van huidverdikking, omdat het ook de huidgroei vermindert en water wordt dan gebonden aan de hoornvlieslaag, waardoor de huid gladder en zachter wordt. Salicylzuur daarentegen is gemaakt voor een normaal gesproken uitgesproken geval van huidverdikking. Omdat het antibacteriële en ontstekingsremmende effecten heeft, kunnen de huidirritaties sneller genezen en kan de huid beter regenereren. Bovendien wordt aanbevolen om ernstig te vermijden koud of zoveel mogelijk verwarmen. De reden hiervoor is dat prikkels niet meer goed genoeg kunnen worden waargenomen. Hierdoor verdwijnt de verdikking meestal wanneer extreme temperaturen worden vermeden.
