Welke oefeningen kunnen mij helpen de schouder te stabiliseren?
Na een traumatische ontwrichting van de schoudergewricht of in geval van algemene instabiliteit is het noodzakelijk en nuttig om stabilisatieoefeningen uit te voeren om het risico op een nieuwe blessure te verkleinen. In dit geval is het belangrijk ervoor te zorgen dat de oefeningen correct worden uitgevoerd onder toezicht van een arts of fysiotherapeut. Direct na het ongeval mogen geen gewichten worden gebruikt, later kunt u ze gebruiken AIDS zoals Therabands, Pezzi-bal of gewichten.
In het algemeen, de schoudergewricht moet worden versterkt in elke bewegingsrichting van de zogenaamde rotator manchet en in eerste instantie mogen alleen lichte gewichten worden gebruikt. Oefeningen zijn bijvoorbeeld halterpersen in liggende en zittende positie, zijwaarts heffen, halter roeien, rotatieoefeningen op de kabelschijf of met de Theraband, of de schouderbrede armsteun met ontlasting van de benen door een Pezzi-bal. Naast versterkende oefeningen, stretching oefeningen van yoga praktijk kan ook versterken Schoudergordel en blessures te voorkomen. Al deze oefeningen moeten worden uitgevoerd onder leiding van een getrainde fysiotherapeut, trainer of arts en de intensiteit mag slechts langzaam worden verhoogd.
Duur en genezing van een ontwrichte schouder
In veel gevallen leidt zelfs een enkele traumatische schouderdislocatie tot permanente instabiliteit van de schoudergewricht Na een schouderdislocatie is het belangrijk om gedurende enkele weken een schouderverband te dragen. Afhankelijk van het type behandeling en het nabehandelingsplan kan dit tussen de 10 dagen en 6 weken duren.
Bij conservatieve behandeling is dat vaak slechts 2-3 weken, bij open chirurgie kan dit zelfs 6 weken zijn. Ook de eerste 4-6 weken dient het schouderverband 's nachts dringend te worden gedragen. Het is belangrijk dat u in deze periode geen actieve bewegingen van het schoudergewricht uitvoert. Mobilisatie vindt plaats na overleg of samen met een fysiotherapeut.
Bovenal, ontvoering (abductie) en uitwendige rotatiebewegingen, evenals bewegingen van de arm achter het lichaam, dienen niet actief te worden uitgevoerd, omdat hier de kans op een hernieuwde dislocatie groter wordt of het resultaat van de operatie kan worden beschadigd. Na ongeveer. 6 weken kunnen actieve bewegingen voorzichtig worden gestart met conservatieve behandeling.
Allereerst moet het gebruik en dragen van gewichten echter worden vermeden! In principe mogen gewichten van meer dan 10 kg niet met deze arm worden opgetild, zelfs niet op de lange termijn, omdat er een risico op ontwrichting bestaat. Na een operatie mogen, afhankelijk van het soort ingreep, pas vanaf de 7e - 12e week met actieve bewegingen worden begonnen.
Voor die tijd is alleen passieve en actieve training met assistentie toegestaan. Gewichten van meer dan 5 kg moeten worden vermeden. Genezing is vaak alleen mogelijk door een operatie.
Vanaf de 3e maand na de operatie, krachttraining is weer toegestaan. Als een schouderdislocatie conservatief, dus niet chirurgisch, wordt behandeld, moet deze een tijdje worden geïmmobiliseerd en fysiotherapeutisch worden behandeld. Met name bij lichamelijk werk kan de arts de patiënt enkele weken ziekteverlof geven.
Een schouderdislocatie kan leiden tot chronische instabiliteit, dus overmatige stress moet in eerste instantie worden vermeden. Aanbevelingen zijn voor 6 weken, waarin geen gewichten van meer dan 2 tot 3 kg mogen worden gedragen. Een schouderoperatie vereist immobilisatie met een mitella gedurende ongeveer drie weken.
Ook hier fysiotherapie, versterking en coördinatie oefeningen moeten consequent worden uitgevoerd. In de weken daarna wordt de nadruk gelegd op het herwinnen van vrije mobiliteit en het versterken van de schouderspieren. Omdat het genezingsproces voor elke patiënt een ander verloop kan hebben, moet het beloop individueel met de arts en de fysiotherapeut worden geobserveerd.
gewicht opleiding en sporten boven het hoofd moet in de eerste 6 maanden worden vermeden. In het ideale geval is de schouder na een half jaar weer bijna volledig bruikbaar. Toch moet er aandacht aan worden besteed pijn of onaangename waarnemingen in het schoudergebied tijdens activiteiten die de schouder belasten, aangezien dit tekenen kunnen zijn van overmatige belasting of zelfs een mogelijke hernieuwde ontwrichting.
Een nieuwe schouderdislocatie is voor de overgrote meerderheid van de patiënten een zeer pijnlijke procedure. De schouder wordt door de getroffenen in een ontlastende positie gehouden. Als het ontwrichte schouder is niet het eerste voorval, maar het komt herhaaldelijk voor en de patiënt kan de schouder mogelijk zelf herpositioneren, sommige patiënten ervaren dergelijke ernstige pijn.
Het verloop van de pijn hangt af van de ernst van de ontwrichting. Als er maar een kleinigheid is stretching van de ligamenten is de pijn na 3-4 weken sterk verminderd. Als er daarentegen sprake is van verwondingen kraakbeen or pezen en ligamenten kan de pijn enkele maanden aanhouden.
Na de operatie hebben patiënten vaak 5-7 dagen een pijnkatheter, wat de pijn na de operatie verlicht. In de daaropvolgende weken tijdens de postoperatieve periode neemt de pijn idealiter af van week tot week. Hier typisch pijnstillers zoals paracetamol, ibuprofen, Voltaren® en ook Novalgin® kan worden gebruikt om te helpen.
Met al deze pijnstillersdient de intake met de arts te worden besproken. Als de pijn niet afneemt, zelfs niet met pijnstillers en gewetensvolle fysiotherapie kan opnieuw worden gecontroleerd of er nog meer schade aanwezig is of is opgetreden. In het algemeen is in de eerste weken immobilisatie en toch beweging door de fysiotherapeut de sleutel tot het bevorderen van het genezingsproces.
Het risico van langdurige schade wordt gegeven bij grotere en herhaalde luxaties. In dit geval is omartrose (artrose van de schouder) kan worden versneld, wat kan resulteren in pijn en bewegingsbeperkingen. In het geval van niet-chirurgische behandeling van a ontwrichte schoudermoet het schoudergewricht worden geïmmobiliseerd met een zogenaamd Gilchrist-verband.
In de meeste gevallen wordt het ongeveer twee weken gedragen. In dit geval dient men de instructies van de arts op te volgen. Gedurende ongeveer 6 weken dient u dit te vermijden externe rotatie en retroversie (bewegingsvolgorde zoals een handbal over de schouder gooien) en geen gewichten van meer dan 2 kg dragen. Contact sporten zoals voetbal of handbal en krachttraining mag pas na 3 maanden worden hervat vanwege het hernieuwde risico op letsel. Mobilisatie- en stabilisatieoefeningen moeten echter vanaf het begin onder toezicht van een fysiotherapeut worden uitgevoerd om de schouder te versterken en permanente bewegingsbeperkingen te voorkomen.
