Zenuwontsteking van de ribben | Zenuwontsteking

Zenuwontsteking van de ribben

Gordelroos (herpes zoster) is typerend voor een ontsteking van de zenuwen dat verspreidt zich langs de ribben​ Dit is gebaseerd op een infectie met het varicella zoster-virus, de belangrijkste oorzaak van de ziekte waterpokken (varicella). Daarna blijft het virus jarenlang inactief in het lichaam in de zenuwknopen.

Indien de immuunsysteem verzwakt is (wat vaak gebeurt met het ouder worden), kan het virus zich weer vermenigvuldigen. Dan de virussen verspreid opnieuw langs de zenuwen, die zich uit in rood worden van de huid met of zonder blaarvorming en vaak ernstig pijn op het getroffen gebied. In het gebied van de kofferbak is er een eenzijdige riemvormige spreiding.

Zenuwontsteking in de rug

Als een ontsteking van de zenuwen komt voor in het gebied van de rug, de klachten drukken zich meestal in rust uit. Zo wordt 's ochtends opstaan ​​als bijzonder pijnlijk ervaren, en sommige patiënten worden zelfs' s nachts wakker vanwege de pijn​ Lichamelijke activiteit verlicht daarentegen vaak de symptomen.

Als dit de zaak is, zenuwontsteking is veel waarschijnlijker dan andere oorzaken, zoals artrose (slijtage van de gewrichten) Of osteoporoseWanneer de pijn neemt af in rust en neemt toe tijdens lichamelijke activiteit. In de meeste gevallen van zenuwontsteking in de rug, het onderste deel van de rug en vooral het sacro-iliacale gewricht wordt aangetast. De deskundige spreekt dan van sacroiliitis.

Dergelijke ontstekingen kunnen afzonderlijk of in combinatie met zogenaamde reumatoïde spondylartritis optreden, waarvan de ziekte van Bechterew waarschijnlijk de meest voorkomende is. Als dat laatste niet het geval is, kan er vaak een verband worden gelegd met langdurig zitten op een oncomfortabele ondergrond, zoals op kantoor. In dergelijke gevallen kunnen de klachten meestal effectief worden bestreden door te kiezen voor een meer geschikte zitbasis en regelmatige rustpauzes met voldoende beweging.

Zenuwontsteking door stress

Als een patiënt lijdt aan de hierboven beschreven symptomen, zoals sensorische stoornissen, verlamming, etc. Tijdens het arts-patiënt consult kan de oorzaak van een ontsteking van de zenuwen worden gezocht door te informeren naar de omstandigheden. Eerdere infecties, trauma's, medicatie, etc.

zijn gevraagd. Tijdens de neurologische fysiek onderzoekworden de symptomen nauwkeurig geregistreerd. EEN bloed test wordt gebruikt om te zoeken naar mogelijke pathogenen van een eerdere infectie en voor autoantilichamen die het zenuwomhullende weefsel kunnen beschadigen.

Ontstekingsparameters kunnen ook worden gecontroleerd. Het onderzoek van de cerebrospinale vloeistof (cerebrospinale vloeistof en spinale vloeistof) kan ook baanbrekend zijn. Deze wordt verwijderd door middel van een lumbaal prik.

Afhankelijk van de aangetaste zenuw zijn er andere, zeer verschillende onderzoeksmethoden beschikbaar. In het geval van ontsteking van de oogzenuwhet wordt bijvoorbeeld onderzocht door de pupillichtreflex te controleren; bij verdenking van een ontsteking van zenuwen in de arm wordt de spierkracht van de corresponderende spieren getest, etc. Op deze manier kan bijna elke zenuw in het lichaam op zijn functie worden onderzocht.

Beeldvormingsprocedures zoals een MRI kunnen worden gebruikt om een ​​diagnose te stellen multiple sclerose (MS) omdat ze ontstekingsplaatsen in het midden vertonen zenuwstelsel (CNS). Zo kan bijvoorbeeld de snelheid van zenuwgeleiding gemeten worden door middel van bepaalde instrumentele onderzoeken. Dit wordt bepaald door elektroneurografie.

De zenuwgeleidingssnelheid wordt vertraagd wanneer de myeline-omhulsels die de zenuwen omringen, worden beschadigd. Op zijn beurt, elektromyografie (EMG), die de spanning in de spier meet, kan worden gebruikt om te bepalen of het onderliggende probleem in de spier of de bijbehorende zenuw zit bij spierstoornissen (zoals slappe verlamming). Als zenuwen van het autonome zenuwstelsel worden beïnvloed, verstoringen in de autonome regulering van bloed druk, pols, ademhalingssnelheid en spijsvertering kunnen voorkomen. Deze aandoeningen manifesteren zich bijvoorbeeld in hart- klachten, maag krampen or constipatie​ Het ECG (elektrocardiogram) wordt bijvoorbeeld gebruikt voor diagnose.