De mens immuunsysteem is een biologisch afweersysteem dat beschermt tegen ziekten. Immunotherapie kan helpen bij het stimuleren van een verzwakte immuunsysteem of een overactief immuunsysteem onderdrukken.
Wat is immunotherapie?
Immunotherapie wordt gebruikt wanneer de mens immuunsysteem mislukt. Het immuunsysteem is dan niet in staat om verschillende soorten schadelijke stoffen op te sporen en te verwijderen pathogenen (Zoals virussen) of stoffen. Immunotherapie wordt gebruikt wanneer het menselijke immuunsysteem faalt. Dit kan betekenen dat het niet langer in staat is om een verscheidenheid aan schadelijke stoffen op te sporen en te verwijderen pathogenen of substanties, maken de eigen defecte cellen van het lichaam onschadelijk, of onderscheiden schadelijke vreemde lichamen van het eigen gezonde weefsel van het lichaam. De term immunotherapie omvat verschillende behandelingsbenaderingen die gericht zijn op het beïnvloeden van een falend immuunsysteem. Afhankelijk van de ziekte zijn deze therapeutische procedures gericht op het versterken (activeren) of verzwakken (onderdrukken) van het immuunsysteem. Immunotherapie kan worden onderverdeeld in de volgende procedures. De stimulerende (activerende) procedure versterkt het immuunsysteem, terwijl de modulerende procedure de respons verandert. Bij suppressieve immunotherapie wordt de immuunrespons onderdrukt.
Functie, effect en doelen
Immuuntherapie is de afgelopen decennia steeds belangrijker geworden, vooral in kanker behandeling, auto-immuunziekte therapie en orgaan transplantatie De term "stimulerende immunotherapie" omvat een breed scala aan verschillende procedures en toepassingen. Deze omvatten actieve vaccinaties met doden of levend pathogenen die het normale, gezonde immuunsysteem versterken en stimuleren om te produceren antilichamen. Immunostimulantia kan verder worden toegediend om een verzwakt immuunsysteem in te activeren kanker Steeds meer oncologen hopen op immunotherapie. Voor colorectaal kankerbijvoorbeeld actief-specifieke immunotherapie (ASI), waarbij een vaccin wordt geïnjecteerd dat is gemaakt van tumorantigenen, blijkt doeltreffend te zijn. De immunostimulantia interferon en interleukine onderdrukken celgroei, versterken de immuunrespons en zijn ook effectief bij sommige tumortypen. Bovendien wordt bij kanker gepersonaliseerde immuuntherapie, inclusief behandeling met de eigen dendritische cellen van het lichaam, toegepast. De laatste procedure heeft tot doel een tumor te vernietigen door gerichte activering van het immuunsysteem. vaccins tegen kankerverwekkende virussen en monoklonaal antilichamen (immunologisch actief eiwitten) worden met toenemend succes gebruikt bij immunotherapie voor kanker. Immunotherapie bij kanker biedt in principe een gerichter, selectiever effect tegen kankercellen dan traditioneel chemotherapie or radiotherapie Immunotherapie alleen is echter meestal niet voldoende om kanker te behandelen, en aanvullende operaties of chemotherapie moet uitgevoerd worden. Modulerende (specifieke) immunotherapie is al lang inbegrepen hyposensibilisatie voor de behandeling van allergieën, en de werkzaamheid is bijzonder hoog voor seizoensgebonden allergieën zoals hooi koorts. In deze vorm van therapie, is het overreacterende immuunsysteem gewend aan de allergene stof door een allergeenextract te injecteren of oraal toe te dienen, waardoor de symptomen worden verminderd en idealiter verdwijnen. Suppressieve immunotherapie is vooral belangrijk bij orgaan transplantatie Deze behandeling omvat therapieën met glucocorticoïden, cytostatica en antilichamen (immunoglobulinen Het doel van deze behandeling is ervoor te zorgen dat een getransplanteerd orgaan niet wordt afgestoten. De patiënt moet nemen immunosuppressieve geneesmiddelen voor de rest van zijn of haar leven om de afweerreactie van het immuunsysteem tegen het getransplanteerde orgaan te onderdrukken. Andere toepassingsgebieden van suppressieve immunotherapie zijn talrijk autoimmuunziekten, waaronder suikerziekte mellitustype 1, multiple sclerose, de ziekte van Bechterew, De ziekte van Crohn en reumatiek Deze ziekten worden veroorzaakt door een overmatige reactie van het immuunsysteem, dat per ongeluk het eigen lichaamsweefsel bestrijdt als een vreemd lichaam, waardoor ernstige ontsteking en orgaanschade. Hier dempt immunotherapie de activiteit van het immuunsysteem.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Afhankelijk van het type immunotherapie en die van de patiënt voorwaarde, bijwerkingen en gevaren van behandeling variëren. Allergie patiënten die een allergeen krijgen toegediend, dwz een allergie-stimulerende stof, in de vorm van modulerende immunotherapie, lopen het risico op een meestal milde allergische reactie, maar in het ergste geval kan het leiden allergisch schokken, soms met fatale afloop. Daarom hyposensibilisatie moet altijd onder medisch toezicht plaatsvinden. Suppressieve immunotherapie, die vaak permanent en levenslang is, zoals in het geval van orgaan transplantatie, kan ook ernstige bijwerkingen en gevaren hebben. Kortom, dit therapie verzwakt het fysieke afweersysteem van de patiënt en maakt ze vatbaar voor verschillende infecties. Op de lange termijn verhoogt het verzwakte immuunsysteem ook het risico op kanker. Deze bijwerkingen en gevaren van immunotherapie moeten echter altijd worden gezien in de context van de voordelen ervan. Immuuntherapieën zijn geen wondermiddelen, maar bieden in principe kans op verhoogde kwaliteit van leven en verlenging van leven.
